มีปืนเเล้วมีเเต่เสียกับเสีย

[Daimyo]

งง

ผมงงท่านมากกว่าครับ.....โพสท์เยอะจนผมงง.....

[tao bangkhaen]

ผมเขียนนี้จากความรู้สึกส่วนตัวนะครับ เมื่อเรามีปืนอย่างถูกกฎหมายเเล้วไม่ว่าจะทำอะไรอย่างสุจริตชน ผมว่ามีเเต่เสียกับเสีย ที่ว่ามานี้อย่างเช่นไม่ว่าคุณปกกันชีวิตเเละทรัพย์สินอย่างถูกต้องตามกฎหมาย เเต่คุณก็ยังต้องเสียเวลา เสียประวัติ เสียเงินจ้างทนาย เสียเรื่องงานเรื่องการ นี้ยังไม่ร่วมถึงเวลาที่คุณพกพา หรือนำพาก็ตาม คุณเองก็มีโอกาสที่จะถูกจับ ถูกปรับ ส่วนตัวผมเองพยายามไม่ให้มีโอกาสที่ต้องใช้โดยไม่นำพาหรือทำตัวเองหรือครอบครัวให้ไปอยู่ในสถานะการ์ณเช่นนั้น
 
ผมว่าการเป็นสุจริตชนเหมือนเราอยู่ที่สว่างใครๆๆก็เห็น ถึงเเม้การทำบ้างอย่างด้วยความบริสุทธิ์ใจ ก็ยังกลับนำปํญหามาสู่ตัวเอง

เหมือนอย่างกรณีที่ ที่พ่อโดนคดีฆ่าคนตายโดยเจตนาเพราะปกป้องลูก(อันนี้ตามข่าวนะครับ) ยังตัองเสียเงินเสียทองอีกหลายตังส์ เพือสู้คดี นี้ยังไม่ร่วมเวลา หน้าที่การงาน

ผมก็เป็นเหมือนกับหลายคน ณ ที่นี้ ถึงอย่างไรผมก็ต้องมีเอาไว้ เเละต้องเตรียมเงินใว้ใช้ฉุกเฉิน

อ๋อ .... คิดกันคนละแง่มุมนะครับท่าน
1.ประเด็นเป็นคดีความ ......แน่นอน การยิงคนถึงเจ็บ ถึงตาย  เจ้าหน้าที่บ้านเมืองท่านก็ต้องขอตัวไว้ดำเนินคดีก่อน เข้าใจท่านเหอะ ท่านก็ไม่อยากทำคุณหรอกครับ แต่กฎหมายมันบังคับให้เจ้าหน้าที่ผุ้รับผิดชอบต้องทำอย่างนั้น
2.การกล่าวอ้าง  ทีนี้ก็อยู่ที่ว่า ท่านยิงด้วย สาเหตุอะไร ป้องกัน จำเป็น บันดาลโทสะ หรือ ประมาท ก็เป็นเรื่องที่ท่านกุ ขึ้นมา กล่าวอ้างขึ้นมา ท่านก็ต้องนำสืบกันไปครับ
3.สุดท้าย หากท่านป้องกันตัวจริงๆ สมเหตุ สมผล  ท่านสามารถพิสูจน์ได้จริง การกระทำของท่านที่ทำให้คนตายเพราะปืนของท่าน จะไม่เป็นความผิด ท่านก็ไม่ต้องติดคุก หรือท่านมีเหตุจำเป็น ก็ไม่ต้องรับโทษ ถ้าท่านพิสูจน์ได้

แต่ถ้าท่านบันดาลโทสะยิงไป ก็ต้องดูตามความหนักเบาของเหตุที่เขา ทำให้ท่านยิงเขาไป ก็ว่ากันไป ว่าระดับความรบกวนจิตใจท่านแค่ไหน สมควรหรือไม่ที่ทำให้ท่าน โมโห แล้วเปรี้ยงออกไป
หรือทำปืนลั่นใส่ชาวบ้านตาย อันนี้ท่านก็ต้องรับความจริงว่าท่านก็มีส่วนผิดในการไม่ดูให้ดี ไม่ใช้ความระมัดระวังตามสมควรของคนเล่นปืน เพราะถ้าไปอบรมยิงปืนเสียหน่อย ปืนลั่นก็อาจไม่โดนใคร เพราะหันไปทางปลอดภัยอยู่เสมอ

แต่ถ้าท่านไม่มีปืนไว้  หากมีเหตุเกิดกับท่านแล้ว ท่านจะไม่มีโอกาสได้ทำให้สิ่งที่กล่าวมาข้างต้นเลยนะครับ

มีปืนไว้ ไม่เสียกับเสียหรอกครับ ถ้า มี.............สติ..................ครับ

ส่วนเรื่องคดีตามข่าวหนังสือพิมพ์ ก็ฟังหูไว้หูเหอะครับ กว่าเรื่องมันจะลงหนังสือพิมพ์ อะไรๆ มันผ่านอะไรๆ มาหลายๆอย่าง บางครั้ง ข่าวที่ลงอาจไม่ใช่เหตุการณ์แท้จริงซักเท่าไหร่ก็ได้นะครับ.....ท่านที่เคยประสบกับตัวเองคงเข้าใจ....

