ง่วงนอน
เธอนะไม่ง่วง ก็หิว หรือไม่ก็บ่นงานเยอะ พักร้อนเลยมั้ยตาก้อน
อยากอย่างแรง
ไม่ได้พักร้อนมาสามปีแล้ว
พอใกล้จะลงตัวมีเรื่องทุกที
ลูกน้องลาออกตอนปลายปี
คนใหม่ก็ยังหาไม่ได้ ลูกค้าก็ดันมาเร่งซื้อตอนปลายปีตลอด
รีบใช้เงินให้หมด เดี๋ยวงบปีหน้าได้น้อย
แค่ทำ Spec ก็หูตูบแล้ว เซลส์ดันลาออกอีกสองคน
ขี้ข้าอย่างชั้นเลยต้องทำแทน
จะบ่นทำไม ทำให้มันสนุกสิแล้วถึงจะทำได้ดี ถ้าทำแล้วเหนื่อยบ่นไป เธอก็ต้องทำอยู่ดี
ความผิดพลาดของชีวิตชั้นเลยเธอ
งานที่ทำมันคืองานที่งานที่เรียนมาและชั้นทำได้ดี แต่ไม่ใช่งานที่ชอบ
ตอนเอ็นท์ก็ไม่ได้คิดว่าจบมาจะเป็นยังไง คิดแต่มีงานทำแน่ๆ เพื่อนเลือกเยอะ เท่
มีปัญญาสอบติด คิดโง่ๆ ตอนเรียนก็ไม่ได้ตั้งใจ เกรดพอไปไหว จบสี่ปี พอแล้ว
จบมาปุ๊บ ได้งานปั๊บ จบมาเจ็ดปี ผ่านมาสี่บริษัท ทำงานมาสามหน้าที่
งานที่ทำตอนนี้คืองานที่ทำได้ดี จนคนมองเห็น และไม่ลำบากใจที่จะทำ
เวลาอะไรๆมันลงตัว ชั้นก็แสนสบาย ใช้ระบบทำงาน
แต่พอมันเกิดการเปลี่ยนแปลง ชั้นก็รวน คนที่มีอยู่มันก็ทำงานที่ขาดคนไม่ได้
จะโอนไปให้คนอื่น มันก็ไม่มีปัญญาทำอีก ชั้นทำได้คนเดียว
ชั้นสนุกกับมันเป็นครั้วคราวเท่านั้น เวลาวิ่งงาน วางสเป็ก แข่งกันแล้วชั้นชนะ
สะใจแป๊บเดียว เดี๋ยวก็หาย ก็หางานวิ่งใหม่ ถ้าแพ้ก็หงอยนิดหน่อย
แล้วชั้นบ่นมาทำไม่มากมายเนี่ย
