สนทนาภาพยนต์ และประวัติศาสตร์การสงคราม

[Don Quixote]

...เกี่ยวกับเหตุการณ์ในโมกาดิชู Black Hawks Down มีทหารที่ไปรบจริงบอกนักเขียนหนังสือที่เกี่ยวข้องว่า เวลายิงกัน "ยังกับในหนังแอกชั่น" ที่จริงผู้คนในวงการต่างๆ คงเคยคิดหรือคุยกันเพื่อนในทำนองว่า "จริงๆ แล้วงาน (แบบนั้น แบบนี้) ไม่เหมือนในหนังนะเพื่อน" ไม่ว่าจะมองจากพื้นฐานความรู้ไหนเรื่องของหนังจึงออกไปอยู่นอกโรงมามากแล้ว เป็นเรื่อง "วัฒนธรรมสาธารณะ" เหมือนการเมืองละครับ

ความเห็นมาตรฐานเกิดขึ้นเมื่อมีกฎระเบียบ หรือกฎหมายรองรับเท่านั้น

[Don Quixote]

เดี๋ยวจะขี่มอไซด์ไปซื้อวัลคีรี่มาดูครับ อ่านกระทู้แล้วคันไม้คันมือ ก็จริงอย่างอาจารย์สมชายว่าแหละครับ อ่านวิจารณ์หนังก็มีตามหนังสือพิมพ์ ที่บ้านผมรับมติชน  เดลินิวส์  เวลาอ่านนักวิจารณ์ก็คล้ายๆกัน...บรรดาลใจ...บีบคั้น..ไคลแม๊กซ์ของเรื่อง...แทรดจิดี้...ดราม่า...อ่านไม่เคยจบสักที หลายปีมานี้ไม่เคยอ่านครับ คุณต๊อกจบการทูตจากเมืองนอก เวลาอธิบายอะไรไม่ค่อยซ้ำกับใครผมตามอ่านตลอดครับ

จ๊ากซ์ ออกแผ่นแล้วหรือครับพี่ ขอบคุณครับที่คอยอ่าน

[...อภิสิทธิ์ ...]

หนังสงครามที่ผมดูครั้งเดียวยกแผ่นให้เพื่อนไปเลยครับคือเรื่อง  Uprising  ดูแล้วสงสารน้ำตาจะไหล เกี่ยวกับพวกยิวที่อยู่ในเก็ตโต้ในโปแลนด์ทนนาซีกดขี่ไม่ไหวเลยรวมตัวกันแข็งข้อ สุดท้ายโดนนาซีปราบเรียบ สร้างดีนะครับเห็นได้รางวัลอะไรนี่แหละ  แต่ไม่ดังครับมันไม่แฮ๊ปปี้เอนดิ้ง

[Don Quixote]

บางท่านชอบดูหนังสงครามที่มีท้องเรื่องย้อนยุค อีกสักยุคก็พวกเรื่อง Waterloo    War and Peace    Patriot (ของเมล กิปสัน)

เลยขอคุยเกี่ยวกับการรบยุคนั้นเพิ่มอารมณ์

จะเห็นกันว่ายุคนั้น ถ้าเป็นการรบประจัญบานกลางแปลงจะเข้าแถวแน่นๆ ยิงใส่กันต่อหน้าต่อตา ฝีมือส่วนบุคคลไม่ช่วยให้รอดตายเท่าไหร่ ที่การรบประจัญหน้ากันเป็นดังนี้สืบเนื่องจากแต่โบราณ

คือตั้งแต่คนเราใช้อาวุธสั้นเข้าสู้กันเป็นกลุ่ม ความจริงอย่างหนึ่งที่จะทำให้กลุ่ม หรือกองทัพของเราชนะอีกข้างได้ สรุปง่ายๆ คือ "การเข้ารุม" ซึ่งไม่ใช่การรุมล้อมอย่างเดียวแต่คือการที่ฝ่ายเราจัดให้จำนวนคน อำนาจอาวุธของเราต่อตีกับข้าศึกจำนวนน้องกว่า มีอำนาจอาวุธน้อยกว่า

วิธีการก็คือการจัดรูปขบวนให้พื้นที่ประจัญหน้าของเราได้เปรียบข้าศึก

จึงต้องจัดรูปขบวนให้แน่นที่สุด เช่น แนวปะทะ ๑๐๐ เมตร มีทหารของเรา ๑๐๐ คน ย่อมฟันดาบ แทงหอก ยิงธนูเข้าใส่ได้เปรียบข้าศึกในแนวปะทะเดียวกันที่มี ๕๐ หรือ ๗๐ คน

