Earthworm
ชาว อวป.
Hero Member
  
คะแนน 211
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1359
|
 |
« เมื่อ: พฤษภาคม 08, 2008, 11:44:56 AM » |
|
ปกติแล้วในรถผมสองคันจะมีลูกโม่ สามห้าเจ็ด กับสามแปด คันละกระบอกครับ แต่บังเอิญว่าวันนี้รถคันนึงไปเข้าศูนย์ก็เลยเอาปืนที่ติดรถคันนึงมารวมไว้กับอีกคันนึง เลยมีทั้ง สามแปดและสามห้าเจ็ดทั้งหมดสิบเอ็ดนัดครับ ที่ต้องมีปืนติดรถนี่ก็เพราะว่าต้องขับรถผ่านถนนที่พวกวัยรุ่นชอบปิดถนนแข่งมอเตอร์ไซด์กันบ่อยๆครับ เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อวานนี้ 7 พ.ค. ลูกผมอยากทานไอสครีม ภรรยาผมก็เพิ่งจะหายป่วยจากไข้หวัดใหญ่ได้ไม่กี่วัน ผมก็เลยพาออกไปทานที่เสรีฯครับ ขากลับ(เวลาประมาณ18:00น)ในซอยสุขุมวิท 103 ช่วงโค้งวัดตากล่ำมุ่งไปอ่อนนุช ทางมันจะแคบและเป็นทางโค้งบวกกับมีรถรอเลี้ยวขวาครับ ผมก็ไปตามเลนของผมซ้ายสุด พอทางบีบแคบมอเตอร์ไซด์ที่วิ่งมาด้านขวาของรถผมซึ่งถือว่ากลางถนนแล้ว โดนบีบครับ เขาไปไม่ได้ก็เบรคอย่างแรงแต่รถก็ไม่ถึงกับเสียหลักนะครับพร้อมกับบ่นด่าอะไรบ้างผมก็ได้ยินไม่ถนัด ก็ไม่ได้ว่าอะไรเขาก็ขี่รถอ้อมท้ายมาจอดด้านข้างภรรยาผม พร้อมถอดหมวกกันน็อคเรียกผมลงมาคุย ผมก็จอดรถแล้วลงมาเลยครับ มันก็หักนิ้วทำท่าพร้อมจะใส่ผมได้ตลอดเวลาแล้วมันถามผมว่า มีปัญหาอะไร ผมก็บอกว่าผมมาในทางของผมแล้วมันไปเบียดหรือปาดคุณหรือ มันหาว่าผมด่ามันจากในรถ ผมถามว่าแล้วคุณรู้ว่าผมด่าอะไรคุณล่ะ มันก็ไม่ตอบบอกผมว่า แถวนี้ญาติมันทั้งนั้น มาต่อยกับมันมั้ย(มันสูงกว่าผมประมาณ 10 เซนต์ได้ น้ำหนักก็มากกว่าผมไม่ต่ำกว่า 5 กิโลแน่และอายุน่าจะน้อยกว่าผมประมาณ 10 ปี) ผมนึกในใจลูกเมียผมก็อยู่ในรถ แลกกับมันผมก็เจ็บมันก็เจ็บ ไม่เอาเถอะช่างมัน ก็มันไม่ได้ด่าหรือว่าหยาบคายอะไรกับผมมากมาย ก็เดินหันหลังกลับขึ้นรถ มันก็ขี่รถแซงผมขึ้นไปนะครับ ทำเป็นเอามือตบต้นขาตัวเอง ถุยน้ำลายบ้าง จนถึงซอยเปลี่ยวครับ มันชะลอรถแล้วชี้เรียกให้ผมเข้าไป แฟนผมบอกเข้าไปไหม ผมบอกว่าช่างมันเถอะ มันก็ไม่ได้ด่าชูนิ้วหรือท้าทายอะไรมากมาย มันก็ขี่ออกขวาแล้วเลี้ยวแยกกันไป ที่ต้องมาเล่ามันอยู่ตรงนี้ครับ เมียผมหาว่ามันท้าต่อยทำไมไม่เอากับมันเลยล่ะ เขาก็ล็อคประตูแล้ว รู้ว่าไม่กล้าแล้วลงไปให้อายทำไม คือเมื่อก่อนผมเป็นคนใจร้อนมากครับถ้าเจอแบบนี้ผมใส่แล้ว ใหญ่แค่ไหนผมก็ไม่กลัวหรอกครับ แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้วทั้งร่างกายและจิตใจ คือ สู้กับมันที่แน่ๆผมก็เจ็บมันก็เจ็บ แล้วมันยังบอกอีกว่าแถวนี้ถิ่นมัน แล้วมันก็แค่ท้าทายแต่ไม่ได้เดินเข้ามาหาไม่งั้นผมก็ลุยเหมือนกันล่ะครับ ที่ผมลงจากรถนี่ก็เพื่อให้รู้ว่าผมไม่ได้กลัวมันเลย แต่ความกลัวที่อยู่ในใจผมกลับมีมากมายอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนครับ กลัวว่าถ้าผมสู้มันไม่ได้ ใครจะขับรถกลับ ใครจะมาแยก หรือถ้าเราเจ็บหนักจนทำงานไม่ได้ใครจะดูแลลูกเมียเรา ลูกน้องเราอีกเกือบสามสิบชีวิตล่ะ หรือถ้าผมเกิดใส่มันร่วงลงไป แล้วมันไม่เลิก โทรตามพวกมา งานนี้ก็ยาวครับ ถ้าต้องใช้ปืนแล้ว มันค่อนข้างจะในเมืองนี่คงยุ่งเรื่องคดีอีกมากเลยนะครับ เมียผมถามว่าแล้วเธอลงไปเธอไม่อายเขาหรือ ผมเลยตอบว่าไม่ได้คิดครับ เพราะลงไปแล้วมันไม่มีเลือดขึ้นหน้าเหมือนเมื่อก่อนเลย ตอนที่ขับรถตามมันไปยังนึกเลยว่าจะเรียกให้มันจอดแล้วลงมาซัดกันซักตั้งนึง แต่คิดมาคิดไปนะครับ ผมบอกกับเมียว่ามันไม่คุ้มหรอก ผมกล้ารับประกันได้เลยว่าเงินผมที่อยู่ในกระเป๋าตอนที่ลงไปหามันนี่ อย่างเก่งเงินเดือนมันทั้งเดือนก็แค่ได้เท่าไม่มีทางมากกว่าอยู่แล้ว(มันใส่เสื้อเชิ้ตกางเกงสแล็ค) คงเป็นพนักงานทั่วๆไป จะลงไปแลกทำไมมันไม่คุ้มหรอก ถ้ามันเข้ามารังควานกับลูกกับเมียผมนี่ผมไม่ลังเลที่จะตัดสินใจเลย ก็เลยโดนภรรยาอบรมเสียชุดใหญ่เลยครับว่ารู้ตัวว่าอายุก็มากแล้ว ความรับผิดชอบก็มากมาย ใจเย็นลงให้มากกว่านี้ละกัน ก็ยังดีที่ไม่ได้ลากปืนลงไปยิงใส่มัน ตลอดเวลาที่มีเรื่องนี่ผมรู้ตัวตลอดเลยนะครับว่าผมมีปืนอยู่ในรถที่ผมปลดจากซองวางไว้ พร้อมจะงัดมาใส่มันให้หมดโม่ถ้าเกิดมันล้วงอาวุธออกมา แต่ผมกลับไม่เคยคิดเลยนะครับว่าจะเอาออกมาขู่หรือโชว์ใส่ คือเรารู้ตัวอยู่เสมอว่าถ้าให้ใครเห็นปืนเรานี่มันมีแต่เรื่องทั้งนั้นครับ เพื่อนๆว่าใจผมหดเล็กลงมาจริงๆอย่าที่ตั้งหัวข้อกระทู้ไว้มั้ยครับ
+++++++++++ขอขยายความ ประโยคข้างบนนิดนึงนะครับ อารมณ์มันพาไปใช้การเปรียบเทียบไม่ค่อยดีเลย คือที่ผมเปรียบเรื่องเงินนี่ความหมายของผมก็คือ ความรับผิดชอบในชีวิตเรามันต่างกันครับ ที่ผมพกเงินเยอะกว่าปกติวันนั้นก็เพราะว่า วันรุ่งขึ้นผมต้องไปซื้อข้าวสารเข้าไปให้ลูกน้องครับ 300 กิโล(หกกระสอบ) คือข้าวที่ผมต้องซื้อเลี้ยงลูกน้องในแต่ละเดือนครับ และก็ต้องซื้อวัตถุดิบและเครื่องมือต่างๆ เพื่อใช้ทำงานครับ ความหมายก็คือถ้าเกิดผมเป็นอะไรไปแล้วมันล้วงเงินในกระเป๋าผมออกไปนี่ เกือบสามสิบชีวิตนี่ลำบากเลยนะครับ อย่างน้อยก็ไม่มีของทำงานไม่มีข้าวกินหลายวันครับ กว่าจะมีคนไปส่งแทน ไม่ได้มีเจตนาดูถูกอะไรเลยนะครับเดี๋ยวเพื่อนๆจะเข้าใจผิด++++++++++
|
|
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: พฤษภาคม 09, 2008, 12:42:10 PM โดย chnon »
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นายต้นงิ้ว
ชาว อวป.
Hero Member
  
