|
babor
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #15 เมื่อ: ธันวาคม 05, 2009, 06:14:31 AM » |
|
รร. มัธยมฯ แถวบ้าน มีสวนปาล์ม สวนยางของ รร. เอง แต่จบบัดนี้ รั้ว รร. ยังไม่มีเลยครับ รับปากกับผู้ปกครองว่าจะสร้างนับ 10 ปีมาแล้ว เก็บเงินบำรุงเพิ่มทุกเทอม ประชุมผู้ปกครอง พอถูกถามเรื่่องรายได้จากจากขายปาล์มน้ำมันและยางพารา ก็โยนไปคนโนน โยนไปคนนี้ พอมีการประเมิน รร. จัดเลี้ยงผู้มาประเมินใหญ่โต เลี้ยงทั้งกลางวัน ทั้งกลางคืน กลัวจะประเมินไม่ผ่าน ที่พูดไม่ได้ดูถูกอาชีพครู แต่ควรจะมีการปรับปรุงให้ดีขึ้นอีก สังคมไทยเป็นแบบนี้เยอะครับ  ผู้ปกครองร่วมกันลงชื่อร้องเรียนเลยครับ หากเป็นแค่แนวคิดการแก้ไขย่อมไม่เกิดขึ้น หากลงมือปฏิบัติย่อมได้เห็นการแก้ไข |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
คมขวาน รักในหลวง
"จากดินแดนที่ราบสูงแห่งใบขวาน ข้ามแม่น้ำ ข้ามทะเล(ถ้านั่งเครื่อง) ข้ามภูเขา สู่ดินแดนแห่งด้ามขวาน "
Hero Member
คะแนน 1830
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 19896
ดนตรี คืออาภรณ์ของปราชญ์
เว็บไซต์
|
|
« ตอบ #16 เมื่อ: ธันวาคม 05, 2009, 07:57:15 AM » |
|
ทำภาระกิจของตัวเองให้ดีที่สุด(หรือยัง ครับ)
ทุกวันนี้ผมทำงานเพื่อเด็ก(จริง ๆ )โดยไม่สนใจเรื่องอื่น ๆ
๖ ปีที่ผ่านมา งานด้านดนตรีเริ่มต้นจาก ๐ วันผมย้ายมา
หิ้วแตรทรัมเป็ตเก่า ๆ มา ๑ ตัว ไปคุ้ยดูในห้องเจอเครื่องดนตรีเก่า ๆ
ที่ตั้งแต่ได้รับจัดสรรมาไม่เคยใช้ นำมาซ่อมเช็ดถูปรับจูน ทำความสะอาด
ทำมันเท่าที่มีจนสังคมเห็นความตั้งใจจริง เริ่มได้เงินสนับสนุนมาเรื่อย ๆ
จนครั้งสุดท้ายได้มา ๑ ล้านบาท(อย่านึกว่ามากสำหรับงานดนตรี)
ระยะเวลา ๓ ปีเศษ วงลูกทุ่งเราเข้าแข่งขันทุกรายการใหญ่ ๆ ได้ระดับ
ที่ ๒ -๓ ของภาคใต้สองสามปีติดต่อกัน หรือแม้แต่ในกทม.