หรือจัดรูปขบวนให้ข้าศึกเอาทหารเข้าปะทะในแนวปะทะได้น้อยกว่า เช่น มี ๑๐๐ คนเท่ากัน ถ้าเราล้อมข้าศึก ๑๐๐ คน ให้รวมกันเป็นกระจุดเดียว จะมีคนข้างในกระจุกที่อยู่กลางกลุ่มพวกเดียวกนเองต่อสู้กับเราแทบไม่ได้เลย ส่วนคนของเราอยู่วงนอกหันเข้าในมีหน้าปะทะมากกว่าใช้อาวุธพร้อมกันได้มากกว่ามีความได้เปรียบในการฆ่าข้าศึกลึกเข้าไปเรื่อยๆ ได้ ทั้งนี้ไม่นับข้อได้เปรียบในเรื่องกำลังใจทหารที่ถูกล้อมไม่มีทางเลือกในการเคลื่อนตัว

ตั้งแต่ยุคโบราณเป็นต้นมาจึงเห็นว่ามีความพยายามจัดกำลังให้แน่น หนา และเพิ่มอำนาจอาวุธมากขึ้นเรื่อยๆ

ตลอดมาในประวัติศาสตร์ การจัดรูปขบวนศึกทั้งอย่างเปิดเผย และหลอกล่อในการรบ จึงเป็นตัวตัดสินหลักสำหรับชัยชนะอย่างหนึ่ง

มาจนถึงยุคปืนบรรจุปาก ประสิทธิภาพของปืนยิงช้าไม่ต่างจากการใช้หอกหรือธนูนักในการเข้าปะทะกันกลางแปลง ดังนั้นอาวุธปืนบรรจุปากจึงยังไม่ส่งผลให้การจัดรูปขบวนกองทัพที่เข้ารบกันเปลี่ยนไป

หลักการจัดขบวนทัพทหารราบใช้ปืนคาบศิลาลำกล้องเรียบระยะยิง ๑๐๐ หลาในการรบที่วอเตอร์ลู ค.ศ. ๑๘๑๕ จึงไม่ต่างอะไรกับขบวนทัพฟาลังก์ทหารกรีกที่ถือ (คอนใต้แขน) หอกยาว ๖ เมตร ของ อเล็กซานเดอร์เดอะเกรท ที่เข้าปะทะกับกองทัพเปอร์เซียเมื่อ ๓ ศตวรรษก่อนพระเยซูเกิด

[Firing Pin]

ชอบฉากเลิฟซีนกลางสมรภูมิรบใน Enemy at the Gates 
ดูแล้วสะท้อนใจลึกๆ  ว่านี่แหล่ะหนามนุษย์ จะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้   
อยากทำอะไรก็ต้องรีบทำ แม้สภาพแวดล้อมไม่เอื้อ สถานการณ์ไม่อำนวย ดูแล้วได้อารมณ์ดิบๆดีครับ 

[rambo1th]

ผมดูเรื่อง วัลคีรี ที่ ทอม ครูซ แสดงแล้ว ได้แง่คิดดีมาก จากหนังเรื่องนี้ได้ข้อคิดสำหรับผม คือ

1) ผู้ใดกุมอำนาจทหาร ผู้นั้นมีอำนาจที่แท้จริง

2) ทหาร ระดับ ผบ.พัน นี่ เป็น คีย์ แมน ในการปฏิวัติ หรือ รัฐประหาร เนื่องจากเป็นผู้คุมกำลังระดับปฏิบัติการ จากหนังจะเห็นว่าเมื่อ ผบ.พัน ตัดสินใจเลือกข้างใดข้างหนึ่งแล้ว โดยไม่ยอมจับ รมต. แล้วโทรคุยกับ ฮิตเลอร์ ทำให้ สมดุลอำนาจเปลี่ยนทันที

3) เมื่อมากคน ความลับย่อมรั่วไหลตามมาเสมอ

4) สุดท้าย เลย เหมือนหนังจีนทุกเรื่องที่สอนว่า " จะทำงานใหญ่ ต้องใจเด็ด "

