ท่าทางลุงอ่างโมโหจัด แกบอกว่า
"มันหลอยมาตอนผมใส่ปุ๋ยยางครับ กัดไก่น้อย โตหนึ่ง" แกเดินถือไม้พลาง หอบแฮ่กๆ
ไอ้บางแก้วมันลอยหน้าลอยตาวิ่งเหยาะๆ
หางพวงขอดพันสูง เหมือนทหารกล้าถือธงวิ่ง
เลยโค้งข้างหน้าก็จะพ้นแนวที่ดินของผม เข้าสู่เขตที่ดินของนายมัน
เหมือนมันรู้อยู่ว่า ไม่มีใครกล้าทำอะไรมัน มันหยุด เดินวนๆดมๆ
แล้วหันหน้ามามองลุงอ่าง
ห่างแกสัก 20 เมตรได้
"ดูพี่ดูมันทำ มันไม่กลัวเอาเลย" เมียผมพูดฉิว ปนขำๆ
จริงแฮะ พอลุงอ่างนั่งลง หอบซี่โครงบาน มันก็วิ่งย้อนคืนมาอีกสัก 3-4 เมตร
เกือบถึงประตูทางเข้าเถียงนาผม ห่างจากจุดที่ผมยิงไอ้ดำไม่ถึง10 เมตร
ดิ่งๆๆๆๆๆๆๆ.......
..มันยกขาขึ้นเยี่ยวรดเสารั้วเฉย...
เว้ย โว้ยยยยย ลุงอ่างบ้าเลือดถือดุ้นฟืนวิ่งใส่มัน
มันหันหลังกลับวิ่งหายแว้บเข้าป่ายางเจ้านายมัน
เห็นยังครับ หมา นะเนี่ย มันกวนยังกับคน
"เอาไงลุง ยิงทิ้งไหม"
"เอาเลยครับครู ผมจะบ้าตาย หมาอะไรกวนตีนดีจริงๆ"
"อีพ่อ อย่ายิงยะ มันไม่ได้เกี่ยวกับเรา" ลูกสาวว่า
ผมตาขวาง
หันขวับมาหาลูกสาว
"ปั้ปปี้ แล้วไก่เราที่ตายไป เป็ดเราที่มันกัดตายไป จะรอให้มันมากัดอีกเท่าไร ลูก" ผมเสียงเขียว
ลูกสาวหน้าจ๋อย เงียบไป เวลาผมโมโห ไม่มีใครกล้าขัด
"เอางี้ลุง ลุงกลับไปก่อนแล้วผมจะตามหลังไป
ยิงมันให้ห่างจากไร่ของเราหน่อย เสียงปืนจะได้เบาลง" ผมวางแผน
"ดีครับครู แล้วผมจะช่วยฝัง ครับ "แกว่า
ลุงอ่างคว้าไม้ ยักแย่ยักยันลุกขึ้นยืน เดินลากซี่โครงกลับนา
"แกผอมยังงี้แหละ หมามันถึงไม่กลัว" เมียผมมองตามลุง นินทาขำๆ
ท่าจะจริงครับ พอแกเดินไปได้สัก 15 เมตร มันก็โผล่มาอีก
วิ่งตามหลังลุงอ่าง เหมือนหมาที่ซื่อสัตย์ วิ่งตามเจ้าของ
ใช่แล้วครับ ไอ้บางแก้ว หน้ามึนตัวนั้น นั่นเอง
แหม มันน่าจริงๆ ผมคิด
เอื้อมมือไปคว้า .22 ZKM แม็กนั่มมาถือ
กระชากลูกเลื่อน.....กร้วมมมมม
เอาวะ วันนี้ได้เวลา เด็ดชีพดับไฟแค้น กองสุดท้ายแล้วววววว
