พอตอนเช้าเดินไปดูที่บ่อน้ำ มีเฮเลยครับ
เว๊รก๋ำ..ไอ้นั่นดันถอดปั๊มน้ำเครื่องของเราไป เดินไปตามตัวที่บ้านก็ไม่อยู่ เมียมันบอกไม่รู้หายไปไหนทั้งโขลงตั้งแต่เมื่อคืน ตกสายๆจ่าแดงออกไปตระเวณหาในตัวอำเภอ เจอเครื่องสูบน้ำของเรานอนแอ้งแม้งโดนเลหลังอยู่ที่ร้านขายของเก่า
แค้นน............มาเดินท่อมๆในเขตบ่อตอนตี3-4 เห็นเป็นคนคุ้นหน้า อุตส่าห์อดใจไว้ ไม่ซัดโป้งมันซะเดี๋ยวนั้น ไม่คิดว่าจะกลายเป็นเรื่องโดนลบเหลี่ยมกันซึ่งๆหน้า 
ถามได้ความว่าคนเอามาขายคือไอเจ้าฤทธิ์เป็นแม่นมั่น จัดการซื้อของคืนมา ทีนี้ละเอาไงดีฟะ อารมณ์ตอนนั้นน่ะโกรธจนถ้าฝังทิ้งได้จะสบายใจเฉิบแล้ว แต่เรื่องก็ไม่ได้รุนแรงจนต้องทำอะไรขนาดนั้น
รอ...ร๊อ.......รอ จนประมาณ 4 ทุ่มมันถึงได้โผเผกลับบ้าน ก็ชวนกันไป2คนกับจ่าแดง(อยู่ที่โน่น พกปืนกันเป็นปกติวิสัย)........//
ข้ามตอนอารัมภบทสอบสวนปายย//........โยกโย้โยเย กวนซ่งตีงสาหัสนัก ต่อหน้าลูก-เมียมัน E_mailใจอ่อนยิงไม่ลง(จริงๆแล้วกลัวพยาน
) แต่ก็ยังฟิวท์ขาด ลุกขึ้นยืนเถียงตูเหยงๆๆเหรอ? ? ? ตบโครมเข้าให้ อ้าว....ผิดท่าแฮะ ดันเซคว้างตกบ้านลงไป(สำนวนน่ะฮะ จริงๆแล้วตบเปรี้ยงแล้วผมยันโครมเข้าไปอีกที) ใต้ถุนสูงซัก 1.5 เมตรได้มั๊ง ลงไปนอนจุกแอ๊กๆอยู่กะพื้น จ่าแดงตามไปสำทับซ้ำอีกที เออ....ทีนี้ละเสียงอ่อนสารภาพมาได้
แต่ก็แค่นั้นครับ จะเอาอะไรมากกว่านั้นมันก็ไม่มีให้ ถึงเอาก็เป็นการเบียดเบียนของที่เมียมันทำงานงกๆๆๆๆหามาไม่ใช่แรงของมันซะหน่อย จะทำอะไรมันมากกว่านั้น ก็ไม่มีเหตุผลพอ ได้ซัดสวนตอนมันกะลังเมามันส์ปากดีก็ถือว่าพอสมใจแระ เลยแค่สำทับว่า"อย่าให้มีอะไรแบบนี้อีก"แล้วก็เดินกลับ