   ถ้าเรื่องนี้ พ.อ. เคล้าส์ ฟอน สเต๊าฟ์เฟนแบร์ก  ได้ โจโฉ ในสามก๊ก มาเป็นผู้ดำเนินการ นะ และ บรรดา กุนซือของเขามี ขงเบ้ง เป็นเสนาธิการ และ มี จูล่ง เป็น ผบ.พัน คุมกำลัง ประวัติศาสตร์โลก สงสัย พลิกกลับ

[rambo1th]

ชอบฉากเลิฟซีนกลางสมรภูมิรบใน Enemy at the Gates 
ดูแล้วสะท้อนใจลึกๆ  ว่านี่แหล่ะหนามนุษย์ จะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้  
อยากทำอะไรก็ต้องรีบทำ แม้สภาพแวดล้อมไม่เอื้อ สถานการณ์ไม่อำนวย ดูแล้วได้อารมณ์ดิบๆดีครับ 

   ได้อารมณ์ดิบดี .................. แหม ..........แสดงว่าท่านเข็มแทงชนวน ดูจากสีหน้าและแววตา นักแสดง ในฉากนั้นสิครับ (แซวเล่นครับ)

[Don Quixote]

หนังสงครามที่ผมดูครั้งเดียวยกแผ่นให้เพื่อนไปเลยครับคือเรื่อง  Uprising  ดูแล้วสงสารน้ำตาจะไหล เกี่ยวกับพวกยิวที่อยู่ในเก็ตโต้ในโปแลนด์ทนนาซีกดขี่ไม่ไหวเลยรวมตัวกันแข็งข้อ สุดท้ายโดนนาซีปราบเรียบ สร้างดีนะครับเห็นได้รางวัลอะไรนี่แหละ  แต่ไม่ดังครับมันไม่แฮ๊ปปี้เอนดิ้ง

ผมเคยไปเที่ยวกรุงวอร์ซอ ที่บริเวณนั้นมีอนุสาวรีย์ใหญ่อยู่ หลังการต่อต้าน นาซีกวาดล้างทำลายตึกรามบ้านช่องเรียบครับระเบิดและทำลายตึกเกลี้ยงระดับเปลี่ยนผังเมืองใหม่ มีอนุสาวรีย์ตรงจุดที่เคยเป็นสถานีรถไฟที่นาซีทยอยจับคนในเกตโต้ส่งไปฆ่าที่เอาช์วิส ด้วยครับ

ตอนนั้นพวกใต้ดินโปลิชก็เฉย ไม่ลุกขึ้นมาสมทบกับยิวไล่ตีเยอรมัน ปล่อยให้เยอรมันกวาดล้างพวกยิวเพราะคนยุโรตะวันออกก็ไม่ค่อยชอบ กีดกันยิวอย่เองแล้ว ต่อมากองทัพโซเวียตบุกเข้ามาใกล้ ใต้ดินโปลิชลุกขึ้นมาสู้กับเยอรมัน กองทัพแดงก็เฉย หยุดทัพรอ ปล่อยให้เยอรมันจัดการพวกโปลิช โปแลนด์จะได้อ่อนแอ ไล่เยอรมั้นแล้วตัวเองเข้ามายึดครอง ปกครองง่ายๆ ทั้งที่ยังไงก็ต้องเข้ารบอยู่แล้ว เข้ามาสบทบกับใต้ดินจะได้เปรียบมากกว่าด้วยซ้ำ เยอรมันป้องกนกรุงวอร์ซอยาก ต่างจากเมืองโปลิชอื่นอย่างเบรสเลา (โปแลนด์ปัจจุบันเรียกโรสเลา) ที่เยอรมันประกาศเป็นเมืองป้อม ตั้งแนวต่อต้านเต็มที่ต้องรบดุเดือด

มีอนุสาวรีย์แสดงการต่อต้านของใต้ดินโปลิชด้วยเหมือนกันครับ ทำเป็นรูปปั้นทหารเยอรมันกลุ่มหนึ่งมุดลงท่อน้ำ ลงไปเล่นงานพวกใต้ดิน

[Don Quixote]

ผมดูเรื่อง วัลคีรี ที่ ทอม ครูซ แสดงแล้ว ได้แง่คิดดีมาก จากหนังเรื่องนี้ได้ข้อคิดสำหรับผม คือ