คะแนน 479
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 4867
|
 |
« ตอบ #1 เมื่อ: พฤษภาคม 08, 2008, 11:52:55 AM » |
|
ขอชมครับ ตั้งสติได้เยี่ยมยอด แต่เป็นผมจะไม่ลงจากรถให้มันเดินมาหาแทน ให้มันเป็นฝ่ายคุคามเราจะได้เปรียบมัน และผมคงไม่อดทนได้เท่าพี่แน่นอน
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
พิทักษ์ชาติ ศาสน์ กษัตริย์
|
|
|
จินตา <Jinta>
ชาว อวป.
Hero Member
  
คะแนน 89
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 2373
|
 |
« ตอบ #2 เมื่อ: พฤษภาคม 08, 2008, 11:59:24 AM » |
|
ดีแล้วครับที่ไม่มีเรื่องราว...
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
NUTAPHOL
รักในหลวง
ชาว อวป.
Hero Member
  
คะแนน 544
ออฟไลน์
กระทู้: 8934
|
 |
« ตอบ #3 เมื่อ: พฤษภาคม 08, 2008, 12:01:42 PM » |
|
ปกติแล้วในรถผมสองคันจะมีลูกโม่ สามห้าเจ็ด กับสามแปด คันละกระบอกครับ แต่บังเอิญว่าวันนี้รถคันนึงไปเข้าศูนย์ก็เลยเอาปืนที่ติดรถคันนึงมารวมไว้กับอีกคันนึง เลยมีทั้ง สามแปดและสามห้าเจ็ดทั้งหมดสิบเอ็ดนัดครับ ที่ต้องมีปืนติดรถนี่ก็เพราะว่าต้องขับรถผ่านถนนที่พวกวัยรุ่นชอบปิดถนนแข่งมอเตอร์ไซด์กันบ่อยๆครับ เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อวานนี้ 7 พ.ค. ลูกผมอยากทานไอสครีม ภรรยาผมก็เพิ่งจะหายป่วยจากไข้หวัดใหญ่ได้ไม่กี่วัน ผมก็เลยพาออกไปทานที่เสรีฯครับ ขากลับ(เวลาประมาณ18:00น)ในซอยสุขุมวิท 103 ช่วงโค้งวัดตากล่ำมุ่งไปอ่อนนุช ทางมันจะแคบและเป็นทางโค้งบวกกับมีรถรอเลี้ยวขวาครับ ผมก็ไปตามเลนของผมซ้ายสุด พอทางบีบแคบมอเตอร์ไซด์ที่วิ่งมาด้านขวาของรถผมซึ่งถือว่ากลางถนนแล้ว โดนบีบครับ เขาไปไม่ได้ก็เบรคอย่างแรงแต่รถก็ไม่ถึงกับเสียหลักนะครับพร้อมกับบ่นด่าอะไรบ้างผมก็ได้ยินไม่ถนัด ก็ไม่ได้ว่าอะไรเขาก็ขี่รถอ้อมท้ายมาจอดด้านข้างภรรยาผม พร้อมถอดหมวกกันน็อคเรียกผมลงมาคุย ผมก็จอดรถแล้วลงมาเลยครับ มันก็หักนิ้วทำท่าพร้อมจะใส่ผมได้ตลอดเวลาแล้วมันถามผมว่า มีปัญหาอะไร ผมก็บอกว่าผมมาในทางของผมแล้วมันไปเบียดหรือปาดคุณหรือ มันหาว่าผมด่ามันจากในรถ ผมถามว่าแล้วคุณรู้ว่าผมด่าอะไรคุณล่ะ มันก็ไม่ตอบบอกผมว่า แถวนี้ญาติมันทั้งนั้น มาต่อยกับมันมั้ย(มันสูงกว่าผมประมาณ 10 เซนต์ได้ น้ำหนักก็มากกว่าผมไม่ต่ำกว่า 5 กิโลแน่และอายุน่าจะน้อยกว่าผมประมาณ 10 ปี) ผมนึกในใจลูกเมียผมก็อยู่ในรถ แลกกับมันผมก็เจ็บมันก็เจ็บ ไม่เอาเถอะช่างมัน ก็มันไม่ได้ด่าหรือว่าหยาบคายอะไรกับผมมากมาย ก็เดินหันหลังกลับขึ้นรถ มันก็ขี่รถแซงผมขึ้นไปนะครับ ทำเป็นเอามือตบต้นขาตัวเอง ถุยน้ำลายบ้าง จนถึงซอยเปลี่ยวครับ มันชะลอรถแล้วชี้เรียกให้ผมเข้าไป แฟนผมบอกเข้าไปไหม ผมบอกว่าช่างมันเถอะ มันก็ไม่ได้ด่าชูนิ้วหรือท้าทายอะไรมากมาย