SU27 ? SU 30 ?? ทัพฟ้าไทย

[อรชุน-รักในหลวง]

เครื่องบินทิ้งระเบิดของกองทัพอากาศสหรัฐฯ ในอนาคต
… ปัญหาอิสราเอลกับปาเลสไตน์ยังไม่ยุติแต่กลับรุนแรงมากยิ่งขึ้น ทางด้านสหรัฐฯ กับคู่ปรับเก่าอย่างอิรัค สงครามอ่าวเปอร์เซียยกที่ 2
ส่อแววว่าจะเกิดขึ้นอีก เมื่อผู้นำสหรัฐฯ ออกมาประกาศว่าจะล้มรัฐบาล ซัดดัม ฮุสเซน ให้ได้ ซึ่งขณะที่ผู้เขียนกำลังเขียนต้นฉบับอยู่นี้มีข่าวว่าเครื่องบินรบของสหรัฐฯ
และกองทัพอากาศชาติอื่นๆ เริ่มมีการปฏิบัติการโจมตี ต่อเป้าหมายในอิรัคบ้างแล้ว แต่ยังไม่มีการเปิดศึกครั้งใหญ่

…การขู่ว่า จะเปิดสงครามกับอิรัค ยกที่ 2 ของสหรัฐฯ ดูเหมือนจะแตกต่างกับปี พ.ศ. 2534 โดยสิ้นเชิง ในขณะนั้นมีหลายฝ่ายออกความเห็น
ทั้งประชาชนและชาติอื่นๆ ต่างเห็นพ้องกับสหรัฐฯ ให้สหรัฐฯ โจมตีอิรัคเพื่อปลดปล่อยคูเวต แต่ในปีนี้ พ.ศ. 2545 นอกจากไม่เห็นด้วย
หลายฝ่ายยังออกมาคัดค้านเพราะเหตุผลมีไม่เพียงพอที่จะต้องใช้กำลังทหาร นอกจากนี้ เศรษฐกิจของสหรัฐฯ ยังไม่เอื้ออำนวยที่จะนำประเทศเข้าสู่สงคราม
ถ้าหากต้องการมีชัยชนะในการรบจะต้องได้รับความร่วมมือและสนับสนุนจากกองทัพชาติสมาชิกนาโด   ทั้งกำลังทางทหารและทางการเงิน

…ถ้าหากสหรัฐฯ เปิดฉากโจมตีอิรัคจริงตามคำขู่ การปฏิบัติการทางทหารอาจจะใช้กำลังทางอากาศเพียงอย่างเดียว เพราะเมื่อวิเคราะห์ดูจากสถานการณ์แล้วจะเห็นได้ว่า
สหรัฐฯ ไม่มีการเคลื่อนกำลังทางบกมุ่งสู่ภูมิภาคอ่าวเปอร์เซียแต่อย่างใด การเคลื่อนย้ายกำลังทางอากาศจากสหรัฐฯ ของกองทัพอากาศ
สามารถเสริมกำลังเข้าสู่ภูมิภาคอ่าวเปอร์เซียกระทำได้อย่างรวดเร็ว นอกจากนี้ยังมีกำลังอากาศยานจากเรือบรรทุกเครื่องบินของกองทัพอากาศสหรัฐฯ
เข้าร่วมปฏิบัติการ กำลังทางอากาศหลักที่สหรัฐฯ จะนำออกปฏิบัติการน่าจะเป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดของกองทัพอากาศสหรัฐฯ ซึ่งสามารถบินปฏิบัติการจากฐานบินในประเทศสหรัฐฯ
ไปโจมตีเป้าหมายในอิรัค โดยเฉพาะ บี-2 ซึ่งสามารถเล็ดลอดการตรวจจับจากเรดาร์และระบบป้องกันทางอากาศเข้าไปโจมตีเป้าหมายได้อย่างแม่นยำ

