Motor Show 2010 กับเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยในการถ่ายรูปพริตตี้

ที่จริงคิวที่ค้างไว้นานและต้องลงก่อนคือ ลาวใต้ (ทริป 2) แต่เนื่องจากตอนนี้กำลังมี Motor Show เลยต้องแซงคิวกันหน่อยให้ตามกระแส คราวนี้มีเพื่อนไปด้วย เค้าเพิ่งถอย 500D มาไม่นาน เลยช่วยแนะอะไรนิดๆหน่อยๆให้เค้าไปด้วย จึงคิดว่าจะนำแนวทางที่ใช้ในการถ่ายมาแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับเพื่อนๆพี่ๆด้วยครับ ผิดพลาดตรงไหนขออภัยและรบกวนแก้ไขด้วยครับ

1)   เริ่มจากหลักการที่ว่า การถ่าย Portrait หรือภาพบุคคลควรใช้เลนส์ความยาวโฟกัสสูงหน่อย คือตั้งแต่ 85 mm ขึ้นไป เพื่อผล 2 ประการคือ

1.1   ไม่ให้เกิดการโค้งนูนของใบหน้าของแบบ ถ้าใช้เลนส์มุมกว้างแล้วเดินไปถ่ายใบหน้าแบบใกล้ๆจะเห็นผลชัดว่าภาพที่ออกมา ใบหน้าจะบานเป็นกระด้งเลยครับ ใครไม่เชื่อลองได้ แล้วอย่าลืมเอามาโพสต์ให้หัวเราะกันแก้เครียดด้วยนะครับ อิอิ
1.2   เพื่อละลายฉาก หรือคือการทำให้ฉากหลัง(Background) พร่ามัวมากๆเพื่อขับให้ตัวแบบดูเด่นและเกิดความสวยงามตามแบบฉบับภาพ Portrait ที่ดี

ในงานมอเตอร์โชว์หรืองานอื่นๆแนวนี้ที่มีพริตตี้ จะเห็นอยู่เสมอว่า มีคนเอาเลนส์ทางยาวโฟกัสสั้นไปจ่อหน้าพริตตี้ใกล้ๆ ไม่อยากนึกเลยว่าภาพจะออกมายังไง เอ หรือว่าเค้าถ่าย Macro ขนตาพริตตี้กันนะ ครั้งนี้ผมก็เจอ แอบถ่ายเค้ามาด้วยครับ แต่อย่าลงดีกว่า เจ้าตัวตากล้องคนนั้นก็ยังไม่ผิดถึงขั้นต้องเอามาเผยแพร่ให้เสียหาย อิอิ ขณะที่ถ่ายจ่อห่างหน้านางแบบน่าจะประมาณครึ่งฟุต พริตตี้อีกคนข้างๆขำกลิ้ง ถ่ายติดมาในเฟรมเดียวเลย เล่าเรื่องได้ครบ อิอิ

   2) ในอดีตการถ่ายในร่มมักจะต้องใช้แฟลชเสมอไป เพราะสมัยก่อน แสงไฟในศูนย์แสดงสินค้าจะเป็นหลอดพวก Halogen หรืออื่นๆที่มีอุณหภูมิสีร้อน อีกทั้งความสว่างไม่มากพอกับความไวแสงฟิล์มในอดีตที่นิยมกันแค่ ISO 400 (800 หรือ 1600 ก็มีแต่กลัวเกรนแตกหรือ noise กันมาก) แต่ในสมัยนี้ กล้องดิจิตอลสามารถเร่งความไวไปได้ถึง 1600, 3200, 6400 …. โดยที่ Noise น้อยลงเรื่อยๆตามเทคโนโลยีที่พัฒนาไป อีกทั้งแสงไฟที่ใช้ในงานเดี๋ยวนี้เปลี่ยนเป็นหลอด Metal Halide ซึ่งมีอุณภูมิสี Day Light แล้วด้วย จึงสามารถพึ่งแสงในงานได้พอสมควร ที่อยากใช้แสงในอาคารก็เพราะแสงแฟลชหากไม่มี Soft box ที่ดีจะทำให้แสงกระด้างครับ ผมจึงตัดสินใจ(ส่วนตัว)ใช้ ISO สูงๆ ใช้ที่ 800 ขึ้นไปเลย วัดแสงเฉพาะจุดที่ใบหน้า
   เมื่อตัดสินใจพึ่งพาแสงในอาคารแล้ว ต้องกลับมาคิดถึงกฎการตั้งความเร็วชัตเตอร์ด้วยครับ เนื่องจากเลนส์ผมดึงได้ถึง 200 mm. ผมจึงกำหนดให้พยายามใช้ที่ 1/250 sec. เปิด f stop ที่ 5.6 ให้ละลายฉาก แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ผมก็ยังใช้แฟลชครับ โดยมี Soft box ขนาดพกพาครอบกรองแสงแฟลชด้วย เป็นการเสริมหรือช่วยลบเงาในบางกรณีที่แบบไม่ได้อยู่ในตำแหน่งที่ได้แสงดี (หมายถึงแสงสว่างพอ นวล ไม่เกิดเงา)