มันก็ขี่ออกขวาแล้วเลี้ยวแยกกันไป ที่ต้องมาเล่ามันอยู่ตรงนี้ครับ เมียผมหาว่ามันท้าต่อยทำไมไม่เอากับมันเลยล่ะ เขาก็ล็อคประตูแล้ว รู้ว่าไม่กล้าแล้วลงไปให้อายทำไม คือเมื่อก่อนผมเป็นคนใจร้อนมากครับถ้าเจอแบบนี้ผมใส่แล้ว ใหญ่แค่ไหนผมก็ไม่กลัวหรอกครับ แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้วทั้งร่างกายและจิตใจ คือ สู้กับมันที่แน่ๆผมก็เจ็บมันก็เจ็บ แล้วมันยังบอกอีกว่าแถวนี้ถิ่นมัน แล้วมันก็แค่ท้าทายแต่ไม่ได้เดินเข้ามาหาไม่งั้นผมก็ลุยเหมือนกันล่ะครับ ที่ผมลงจากรถนี่ก็เพื่อให้รู้ว่าผมไม่ได้กลัวมันเลย แต่ความกลัวที่อยู่ในใจผมกลับมีมากมายอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนครับ กลัวว่าถ้าผมสู้มันไม่ได้ ใครจะขับรถกลับ ใครจะมาแยก หรือถ้าเราเจ็บหนักจนทำงานไม่ได้ใครจะดูแลลูกเมียเรา ลูกน้องเราอีกเกือบสามสิบชีวิตล่ะ หรือถ้าผมเกิดใส่มันร่วงลงไป แล้วมันไม่เลิก โทรตามพวกมา งานนี้ก็ยาวครับ ถ้าต้องใช้ปืนแล้ว มันค่อนข้างจะในเมืองนี่คงยุ่งเรื่องคดีอีกมากเลยนะครับ เมียผมถามว่าแล้วเธอลงไปเธอไม่อายเขาหรือ ผมเลยตอบว่าไม่ได้คิดครับ เพราะลงไปแล้วมันไม่มีเลือดขึ้นหน้าเหมือนเมื่อก่อนเลย ตอนที่ขับรถตามมันไปยังนึกเลยว่าจะเรียกให้มันจอดแล้วลงมาซัดกันซักตั้งนึง แต่คิดมาคิดไปนะครับ ผมบอกกับเมียว่ามันไม่คุ้มหรอก ผมกล้ารับประกันได้เลยว่าเงินผมที่อยู่ในกระเป๋าตอนที่ลงไปหามันนี้ อย่างเก่งเงินเดือนมันทั้งเดือนก็แค่ได้เท่าไม่มีทางมากกว่าอยู่แล้ว(มันใส่เสื้อเชิ้ตกางเกงสแล็ค)คงทำงานบริษัท วงเงินในบัตรเครดิตที่มีก็มากกว่าที่มันหาได้ทั้งปีอีก จะลงไปแลกทำไมมันไม่คุ้มหรอก ถ้ามันเข้ามารังควานกับลูกกับเมียผมนี่ผมไม่ลังเลที่จะตัดสินใจเลย ก็เลยโดนภรรยาอบรมเสียชุดใหญ่เลยครับว่ารู้ตัวว่าอายุก็มากแล้ว ความรับผิดชอบก็มากมาย ใจเย็นลงให้มากกว่านี้ละกัน ก็ยังดีที่ไม่ได้ลากปืนลงไปยิงใส่มัน ตลอดเวลาที่มีเรื่องนี่ผมรู้ตัวตลอดเลยนะครับว่าผมมีปืนอยู่ในรถที่ผมปลดจากซองวางไว้ พร้อมจะงัดมาใส่มันให้หมดโม่ถ้าเกิดมันล้วงอาวุธออกมา แต่ผมกลับไม่เคยคิดเลยนะครับว่าจะเอาออกมาขู่หรือโชว์ใส่ คือเรารู้ตัวอยู่เสมอว่าถ้าให้ใครเห็นปืนเรานี่มันมีแต่เรื่องทั้งนั้นครับ เพื่อนๆว่าใจผมหดเล็กลงมาจริงๆอย่าที่ตั้งหัวข้อกระทู้ไว้มั้ยครับ
จริงครับ มันเปลี่ยนแปลงตามวันเวลาและวัยครับ ผมก็เป็นอย่างนี้เช่นกันครับกลัวว่าถ้ามีเรื่องขึ้นมาจริงๆแล้วเราจะห้ามใจตัวเองไม่ได้กลัวว่าจะล่อคู่กรณีตายขึ้นมานี่ละครับมันจะยุ่งหนักเข้าไปอีก ไม่อยากให้เหมือนๆชีวิตในอดีดที่ผ่านมาอีก แต่ก็ขอชมเชยครับที่มีสติไม่เปิดเกมก่อนเรื่องเลยไม่บานปลาย...
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
carrera
กินลูกเดียวเที่ยวสองลูก
ชาว อวป.
Hero Member
  
