เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน
มิถุนายน 28, 2025, 06:06:52 PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
ข่าว: อวป. มีจำหน่ายที่ สนามยิงปืนราชนาวี/สนามยิงปืนบางบัวทอง/สนามยิงปืนศรภ./
/สนามยิงปืนทอ./
สิงห์ทองไฟร์อาร์ม
 
   หน้าแรก   ช่วยเหลือ ค้นหา ปฏิทิน เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก  
หน้า: 1 ... 5 6 7 [8] 9 10 11 ... 64
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: คลายเครียดกับข้อความดีๆ กินใจ หรือฮาๆ เอามาแบ่งกัน  (อ่าน 142479 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
บาร์ท รักในหลวง
หิวดินปืน
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 249
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 6306


Mountain Man


« ตอบ #105 เมื่อ: สิงหาคม 08, 2004, 06:40:38 AM »

 Grin
 Only In Australia(在澳洲你才可以看到)

 Only In Teharan在德里蘭你才可以看到

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
บันทึกการเข้า

บาร์ท รักในหลวง
หิวดินปืน
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 249
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 6306


Mountain Man


« ตอบ #106 เมื่อ: สิงหาคม 08, 2004, 06:43:13 AM »

 Only In India 只有在印度你才可以看到

 Only In India2 印度2

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
บันทึกการเข้า

บาร์ท รักในหลวง
หิวดินปืน
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 249
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 6306


Mountain Man


« ตอบ #107 เมื่อ: สิงหาคม 08, 2004, 06:45:33 AM »

Only In Iran 只有在伊朗你才可以看到

Only In Japan 只有在日本你才可以看到


[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
บันทึกการเข้า

บาร์ท รักในหลวง
หิวดินปืน
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 249
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 6306


Mountain Man


« ตอบ #108 เมื่อ: สิงหาคม 08, 2004, 06:49:25 AM »

Only In Scotland 只有在蘇格蘭你才可以看到

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
บันทึกการเข้า

บาร์ท รักในหลวง
หิวดินปืน
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 249
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 6306


Mountain Man


« ตอบ #109 เมื่อ: สิงหาคม 08, 2004, 06:54:53 AM »

 Only In Pakistan 只有在巴基斯坦你才可以看到

Only In Gaza 只有在迦薩你才可以看到


[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
บันทึกการเข้า

บาร์ท รักในหลวง
หิวดินปืน
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 249
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 6306


Mountain Man


« ตอบ #110 เมื่อ: สิงหาคม 08, 2004, 06:57:20 AM »

Only In Japan只有在日本你才可以看到

Only In Taiwan 只有在台灣你才可以看到
 


 ทั้งหมดเอามาจากอีเมล์ครับ Wink

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: สิงหาคม 08, 2004, 07:07:49 AM โดย บาร์ท » บันทึกการเข้า

บาร์ท รักในหลวง
หิวดินปืน
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 249
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 6306


Mountain Man


« ตอบ #111 เมื่อ: สิงหาคม 08, 2004, 08:01:29 AM »

 ฅอฅน   นอหนู
 กอไก่  สระแอ  ไม้เอก
 สอ เสือ   สระอะ
 กอไก่  ดอเด็ก
 นอหนู  สระอา  นอหนู


  Grin Grin Grin
บันทึกการเข้า

บาร์ท รักในหลวง
หิวดินปืน
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 249
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 6306


Mountain Man


« ตอบ #112 เมื่อ: สิงหาคม 08, 2004, 08:43:14 AM »

