ปกติผมไม่ค่อยจะได้ชมซีรี่ญี่ปุ่นเท่าไหร่ แต่เรื่องนี้พลาดไม่ได้เลยครับ....
อิจิ ริตโตรุ โนะ นามิดะ หรือ 1 litre of tears เป็นละครที่สร้างจากบันทึกประจำวัน (diary) ของเด็กผู้หญิงชาวญี่ปุ่นคนหนึ่ง ชื่อ คิโตะ อายะ ที่ป่วยด้วยโรคที่ชื่อว่า spinocerebellar degeneration ซึ่งเป็นโรคที่น่ากลัวและไม่มีทางรักษา โดยสาเหตุที่แท้จริงของโรคนั้น มาจากไหน ก็ยังไม่มีใครทราบ โรคนี้มันจะทำให้แกนสมองของผู้ป่วยค่อยๆเสื่อมสภาพไปเรื่อยๆ จะช้าหรือเร็วก็ขึ้นอยู่กับสภาวะของโรค ซึ่งจะแตกต่างกันไปในผู้ป่วย แต่ละคน
แกนสมองเป็นส่วนที่ควบคุมกล้ามเนื้อและส่วนต่างๆของร่างกาย ให้ทำงานตามที่เราคิด เมื่อแกนนี้มีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น ก็จะมีผลทำให้ร่างกายเกิดการผิดปกติ โดยจะเริ่มจะ ไม่สามารถควบคุมร่างกายให้เดินอย่างปกติได้ อาจจะทำให้เซไปเซมา ต่อมาก็จะทำให้การกะระยะด้วยสายตา คลาดเคลื่อน ทำให้เห็นวัตถุใกล้หรือไกลกว่าความเป็นจริง สิ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง จนมีผลกับการหยิบจับสิ่งของ แม้การเขียนก็จะเป็นไปอย่าง ลำบากมากขึ้น ส่วนต่างๆของร่างกายก็จะเริ่มไม่ทำงานตามที่เราต้องการ จนถึงระยะสุดท้ายที่แม้แต่การพูดก็ไม่สามารถทำได้ เพราะเมื่ออ้าปาก ก็ไม่สามารถบังคับให้ลมผ่านกล่องเสียงออกมาได้ โดยขณะที่ส่วนต่างๆของร่างกายนั้นไม่ทำงาน สมองของผู้ป่วยยังคงเป็นปกติทุกประการ รับรู้และเข้าใจ สภาวะรอบด้าน แต่ไม่สามารถเคลื่อนไหวหรือโต้ตอบได้อย่างที่ต้องการ
และเมื่อแกนสมองหดเล็กลงจนหายไป ก็จะมีผลทำให้ผู้ป่วยเสียชีวิต อย่างไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้
โรคของ อายะ ถูกตรวจพบระยะเริ่มแรกเมื่อเธออายุได้ 15 ปีเท่านั้น โดยหมอได้ให้เธอเขียนเหตุการณ์ที่ผิดปกติในแต่ละวัน เป็นบันทึก หรือจะเขียนเป็นไดอารี่ของชีวิตประจำวันก็ได้ แล้วทุกอาทิตย์หมอก็จะนำมอ่านเพื่อศึกษาและดูแล การเปลี่ยนแปลงของอาการ
มันเป็นเรื่องที่โหดร้ายสำหรับเด็กอายุ 15 ปีที่ต้องมารับรู้ว่า ตัวเองป่วยเป็นโรคที่ไม่สามารถรักษาได้ ทุกวันที่ผ่านไปก็หมายถึงบางสิ่งบางอย่าง ที่เธอต้องเสียสละไป และเวลาของชีวิตที่น้อยลงทุกที
แต่แม้ว่า อายะ จะรู้ว่าโรคของตัวเองนั้น ไม่มีทางรักษาได้ เธอก็ไม่เคยคิดยอมแพ้ เธอทำทุกอย่างที่เธอทำได้อย่างเต็มความสามารถ อายะจดบันทึกมุมมองของชีวิต ประสปการณ์ และสิ่งต่างๆลงในไดอารี่ของเธอ ตั้งแต่อายุ 15 ปี จนถึงช่วงสุดท้ายของชีวิต เมื่อโรคนี้ทำให้เธอไม่สามารถที่จะจับปากกา ขึ้นมาเขียนเรื่องราวของเธออีกต่อไป