[sakda m41 รักในหลวง]

เสียเงินวิ่งคดี ดีกว่าติดคุก ติดคุกเพราะยิงฝ่ายตรงข้าม ดีกว่าทูกฝ่ายตรงข้ามยิงตาย ความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ

[~ Sitthipong - รักในหลวง ~]

ถ้าท่าน Thai0  ไม่อยากมีก็ไม่ต้องซื้อครับ  ผมซื้อใช้เอง  เวลาท่านต้องการใช้ท่านจะคิดได้  แต่บางครั้งอาจไม่มีซักเสี้ยววินาทีให้คิด 

[อดิศักดิ์--รักในหลวง--]

อ๋อ .... คิดกันคนละแง่มุมนะครับท่าน
1.ประเด็นเป็นคดีความ ......แน่นอน การยิงคนถึงเจ็บ ถึงตาย  เจ้าหน้าที่บ้านเมืองท่านก็ต้องขอตัวไว้ดำเนินคดีก่อน เข้าใจท่านเหอะ ท่านก็ไม่อยากทำคุณหรอกครับ แต่กฎหมายมันบังคับให้เจ้าหน้าที่ผุ้รับผิดชอบต้องทำอย่างนั้น
2.การกล่าวอ้าง  ทีนี้ก็อยู่ที่ว่า ท่านยิงด้วย สาเหตุอะไร ป้องกัน จำเป็น บันดาลโทสะ หรือ ประมาท ก็เป็นเรื่องที่ท่านกุ ขึ้นมา กล่าวอ้างขึ้นมา ท่านก็ต้องนำสืบกันไปครับ
3.สุดท้าย หากท่านป้องกันตัวจริงๆ สมเหตุ สมผล  ท่านสามารถพิสูจน์ได้จริง การกระทำของท่านที่ทำให้คนตายเพราะปืนของท่าน จะไม่เป็นความผิด ท่านก็ไม่ต้องติดคุก หรือท่านมีเหตุจำเป็น ก็ไม่ต้องรับโทษ ถ้าท่านพิสูจน์ได้

แต่ถ้าท่านบันดาลโทสะยิงไป ก็ต้องดูตามความหนักเบาของเหตุที่เขา ทำให้ท่านยิงเขาไป ก็ว่ากันไป ว่าระดับความรบกวนจิตใจท่านแค่ไหน สมควรหรือไม่ที่ทำให้ท่าน โมโห แล้วเปรี้ยงออกไป
หรือทำปืนลั่นใส่ชาวบ้านตาย อันนี้ท่านก็ต้องรับความจริงว่าท่านก็มีส่วนผิดในการไม่ดูให้ดี ไม่ใช้ความระมัดระวังตามสมควรของคนเล่นปืน เพราะถ้าไปอบรมยิงปืนเสียหน่อย ปืนลั่นก็อาจไม่โดนใคร เพราะหันไปทางปลอดภัยอยู่เสมอ






แต่ถ้าท่านไม่มีปืนไว้  หากมีเหตุเกิดกับท่านแล้ว ท่านจะไม่มีโอกาสได้ทำให้สิ่งที่กล่าวมาข้างต้นเลยนะครับ

มีปืนไว้ ไม่เสียกับเสียหรอกครับ ถ้า มี.............สติ..................ครับ

ส่วนเรื่องคดีตามข่าวหนังสือพิมพ์ ก็ฟังหูไว้หูเหอะครับ กว่าเรื่องมันจะลงหนังสือพิมพ์ อะไรๆ มันผ่านอะไรๆ มาหลายๆอย่าง บางครั้ง ข่าวที่ลงอาจไม่ใช่เหตุการณ์แท้จริงซักเท่าไหร่ก็ได้นะครับ.....ท่านที่เคยประสบกับตัวเองคงเข้าใจ....

