ความไม่ประมาท..เป็นสิ่งทีดีครับ... เห็นด้วยกับคุณ "doud " ที่ควรจะตระเตรียมสิ่งที่ควรเตรียมไว้สำหรับดำเนินชีวิต
ขั้นพื้นฐาน และอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่คาดว่าจำเป็นต้องใช้ตามที่ได้กล่าวมาแล้ว... เห็นกระทู้นี้แล้วให้นึกย้อนหลังไปยุค
สงครามอ่าวครั้งแรก ผมก็เคยได้ตระเตรียมเสบียง และสิ่งของจำเป็นเอาไว้เป็นลังเลยครับ รวมทั้งเชื้อเพลิง อุปกรณ์ส่องสว่าง
แบตเตอรี่สำรอง ถ่านไฟฉาย ฯลฯ จนที่บ้านและเพื่อนนึกว่าผมบ้ากลัวจะเกิดสงครามโลกครั้งที่ 3 หรือไง..
แต่พอเหตุการสงบไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็ดีครับ สิ่งที่ได้เตรียมไว้ก็ไม่ได้เสียหาย และเราก็สามารถนำสิ่งที่เราเตรียมเหล่านั้นมาใช้อุปโภค
บริโภคประจำวันต่อไปได้ครับ เชื่อไหมครับว่า จนป่านนี้ ไฟแช๊ค กับเทียนไขที่เคยเตรียมไว้ยังใช้กันไม่หมดเลย..
ปีหน้าไม่รู้ว่าเหตุการณ์บ้านเมืองทั้งภายในและภายนอกประเทศจะสงบหรือไม่ แต่ควรเตรียมพร้อมไว้เป็นดีที่ สุด
"แม้นหวังตั้งสงบ จงเตรียมรบให้พร้อมสรรพ์" แต่ที่สำคัญไม่อยากให้ไทยฆ่าฟันกันเอง เป็นดีที่สุด ....
เสี้ยนหนามของแผ่นดินมีไม่กี่รายนับหัวได้ ... แผ่นดินนี้ศักดิ์สิทธิ์ มันผู้ใดคิดร้ายต่อแผ่นดิน และราชบัลลังค์ มันผู้นั้น
จะพินาจไปในที่สุด...
ส่วนเรื่อง ลูกซองที่จะนำลูกปรายออก
"เห็นว่าจะทำเอาไว้ใช้บ้าง แต่คงไม่ใส่อะไร เอาแค่ลูกปลายออก ยิงให้มีเสียง เป็นการเตือน" นั้น ควรจะหาอะไรใส่ลงไปด้วยครับ เช่น ลูกยาง หาซื้อได้ตามร้านขายวัสดุยางหรือ อะไหล่รถยนต์ เป็นต้น แล้ว
ความบีบปิดจีบให้แน่น ซึ่งเมื่อจุดระเบิดแล้วจะต้องใช้แรงดันแก๊สไม่ต่ำกว่า 45 ปอนด์/ตารางนิ้ว เพื่อชนะแรงต้านของจีบปลอก เพื่อให้
มีพลังสะสมในหัวลูกยางพุ่งออกไปอย่างมีประสิทธิภาพ แต่ถ้าไม่ได้ใส่อะไรไว้เลย แล้วปิดจีบเฉย ๆ เวลา ยิงจะเสียงดังน้อยมาก หรือ
อาจมีเสียงแค่ ฟุ๊บ หมอนรองกระสุนกระเด็นออกไป และจะพบ ดินส่งกระสุน ที่เผาไหม่ไม่หมด เกลื่อนในลำกล้องได้ครับ...
...
และหากบุกเข้ามา เมื่อยิงเตือนแล้วไม่ หยุด.. ต่อไปก็ว่ากันไปตามสถานการณ์เลยครับ....
