อืมต้องขอขอบคุณในหลาย ๆ ความเห็น ขอบคุณ มากครับ มีต่อนิดนึง พอดีว่า ไปพบเห็น นายทหารท่านนึง อายุห้าสิบต้น ๆ กำลัง ฝึกการยิงปืน ฝึกท่ายิงให้กับกำลังพล นี่แหละครับ แต่ท่าที่สำคัญที่สุด คือหลังจากจบการยิงปืนด้วยกระสุนจริง จะต้องทำการตรวจอาวุธในท่าตรวจอาวุธ ทันที แต่ว่าท่าที่นายทหารท่านนี้สอนคือตรวจอาวุธ หันปากลำกล้องปืนขึ้นฟ้า ผมจึงได้เข้าไปถามและทักท้วงอยู่นาน เพราะ ที่ผมได้ฝึกมาจะ เป็นท่านั่งคุกเค่าหันลำกล้องปืนชี้ลงดิน ผมก็พูดคุย กับนายทหารท่านนี้อยู่นาน ท่านี้ให้เหตุผลว่าหันลำกล้องชี้ลงดินเป็นท่าที่ผิด เพราะถ้ายังมีกระสุนอยู่ กระสุนอาจลั่นแฉลบพื้นไปโดนคนอื่นได้ แต่ถ้าหันปากกระบอกปืนขึ้นฟ้า กระสุนมันขึ้นไปบนฟ้า ตกลงมาก็ไม่มีแรงแล้ว แต่ผมให้เหตุผลไปในทางขัดแย้งว่า กระสุนที่ยิงขึ้นไปบนฟ้าตกลงมาก็ยังสามารถฆ่าคนได้ นายทหารท่านนี้บอกว่าไม่มีทาง กระสุนที่ขึ้นไปบนฟ้ามันมีแรงขึ้นไป ลูกหมดแรงถึงได้ตกลงมา ตกลงมาก็ไม่มีแรงแล้ว คนที่ตายเพราะกระสุนตกจากฟ้าตกใสนะ มันปัญญาอ่อนแล้ว สรุปคือ เถียงกันไม่ลงเพราะคนละแนวทาง ผมอยากทราบ อยู่ สองข้อ ข้อแรก สำหรับท่าตรวจอาวุธหลังจากยิงปืนด้วยกระสุนจริงเสร็จ จริง ๆแล้วคิดว่าท่าไหนเหมาะสมกว่า ระหว่างท่ายืนหันลำกล้องชี้ขึ้นฟ้า กับท่านั่งคุกเข่า หันลำกล้องชี้ลงดิน ข้อสอง กระสุนปืนที่ยิงขึ้นฟ้าเนี่ย ทำอันตรายคนได้จริงหรือไม่ รบกวนท่านผู้รู้ ช่วยอนุเคราะห์ เป็นวิทยาทานด้วยครับ คือผมก็มีความเชื่อของผมอยู่แต่อยากได้ความรู้เพิ่ม รบกวนด้วยครับ
เมื่อก่อนผมก็ใช้ชี้ลงดิน (นิ่ม) ครับ ต่อมาได้แบบที่ดีกว่าคือชี้ไปที่เป้าครับ