เรื่องนี้ต้องอ่านเป็นอุทาหรณ์ เรื่อง พี่ชายกับน้องสาววัยแรกรุ่น อุทาหรณ์ จากเรื่องจริง.ที่เกิดขึ้นได้กับทุกครอบครัว เหตุการณ์ นี้สามารถเกิดขึ้นได้กับทุกครอบครัว เช้าวันหนึ่ง พี่ชายอายุ 15 น้องสาวอายุ 13 อยู่ ในบ้านตามลำพัง 2 คน ในวันหยุด 'พี่ชาย ค่ะ พี่ชาย' น้องสาวเข้ามา ในห้องพี่ชายด้วยความกระวนกระวาย เกิดอะไรขึ้น' พี่ชายร้องทักด้วยความเป็นห่วงน้องสาว น้องสาวเอ่ยปากบอกพี่ชายด้วยความกังวลไปว่า 'พี่ชาย ค่ะ เออ...คือว่า น้องรู้สึกว่ามีบางอย่างอะไร ในตัวน้องเปลี่ยนไป' 'มันเป็นงัยเหรอ' พี่ชายถามด้วยความสงสัย 'น้องรู้สึกว่ามันกำลังจะ ใหญ่ขึ้นทุกวันๆ ' ' ใหญ่ขึ้นเหรอ' พี่ชายพูดพร้อมทำตาเบิก โพลงด้วยความสน ใจแล้วเอ่ยปากว่า 'ขอพี่ดูหน่อยได้ไหมจ๊ะ' พี่ชายดึงตัวน้องสาวลงมานั่งที่ขอบเตียง แต่น้องสาวได้เลื่อนมือมาปิดไว้เสียแล้ว 'น้องเอามือออกซิ พี่ชายจะดูว่ามัน ใหญ่ขึ้นจริงมั๊ย' น้องสาวเลื่อนมือออกด้วยความเขินอาย 'ทำไม ใหญ่จัง' พี่ชายร้องด้วยความตก ใจ พร้อมเอื้อมมือจะไปสัมผัส 'พี่ชายจะทำอะไรน้อง' 'พี่ชายแค่อยากสัมผัส ขอพี่จับได้ไหม' พี่ชายเอ่ยปากด้วยสายตาที่วิงวอน ด้วยความสงสารพี่ชาย น้องสาวจึงตอบไปด้วยความเต็ม ใจ 'ได้ซิพี่ชาย' 'สีชมพู เต่งตึง' พี่ชายพูดพร้อมคลึงไปพร้อมกันเกินที่น้องสาวจะเก็บความรู้สึกไว้ได้จึงพูด โพลงออกมาว่า 'อือออ......อาว.......พี่ชายจ๋า น้องทรมานเหลือเกิน' เมื่อพี่ชายได้ยินเช่นนั้นพี่ชายดึงร่างน้องสาวมานอนบนเตียง 'นอนลงซิจ๊ะพี่ชายจะช่วย ให้น้องหายทรมาน' ' โอ๊ย...พี่ชายพอก่อน น้องเจ็บ' น้ำตาของน้องสาวไหลออกมาด้วยความเจ็บ ด้วยความสงสารพี่ชายจึงเอานิ้วคลึง เพื่อบรรเทาความเจ็บ ให้น้องสาว 'หายเจ็บหรือยังจ๊ะ พี่ก็เพิ่งจะทำครั้งแรกนิ ' พี่ชายถาม 'ดีขึ้นแล้วจ๊ะ' น้องสาวตอบไปพร้อมเช็ดน้ำตาที่อาบแก้ม 'งั้นพี่ทำเบา ๆ ก่อนน่ะ' น้องสาวพยักหน้าพร้อมรับสิ่งกำลังจะเกิดขึ้น พี่ชายออกแรงกดช้า ๆ 'อืออ.... โอวววว....' น้องสาวร้องฟังไม่เป็นศัพท์ 'อืออ... อูยย..ดีจัง ค่ะ พี่จ๋าของน้องจะแตกแล้ว แรงๆ เลยจ๊ะ โอวว...' พี่ชายออกแรงกดตามเสียงร้องน้องสาว ' โอวว...อูยยย... พี่จ๋าน้องไม่ไหวแล้ว จะแตก แตก....แตก..แตกแล้ว' พี่ชายพลิกตัวมานอนด้วยความเหนื่อยหอบ 'พี่ชายดูซิ เลอะหน้าน้องหมดเลย แสบด้วย' น้องสาวตัดพ้อพี่ชาย พี่ชายหันมายิ้มพร้อมพูดว่า 'ครั้งแรกไม่ ใช่เหรอ มันก็ต้องเจ็บ ต้องแสบเป็นธรรมดา' 'มีเลือดออกด้วย' น้องสาวร้องลั่นด้วยความตก ใจ พี่ชายจึงพูดออกไปด้วยความรำคาญ 'มันก็ต้องมีเลือดออกซิ สิวหัวช้างเม็ด ใหญ่ขนาดนี้ ไม่ดูแลหน้าตาตัวเองเลยปล่อย ให้เป็นสิวหัวช้างได้
บันทึกการเข้า

RUGER
ความเกรงใจเป็นสมบัติของผู้ดี ตรองดูซีทุกคนก็มีหัวใจ
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 1262
ออฟไลน์

กระทู้: 23344


ฟ้าลิขิตชีวิตข้า ให้ค้าขาย


« ตอบ #113 เมื่อ: สิงหาคม 08, 2004, 12:53:37 PM »