สุดท้ายรวมรวมผลงานเข้าออดิชั่นรายการชิงช้าสวรรค์ ถึงแม้
จะแพ้แต่ก็ภูมืใจที่สามารถไปถึงระดับนั้นได้ และได้เห็นระบบธุระกิจ
ของรายการ มันไม่เหมือนภาพที่เราเห็น มีอะไรมากมายกว่านั้น โปรดิวเซอร์ใหญ่ที่สุด
(รายการนี่ไม่ใช่วงใหนสมัครไปเขารับหมดนะครับ เขาต้องคัดเลือกอีกที)
ระยะเวลาเพียงไม่กี่ปี แต่เบื้องหลังมันคือ
ความทุ่มเทชนิดสุด ๆ บ่อยครั้งที่กิน-นอน ที่โรงเรียนทั้งครูทั้งเด็ก
วันธรรมดา ๗.๒๐ ถึงที่ทำงาน กลับบ้านก่อน ๕ โมงเย็นนี่นับครั้งได้
หรือแม้แต่วันหยุด(เช่นวันนี้ ใกล้ตัวที่สุด กำลังจะพาวงโยฯไปงานพระราชพิธีฯ)
ไม่ต้องพูดถึงเพื่อนร่วมงาน มีทุกประเภท ชนิดที่น่าเสียดายเงินภาษีประชาชน
มีเยอะ แม้แต่ฝ่ายบริหาร
ตลอดระยะเวลาที่ทำมา "ไม่เคยได้ ความดีความชอบ ๒ ขั้น"
พวกบางคนประเภทขนหน้าแข้งติดปาก ได้ไป ๓ หนแล้ว
ความดีความชอบของผมคือลูกศิษย์ ที่ประสบความสำเร็จ
ในด้านดนตรี และลูกศิษย์ทุกคนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขรักครูเรียกว่ารองลงมาจากพ่อแม่ของเขา
ทำหน้าที่ในส่วนของเราดีที่สุด หรือยังครับ
ที่สังคมที่ทำงานมันป่วนเพราะหน้าที่ของตน
ยังทำไม่เต็มที่ แล้วดันไปมองแต่ความบกพร่องของคนอื่น
แล้วสุดท้ายก็พาลไปโทษระบบ ระบบมันดีอยู่แล้ว คนต่างหากที่ทำให้ระบบเสีย
ป.ล.ผมก็ต้องใช้ความอดทนในการทำงาน ทนมา ๒๐ ปีแล้ว
ว่าจะทนต่อ อีกสัก ๕-๖ ปี ถ้าทนได้ก็ทนต่อไปอีก ไม่ไหวจริง ๆ ก็ลาออก
ขออภัยที่พิมพ์ยาว คันปากครับ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
babor
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #17 เมื่อ: ธันวาคม 05, 2009, 08:09:08 AM » |
|
ทำภาระกิจของตัวเองให้ดีที่สุด(หรือยัง ครับ)
ทุกวันนี้ผมทำงานเพื่อเด็ก(จริง ๆ )โดยไม่สนใจเรื่องอื่น ๆ
๖ ปีที่ผ่านมา งานด้านดนตรีเริ่มต้นจาก ๐ วันผมย้ายมา
หิ้วแตรทรัมเป็ตเก่า ๆ มา ๑ ตัว ไปคุ้ยดูในห้องเจอเครื่องดนตรีเก่า ๆ
ที่ตั้งแต่ได้รับจัดสรรมาไม่เคยใช้ นำมาซ่อมเช็ดถูปรับจูน ทำความสะอาด
ทำมันเท่าที่มีจนสังคมเห็นความตั้งใจจริง เริ่มได้เงินสนับสนุนมาเรื่อย ๆ
จนครั้งสุดท้ายได้มา ๑ ล้านบาท(อย่านึกว่ามากสำหรับงานดนตรี)
ระยะเวลา ๓ ปีเศษ วงลูกทุ่งเราเข้าแข่งขันทุกรายการใหญ่ ๆ ได้ระดับ
ที่ ๒ -๓ ของภาคใต้สองสามปีติดต่อกัน หรือแม้แต่ในกทม.