1) ผู้ใดกุมอำนาจทหาร ผู้นั้นมีอำนาจที่แท้จริง

2) ทหาร ระดับ ผบ.พัน นี่ เป็น คีย์ แมน ในการปฏิวัติ หรือ รัฐประหาร เนื่องจากเป็นผู้คุมกำลังระดับปฏิบัติการ จากหนังจะเห็นว่าเมื่อ ผบ.พัน ตัดสินใจเลือกข้างใดข้างหนึ่งแล้ว โดยไม่ยอมจับ รมต. แล้วโทรคุยกับ ฮิตเลอร์ ทำให้ สมดุลอำนาจเปลี่ยนทันที

3) เมื่อมากคน ความลับย่อมรั่วไหลตามมาเสมอ

4) สุดท้าย เลย เหมือนหนังจีนทุกเรื่องที่สอนว่า " จะทำงานใหญ่ ต้องใจเด็ด "

   ถ้าเรื่องนี้ พ.อ. เคล้าส์ ฟอน สเต๊าฟ์เฟนแบร์ก  ได้ โจโฉ ในสามก๊ก มาเป็นผู้ดำเนินการ นะ และ บรรดา กุนซือของเขามี ขงเบ้ง เป็นเสนาธิการ และ มี จูล่ง เป็น ผบ.พัน คุมกำลัง ประวัติศาสตร์โลก สงสัย พลิกกลับ

ครับ อำนาจนักการเมืองคือความชอบธรรมในตำแหน่งของคนสั่ง และความชอบธรรมของคำสั่ง ถ้าหมดความชอบธรรม อำนาจที่เป็นกำลังในตัวเองจริงๆ อย่างทหารจะเหนือกว่าเสมอ...

เรื่องใจเด็ด ในกรณี ๒๐ กค. ๔๔ ถ้าใจเด็ดอีกขั้น ยอมตายหรือยอมโดนจับ โยนระเบิดใส่ฮิตเลอร์ตรงๆ ฮิตเลอร์ต้องตายแน่ๆ ครับ

[...อภิสิทธิ์ ...]

ครั้งที่ผมไปดู ชิลเลอร์ ลิส  เก้าอี้ข้างๆผมว่า  "เป็นข้านะสู้ตายเลยไม่ปล่อยให้ใครมาจัดการง่ายๆหร๊อก พวกยิวนี่ไม่ไหว" นายนั่นต้องมาดูเรื่องนี้ครับ  จนเดี๋ยวนี้พวกยิวเขาก็ยิบตากับทุกๆเรื่องนะครับ หลายปีก่อนยังมีคนกลัวครับว่าจุดที่จะเริ่มสงครามนิวเครียร์จะเป็นอิสราเอลนี่แหละ

[mchaivis]

สวัสดีครับพี่สมชาย

อิ อิ ผมพยายามเอาเรื่องโอ่ง อ่าง เอ้อ เสื้อผ้า ถ้วย โถ มาคุยเพื่อเพิ่มรสชาติและเพิ่มวามหายของหนังครับ เนื่องจากผมคิดว่าเมื่ออุตสาร์ดูหนังกันก็น่าจะต่อยอดอะไรๆ นอกจากดูเพื่อศิลปแห่งความเป็นหนังเรื่องนั้น

ที่จริงแล้วหนังเรื่องที่คนสนใจมากๆ ก็เปิดโลกจริงๆ ที่เกี่ยวข้องด้วย เช่น Jurassic Park การสร้างดีกว่าหนังไดโนฯ เมื่อก่อนอย่างมาก ผู้คนสนใจไดโนฯ กันใหญ่ เกิดทุนการค้นคว้า ขุดค้น วิจัย เรื่องไดโนฯ จริงๆ มาก อิทธิพลของหนังยังเข้ามาสู่ภาควิชาการจริงๆ อย่าง การค้นพบมนุษย์วิวัฒนาการขั้นหนึ่งตัวเล็กที่เกาะฟลอสซี่ ยังเรียกกันเล่นๆ ว่า "ฮอปบิต" ตามหนังลอร์ดฯ เหมือนกับ Popular Culture อย่างอื่น เช่น ตั้งชื่อ เด็ก ออสตราโลพิเทคัส ที่ขุดเจอว่า "ลูซี่" ตามชื่อเพลง  