  จริง  แท้  แน่นอน  ครับท่าน

[อ้วน 008 รักในหลวง]

ยอมเสียทุกอย่าง........ยกเว้นชีวิตครับ

[อู๋ รักในหลวง]

ลึกๆ ก็คิดเหมือนกับท่านจขท ครับ ถ้าคิดว่ามันคือปืน และเจตนาจะไว้ใช้ตามวัตถุประสงค์ของปืนจริงๆ ผมว่าเสียมากกว่าได้ครับ

แต่ผมคิดอีกมุมครับ ....คือคิดว่าเป็นของเล่น ...... มันก็สร้างสรรค์ได้ครับ  ไว้ยิงแก้เครียด ออกกำลังกาย มีเพื่อน มีสังคมเพิ่ม เรียนรู้ระบบกลไล....  

แต่สุดท้ายปืนก็คือปืน ......เพื่อนยามยาก เพื่อนที่คอยเป็นกำลังใจเวลาเราไม่มั่นใจในสถานการณ์  เพื่อนที่คอยปกป้องเรายามอันตรายใกล้มาถึงตัว ...เป็นทางรอดสุดท้าย  

[Chanon_bigboy]

ผมเลือกชีวิตครับ เงินหาเมื่อไหร่ก็ได้

[PU45™]

        คะนึงเพียงผิวเผิน .... อาวุธปืนใช่เป็นสิ่งมีประโยชน์ ..... ชีวิตประจำวันมีสักกี่คนที่ได้ใช้


        แต่สำหรับตัวผมแล้ว .... มีเพราะรัก มีเพราะชอบ มีแล้วไม่ใช้ ดีกว่า ..... จะใช้แล้วไม่มีครับ .... มองให้ลึกถึงคนที่เรารักเราห่วง (ตัวเรานี่แหละ)

[ชยันโต]

ปืนมีไว้เพื่อปกป้องชีวิตและทรัพย์สิน เมื่อมีแล้วหากมีเหตุป้องกันตัวก็ต้องใช้ เรื่องอื่นไม่ต้องพูดถึงครับ
หากไม่มีปืนก็ไม่อาจปกป้องชีวิตทรัพย์สินได้
ที่ จขกท.พูด น่าจะหมายถึงกรณีมีปืนแล้วจะพกจะพาไปไหนมาไหนก็ลำบาก เพราะถ้าตำรวจตรวจพบก็เป็นคดีความเสียเวลา ค่าทนาย ฯลฯ
ตรงนี้ผมเห็นด้วยครับ  กับสุจริตชนคนที่ต้องมีปืนไว้ป้องกันตัวครับ
แง่หนึ่งก็จำต้องมี  อีกแง่หนึ่งก็กลัวตำรวจจับเพราะไม่มีใบพก ( น่าเห็นใจ )
 

[Sniper69 - รักในหลวง]

พิจารณา ให้ถ่องแท้และลึกพอ ก็จะเห็นคุณค่า 

[ban.cha]

ปืนเสมือนเขี้ยว เล็บ ของมนุษย์ ใช้ป้องกันตัวเอง และครอบครัว....
           หากไม่มีปืน ก็เสมือนไม่มีเขี้ยว เล็บ  ย่อมถูกรังแก  จากผู้ที่แข็งแรงกว่า...
                   สัตว์โลก มีผู้ล่า กับผู้ถูกล่า  ปืนของมนุษย์ เสมือนเขี้ยว เล็บ  เป็นผู้ล่าและป้องกันการถูกล่าโดยสุจริต...

[JC]

สิ่งเดียวที่ผมได้จากการซื้อปืน คือ ความพึงพอใจ

[Yoshiki_Silencer - รักในหลวง]

ด้วยความเคารพนะครับ  คนที่พูดว่ามีปืนแล้วมีแต่เสียกับเสีย  แสดงว่าท่านนั้นยังไม่เคยมีประสบการณ์
ที่จำเป็นต้องใช้อาวุธปืนในการป้องกันตนเอง
 
สำหรับส่วนตัวผมแล้วเมื่อก่อนไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะมีเหตุจำเป็นต้องใช้อาวุธปืนในการป้องกันตนเองเพราะ
คิดว่าถ้าเราไม่ไปทำอะไรเขา  เขาก็ไม่น่าจะทำอะไรเราแต่คนอื่นไม่ได้คิดแบบเราทุกคนนะครับ
 