สุดท้ายรวมรวมผลงานเข้าออดิชั่นรายการชิงช้าสวรรค์ ถึงแม้
จะแพ้แต่ก็ภูมืใจที่สามารถไปถึงระดับนั้นได้ และได้เห็นระบบธุระกิจ
ของรายการ มันไม่เหมือนภาพที่เราเห็น มีอะไรมากมายกว่านั้น โปรดิวเซอร์ใหญ่ที่สุด
(รายการนี่ไม่ใช่วงใหนสมัครไปเขารับหมดนะครับ เขาต้องคัดเลือกอีกที)
ระยะเวลาเพียงไม่กี่ปี แต่เบื้องหลังมันคือ
ความทุ่มเทชนิดสุด ๆ บ่อยครั้งที่กิน-นอน ที่โรงเรียนทั้งครูทั้งเด็ก
วันธรรมดา ๗.๒๐ ถึงที่ทำงาน กลับบ้านก่อน ๕ โมงเย็นนี่นับครั้งได้
หรือแม้แต่วันหยุด(เช่นวันนี้ ใกล้ตัวที่สุด กำลังจะพาวงโยฯไปงานพระราชพิธีฯ)
ไม่ต้องพูดถึงเพื่อนร่วมงาน มีทุกประเภท ชนิดที่น่าเสียดายเงินภาษีประชาชน
มีเยอะ แม้แต่ฝ่ายบริหาร
ตลอดระยะเวลาที่ทำมา "ไม่เคยได้ ความดีความชอบ ๒ ขั้น"
พวกบางคนประเภทขนหน้าแข้งติดปาก ได้ไป ๓ หนแล้ว
ความดีความชอบของผมคือลูกศิษย์ ที่ประสบความสำเร็จ
ในด้านดนตรี และลูกศิษย์ทุกคนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขรักครูเรียกว่ารองลงมาจากพ่อแม่ของเขา
ทำหน้าที่ในส่วนของเราดีที่สุด หรือยังครับ
ที่สังคมที่ทำงานมันป่วนเพราะหน้าที่ของตน
ยังทำไม่เต็มที่ แล้วดันไปมองแต่ความบกพร่องของคนอื่น
แล้วสุดท้ายก็พาลไปโทษระบบ ระบบมันดีอยู่แล้ว คนต่างหากที่ทำให้ระบบเสีย
ป.ล.ผมก็ต้องใช้ความอดทนในการทำงาน ทนมา ๒๐ ปีแล้ว
ว่าจะทนต่อ อีกสัก ๕-๖ ปี ถ้าทนได้ก็ทนต่อไปอีก ไม่ไหวจริง ๆ ก็ลาออก
ขออภัยที่พิมพ์ยาว คันปากครับ
เข้ามาดูท่าน สว. ชี้แนะครับ  |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
นายขม รักในหลวง
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 99
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1377
ที่ว่างปลายปากกระบอกปืน
|
|
« ตอบ #18 เมื่อ: ธันวาคม 05, 2009, 10:37:29 AM » |
|
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ผมจ่ายภาษีให้มาดูแลรักษาบ้านเมือง ไม่ใช่ให้มายืนดูคนเผาบ้านเผาเมือง
|
|
|
...อภิสิทธิ์ ...
จะรักและซื่อสัตย์ต่อลูกโม่ S&W ตลอดไปชั่วฟ้าดินสลาย
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 652
ออฟไลน์
กระทู้: 3595
|
|
« ตอบ #19 เมื่อ: ธันวาคม 05, 2009, 11:17:35 AM » |
|
และลูกศิษย์ทุกคนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขรักครูเรียกว่ารองลงมาจากพ่อแม่ของเขา
ทำหน้าที่ในส่วนของเราดีที่สุด หรือยังครับ
ขอกราบงามๆสักทีเถอะครับครู |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
There are experienced shooters who are just die-hard fans of revolvers. They do practice regularly and have had plenty of training, and for whatever reason they just prefer revolvers over semi-autos. And for the record, no, not all of them are dudes with gray hair.
|
|
|
nick357 "รักในหลวง"
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 197
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1843
no!!! conflict.let'sit and talk!!!!