แตกเรื่องมากๆ จึงทำให้หนังมีความสำคัญมากกว่าศิลปความบันเทิงรูปแบบหนึ่ง

ที่จริงตอนนี้รุ่นน้องที่ รัฐศาสตร์ จุฬาฯ มีวิชาที่เรียนร่วมกับเด็กนิเทศเรื่องวิจารณ์หนัง เสียดายผมไม่ทัน รุ่นน้องเขาเล่าว่าในห้อง วิจารณ์ เปรียบเทียบ กันอย่างกว้างขวาง มีคนนึงเปรียบเทียบ จอร์ช บุช พ่อลูก กับ พ่อลูก ปลา ในการ์ตูน นีโม ที่น่าวนใจคือการถกกับเด็กคณะอื่นที่มีความรู้ ข้อมูลต่างกัน ป็นประโยชน์ของทุกฝ่าย เสียดายไม่ทันได้เรียน

ที่จริงเรื่อง วัลคารี มีเพื่อนผมตอบข้อติของผมเรื่องการไม่ค่อยให้ข้อมูลการกวาดล้างกลุ่มต่อต้านว่า ผู้สร้างเมกันต้องการตอบสนองบรรยากาศทางการเมืองปัจจุบันที่เผชิญหน้ากับชาติเผด็กการอย่าง เกาหลีเหนือ หรืออิหร่าน จึงไม่ต้องการแสดงให้ชัดเจนว่าหากต่อต้านเผด็จการแล้วล้มเหลวจะโดนแรงๆ

ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ผมเคยทำหนังสั้นตอนเป็นนักศึกษา แล้วหนังเกิดได้รางวัลที่เยอรมัน
อีกหลายปีต่อมา หนังเรื่องนี้ถูกนำไปฉาย และมีเสียงวิจารณ์ตามมาในทำนองว่า...
ภาพในหนังที่ออกสีน้ำตาลให้อารมณ์ความคับแค้นมากเหลือเกิน
ผมอ่านแล้วหัวเราะครับ เพราะเบื้องหลังเป็นคนละเรื่อง
ฟิล์มทั้งหมดที่เอามาตัดต่อ เป็นเศษฟิล์มที่คุ้ยมาจากห้องแล็บครับ
เพราะฟิล์มส่วนใหญ่ถ่ายออกมาไม่โอเวอร์ก็อันเดอร์
ในฐานะคนทำ ผมไม่เคยมีความตั้งใจนำเสนออารมณ์ของภาพอย่างที่ได้รับคำชมแม้แต่น้อย
แต่ก็อีกนั่นแหละ เสน่ห์ของศิลปะคือการสร้างจินตนาการไม่จำกัดตายตัวให้กับผู้เสพ
ต่างจากวิทยาศาสตร์ที่ เมื่อเป็นเอชทูโอ จะเป็นอย่างอื่นไม่ได้นอกจากน้ำ

อย่างไรก็ตาม ผมขอชื่นชมกับสารพัดข้อมูลที่คุณ Wilhelm Tell ตั้งใจค้นคว้าให้มาครับ
เป็นความรู้รอบตัวที่หาไม่ได้ง่ายๆ

[Don Quixote]

"ในฐานะคนทำ ผมไม่เคยมีความตั้งใจนำเสนออารมณ์ของภาพอย่างที่ได้รับคำชมแม้แต่น้อย"

อ่านถึงตรงนี้ ผมชักกลัวว่าคนชมจะหน้าแตก ถูกคืนรางวัล

"แต่ก็อีกนั่นแหละ เสน่ห์ของศิลปะคือการสร้างจินตนาการไม่จำกัดตายตัวให้กับผู้เสพ"

อ่านตรงนี้แล้ว ค่อยใจชื้นว่าผู้สร้างก็เห็นชอบกับความสุขสนุกสนานของผู้ชม ผมเห็นด้วยเลยครับว่าศิลปะน่าจะต้องสร้างจินตนาการให้ด้วย ถ้าเลคเช่อร์ทฤษฎีวิทยาศาสตร์ให้จำแล้วคนเสพเข้าใจคนละเรื่องกัน นักวิทยาศาสตร์คงหัวเราะไม่ได้เหมือนผู้สร้างศิลปะ

[Don Quixote]

ครั้งที่ผมไปดู ชิลเลอร์ ลิส  เก้าอี้ข้างๆผมว่า  "เป็นข้านะสู้ตายเลยไม่ปล่อยให้ใครมาจัดการง่ายๆหร๊อก พวกยิวนี่ไม่ไหว" นายนั่นต้องมาดูเรื่องนี้ครับ  จนเดี๋ยวนี้พวกยิวเขาก็ยิบตากับทุกๆเรื่องนะครับ หลายปีก่อนยังมีคนกลัวครับว่าจุดที่จะเริ่มสงครามนิวเครียร์จะเป็นอิสราเอลนี่แหละ