…การใช้เครื่องบินทิ้งระเบิดปฏิบัติการจากฐานทัพอากาศสหรัฐฯ หรือฐานทัพอากาศบนเบาะ ดิเอโกการ์เซียในมหาสมุทรอินเดีย จะมีข้อเสียคือ
การใช้ระยะเวลาบินนานในการโจมตีอัฟกานิสถานเครื่องบิน บี-2 นำระเบิด 16 ลูกไปทิ้งใส่เป้าหมาย จะต้องใช้เวลาบินไป – กลับ ถึง 40 ชั่วโมง
ถ้าหากเป็นเป้านิ่ง เช่น โรงไฟฟ้า ที่ตั้งกองบัญชาการ หรือที่ตั้งข่ายการสื่อสาร ไม่เป็นเป้าหมายแต่ถ้าหากเป็นเป้าหมายเคลื่อนที่
อาทิเช่น ฐานยิงอาวุธปล่อยนำวิถี ขบวนรถถัง เป้าหมายต้องเปลี่ยนตำแหน่งห่างจากตำแหน่งเดิมไปไกลนับ 100 กิโลเมตร แม้ว่ากองทัพอากาศสหรัฐฯ
จะแก้ปัญหาโดยนำเครื่องบินทิ้งระเบิดแบบอื่นๆ เช่น บี-1 และบี-52 มาวางกำลังอยู่ที่ฐานทัพอากาศบนเกาะดิเอโกการ์เซีย เพื่อเพิ่มจำนวนเที่ยวบินให้มากขึ้น
และลดระยะทางและเวลาบิน แต่เครื่องบินทิ้งระเบิดทั้งสองแบบก็ยังต้องใช้เวลาบินหลายชั่วโมงกว่าจะถึงเป้าหมาย เนื่องจากพื้นที่ปฏิบัติการอยู่ไกล
และที่สำคัญคือเครื่องบินทิ้งระเบิดที่มีประการอยู่ในกองทัพอากาศสหรัฐฯ ในปัจจุบันทั้งสามแบบสามารถทำความเร็วในการบินได้ต่ำกว่าเสียง
โดย บี-1 สามารถทำความเร็วได้สูงสุดมากกว่า 600 ไมล์ต่อชั่วโมง ในการบินปฏิบัติการโจมตีเป้าหมายในระดับความสูงต่ำส่วน ปี-2 ทำความเร็วในการบินเดินทางได้เพียง 450 ไมล์ต่อชั่วโมงเท่านั้น...
...เครื่องบินทิ้งระเบิดขนาดใหญ่ทั้งสามแบบของกองทัพอากาศสหรัฐฯ (ไว้มาต่อกันตอนหน้านะครับ)

[686]

ระหว่างรอเรื่องของคุณ Hydra ผมมีเครื่องบินปีก 3 เหลี่ยมของ อเมริกา สมัย โบราณที่สมัยของมัน ราคาแพงกว่าทองอีก เมื่อเทียบกับน้ำหนักตัวมาให้ดูครับ

เครื่องบิน Convair B-58 Hustler เป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดเร็วเหนือเสียงแบบแรก

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[686]

อีกมุมครับ

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[686]

ลองทายสิว่า นี่เครื่องบินอะไร

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[mb154cm]

ต้นตระกูลของB52

[686]

ดูก็รู้ 

แต่ผมอยากรู้ว่า รุ่นอะไร??? ครับ

[Recoillism]

   B-47 Stratojet   Nuclear Bomber   :

[686]

ผิดครับ

ใบ้ให้ก็ได้ เป็คู่แข่งกับ B-52 

[686]

เครื่องบินทิ้งระเบิดทางยุทธศาสตร์ Boeing B-47 Stratojet เป็นเครื่องบิน 6 เครื่องยนต์ครับ ส่วนในภาพปริศนาเป็นเครื่องบิน 8 เครื่องยนต์ ที่เหมือนกันกับ Boeing B-52  Stratofortress แต่ B-52 มีประสิทธิ์ภาพเหนือกว่า เลยชนะการแข่งขันไป
B-47 ภาพบน

ภาพปริศนา ภาพล่างครับ

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[686]

B-52 Stratofortress เป็นโครงการเครื่องบินทิ้งระเบิดที่มีชื่อเสียงที่สุด และ ประจำการยาวนานที่สุดด้วย เริ่มประจำกรตั้งแต่ปี 1962 จนถึงปัจจุบัน

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[NaiMai>รักในหลวง]

  เดาครับว่า B-36 Peacemaker แต่มีผิดกันที่เครื่องยนต์ เลยไม่ฟันธงครับ

[686]

B-36 Peacemaker เป็นเครื่องบินในพัดที่ใหญ่ที่สุดในโลก และเป็นเครื่องบินรุ่นเดียวในโลกที่ปีกมีช่องทางให้ช่างเครื่องมุดเข้าใปซ่อมเครื่องยนต์ขณะบินได้ด้วย