   ที่จริงแล้ว บางท่านอาจคิดแตกต่างได้โดยไม่สนใจพึ่งแสงในอาคาร ก็ไม่ผิดครับ เพราะพริตตี้เหล่านี้จะเมคอัพแต่งหน้ามาค่อนข้างเนียนเลยทีเดียว หากไม่ปล่อยปละละเลยให้เหงื่อออกชุ่มหน้าจนเกิดไป การสะท้อนจากแสงแฟลชที่จะทำให้ภาพกระด้างหรือมีเงาสะท้อนก็ไม่มากอย่างถ่ายคนทั่วไปในโอกาสอื่นๆครับ ถ้าพึ่งแสงแฟลชอย่างเดียว เราสามารถใช้ ISO ต่ำหน่อยก็ได้ครับ แต่ที่ผมเลือกวิธีแรกเพราะลองดูแล้ว การถ่ายมาดูเล่น ไม่ได้จะเอามาขยายใหญ่หรือใช้งานจริงๆจังๆ Noise ที่ออกมาไม่น่าเกลียดครับ ผมอยากได้ความนุ่มเนียนของภาพมากกว่า จึงแลกกันครับ

3) พอกล้องกับการจัดระบบกล้องพร้อมก็ออกลุยกัน จะถ่ายใครคนไหนก็เป็นรสนิยมส่วนตัวของแต่ละท่าน ความเห็นส่วนตัวของผม เดี๋ยวนี้พริตตี้สวยจริงๆหายากครับ ที่มีเยอะก็พอใช้ได้ ไม่โดดเด่น ซึ่งถ้าไม่มีการแต่งหน้ากับเสื้อผ้าช่วย ผมว่าเดินเจอกันตามถนนก็แค่ผ่านไม่ได้เหลียวหรอกครับ แต่ที่น่าเป็นห่วงคือ หลายคนไม่ผ่านเลยจริงๆ แต่ก็เข้ามายืนบู้ธในงานระดับนี้ได้ ถ้าไม่จับฉลากมาก็อาจจะมีปาฏิหาริย์อะไรซักอย่างครับ อิอิ

บางคนเห็นผมถ่ายพริตตี้มอเตอร์โชว์มาแล้วถามว่า ทำไมภาพเกือบทั้งหมดถ่ายโคลสใกล้จัง คำตอบคือ ไม่ใช้แนวเฉพาะตัวหรอกนะครับ แต่สิ่งแวดล้อมบังคับ งานแบบนี้เปิดมุมกล้องกว้างหน่อยเดียว ถ้าโชคไม่ช่วยจังหวะไม่อำนวย เราจะได้ผู้ไม่ได้รับเชิญมาอยู่ในรูปเต็มไปหมดเลยครับ ก็ผู้เข้าชมงานน่ะสิครับ ผมจะมีรูปนึงให้ชม จังหวะจริงๆ กดออกมา มีคนข้างหลังไปอยู่ใต้รักแร้พริตตี้เลย ดีนะไม่เป็นลมล้มพับกลางบู้ธตรงนั้น อิอิ ดังนั้น เราอาจต้องรอนานหน่อย อดทนหน่อย กว่าจะได้ภาพมุมกว้าง ที่เก็บได้เกินครึ่งตัวหรือเต็มตัวโดยที่แบคกราวน์ไม่รบกวน หรืออีกวิธีก็คือ ลองย่อตัวลง ทำให้มุมกล้องเราพุ่งขึ้น เราอาจจะได้แบคกราวน์เป็นผนังบู้ธซึ่งสูงพ้นระดับศีรษะคนในงานไปแล้วได้ น้องพริตตี้ที่ได้มาตราฐานจะมีมุมที่ถ่ายแล้วสวยหลายมุมกว่าคนธรรมดาทั่วไปครับ ก้มนิด กดหน่อย ซ้ายนิด ขวาหน่อยก็ยังพอสวยครับ แต่เดี๋ยวจะมีน้องคนนึงที่ถ่ายหน้าตรงมาหลายใบก็ไม่สวยเท่าถ่ายมุมเอียงข้างหน่อย