|
|
« ตอบ #20 เมื่อ: ธันวาคม 06, 2009, 08:30:54 AM » |
|
บางที่ผมก็"บ่น"ในอาชีพที่ผมทำนะ..แต่..."ทำ" ได้ดิบได้ดีก็อาชีพนี้..บ่นบ้างจะเป็นไร ว่าแล้วไปล้างจานดีกว่า  |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
vichai01++รักในหลวง++
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 110
ออฟไลน์
กระทู้: 2775
|
|
« ตอบ #21 เมื่อ: ธันวาคม 06, 2009, 09:27:03 AM » |
|
บอกน้องเขาอย่าพึ่งท้อครับ ผอ.อยู่กับเราไม่นานหรอกครับ สักวันหนึ่งเขาก็ย้ายคนที่จะอยู่ต่อก็คือเรา ถ้าท้อมากๆก่อนลาออกลองไปหางานหใม่ดูก่อนครับ แล้วจะรู้ว่างานเดี๋ยวนี้มันหายากขนาดไหน ยกเว้นว่าไปทำงานอิสระเลยไม่ต้องห่วงครับตำแหน่งน้องเขาที่ว่างน่ะมีคนรออีกเพียบ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
คาถาป้องกันภัยพิบัติทั้งปวง
ปะโตเมตัง ปะระชิวินัง สุขะโต จุติ
จิตะเมตะ นิพพานัง สุขะโตจุติ
|
|
|
submachine -รักในหลวง-
คนกินเหล้า อย่าให้เหล้ากินคน
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 6127
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 55373
Let us go..!
|
|
« ตอบ #22 เมื่อ: ธันวาคม 06, 2009, 10:59:29 AM » |
|
Everyone can make the good day, everyday. |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
อย่าเห็นเป็น ความดี เล็กน้อย แล้วไม่กระทำ
อย่าเห็นเป็น ความชั่ว เล็กน้อย แล้วจึงกระทำ
Thanut Wansuk |
|
|
ทิดเป้า
Hero Member
คะแนน -1181
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 11916
|
|
« ตอบ #23 เมื่อ: ธันวาคม 06, 2009, 12:08:45 PM » |
|
Everyone can make the good day, everyday.  ฝาหรั่งมาแต่ทางใดน้อ...ไปทุกกระทู้เลย |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
submachine -รักในหลวง-
คนกินเหล้า อย่าให้เหล้ากินคน
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 6127
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 55373
Let us go..!
|
|
« ตอบ #24 เมื่อ: ธันวาคม 06, 2009, 01:41:32 PM » |
|
ตอนเน้.....โพดทายด้าย..ย....แล่ว..ว.ว... |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
อย่าเห็นเป็น ความดี เล็กน้อย แล้วไม่กระทำ
อย่าเห็นเป็น ความชั่ว เล็กน้อย แล้วจึงกระทำ
Thanut Wansuk |
|
|
deang
Sr. Member
คะแนน 71
ออฟไลน์
กระทู้: 858
....
เว็บไซต์
|
|
« ตอบ #25 เมื่อ: ธันวาคม 06, 2009, 11:09:20 PM » |
|
ทำภาระกิจของตัวเองให้ดีที่สุด(หรือยัง ครับ)
ทุกวันนี้ผมทำงานเพื่อเด็ก(จริง ๆ )โดยไม่สนใจเรื่องอื่น ๆ
๖ ปีที่ผ่านมา
งานด้านดนตรีเริ่มต้นจาก ๐ วันผมย้ายมา
หิ้วแตรทรัมเป็ตเก่า ๆ มา ๑ ตัว ไปคุ้ยดูในห้องเจอเครื่องดนตรีเก่า ๆ
ที่ตั้งแต่ได้รับจัดสรรมาไม่เคยใช้ นำมาซ่อมเช็ดถูปรับจูน ทำความสะอาด
ทำมันเท่าที่ มีจนสังคมเห็นความตั้งใจจริง
เริ่มได้เงินสนับสนุนมาเรื่อย ๆ
จนครั้งสุดท้ายได้มา ๑ ล้านบาท(อย่านึกว่ามากสำหรับงานดนตรี)
ระยะเวลา ๓ ปีเศษ วงลูกทุ่งเราเข้าแข่งขันทุกรายการใหญ่ ๆ ได้ระดับ
ที่ ๒ -๓ ของภาคใต้สองสามปีติดต่อกัน หรือแม้แต่ในกทม.
