อุ๊ย...ผมไม่ได้มีมากขนาดนั้นครับพี่ธำรง...
ตั้งแต่ครึ่งหลังของปี ๕๒ ผมไม่ได้ยิง ๙ ม.ม.เลย...
แต่ติดปืนไว้พอป้องกันตัวเอง...
เผื่อเกิดจราจลแบบเฮติหลังแผ่นดินไหวครับ...

ขออนุญาตนอกประเด็นกระสุนสักนิดครับคุณหมอ
ถ้าเกิดการจราจลหลังภัยพิบัติ ผมมีอีกแนวคิดมาเสนอครับ
คือนอกจากเรื่องกระสุน ควรตุนอาหารไว้สักจำนวนหนึ่ง
และนอกจากไว้กินใช้ในครอบครัวเราเองแล้ว
ควรเหลือพอที่จะแบ่งปันได้บ้างตามสมควรด้วยครับ
สร้างมิตรไว้เป็นเกราะ หรือเพื่อนบ้านป้องกันภัยก็ไม่เลวนะครับ
และคงเข้ากับหลักการของคุณหมอเองอยู่แล้ว
แต่ทั้งนี้ผมทราบอยู่ดีว่าคุณหมอก็คงไม่ประมาท
โดยเฉพาะ(คนที่เราคิดว่าเป็น)มิตรที่กำลังหิว