4) นอกจากนั้นแล้ว ก็อาจจะมีเพิ่มเติมเล็กๆน้อยๆ เช่น นอกจากระวังผู้ไม่ได้รับเชิญหลุดเข้ามาในกรอบภาพแล้ว แบคกราวน์ที่แม้ไม่ใช่คนแต่ถ้ารกรุกรังก็พิจารณาหลีกเลี่ยงก็ดีครับ หรืออย่างแนวเสาหรือลวยลายทางดิ่งก็ระวังอย่าให้อยู่ตรงกับตัวแบบโดยเฉพาะช่วงกลางลำตัว มันจะทำให้เหมือนมีเสางอกออกมาจากศีรษะครับ

สังเกตภาพชุดนี้ดีๆจะเห็นว่า มีบางภาพยังเกิดเงาบนใบหน้าแบบทั้งๆที่ใช้แฟลชช่วยทุกรูป อันนี้เกี่ยวกับฮวงจุ้ย เอ้ย ไม่ใช่ครับ เป็นเพราะน้องเค้ายืนอยู่จุดที่มีแสงแรงๆสาดลงมาพอดี ถ้าจะแก้กันจริงๆก็ต้องให้แสงแฟลชแรงกว่าแสงแวดล้อมพวกนี้มากหน่อย นั่นก็คือ f stop สูงๆ และ Shutter speed สูงๆ แต่ชัตเตอร์สูงสุดที่สัมพันธ์กับแฟลชได้แค่ 1/250 sec. ก็ต้องใช้วิธีเพิ่ม f stop หรือ ลด ISO ลง แล้วให้แฟลชยิงออกไปแรงๆซึ่งระบบ TTL ของแฟลชสมัยนี้จะจัดการให้เองครับ แต่ความกระด้างของภาพก็มากหน่อยนะครับ

การลดความกระด้างของแสงแฟลช หากไม่สามารถยกชุดไฟแฟลชสตูดิโอไปได้ (ถึงยกได้คงไม่ได้เข้างานนะครับ อิอิ) ก็ได้แค่หา Soft box พกพาที่สวมคั่นแสงแฟลชก่อนไปถึงตัวแบบ ขอให้สวมใส่แล้วยิงตรงๆไปเลยนะครับ ผมเห็นทุกงาน และหลายคนด้วย หันทิศทางของแฟลชพุ่งขี้นเพดาน ด้วยหวังว่าจะให้สะท้อนลงมากระทบใบหน้าแบบให้นุ่มขึ้น วิธีนี้ได้ผลในห้องที่เพดานไม่สูงมากและสีอ่อน เช่นสีขาว และมุมไม่ใช่ชี้ตรงขึ้นเพดาน แต่ต้องประมณ 45 องศา เราลองนึกภาพที่ศูนย์แสดงสินค้าสิครับ มันสูงจนแสงไปไม่ถึงหรอกครับ เหมือนปล่อยแสงเข้าหลุมดำดีๆนี่เอง แถมบางคนตั้งชี้ตรงขึ้นฟ้า อือ แล้วมันจะลงมาถึงแบบได้ยังไงเนีย สงสัยแฟลชรุ่นนั้นให้แสงที่ทำลายทฤษฎีทางฟิสิกส์มั้งครับ อาจจะไม่วิ่งเป็นเส้นตรงสามารถเลี้ยวโค้งลงมาหาแบบได้ อิอิ