สุดท้ายรวมรวมผลงานเข้าออดิชั่นรายการชิงช้าสวรรค์ ถึงแม้
จะแพ้แต่ก็ภูมืใจที่สามารถไปถึงระดับนั้นได้ และได้เห็นระบบธุระกิจ
ของรายการ มันไม่เหมือนภาพที่เราเห็น มีอะไรมากมายกว่านั้น โปรดิวเซอร์ใหญ่ที่สุด
(รายการนี่ไม่ใช่วงใหนสมัครไปเขารับหมดนะครับ เขาต้องคัดเลือกอีกที)
ระยะเวลาเพียงไม่กี่ปี แต่เบื้องหลังมันคือ
ความทุ่มเทชนิดสุด ๆ บ่อยครั้งที่กิน-นอน ที่โรงเรียนทั้งครูทั้งเด็ก
วันธรรมดา ๗.๒๐ ถึงที่ทำงาน กลับบ้านก่อน ๕ โมงเย็นนี่นับครั้งได้
หรือแม้แต่วันหยุด
(เช่นวันนี้ ใกล้ตัวที่สุด กำลังจะพาวงโยฯไปงานพระราชพิธีฯ)
ไม่ต้องพูดถึงเพื่อนร่วมงาน มีทุกประเภท ชนิดที่น่าเสียดายเงินภาษีประชาชน
มีเยอะ แม้แต่ฝ่ายบริหาร
ตลอดระยะเวลาที่ทำมา "ไม่เคยได้ ความดีความชอบ ๒ ขั้น"
พวกบางคนประเภทขนหน้าแข้งติดปาก ได้ไป ๓ หนแล้ว
ความดีความชอบของผมคือลูกศิษย์ ที่ประสบความสำเร็จ
ในด้านดนตรี
และลูกศิษย์ทุกคนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขรักครูเรียกว่ารองลงมาจากพ่อแม่ของเขา
ทำหน้าที่ในส่วนของเราดีที่สุด หรือยังครับ
ที่สังคมที่ทำงานมันป่วนเพราะหน้าที่ของตน
ยังทำไม่เต็มที่ แล้วดันไปมองแต่ความบกพร่องของคนอื่น
\แล้วสุดท้ายก็พาลไปโทษระบบ ระบบมันดีอยู่แล้ว คนต่างหากที่ทำให้ระบบเสีย
ป.ล.ผมก็ต้องใช้ความอดทนในการทำงาน ทนมา ๒๐ ปีแล้ว
ว่าจะทนต่อ อีกสัก ๕-๖ ปี ถ้าทนได้ก็ทนต่อไปอีก ไม่ไหวจริง ๆ ก็ลาออก
ขออภัยที่พิมพ์ยาว คันปากครับ
สุดยอด ครับ คน (ครู) แบบนี้ ยังมีตัวตน ในโลกอยู่ นับถือ ครับ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
FBook prasop tongtawat
|
|
|
dignitua-รักในหลวง
เราจะสู้เพื่อในหลวง
ชาว อวป.
Hero Member
คะแนน 1414
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 8341
จะมีพรุ่งนี้ ได้อีกกี่วัน...
