ผมอยากได้ซิกพี ๒๑๐ มานานมาก...
แต่ยังไม่มีโอกาสสักที...
เมื่อโครงการสวัสดิการสน.สก.มีตัวเลือกเป็นซิกซาวเออร์พี ๒๒๐ จึงไม่แปลกที่ผมจะตัดสินใจรีบจอง...
ประวัติของซิก พี ๒๒๐ นั้นเริ่มในปี คศ.๑๙๗๕ เมื่อ Swiss Arms AG ร่วมกับ J.P. Sauer und Sohn GmbH ตั้งบริษัท SIG Sauer (มี SIG Arms เป็นตัวแทนจำหน่ายในอเมริกา) และออกแบบปืนเพื่อประกวดเข้าประจำการในกองทัพสวิสแทนพี ๒๑๐ โดยใช้ชื่อรหัสว่า พี๗๕( Pistole 75 ) โดยมีขนาด ๙ ม.ม.พาราฯ และต่อมาได้เข้าประจำการในกองทัพสวิส และหน่วยปฏิบัติการพิเศษของเดนมาร์กและญี่ปุ่น...
นอกจากรุ่นของซิก พี ๒๒๐ ตามปกติแล้ว ยังมีรุ่นย่อยออกมาอีกเป็น...
2.1 P220 Rail
2.2 P220 Carry
2.3 P220 Compact
2.4 P220 Combat
2.5 P220 ST
2.6 P225/P6
2.7 P245
ซึงกระบอกของผมนั้นจัดเป็นกลุ่มแรก คือพวกมีราง...
ส่วนอีลิทนั้นเป็นรุ่นย่อยที่พัฒนาเพิ่มโดยการเซาะร่องช่วยขึ้นลำด้านหน้า แกะลายหน้าด้าม ใส่ชุดลั่นไกแบบ SRT ( Short Reset Trigger ) มีหางบีเวอร์เทมลช่วยให้กริปปืนได้สูงขึ้น ใส่ศูนย์เรืองแสงของซิกไลท์ และให้ประกับด้ามใหม่มา...
ในส่วนชื่อ Platinum นั้นคือได้รับการปรับแต่งจากซิกคัสต้อมช้อป ศูนย์ไนท์ไซท์แบบปรับได้ และใส่ประกับด้ามแบบอลูมินั่มมา...
อันที่จริงผมจองรุ่นพี ๒๒๐ ธรรมดา(มีราง) แต่พอไปรับปืนเข้าจริงทางร้านบอกว่ามีแต่รุ่นนี้เข้ามา ถ้าจะรอรุ่นธรรมดาก็ย่อมได้(แต่ไม่รู้ว่าเมื่อไร)หรือถ้าไม่อยากรอก็รับรุ่นนี้ไปแทน(แต่ต้องเพิ่มเงิน...ฮา
) ผมก็เลยจำใจรับมาครับ...
มาดูปืนกันดีกว่าครับ...
เป็นปืนตัวเต็มโครงอัลลอย ส่วนสไลด์สเตนเลส ผิวซาตินในส่วนมากและปัดเงาในส่วนที่นูนขึ้นมา...
น้ำหนักไม่มากแค่ ๘๖๑.๘๓ กรัม จับด้ามแล้วไม่อ้วนพอดีมือเพราะเป็นแถวเดี่ยวจุแค่ ๘ นัด...
ด้านซ้ายมีคันบังคับต่างๆเรียงจากด้านหน้าดังที่เห็นคือ กระเดื่องล็อคลำกล้อง คันลดนกและคันค้างสไลด์...
ปุ่มปลดแม็กกาซีนอยู่หลังโกร่งไก ซึ่งสุดโกร่งไกเว้าหลบเป็นที่ให้นิ้วกลางวาง...
ส่วนด้านขวานั้นเรียบๆไม่มีคันบังคับใดๆ ช่างไม่เห็นใจคนถนัดซ้ายเอาจริงๆ(ดีที่ผมถนัดขวา...ฮา)...
ศูนย์หน้าเป็นศูนย์เรืองแสงไทรเที่ยมจากซิกไลท์...
ยังอยู่ที่ด้านขวานะครับ...
จากปลายลำกล้องไล่มาเราจะพบคำว่า P220Elite บนสไลด์และบอกที่มาว่าผลิตจากสองฝั่งแอตแลนติคที่โครงปืน...
ตรงด้านขวาของรังเพลิงก็ระบุขนาดว่าเป็น .45Auto ที่สไลด์มีคำว่า Platinum ต่ำลงมาเป็นเลขประจำปืนอยู่ที่โครง...
ด้านหน้าของด้ามแกะลายกันลื่นเป็นตาหมากรุก(ผมเดาว่าน่าจะละเอียดราวๆ ๓๐เส้นต่อนิ้ว...ไม่ได้นับครับ)...
ก้นแม็กกาซีนมียางรองมาเรียบร้อย...
มองต่อมาจะสะดุดที่ประกับด้ามอลูมินั่มสีขาว ซึ่งยึดกับด้ามด้วยสกรูหัวบากธรรมดา(ทำไมไม่ให้หกเหลี่ยมมาน้อ...)
หางแบบบีเวอร์เทลงอนสวยและทำให้แนวลำกล้องใกล้กับมือเราขึ้นอีกหน่อย...
นกสับแบบกุดๆธรรมดา...
ประกับด้ามหุ้มด้านหลังทั้งหมดและมีลายกันลื่นต่อกันได้สนิทและแนบเนียบดี(สวยดีผมชอบ...อิ..อิ..)
มองจากด้านบนจะพบว่าส่วนของรังเพลิงด้านนอกนั้นเฉพาะด้านบนซึ่งจะเป็นตำแหน่งที่ขัดกลอนและมักถลอก ได้รับการปัดเงามาอย่างเรียบร้อยโดยที่ด้านอื่นๆเป็นสีดำครับ...
ดูต่อที่ศูนย์หลังก็เป็นศูนย์เรืองแสงไทรเที่ยมแบบปรับได้...
โดยใช้หกเหลี่ยมที่แถมมาปรับสูงต่ำทางด้านข้าง...
ส่วนซ้าย-ขวานั้น...
สามารถเคาะเอาตามความสะดวกครับ...ฮา...
เหลือบกลับมามองด้านซ้ายเหนือกระเดือ่งล็อคลำกล้องก็จะเจอข้อความที่ทำให้ผมตัดสินใจซื้อครับ...
ดูทางด้านล่างก็จะพบรางพิคคาทินนี่เป็นคางบุ๋มก่อเสน่ห์ให้กับปืนครับ...
หน้าโกร่งไกแกะลายกันลื่นให้นิ้วชี้ไว้เกี่ยวเรียบร้อยครับ(ผมไม่เคยใช้ซักที)...
ประกับด้ามพร้อมชื่อบริษัทตามระเบียบครับ...
ให้ดูลายกันลื่นหน้าด้ามชัดๆนะครับ...