ผีข้าวมันไก่
> มีชายคนหนึ่งที่บ้านทำมาหากินด้วยการขายข้าวมันไก่
ซึ่งบ้านนี้จะมีธรรมเนียมสืบทอดกันต่อ ๆมาว่า เมื่อ
> เจ้าของกิจการตาย
> ผู้ที่เป็นลูกชายจะต้องทำการสืบทอดกิจการนี้ต่อจากผู้เป็นพ่อ
> ซึ่งบ้านนี้ก็ทำเช่นนี้มาตลอดถึงแม้ว่าจะไม่ค่อยเต็มใจทำก็ตาม
> จนวันหนึ่งพ่อของชายคนนี้เสียชีวิตลง   เขาก็จำเป็นต้องสืบทอด
> กิจการร้านข้าวมันไก่ต่อจากพ่อของเขา ทุก ๆ อย่างเหมือนจะเป็นไปได้ด้วยดี
> จนมาถึงวันครบรอบการตายของพ่อเขา  วันนั้นที่ร้านขายดีมาก ๆ
> แบบที่ไม่เคยขายดีขนาดนี้มาก่อน
> ได้มีเด็กผู้หญิงคนนึงซึ่งเธอเป็นลูกค้าประจำของร้าน มาซื้อข้าวมันไก่
> ไปกินเป็นอาหารเย็น  ตอนนั้นเป็นเวลาโพล้เพล้ แสงอาทิตย์กำลังลับ ขอบฟ้า
เจ้าของร้านก็รีบทำให้
> เด็กผู้หญิงเพราะเริ่มมืดแล้ว เธอยังต้อง
> เดินไปบ้านเธออีกไกล เด็กผู้หญิงก็รีบเดินกลับไปบ้าน
> ด้วยหวังว่าจะได้อร่อยกับข้าวมันไก่ แต่เมื่อเธอมาถึงบ้าน
และเปิดดูในกล่องข้าว
> ปรากฏว่ามีแต่ข้าว ไม่มีไก่แม้แต่ชิ้นเดียว!!!  เธอแปลกใจมาก
> หลังจากนั้นเธอก็เดิน ออกไปเพื่อซื้อข้าวมันไก่อีกครั้ง
> แต่คราวนี้เธอจับตามองดูเจ้าของร้านอย่างใจจดใจจ่อ เพราะกลัว
> ว่าเจ้าของร้านจะโกงเธอ  แต่ทุกอย่างก็เป็นไปตามปกติ เธอก็รีบเอา
> ข้าวมันไก่กล่องนั้นกลับบ้านทันที  เมื่อมาถึงบ้านเธอก็รีบเปิดกล่อง
> ข้าวมันไก่ทันที  แต่แล้ว....ก็ไม่พบไก่แม้แต่ชิ้นเดียวเหมือนเดิม
> อากาศรอบข้างตอนนั้นเงียบสงัด เยือกเย็น  ทันใดนั้น เธอก็ได้ยินเสียงอง
> แง้มประตู  เธอเริ่มกลัว  แต่ทว่า เสียงนั้นเป็นเสียงพ่อของเธอกำลัง
> เปิดประตูบ้านเดินเข้ามา  เธอจึงส่งเสียงเรียกพ่อของเธอ
> เด็กผู้หญิง : (เสียงสั่น) พ่อจ๋า  พ่อมาดูอะไรนี่สิพ่อ หนูซื้อข้าวมันไก่
>  มา 2 กล่อง แต่มันไม่มีไก่แม้แต่ชิ้นเดียว ทั้ง ๆ ที่เจ้าของร้าน
>        เขาก็ใส่ไก่มาให้แล้ว
(เสียงเครือเหมือนจะร้องไห้ด้วยความกลัว)พ่อของเธอทำหน้าแปลก
> ใจ  แล้วครุ่นคิดอย่างรอบคอบ  ทันใดนั้น
> พ่อของเธอก็กลับกล่องข้าวมันไก่แล้วเปิดดูทันที
> พ่อ   :   อีเด็กโง่เอ๊ย มึงนี่โง่จริง ๆ ทีหลังเปิดกล่องให้ถูกด้านสิวะ
> ไก่มันอยู่ฝั่งนี้โว้ย  เดี๋ยวตบดิ้นเลย


บันทึกการเข้า

http://www.youtube.com/watch?v=Ci3YXN93QEs
เนื้อร้าย  ต้องตัดทิ้ง  ... 555
E_mail
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #114 เมื่อ: สิงหาคม 08, 2004, 03:09:20 PM »

นิยามเด็ก วิดวะ


       