ภาพที่ 2 เทียบขนาดกับ B-29 ด้านหลัง

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[อรชุน-รักในหลวง]

เครื่องบินทิ้งระเบิดของกองทัพอากาศสหรัฐฯ ในอนาคต  (ตอนจบ)
…เครื่องบินทิ้งระเบิดขนาดใหญ่ทั้งสามแบบของกองทัพอากาศสหรัฐฯ ที่มีใช้งานอยู่ในปัจจุบันจะยังคงประจำการอยู่ต่อไป  บี-52 และ บี-1  ประมาณ  10  ปี  ส่วน  บี-2  จะรับราชการนานกว่านั้น  ในขณะนี้กองทัพอากาศสหรัฐฯ  เริ่มศึกษาเครื่องบินทิ้งระเบิดแบบใหม่ที่จะมารับหน้าที่ต่อจาก  บี-52  และ  บี-1  ซึ่งในขณะนี้สำนักงานวิจัยและพัฒนาการทางการทหารของกระทรวงกลาโหม หรือ  DAPRA  ได้จีดทำโครงการเครื่องบินทิ้งระเบิดในอนาคต  หรืออาจจะเป็น  บี-3  โดยได้ว่าจ้างให้บริษัทผู้ผลิตอากาศยานในสหรัฐฯ ทำการศึกษาวิจัย  ขณะนี้ได้คัดเลือกแผนแบบของอากาศยานไว้แล้ว  2  บริษัท  เพื่อให้ทำให้การศึกษาต่อไป  เครื่องบินทิ้งระเบิดในอนาคตของกองทัพอากาศสหรัฐฯ  จะมีความเร็วในการบินเดินทางเข้าสู่เป้าหมายด้วยความเร็วสูงถึง  2.4  มัค  เพื่อลดเวลาในการเดินทางจากฐานที่ตั้งไปยังพื้นที่เป้าหมาย
…เครื่องบินทิ้งระเบิดความเร็วเหนือเสียงไม่ใช่สิ่งใหม่สำหรับกองทัพอากาศสหรัฐฯ ในอดีตเคยมีการพัฒนาขึ้นมาใช้งานแล้ว  แต่ประจำการอยู่ในช่วงเวลาอันสั้น  เพราะแนวความคิดในการปฏิบัติการใช้กำลังทางอากาศของเครื่องบินทิ้งระเบิดได้เปลี่ยนไปก่อนที่จะนำท่านไปรู้จักรูปร่างหน้าตาของเครื่องบินทิ้งระเบิดของกองทัพอากาศสหรัฐฯ ในอนาคต  และขอย้อนอดีตไปรู้จักการพัฒนาเครื่องบินทิ้งระเบิดความเร็วเหนือเสียงเมื่อ  50  ปีที่ผ่านมา
…ในอดีตกองทัพอากาศสหรัฐฯ เคยมีโครงการพัฒนาเครื่องบินทิ้งระเบิดความเร็วเหนือเสียงมากกว่า  2  เท่าของความเร็วเสียงขึ้นมาใช้งานเพื่อให้สามารถตอบสนองความต้องการทางยุทธการได้อย่างรวดเร็วในปลายปี ค.ศ. 1950 บริษัท คอนแวร์  ของสหรัฐฯ ได้ทำการพัฒนาเครื่องบินทิ้งระเบิด บี-58 ฮัสท์เลอร์  ซึ่งขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์ไอพ่นเทอร์โบเจต เจ 58 จำนวน 4 เครื่อง สามารถทำความเร็วในการบินเดินทางเข้าสุ่เป้าหมายด้วยความเร็วสูงถึง 2.4 มัค หรือ 2.4 เท่าของความเร็วเสียง  บี-58 นับเป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดความเร็วเหนือเสียงแบบแรกของโลกน้ำหนักสูงสุดพร้อมบรรทุกอาวุธเต็มที่ 165,000 ปอนด์  บินได้สูงสุด  60,000  ฟุต  สามารถบรรทุกอาวุธนิวเคลียร์ขนาดใหญ่ได้  1  ลูก  และขนาดเล็กอีก  4  ลูก  และติดใหญ่อากาศขนาด  20  มิลลิเมตร  ที่ด้านท้ายเครื่องหนึ่งกระบอก  อัตรายิงสูงสุด  6,000  นัดต่อนาที  สร้างขึ้นมาจำนวน  104  เครื่อง  ประจำการอยู่ในกองทัพอากาศระหว่างปี ค.ศ. 1960-1970 ต่อมากองทัพอากาศสหรัฐฯ ให้ความนิยมชื่นชอบเครื่องบินทิ้งระเบิด  บี-70  สามารถทำความเร็วได้สูงสุดถึง  3  มัค  มีขนาดใหญ่กว่าและมีสมรรถนะทางการบินสูงกว่า  บี-58  โดย  บี-70  ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์ไอพ่นเทอร์โบเจตขนาด 30,000  ปอนด์  ถึง  6  เครื่อง  สามารถทำความเร็วได้สูงสุดมากกว่า  3  เท่าของความเร็วเสียง  (2,056 ไมล์ต่อชั่วโมง)  ความเร็วในการบินเดินทาง  มัค  3  หรือ  2,000  ไมล์ต่อชั่วโมง  มีพิสัยบินไกล  4,288  ไมล์  แต่อย่างไรก็ตาม  บี-70  ไม่ได้รับการผลิตขึ้นมาใช้งานแม้แต่เครื่องเดียว 