ผมเคยมีประสบการณ์ต้องใช้อาวุธปืนในการป้องกันตนเอง  ครั้งแรกก็ตอนรับราชการอยู่ที่ปัตตานี 
ส่วนอีกครั้งก็หลังจากกลับขึ้นมาจากปัตตานีแล้ว  แม้ไม่ได้ใช้อาวุธปืนยิงอีกฝ่ายหนึ่งเพียงแต่แสดงอาวุธปืน
และยิงขึ้นฟ้าเพื่อให้อีกฝ่ายหยุดพฤติกรรมที่เป็นภัยคุกคามกับเราเท่านั้นซึ่งก็ได้ผลอีกฝ่ายหยุดพฤติกรรมอัน
นั้นและหนีไปทันที  แต่ถ้าเค้าไม่หยุดผมก็คงจำเป็นต้องยิง  แม้จะต้องเสียเวลา  เสียประวัติ  เสียเงินทองบ้าง
แต่สิ่งเหล่านั้นมันหาทดแทนได้  แม้ต้องติดคุกก็ยังมีวันออก  แต่ถ้าต้องตายเท่ากับว่าจบแล้วทุกอย่างนะครับ
ทุกวันนี้ผมก็ยังกลับมานั่งคิดว่าถ้าวันนั้นเราไม่มีปืนเหตุการณ์มันคงจะแย่กว่านี้  ทุกวันนี้น้องกล็อคไม่เคยห่าง
ตัวเกินระยะเอื้อมถึงเลยครับ

สำหรับท่านที่มีปืนถ้าเคร่งครัดในกฎของความปลอดภัย และศึกษาข้อกฎหมายเกี่ยวกับอาวุธปืนให้ดี ก็เชื่อว่า
ไม่น่าจะมีปัญหาหรอกครับ  อีกอย่างโดยสามัญสำนึกของคนเราก็น่าจะพอทราบอยู่แล้วว่าอันไหนผิดอันไหนไม่ผิด
อยู่ที่ว่าจะยอมรับหรือไม่เท่านั้นเอง  ถ้าใครมีข้อสงสัยเกี่ยวกับข้อกฎหมายอย่างไรลองตั้งกระทู้ไว้  เชื่อว่าพี่ ๆ ทุก
คนในนี้พร้อมจะให้คำแนะนำที่ถูกต้องครับ

ปล.ผมเป็นคนหนึ่งที่สนับสนุนสิทธิในการใช้อาวุธปืนป้องกันชีวิตและทรัพย์สินของตนเองครับ 

[ชอลิ่วเฮียง - รักในหลวง]

ของผมมีแต่ "เสียววววววว" ครับ..........(ขออภัยท่านเจ้าของกระทู้ ถ้าผมจะออกนอกเรื่องไปหน่อย......)
......กลับถึงบ้านตอนใกล้ค่ำ...เปิดประตูเข้าไปได้ยินเสียงแม่บ้านยังก๊อกแก๊กอยู่ในครัว..........
พอผมปิดประตู....เสียงในครัวก็ดังก้องขึ้นมาพร้อมกลิ่นฉุนแสบร้อนปะทะจมูก......"บ๊ะ.....ได้กินผัดหอยลายของโปรดอีกแล้ว......ถ้าอย่างนั้นต้องเปิดเบียร์...."
ผมเปิดตู้เย็น  หยิบเบียร์  เดินไปหาหน้าเตา  กะจะหอมแก้มให้รางวัลสักหนึ่งฟอด.......เธอกำลังตักใส่จานพอดี.......
ขาชะงักค้าง.......กลิ่นหอมยั่วยวนใจ  อร่อยแน่ๆ รสชาดที่คุ้นเคย.......แต่ผมว่าผมเคี้ยวไม่ออกแน่ๆ....มันเป็นปลอกกระสุน...ครับ....          
      คือสมัยนั้นผมยังทำงานเป็นลูกจ้างอยู่ในกรุงเทพฯ....เพิ่งซื้อปืนกระบอกแรก เป็น 9 มม. แล้วมีกลุ่มก๊วนเดียวกันอยู่ 4-5 คน เพิ่งซื้อปืนกันใหม่ๆ ทั้งนั้น ว่างเป็นไม่ได้ ต้องแว่บไปสนามรด. ทันที(เพราะใกล้มาก) เห่อกันขนาดบางที่พักกลางวัน 1 ชม. ยังไปยิงเลยยย....วันหยุดก็นัดกันมาขลุกอยู่ที่สนามทั้งวัน......กลุ่มพวกผมก็มีทั้ง 9 11 .357 .22 ทั้งยาวทั้งสั้น ....... ยิงเสร็จผมเป็นคนเก็บปลอกกระสุนกลับ ก็เก็บบ้าง ไม่เก็บบ้าง กลับถึงบ้านก็เทใส่ถังน้ำพลาสติกแบบมีหูหิ้ว....ก็ปริ่มๆ จะเต็มกระป๋องอยู่แล้ว......
       โถ.......แม่คุณ.....คงเห็นสามีชอบ อยากเอาใจสามี (เพิ่งแต่งงานกันได้ไม่นานด้วยนะ...) เลยทำของอร่อยๆ ของชอบ ให้ผมทาน.........ผมเงี้ยะ....ซึ้งงงงงงง......