อย่างที่เรียนไปก่อนหน้านี้ว่า น้องๆพริตตี้จะมีมุมสวยได้หลายมุมกว่าคนทั่วไป ยิ่งคนที่สวยจริงๆไม่ว่าหันไปกี่องศา(ไม่นับหันหลังนะครับ)ก็สวยไปซะทุกมุม ดังนั้น นี่คือโอกาสอันดีกว่าการถ่ายบุคคลทั่วไปที่เราจะได้ถ่ายมุมอื่นให้ได้ภาพสวยบ้าง ไม่จำเป็นต้องยึดติดกับการถ่ายหน้าตรง เวลาถ่ายพริตตี้ เค้ามักจะเอาใจตากล้องโดยการมองมาที่กล้องเรา ถ้าหลายกล้องก็จะจ่ายไปทั่วๆ ถ้ากล้องน้อยก็มีโอกาสสูงที่จะจ้องมาที่กล้องเราตัวเดียว ตอนที่เค้ามองไปที่กล้องอื่นนี่แหละครับเป็นโอกาสที่กำลังหมายถึง อย่าน้อยใจหรือมัวแต่งอนน้องเค้าเลยครับ ลองสังเกตดูว่า มุมเอียงๆมุมไหนสวยก็ใช้จังหวะนั้นลั่นชัตเตอร์ซะเลย ไม่เสียเปล่าแม้เธอไม่เหลียวเรา อิอิ แต่ถ้าจ้องแต่กล้องเรา เพราะเราหล่อ เอ้ย เพราะมีอยู่กล้องเดียว ก็อาจจะขอให้หันมุมอื่นให้เราบ้าง ไม่ต้องห่วงครับ อาชีพเค้า ค้าพอจะรู้ว่ามุมไหนของเค้าสวย ผมถึงบอกว่าถ่ายพริตตี้ นางแบบถ่ายง่ายกว่าบุคคลทั่วไปครับ

เอ้ นึกไม่ออกแล้วครับ ชมกันเลยดีกว่าครับ เดี๋ยวนึกอะไรออกค่อยเสริมอีกที เพื่อนๆพี่ๆแสดงความคิดเห็นได้เต็มที่ครับ รสนิยมไม่จำเป็นต้องเหมือนกัน หรือหากมีเทคนิคอื่นก็รบกวนชี้แนะด้วยครับ ขอบคุณครับ

ตอนอยู่บนเวทีก็ดีที่แบคกราวน์ แต่อาจจะเสียที่ยืนติดกัน เวลาประทับใจคนไหนเป็นพิเศษจะถ่ายเดี่ยวอาจจะติดแขนเพื่อนเค้าแถมมาด้วย

สังเกตบนใบหน้ายังมีเงา

เห็นมั้ยครับ แบคกราวน์ไม่ติดคน แต่มันยุ่งๆ

น้องคนขวาคุ้นมั้ยครับ น้องแจนที่เคยถ่ายกันที่เมืองโบราณ งานนี้อยู่ Chevrolet
น้องแจนกับเพื่อนอยู่ในฮวงจุ้ย เอ้ย ตำแหน่งที่ดี ทำให้ไม่มีเงาบนใบหน้าเลยครับ

ตัวอย่างครับ เปิดมุมกล้องกว้างหน่อยเดียว มีเพื่อนมาอยู่หลังฉากเพียบเลย

น้องเม็ดทราย BMW

2 ภาพนี้เป็นมุมและโอกาสที่ดีที่เปิดกว้างจนเต็มตัวแต่มีแขกไม่ได้รับเชิญแพรมเข้ามานิดเดียว

น้องฟักแฟง กับ น้องกุ้ง ISUZU

น้องฟักแฟง

สังเกตนะครับ น้องกุ้งภาพถ่ายมีมุมข้างหน่อยจะดูดีกว่าหน้าตรงมากพอสมควร

รูปนี้กดตัวเองลงจนเกือบย่อสุดจนแบคกราวน์เห็นรถที่จอดอยู่ชั้นสองของบู้ธ ถึงจะไม่สวยนัก(แบคกราวน์) แต่ดีกว่าให้มีแขกไม่รับเชิญอยู่ใต้รักแร้อย่างรูปถัดไป เห็นมั้ยครับ บรื๋อออออ

น้องปูเป้ กับ น้องกิ๊บ

ไม่มีคนข้างหลัง แต่แบคกราวน์ก้อไม่สวยนัก

น้องต่าย Chery

น้องตุ๊กตา Chery

ทีมพริตตี้ Chery

น้องกุ๊กไก่ Chery

ค่าย Peugeot

น้องเบลล์

	ผู้เขียน	หัวข้อ: Motor Show 2010 กับเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยในการถ่ายรูปพริตตี้ (อ่าน 11283 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้