อายะเสียชีวิตเมื่อเธอมีอายุได้ 25 ปี นับเป็นระยะเวลากว่า 10 ปีที่เธอต้องต่อสู้กับโรคร้ายนี้ หลังจากที่เธอเสียชีวิตไป ก็ได้มีการนำเอาไดอารี่ของเธอออกมาตีพิมพ์ เพื่อเป็นกำลังใจให้กับผู้ป่วยที่เป็นโรคนี้ได้ต่อสู้ต่อไป จวบจนปัจจุบัน ไดอารี่ของอายะ จำหน่ายไปแล้วกว่า 18ล้านเล่ม สร้างแรงบันดาลใจให้กับคนหลายล้าน ในญี่ปุ่น ด้วยถ้อยคำและเรื่องราวที่ไม่ยอมแพ้ให้กับโชคชะตาของเธอ
อายะตัวจริง ที่เขียนไดอารี่ เสียชีวิตไปตั้งแต่ปี ค.ศ. 1988 ตัวคุณแม่ (ที่ทุ่มเทเพื่อลูกมาก ๆ อันนี้สะท้อนออกมาในละครได้เยี่ยมจริง ๆ) ก็นำไดอารี่ออกมาตีพิมพ์เพราะเห็นว่าจะเป็นกำลังใจให้ผู้คนได้อีกมากมาย และแม่เองก็เขียนหนังสือบอกเล่าเรื่องราวตั้งแต่ตอนตรวจพบอาการของโรค และดูแลพยาบาลอายะ ในช่วงเวลา 10 ปีนั้นด้วย
แม่ของอายะจริง ๆ บอกกับทีมงานละครให้เพิ่มเติมเรื่องเกี่ยวกับความรักแบบหนุ่มสาวให้อายะด้วย เพราะเป็นความฝันของเธอ (ถ้าใครได้อ่านไดอารี่ของเธอ หรือดูละครจนจบ จะเห็นข้อความในไดอารี่ของเธอมากมาย ข้อความอันสุดท้าย หรือเกือบสุดท้าย น่าจะเป็นเรื่องที่ถามว่าตัวเธฮเองจะได้แต่งงานหรือเปล่า) หวังว่าเธอจะสมหวังและจากไปสู่สุขคติ
เขียนมายืดยาว เพื่อจะบอกว่าละครเรื่องนี้น่าดูมาก ๆ ใครที่ท้อแท้กับชีวิต หรือคิดฆ่าตัวตายยิ่งต้องดู เพราะคุณจะรู้ว่าคนที่ลำบาก และยังอยากจะมีชีวิตอยู่เขาต้องใช้ความพยายามแค่ไหน
ชื่อภาษาญี่ปุ่น 1 Litre no Namida
ชื่อภาษาอังกฤษ One Litre of Tears / A Diary with Tears
ออกอากาศทางสถานีโทรทัศน์ Fuji-TV , ประเทศญี่ปุ่น
ออกอากาศ วันอังคารที่ 11 ตุลาคม 2548 ถึง วันอังคารที่ 20 ธันวาคม 2548
จำนวน 11 ตอน
เพลงหลัก Only Human ขับร้องโดย K
อัลบั้มประกอบละคร Ichi Rittoru no Namida OST
ผู้กำกับ Murakami Masanori
โปรดิวเซอร์ Kashikawa Satoko
ผู้เขียนบท Egashira Michiru , Ooshima Satomi , Yokota Rie
ดัดแปลงมาจากชิวิตจริงของ Kito Aya 's Diary
แนวซีรี่ส์ : ชิวิต
จุดเด่น
ละครเรื่อง 1 Litre of Tears สร้างขึ้นมาจาก ไดอารี่ 1 Litre of Tears ที่คิโตะ อายะ เด็กผู้หญิงที่ต่อสู้กับโรคร้ายมาตลอดได้บันทึกไว้ เป็นหนังสือที่เอาไดอารี่ของเธอทั้ง 46 เล่มมาสรุปและพิมพ์จำหน่ายในชื่อ 1 Litre of Tears ที่ทำให้ทุกคนประทับใจและจำหน่ายได้ถึง 1.2 ล้านเล่ม และหลังจากที่ละครเรื่องนี้ฉายเป็นละครแล้ว ยอดจำหน่ายได้เพิ่มขึ้นถึง 1.8 ล้านเล่ม ตอนสิ้นปี 2548 และไดอารี่ 1 Litre of Tears นี้ยังได้สรุปบันทึกที่ คิโตะ ชิโอกะ แม่ของอายะ เขียนเอาไว้ในเรื่อง "อุปสรรคของชีวิต" รวมอยู่ในไดอารี่ 1 Litre of Tears นี้ด้วย และวันที่ 23 พฤษภาคม 1988 อายะทิ้งความประทับใจเอาไว้ในโลกนี้ และเดินทางสู่สรวงสรรค์ รวมอายุได้ 25 ปี ละครเรื่อง 1 Litre of Tears นี้ เป็นละครชีวิตที่ให้กำลังใจกับคนญี่ปุ่นสมัยนี้
เวปที่เกี่ยวข้อง :
http://www.rathjingjing.com/2007/04/12/1-litre-of-tears ลองหามาชมกัน ใครชมแล้วไม่เสียน้ำตา แสดงว่าใจแข็งมากๆ ขอบคุณครับ