…ปลายปี ค.ศ. 1960  หลักนิยมการใช้เครื่องบินทิ้งระเบิดความเร็วสูงมากและมากกว่าความเสียง  2  เท่า  และบินเข้าปฏิบัติการที่ระดับเพดานบินสูงได้เปลี่ยนไป  เนื่องจากกองทัพอากาศสหรัฐฯ เห็นว่าแนวความคิดในการใช้กำลังดังกล่าวทำให้เครื่องบินมีโอกาสถูกยิงตกสูงจากอาวุธต่อสู้อากาศยานที่ทันสมัย (SAM)  โอกาสอยู่รอดควรเปลี่ยนมาทำการบินที่ระดับความสูงต่ำ  และใช้ความเร็วประมาณ  0.9-1.2  มัค  จากแนวความคิดในการใช้เครื่องบินทิ้งระเบิดปฏิบัติที่ระดับควาสูงต่ำทำให้โครงการเครื่องบินทิ้งระเบิดความเร็วสูงเหนือเสียงมากกว่า  3  เท่าของความเร็วเสียง  แบบ  อาร์เอส – 71  ที่อยู่ระหว่างการพัฒนาต้องล้มเลิกไป  อาร์เอส-71  กลายมาเป็นเอสอาร์ –71 สำหรับปฏิบัติลาดตระเวนทางอากาศ  และไม่มีการผลิต  บี – 70  ที่อยู่ในระหว่างการทดสอบการบินขึ้นมาใช้งาน
…แต่อย่างไรก็ตามแนวความคิดที่จะใช้เครื่องบินเข้าโจมตีเป้าหมายด้วยระเบิดในระดับความสูงต่ำ  และบินด้วยความเร็วสูงต่ำกว่าเสียงได้พิสูจน์ให้เห็นเป็นแนวความคิดที่ผิดพลาด  เครื่องบินขับไล่/ทิ้งระเบิดแบบ  เอฟ-111  และเครื่องบินโจมตีทอร์นาโดของอังกฤษ  ซึ่งถูกนำมาใช้ในสมรภูมิจริงตามแนวความคิดในการใช้กำลังทางอากาศในการทะลวงเข้าไปโจมตีในระดับความสูงต่ำและใช้ความเร็วต่ำกว่าเสียงมีการสูญเสียสูงมากกว่าที่คาดการณ์ไว้  ปัญหาที่พบก็คือ  เมื่อทำการบินต่ำจะมีพบเห็นจำนวนมาก  แม้ว่ายุทธวิธีดังกล่าวจะสามารถหลีกเลี่ยงจากการ  ถูกตรวจจับจากเรดาร์ระบบป้องกันทางอากาศและรอดพ้นจากการถูกยิงด้วยอาวุธปล่อยนำวิถีต่อสู้อากาศยานประเภทนำวิถีด้วยเรดาร์  แต่การบินในระดับต่ำ จะต้องพบกับภัยคุกคามจากปืนต่อสู้อากาศยานและอาวุธนำวิถีต่อสู้อากาศยานประเภท  ประทับบ่ายิง  นักบินมีเวลาทำการสู้รบอันสั้นและไม่มีเวลาที่จะหลบหลีกให้พ้นจากการถูกยิง  เพราะมีห้วงอากาศจำกัดที่จะทำการบินหลบหลีก  ระบบสงครามอิเล็กทรอนิกส์ถูกนำมาใช้น้อยมาก  แม้แต่เครื่องบินทิ้งระเบิด บี-1  ซึ่งได้รับการออกแบบให้ทำการบิน  เข้าโจมตีเป้าหมายในระดับความสูงต่ำโดยใช้ความเร็วสูงประมาณ 600  ไมล์ต่อชั่วโมง  ยังถูกนำมาใช้ปฏิบัติการน้อยมาก  ซึ่งตั้งแต่นำเข้าประจำการนานนับ 10ปี มีการนำออกปฏิบัติภารกิจในสนามรบจริงเพียง 2 ครั้ง คือ สงครามโคโซโว และศึกถล่มอัฟกานิสถาน
...ในขณะที่สมมติฐานที่ว่าเครื่องบินทิ้งระเบิดที่บินปฏิบัติการด้วยความเร็วสูงและที่ระดับเพดานสูงจะมีโอกาสถูกยิงตกได้ง่ายกลายเป็นเรื่องสมมติฐานที่ผิดพลาด  ในการปฏิบัติจริงเครื่องบิน เอสอาร์-71 ซึ่งบินปฏิบัติภารกิจลาดตระเวนสอดแนมเหนือน่านฟ้าโซเวียตจากปี ค.ศ.1968-1990 ถูกยิงมากกว่า 1,000 ครั้ง ไม่มีรายงานว่าสหรัฐฯ สูญเสียแม้แต่เครื่องเดียว เครื่องบินมิก-25 ของกองทัพอิรัคซึ่งมีความเร็วสูง 2.5 มัค บินไปทิ้งระเบิดเป้าหมายในอิหร่านก็ไม่มีรายงานว่าถูกอาวุธภาคพื้นของกองทัพอิหร่านยิงตก
...การปฏิบัติการโจมตีเป้าหมายที่ระดับเพดานบินสูงและใช้ความเร็วสูง  นักบินอาจจะมีปัญหาในการเล็งอาวุธได้ยาก  เพราะเครื่องบินบินด้วยความเร็วสูง อาทิเช่น การโจมตีทิ้งระเบิดด้วยเครื่องบิน มิก-25 แต่ไม่ใช่ปัญหาถ้าหากเครื่องบินทิ้งระเบิดที่ใช้อาวุธนิวเคลียร์โจมตีเป้าหมาย เพราะมีอำนาจการทำลายล้างที่รุนแรงและมีพื้นที่ทำลายเป็นบริเวณกว้างและปัจจุบันมีการพัฒนาอุปกรณ์สำหรับช่วยในการเล็งอาวุธที่ทันสมัยเช่น เรดาร์ ระบบเครือข่าย และจีพีเอส ช่วยให้การใช้อาวุธต่อเป้าหมายของเครื่องบินที่บินปฏิบัติการด้วยความเร็วสูงและบินอยู่ที่ระดับเพดานบินสูงมีความแม่นยำสูงมาก