คะแนน 2329
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 84478
|
 |
« ตอบ #4 เมื่อ: พฤษภาคม 08, 2008, 12:02:37 PM » |
|
ดีมากครับ ไม่มีเรื่องดีที่สุด  ยอด แต่ไม่ควรลงไปแต่แรกด้วยนะ มันจะจอดก็ให้มันจอดไป
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Padet
ชาว อวป.
Hero Member
  
คะแนน 115
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1719
|
 |
« ตอบ #5 เมื่อ: พฤษภาคม 08, 2008, 12:02:53 PM » |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
Have guns will travel
|
|
|
Thanapong รักในหลวง
ชาว อวป.
Hero Member
  
คะแนน 365
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 6828
ไม่มีดินผืนใดมีความหมาย เท่ากับผืนดินไทย ของคนไทย
|
 |
« ตอบ #6 เมื่อ: พฤษภาคม 08, 2008, 12:03:13 PM » |
|
เวลาเปลี่ยน คนเปลี่ยนครับ อายุมากขึ้น ความสุขุมก็มากขึ้น ครับ ขอชื่นชมครับ เป็นคนมีและใช้ปืน ต้องใจเย็น ๆ ให้ มาก ๆ เพราะส่งที่อยู่กับเราเป็นอุปกรณ์ที่มีความสามารถในการปลิดชีพสิ่งมีชีวิตได้ง่าย และรวดเร็วครับ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
rockguns
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #7 เมื่อ: พฤษภาคม 08, 2008, 12:06:11 PM » |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ozero++รักในหลวงมากค่ะ++
ชาว อวป.
Hero Member
  
คะแนน 1287
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 25366
มารยาท...มีให้รักษา
|
 |
« ตอบ #8 เมื่อ: พฤษภาคม 08, 2008, 12:11:03 PM » |
|
ชื่นชมค่ะ  เมื่อก่อนโอก็เป็นคนใจร้อนค่ะ ตอนช่วง20ต้นๆ(ยังไม่มีปืน) เคยลงไปบู๊กับคนขับรถ10ล้อตอนเที่ยงคืนกว่ามาแล้ว...กลับมานึกถึงเวลานั้น บ้าจริงๆเลย ทำไปได้ไง แต่พอมีปืนเท่านั้นแหล่ะ...หน้ามือเป็นหลังเท้าเลยค่ะ ใครทำอะไรกับเรา ก็ปล่อยไป ต้องถ้วนถี่ คิดถึงสิ่งที่จะตามมา เกิดอะไรขึ้นมาแล้วมันไม่คุ้มเลย 
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
nanmaxnum
ชาว อวป.
Full Member
  
