มนุษย์เราทุกวันนี้มีชีวิตอยู่ภายใต้ "ความกลัว" เช่น กลัวลำบาก... กลัวจน... กลัวไม่ได้ดังใจต้องการ... กลัวผิด... กลัวเขารู้... กลัวใจตัวเอง...กลัวขอ ป.3 ไม่ได้...555...ฯลฯ.... หรือท้ายที่สุด คือ "กลัวตาย" ท่านว่าจริงหรือไม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คนรักปืน/สะสมปืน (อย่างเรา) แท้ที่จริง คือเป็นคนที่ "ขี้กลัว" มากที่สุด ถึงต้องหาปืนมาเก็บไว้ข้างๆ ก็เพราะความ "กลัวตาย" นั่นเอง
(ขอโทษทุกท่านที่ผมมักเข้ามาคุยแนวถามความคิดเห็น...ซึง่ความจริงผมเป็นมือใหม่ในสมาชิก อวป. นี้ และกำลังศึกษาหาความรู้เรื่องปืน ตามความชอบส่วนตัว ว่างจากการอ่านๆๆๆๆ ความรู้ที่ล้ำค่าของผู้รู้ในเวปนี้แล้ว ก็เลยเข้ามาคุย ขำๆ ครับ ถ้าคิดว่าเข้าผิดเวปบอร์ดต้องขออภัยทุกท่านด้วยครับ)
เพิ่งรู้สึกว่ากระทู้น่าสนใจ
ผมเป็นคนขี้เกียจขนาดหนักแต่ไม่กลัวความลำบาก
ผมเชื่อว่าใช้ชีวิตแบบนี้ผมจะไม่มีวันจน
ผมเอาแต่ใจแต่ไม่เคยกลัวว่าจะไม่ได้อย่างใจ
ผมไม่กลัวผิด แต่กลัวที่จะทำผิดซ้ำซาก
นักจากเริ่มอยากเป็นผู้เป็นคน ผมไม่ทำอะไรที่ไม่กล้าให้คนอื่นรู้
ผมโมโหร้ายกาจแต่รู้จักระงับอารมณ์
ผมกล้าสู้เพื่อป.3
ตาย...มีแค่ช่วงเดียวในชีวิตที่เคยกลัวว่าจะถูกทำร้ายจนถึงตาย แต่ก็มุทำต่อจนจบเพราะกำลังจากความเกลียดและความเวทนามันเหนือกว่าหลังจากนั้นก็ค่อนข้างเฉยเมย มีปืนเพราะชอบ พกปืนเพราะเห็นว่าคนเราควรมีความสามารถในการป้องกันตัวเองและครอบครัวได้ตามสมควร แต่ไม่ได้วิตกจริตครับ