บางทีเขาก็ว่ากันครับว่าเรื่องการจับคนไปฆ่าหมู่ย่างเป็นระบบขนาดนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน คนที่โดนกวาดต้อนไปนึกถึง อย่างมาก็คิดว่าเป็นการบังคับใช้แรงงาน พอไปถึงค่ายที่สถานีรถไฟบางที่ก็ยังทำตารางเวลา นาฬิกาหลอกไว้อีก กว่าจะรูตัวก็ใกล้ถูกฆ่าเต็มทนทำอะไรไม่ถูก ตอนถูกอัดรถไฟมาก็หมดแรง ขากน้ำอาหารตายกันไปมากแล้ว หรือไม่บ้างก็อาจคิดว่าสู้ยังไงก็ไม่ไหว ขอมีชีวิตต่ออีกสองสามชั่วโมง หรือสองสามวันดีกว่า มักมีบันทึกว่าพ่อแม่เด็กมักจะพยายามปลอบลูก หลอกลูกไม่ให้รู้เรื่องและเล่นกับลูกให้มีความสุขก่อนถูกฆ่า

ที่ Auschwitz ก็เคยมีการแหกค่ายหนีครับ หนีออกไปได้นิดหน่อย ส่วนมากถูกจับมาฆ่าโชว์ ที่ลายรวมขายชื่อจะมีคานเหล็กรางรถไฟ ผู้คุมเอาไว้แขวนคอโชว์ เขาว่ารวมๆ น่าจะ ๗ หรือ ๘ แปดพันคน ที่ตายไปจากแท่งเหล็กยาวสามสี่เมตร และโดยทั่วไปไม่ว่าที่ค่ายหรือเกตโต้ไหน ถ้ามคนหนีนาซีจะจับคนอื่นมาฆ่าแทนก่อนหลายๆ เท่าพวกคนในค่ายเลยพยายามสอดแนมกันเอง

[...อภิสิทธิ์ ...]

ผมเป็นคนแปลกครับ ผมเกลียดหนังออสก้า ตั้งแต่เรื่องด๊อกเตอร์ชิวาโก้มา แต่ก็มายกเว้นเรื่องอันฟอร์กิฟเว่น  หนังเรื่องไอ้ช้างเศร้าครับมาเศร้ามากสุดก็ชิลเลอร์ลิส(มีใครดูเรื่องนี้แล้วจิบเบียร์ไปกินใส้กรอกทอดไปได้มั่งครับ)  ผมว่าคนสร้างอย่างสปีลเบิร์กก็ไม่กะจะสร้างหนังออสก้าร์ทุกๆเรื่องนะครับแกคงหวังให้คนยิ้มเวลาออกจากโรงมั่ง

ปล.ผมเกลียดฉากที่นาซีหลอกต้อนเด็กเล็กยิวเดินเป็นกลุ่มขบวนตบมือร้องเพลงเดินเข้าห้องแก๊สที่สุดครับ

[โทน73 -รักในหลวง-]

ผมเป็นคนแปลกครับ ผมเกลียดหนังออสก้า ตั้งแต่เรื่องด๊อกเตอร์ชิวาโก้มา แต่ก็มายกเว้นเรื่องอันฟอร์กิฟเว่น  หนังเรื่องไอ้ช้างเศร้าครับมาเศร้ามากสุดก็ชิลเลอร์ลิส(มีใครดูเรื่องนี้แล้วจิบเบียร์ไปกินใส้กรอกทอดไปได้มั่งครับ)  ผมว่าคนสร้างอย่างสปีลเบิร์กก็ไม่กะจะสร้างหนังออสก้าร์ทุกๆเรื่องนะครับแกคงหวังให้คนยิ้มเวลาออกจากโรงมั่ง

ปล.ผมเกลียดฉากที่นาซีหลอกต้อนเด็กเล็กยิวเดินเป็นกลุ่มขบวนตบมือร้องเพลงเดินเข้าห้องแก๊สที่สุดครับ

ตั้งแต่ "ลอดจ์ ออฟเดอะริง"  , "โคล เมาเทนท์"    ได้รับรางวัล   ผมก็รู้สึกเฉยๆกะรางวัลออสก้าแล้วครับ