[686]

อิอิ  บทความของคุณ Hydra ตรงกับรูปที่ผมโพสได้ไงเนี่ย 

เลยไม่ต้องอธิบายรูปมากเลย  :

เครื่องบินทิ้งระเบิดความเร็วสูงกว่าความเร็วเสียงหลายเท่า ก็ไม่ไช่สิ่งที่ดีเสมอไป อย่าง SR-71 Blackbird ที่มีการเคลือบสีลดการสะท้อนเรด้า แต่ไอความร้อนท้ายเครื่องบินทำให้เรด้าในปัจจุบันจับเส้นทางการบินของมันได้ เป็นระยะทางนับร้อยกิโลเมตร

เครื่องบินขับไล่รุ่นใหม่จึงมีระบบ 'Supercruise" ทั้ง F22 และ Euro Fighter

Supercruise คือ การที่เครื่องบินบินด้วยความเร็วเหนือเสียง โดยที่ไม่ใช้สันดาปท้าย "After Burnner " เพราะ จะทำให้เกิดความร้อนเป็นแนวยาวอยู่บนเส้นทางบินจนเรด้าจับได้ อย่างที่ SR-71 โดน (เรื่องนี้คงทำให้ SR-71 ถูกปลดก็เป็นได้)

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[mb154cm]

ได้ความรู้ดี