|
|
« ตอบ #26 เมื่อ: ธันวาคม 06, 2009, 11:34:35 PM » |
|
ทำภาระกิจของตัวเองให้ดีที่สุด(หรือยัง ครับ)
ทุกวันนี้ผมทำงานเพื่อเด็ก(จริง ๆ )โดยไม่สนใจเรื่องอื่น ๆ
๖ ปีที่ผ่านมา งานด้านดนตรีเริ่มต้นจาก ๐ วันผมย้ายมา
หิ้วแตรทรัมเป็ตเก่า ๆ มา ๑ ตัว ไปคุ้ยดูในห้องเจอเครื่องดนตรีเก่า ๆ
ที่ตั้งแต่ได้รับจัดสรรมาไม่เคยใช้ นำมาซ่อมเช็ดถูปรับจูน ทำความสะอาด
ทำมันเท่าที่มีจนสังคมเห็นความตั้งใจจริง เริ่มได้เงินสนับสนุนมาเรื่อย ๆ
จนครั้งสุดท้ายได้มา ๑ ล้านบาท(อย่านึกว่ามากสำหรับงานดนตรี)
ระยะเวลา ๓ ปีเศษ วงลูกทุ่งเราเข้าแข่งขันทุกรายการใหญ่ ๆ ได้ระดับ
ที่ ๒ -๓ ของภาคใต้สองสามปีติดต่อกัน หรือแม้แต่ในกทม.
สุดท้ายรวมรวมผลงานเข้าออดิชั่นรายการชิงช้าสวรรค์ ถึงแม้
จะแพ้แต่ก็ภูมืใจที่สามารถไปถึงระดับนั้นได้ และได้เห็นระบบธุระกิจ
ของรายการ มันไม่เหมือนภาพที่เราเห็น มีอะไรมากมายกว่านั้น โปรดิวเซอร์ใหญ่ที่สุด
(รายการนี่ไม่ใช่วงใหนสมัครไปเขารับหมดนะครับ เขาต้องคัดเลือกอีกที)
ระยะเวลาเพียงไม่กี่ปี แต่เบื้องหลังมันคือ
ความทุ่มเทชนิดสุด ๆ บ่อยครั้งที่กิน-นอน ที่โรงเรียนทั้งครูทั้งเด็ก
วันธรรมดา ๗.๒๐ ถึงที่ทำงาน กลับบ้านก่อน ๕ โมงเย็นนี่นับครั้งได้
หรือแม้แต่วันหยุด(เช่นวันนี้ ใกล้ตัวที่สุด กำลังจะพาวงโยฯไปงานพระราชพิธีฯ)
ไม่ต้องพูดถึงเพื่อนร่วมงาน มีทุกประเภท ชนิดที่น่าเสียดายเงินภาษีประชาชน
มีเยอะ แม้แต่ฝ่ายบริหาร
ตลอดระยะเวลาที่ทำมา "ไม่เคยได้ ความดีความชอบ ๒ ขั้น"
พวกบางคนประเภทขนหน้าแข้งติดปาก ได้ไป ๓ หนแล้ว
ความดีความชอบของผมคือลูกศิษย์ ที่ประสบความสำเร็จ
ในด้านดนตรี และลูกศิษย์ทุกคนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขรักครูเรียกว่ารองลงมาจากพ่อแม่ของเขา
ทำหน้าที่ในส่วนของเราดีที่สุด หรือยังครับ
ที่สังคมที่ทำงานมันป่วนเพราะหน้าที่ของตน
ยังทำไม่เต็มที่ แล้วดันไปมองแต่ความบกพร่องของคนอื่น
แล้วสุดท้ายก็พาลไปโทษระบบ ระบบมันดีอยู่แล้ว คนต่างหากที่ทำให้ระบบเสีย
ป.ล.ผมก็ต้องใช้ความอดทนในการทำงาน ทนมา ๒๐ ปีแล้ว
ว่าจะทนต่อ อีกสัก ๕-๖ ปี ถ้าทนได้ก็ทนต่อไปอีก ไม่ไหวจริง ๆ ก็ลาออก
ขออภัยที่พิมพ์ยาว คันปากครับ
ทำทนในสิ่งที่ดี... ดีกว่าจำทนในสิ่งที่เลวครับ.. การทำดีของพี่ จะได้ดีกลับมา... อาจจะไม่ใช่ลาภ ยศ แต่ที่พี่ได้ คือคำสรรเสริญ... ซึ่งจะก่อเกิด บารมี... ขอเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปครับ และผมเชื่อว่าพี่ทำมาได้ 20 ปี ไม่มีอะไรที่ต้องถอยแล้วครับ...  |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
