เรื่องปกติครับ คนในชุมชนเมืองใหญ่ มักจะเกลียดปืน คนบ้านนอกมักจะชอบปืน ดูเหมือนจะเป็นคล้ายๆกันทั่วโลก
ใครที่ชอบตั้งกระทู้ว่า ยิงปืนในสวนบริเวณบ้านได้ไหม ถือปืนในไร่รอบบ้านได้หรือเปล่า ตำรวจเจอจะจับหรือเปล่า บางทีต้องดู บริบทในสังคมนั้นๆด้วยครับ
อย่างเพื่อนผม ยืนถือปืนไรเฟิล (ปืนผม) ขายของหน้าร้านเฉยเลย คนมาซื้อของก็มีกิริยาปกติ แสดงว่าคนในชุมชนนั้นมองว่าปืนเป็นแค่หรือมือ หรือของเล่นอย่างหนึ่งเท่านั้นเอง
สมัยเด็ก เคยไป ตลาดศาลเจ้าโรงทอง ที่ วิเศษชัยชาญ ก็เจอปืนยาวสวยๆ วางบนราวที่ฝาผนังบ้านไม้ เป็นเรือนแพเก่าย้ายขึ้นมาบนบก บ้านไม่มีรั่วเสียด้วย แต่เขาทำขนมขายกันทั้งวัน ใครอยากจะเสี่ยงก็ลองดู
แถวบ้านผม เอาปืนไปยิงใน ป่า มีเนินดินล้อม เสียงก็ไม่ได้ดังรบกวนใคร แต่ ชาวบ้านย่านนั้นไม่ชอบปืน ก็เลยเรียตำรวจมาจับ
และน่าจะทำตามที่พี่สมชาย ว่าไว้ด้วยครับ เอาให้รู้ซะบ้างว่าเราก็มีเขี้ยวเล็บ เหมือนกัน
แล้วตอนนี้เค้ายังตีทะเบียนได้มั้ยคะ ถ้าไม่ได้แล้วทำไมเมื่อก่อนถึงอนุญาต
ที่ทำกันได้ ก็ต้องมีประกาศนิรโทษกรรม สำหรับผู้เอาปืนเถื่อนมาแจ้งเสียก่อน และออกระเบียบให้ ทำทะเบียนถูกต้อง ต้องประกาศเป็นกฎหมาย และมีช่วงเวลาจำกัดเป็นครั้งๆไปครับ
ที่เคยทำครั้งแรก ประมาณปี 2498 ครั้งที่สอง 2510 ครั้งล่าสุด 2518
สาเหตุเพราะ รัฐมองเห็นว่า มีคนดีๆแต่ด้อยโอกาสทางสังคม ครอบครองปืนเถื่อนกันเยอะ และต้องการเปิดโอกาส ให้เจ้าของและปืนเหล่านั้น เข้ามาทำทะเบียน เพื่อให้อยู่ในสารระบบ ตรวจสอบง่ายขึ้น รัฐควบคุมง่ายขึ้น
เป็นแนวคิดแบบนักปกครองจริงๆ คือให้โอกาสแสดงความเป็นพลเมืองดี และทำของมืดดำให้โปร่งใส ไม่ใช่ไปจ้องจับผิด หรือ พยายามผลักดันคนดีๆแต่ด้อยโอกาส ให้เป็นโจร
แม้จะเป็นแนวคิดที่ดี แต่ก็มีจุดด่างเหมือนกัน คือ มีวงจร ทุจริตเกิดขึ้นในช่วงนั้นมาก ปืนกระบอกเดียว เวียนเที่ยน ลบเลข ไปขึ้นทะเบียน 4-5 รอบ เป็นช่องว่างสำหรับมิจฉาชีพ ขโมยปืนมาฟอกขาย คนหลายคน สะสมปืนเถื่อน เพื่อรอการ ประกาศขึ้นทะเบียนใหม่
