แบบผมที่พอมีเครื่องมือบ้าง และปืนที่มีก็เก่าไม่ค่อยมีค่าทางเงิน แต่มีค่าทางใจ เป็นกระบอกแรกและเป็นครูด้วย ตอนแรกก็ฝึกใช้ธรรมดาต่อมาก็เปลี่ยน สปริงคืนไก เป็น11ปอนด์ต่อมาเจอปัญหาใหม่ คือนกสับเบียดกับโครงปืนด้านช้าย
วัดจากฟิลเลอร์เกจได้.04
ด้านี้วัดได้.25 หูย ต่างกันเยอะ
แต่ที่ผ่านมาก็ยิงลื่น แต่เอาวะอยากลอง อ่านเจอใน อวป. เล่มที่มีการทดสอบ รูเกอร์ .38 ว่ามันรองแผ่นชิม หรือซิม หว่า ไม่แนใจว่าทำให้นกสับมันอยู่ตรงกลางได้ คิดในใจคงเหมือนแหวนล้อจักรยานนั่นแหละแต่บางๆหน่อย ลองนั่งคิดตั้งนานหลายอาทิตย์จะหาจากไหน
ไปรื้อๆ ในโรงรถ เจอฟิลเลอร์อันครู ที่เลิกใช้ สนิมเขรอะ ปิ๊งเลย อันนี้แหละวะ
ก็ถอดตามสเต็ป และเตรียม แผ่นซิม
ลองคำนวนเเบบคนตกเลข น่าจะหารสองจาก0.25มม เอาชิ้นแรก (บนสุด 0.13 มม.)
เจาะ ตัดเสร็จ ขัดด้วยกระดาษทรายเบอร์ 600แค่พอเรียบ(ใช้ความรู้สึกจากสัมผัส) ใส่ลงไป
ประกอบกลับ ขันไซด์เพลทแน่นปึ๊กมั่นใจ อย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนวัดระยะห่าง สองด้านไกล้เคียงกันมาก .13 กับ.15 มม. 555+ หวานหมู
ลองยิงแกร็บ ไกคมเหนี่ยวลื่น คืนไก ! ปั๊ก!! ติดต้องเอานิ้วดัน โอยงานเข้า ลองคลายน็อทตัวกลางตรงไซด์เพลทซัก 1/6รอบ เออลื่นเหมือนเดิม แต่ใช้ไปต้องคอยตรวจวาน็อต มันจะหลุดหลวมเมื่อไหร่ กลายเป็นวิตกไว้ใจไม่ได้ไม่เอาดีกว่า
เปลี่ยนใช้ ชิ้นล่างสุด .08 มม ก็จิตตกอีกมันห่างโครงไม่พอ แต่ระบบเรียบร้อยดี เอาวะอีกรอบ
ใช้แผ่นกลาง.10 มม ขัดแบบลวกๆ กะยังไง คงไม่มีปํญหา ประกอบลองยิง กับลูกดราย(ที่เห็นค้างโม่) มันคืนไม่ค่อยฉับพลัน ไม่ติดนิ้วที่ควรจะเป็น(คิดไปต่างqนาๆ ตรู ควรจะเปลี่ยนสปริงเดิมคืนเหรอวะ หนักตรายห้า! )
เอาใหม่ เอา .10 ออกมาขัด คราวนี้ เอาเนียน ไม่ให้เหลือรอยอดีตสนิม ใส่กลับใหม่ วัดด้านซ้ายได้.08 ขวา .15 โอเค
ลองยิง เฮ้อ ลืนดีไม่มีติดขัด รู้สึกมันแน่นๆ ไม่ลื่นพริ้วเหมือนเดิม เอาวะ ลองรันอิน ยิงแห้งวํก 2-300 นัดน่าจะเวอค วันนี้ลองสัก 50ก่อน
-----วันต่อมา คือวันนี้ดรายจนนิ้วชี้เจ็บนิดๆ เออมันดีขึ้นใกล้ เหมือนเดิม เอ หรือเราปรับเข้าหามันจนชิน
แต่สิ่งที่ได้เรียนรุ้ เพิ่มคือถ้าไปปรับ อะไรแม้นิดๆหน่อย มันส่งผลถึงระบบโดยรวมด้วยแฮะ เออ ปืนนี่มัน ละเอียดอ่อน เหมือนผู้หญิงเว้ย แต่ไม่ขี้งอน และงี่เง่า ควรจะคบไปจนวันตาย จริงๆนะ