คะแนน 8
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 124
|
 |
« ตอบ #9 เมื่อ: พฤษภาคม 08, 2008, 12:11:44 PM » |
|
ขอชื่นชมครับในความมีสติ คิดชอบ ปฏิบัติชอบ แล้วครับ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
khunchay_huayig
Full Member
 
คะแนน 21
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 158
|
 |
« ตอบ #10 เมื่อ: พฤษภาคม 08, 2008, 12:24:03 PM » |
|
สุดยอดมากครับ มีปืนมีสติครับพี่น้อง....นับถือๆ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Pandanus
Hero Member
   
คะแนน 6378
ออฟไลน์
กระทู้: 40177
เรื่องบังเอิญไม่มีจริง
|
 |
« ตอบ #11 เมื่อ: พฤษภาคม 08, 2008, 12:26:28 PM » |
|
 เมื่อก่อน และปัจจุบัน ผมก็เป็นอย่างพี่ครับ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Mr.wee
ชาว อวป.
Jr. Member
  
คะแนน 7
ออฟไลน์
กระทู้: 60
|
 |
« ตอบ #12 เมื่อ: พฤษภาคม 08, 2008, 12:28:26 PM » |
|
ขอชื่นชมครับ เราจะใช้อาวุธเมือจำเป็นเท่านั้น ใครจะว่าเราก็ช่างเค้า เรามีภาระที่จะต้องรับผิดชอบอีกมากมาย อย่าไปแลกเลยครับ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
naisomchai
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #13 เมื่อ: พฤษภาคม 08, 2008, 12:28:43 PM » |
|
เรื่องแค่นี้เล็กน้อยครับ...
เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมากำลังอยู่ในวงเวียนหลักสี่ฯ... แท็กซี่ปาดหน้าย้ายเลน นายสมชายบีบแตรเตือนว่ามีรถอยู่ตรงนี้อีกคันนึง กลัวไม่เห็นรถเรา... แท็กซี่เลิกไปทางที่มันต้องการเลยครับ เปลี่ยนมาขับประกบข้างนายสมชาย ลดกระจกกวักมือเรียกให้ไปชกกับมัน... ฮา
นายสมชายไม่สนใจ เร่งเครื่องปรู๊ดดด มันไม่ไล่ตาม... สงสัยกลับบ้านคงไปคุยให้เมียฟังว่ามันเก่งงง... รถยนต์คันอื่นกลัวมันจนเร่งเครื่องหนีแน่บ... ฮา
อยากจะบอกว่าเรื่องแค่นี้จิ๊บจ๊อยครับ... สมัยเด็กๆ เคยนึกว่าเรื่องทำนองนี้ใหญ่โต จนอายุมากแล้วมีคดีขึ้นศาลทั้งแพ่งและอาญา(ฟ้องเขาและชนะฯ) จะรู้ว่าเรื่องอะไรที่ไม่ต้องขึ้นศาลน่ะ เล็กมากกกกก ครับ... เย้
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
WereWolf
Jr. Member

คะแนน 13
ออฟไลน์
กระทู้: 77
|
 |
« ตอบ #14 เมื่อ: พฤษภาคม 08, 2008, 12:33:28 PM » |
|
เมียพี่นี่ยังไงนะครับ  ผมว่าพี่ทำถูกแล้วครับ พวกนี้ไม่ใช่ลูกผู้ชายหรอก มันเห็นเราเล็กกว่า (ตัวนะครับ) มันเลยท้าต่อย ถ้ามันเห็นว่าเสียเปรียบมันก็เรียกพวกรุม ผมอยู่แถวนั้นเหมือนกัน รู้สัน. . . พวกมันดี ได้ไม่คุ้มเสียแน่นอน แล้วเดี๋ยวนี้ก็ไม่ได้มีแต่รถมอเตอร์ไซค์นะครับ แก๊งค์จักรยานก็ออกอาละวาดเหมือนกัน เที่ยวไล่กดกริ่งบ้านคนอื่นเขาไปทั่ว แถมตะโกนส่งเสียงดังรบกวนอีก หนักใจกับพวกนี้จริงๆครับ อยากให้เจ้าหน้าที่จับไปตรวจฉี่ดู น่าจะเจออะไรดีๆ บ้างล่ะ สุดท้ายนี่ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่คนดีต้องอดทน และยอมให้กับอันธพาลเพราะไม่ต้องการจะมีเรื่องมีราว  แต่ความถูกต้อง ? ? ? ด้วยความเคารพ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|