mookung-รักในหลวง
Jr. Member
คะแนน 5
ออฟไลน์
กระทู้: 39
|
|
« ตอบ #27 เมื่อ: ธันวาคม 07, 2009, 03:09:54 PM » |
|
ขอบคุณทุกความเห็นครับ
และขอบคุณเป็นอย่างยิ่งกับคำแนะนำต่างๆ
ผมจะนำไปถ่ายทอดให้กับน้องคนนี้อีกทอดหนึ่ง
หวังเป็นอย่างยิ่งว่า จะก่อประโยชน์ให้กับทุกคนได้
คิดว่าหลายๆความเห็นเป็นประโยชน์อย่างยิ่งครับ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Wrangler 1
Hero Member
คะแนน 284
ออฟไลน์
กระทู้: 2641
|
|
« ตอบ #28 เมื่อ: ธันวาคม 07, 2009, 03:18:23 PM » |
|
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
bigbuffalo
Hero Member
คะแนน 60
ออฟไลน์
กระทู้: 1389
|
|
« ตอบ #29 เมื่อ: ธันวาคม 07, 2009, 05:55:29 PM » |
|
ผมในฐานะเรือจ้างคนหนึ่ง ที่ทำงานมาประมาณ 12 ปี บอกได้ว่าที่อยู่ได้อยู่ถึงปัจจุบันนี้ เพราะมีลูกศิษย์เป็นกำลังใจที่สำคัญ เมื่อเห็นพัฒนาการของคนที่เราฝึกปรือฟูมฟัก มันก็มีความสุข แต่เมื่อหันมามองระบบมันก็เหมือนน้องเขาว่า ผู้บริหารมักมีทัศนคติที่ล้าหลังกว่าเด็กใหม่ๆ มุ่งเน้นที่แต่เปลือกหรือวัตถุที่มองเห็นได้ เช่นการแต่งกายประเภทที่ใส่เสื้อคลุมผูกเน็คไทด์ มองเหมือนคนขับมอไชด์ส่งเอกสารในกทม. แล้วชอบบังคับให้คนอื่นแต่งเหมือนตัวเอง ทั้งๆ ที่มันร้อนและไม่ได้นั่งห้องแอร์เหมือนพวกท่านๆ ทั้งหลาย ทั้งผอ. และผู้ช่วยผอ. ก็ไม่ได้ทำการสอน เอาแต่ทำงานอื่นๆ ที่บอกว่ายุ่งไม่มีเวลาสอน แต่เรื่องการเรียนการสอนวัสดุต่างๆ ที่เกี่ยวกับพัฒนาการศึกษามักละเลย เมื่อผมมาทำงานใหม่ๆ ไปช่วยคุมกีฬาต้องควักกระเป๋าเงินตัวเองซื้อรองเท้าให้นักฟุตบอลทั้งทีม คิดเป็นเงินแล้วก็เกือบครึ่งของเงินเดือน วันที่ได้แชมป์มีใครก็ไม่รู้มาเกี่ยวหนองดองยุ่งเต็มไปหมด วันที่เราฝึกซ้อมเลี้ยงดูนักกีฬาไม่มีใครสนใจม้านอกสายตา ไปขอสนับสนุนจากผู้บริหารก็เฉย จึงขอบอกผู้ที่ทำงานใหม่ๆ ว่าอย่าไปคาดหวังกับผู้บริหาร ปัจจุบันมักไม่ใช่คนดีมีความสามารถเหมือนเมื่อก่อน แต่ที่เป็นได้เพราะเหตุผลการเมือง ประจบประแจงเก่ง ฉวยโอกาสเอาผลงานเป็นของตนเอง ไปรายงานเจ้านาย ขอให้น้องมองเด็กเป็นสำคัญ แล้วจะมีความสุขกับการทำงาน
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
