ผมก็มีประสบการณ์กับปืนตั้งแต่เด็กๆ ครับ
ครั้งหนึ่ง เพื่อนเล่นข้างบ้าน (พ่อเพื่อนเป็นตำรวจชายแดน) ก็เอา M16 หัวเตียงพ่อ ออกมาเล่นกัน มีกระสุนครบ เอ้อ..คิดมาแล้วรอดมาได้
ครั้งหนึ่ง คุณพ่อทำหน้าไม้ให้เพื่อใช้ยิงปลานิลหน้าบ้าน และคุณตาสอนการถักสายป่านหน้าไม้ เป็นประสบการณ์ตอนเด็ก
ครึ้งหนึ่ง เคยประดิษฐ์ปืนแก๊ปใช้ท่อร่มโบราณ (สมัยเด็กๆ) ตำดินปืนใส่เรียบร้อย จับปืนให้นิ่งด้วยปากกาจับเหล็ก แล้วลั่นไก เปรี้ยง เศษเหล็กแตกออกเป็นเสี่ยงๆ พานท้ายฉีกขาด โชคดีไม่เป็นไรครับ (ซ่อนอยู่ใต้ขอนไม้ ใช้เชือกดึกไก)
และหลายๆ ครั้งต่อมาก็ประดิษฐ์ทั้งปืนแก๊ป ปืนลูกซอง เพื่อใช้ยังชีพในป่า (บ้านนอก)
เป็นประจำวันที่ต้องขัดสนิมปืนหลากหลายจากตะเข็บชายแดน เพื่อรมดำ (ช่วยคุณพ่อเป็นช่างปืน)
หลายปีต่อมา ประดิษฐ์ปืนฉมวกยิงปลา (ยิงได้ดีมากนะ แม่นยำทีเดียว) ออกจำหน่ายให้เพื่อนฝูงมากมาย
เริ่มมีลูกกรดกระบอกแรก CZ M2E (ตั้งแต่เชคโกสโลวาเกีย ยังไม่ล่มสลายครับ)
ต่อมา,,ต่อมา,,,ฯลฯ เอ้อ..นานกว่า 30 ปีแล้วครับ
ปัจจุบัน ชืนชอบปืนอยู่มิคลาย
ขอบคุณทุกๆ ท่านที่ร่วมแสดงความคิดเห็นครับ
เหลือไม่กี่วันจะได้ผลโดยสรุปว่า "ความชอบไม่จำเป็นต้องมีคำอธิบายใดๆ"
ขอบคุณครับ
โพลล์
