..ยิงมือเดียว ..ไม่ต้องเล็งหรอกครับ ..เพราะยิงมือเดียว คงทำได้ตอนสถานการณ์ที่ ฉุกละหุก จริง ๆ ..คือ ยกมาแล้ว ตามสัญชาตญาณ ก็เหนี่ยวเลย ... หรือยิงสอง มือ ก็ไม่ได้หลับตาแล้วเล็งนะครับ ...ยกขึ้นมา ตามองเป้า ยกปืนชี้ไปยังเป้าหมายแล้วก็เหนี่ยว ...ยิงนัดแรกคงกะให้โดนประมาณส่วนใหญ่ที่สุดของเป้า แล้วค่อยซ้ำ ถึงเป้าหมายใส่เกราะ โดนกระสุนขนาด ๙ มม. ก็คงต้องชะงักชั่วครู่ เปิดโอกาสให้เราซ้ำนัดต่อไปได้แน่ ๆ ครับ
อีกอย่างอย่าลืม ทำลำตัว ให้เล็ก โดยการย่อเข่า เพื่อไม่ให้เป็นเป้าให้ฝ่ายตรงข้ามถนัด อีกทั้งยังสามารถ จัดแนวปืนกับเป้าให้เข้ากันได้ ซึ่งส่งผลความแม่นยำ ..อีกทั้ง เวลาเราย่อ ก็สามารถเคลื่อนที่ ได้รวดเร็ว คล่องแคล่ว .. สายตา ความคิด สติ ต้องหาที่กำบังที่ใกล้ที่สุด และแข็งแรงที่สุด เท่าที่หาได้ในตอนนั้น .... อย่างน้อย กำบังไม่ได้ ก็เป็นการพรางตา ก็ยังดี กว่าไม่มีอะไรเลย พอตั้งหลักได้อาจเพียงเสี้ยววินาที ก็ต้องรีบเปลี่ยนที่หลบ กำบัง อำพราง ทันที เพราะถ้าช้านั่นก็หมายถึง "ชีวิต"
เหล่านี้ ล้วนเป็นการช่วยให้เรามีชีวิตรอดขึ้น เยอะกว่า ชักออกมาแล้วยิง หรือ เล็งก่อนค่อยยิงนะครับ...เพราะตอนต่อสู้ขนาดนั้น คงไม่ได้มีที่กำบังอย่างแน่นหนา และ ยิงกันไกล ๆ ...อย่างเก่งก็คงไม่เกิน ๕เมตร... ๑๐ เมตร กระมังครับ ...
อันนี้ ผมไม่ได้นั่งเทียนเขียน หรือว่าเคยใช้งานจริงมานะครับ...แต่ได้รับการฝึกสอนเพียงนิดหน่อย มาจากครูผู้เคยผ่านประสบการณ์แบบนี้มาแล้ว พอเป็นแนวทางเท่านั้นครับ...