            >และแล้วเราก้อมาทำความรู้จักกับเด็กวิดวะกันหน่อย น่าสนใจดีนะคะ
            >ชื่อทางวิทยาศาสตร์ : ENGINEER สัญลักษณ์ : EN
            >มวลรวม : มาตรฐาน 600 นิวตัน แต่อาจแปรผันได้ตามภาวะเศรษฐกิจส่วนตัว
            >มวลสมอง : แปรผกผันกับมวลรวม และมีได้เกิน 1 %
            >ลักษณะทางกายภาพ :
            >- ภายนอกเถื่อนถ้ำ ภายในติงต๊อง
            >- พื้นผิวหมองคล้ำ ไม่ชวนต่อการสัมผัส
            >- เมื่อถูกเคาะอย่างแรงจะเปล่งเสียงดังกังวานเป็นคำหยาบคาย
            >- แปรสภาพเป็นวัตถุแข็งเกร็ง (Rigid body) เมื่อถูกสัมผัสโดยแผ่วเบา
            >- ถึงจุดเยือกแข็งได้อย่างรวดเร็วโดยไม่ทราบสาเหตุ
            >แต่การคงสภาพขึ้นอยู่กับชั่วโมงบิน
            >- เป็นของแข็งที่ประพฤติตนคล้ายไอศครีมคาลิปโป คือดูดอมได้แต่ไม่ละลาย

            >- ไม่ทนต่อการเสียดสี โดยปราศจากการหล่อลื่น
            >- สามารถเป็นผู้ออกแรงกระทำได้ดี
            >คุณสมบัติทางเคมี :
            >- ทำปฏิกริยาอย่างรวดเร็วกับน้องๆ เฟรชชี่
            >-ทำปฏิกริยาอย่างรุนแรงกับเด็กบัญชี วารสาร เศรษฐศาสตร์
            >และเด็กต่างสถาบัน
            >- เกิดปฏิกริยานิวเคลียร์กับบรรดาสาวเกาะอก หรือสายเดี่ยว
            >- ไม่ทำปฏิกริยากับธาตุ Wo ที่มีลักษณะสีค่อนข้างคล้ำหรือดำ ,
            >มวลมากกว่า 550
            >นิวตันและอายุมากกว่า 20 ปี
            >- ดูดซึมและส่งผ่านข้อมูลข่าวสารใต้เข็มขัดได้อย่างรวดเร็ว
            >- มีสมบัติทำละลายเงินได้ดี เมื่อมีแอลกอฮอล์เป็นตัวเร่งปฏิกริยา
            >
            >การทดสอบ :
            >- วัตถุตัวอย่างจะมีอาการเซื่องซึมในเวลาราชการ
            >- วัตถุตัวอย่างจะรู้สึกสดชื่น และกระตือรือร้นหลังตะวันตกดิน
            >- วัตถุตัวอย่างจะช่วยรักษาธรรมชาติเป็นอย่างดี
            >โดยการปล่อย!สงวนทั้งหลายออกมาเป็นจำนวนมากเมื่ออยู่รวมกัน
            >- วัตถุตัวอย่างนิยมการเล่นฟุตบอลด้วยโทรศัพท์มากกว่าเท้า
            >
            >ประโยชน์ :
            >- สืบสานวัฒนธรรมโดยการใช้ภาษาสมัยพ่อขุนรามคำแหง
            >- เป็นตัวอย่างที่ดีต่อเยาวชนในสิ่งผิด
            >- ช่วยชาติโดยบริจาคเงินผ่านทางกรมสรรพสามิต
            >
            >ข้อควรระวัง :
            >- ไม่ควรใช้คำสุภาพในการสนทนา เนื่องจากจะไม่ได้รับการสนใจใดๆ
            >เพราะถือว่าเป็นการไม่ให้เกียรติอย่างรุนแรง
            >- ห้ามพูดถึงเรื่องเกรดเฉลี่ยหรือ point
            >สะสมเพราะถือว่าเป็นการหยาบคายอย่างยิ่ง
  Grin Grin Grinเป็นนิยามที่ถูกต้องตรงเผงจริงๆเยย ฮี่ๆๆๆๆ Grin Grin Grin
บันทึกการเข้า
E_mail
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #115 เมื่อ: สิงหาคม 08, 2004, 03:16:55 PM »

Password (รหัส...ลับ)


       

            (รหัส...ลับฉบับนี้ ผมเฉลยให้แล้วน่ะ กลัวอ่านแล้วไม่เข้าใจ เลย
            เฉลยให้เลยครับ ว่าแต่พี่ ๆ ลองเอารหัสลับนี้ไปใช้บ้างครับ
            ลองสังเกตุดูดี ๆ ครับ)
                คุณลิ้นจี่กับนายสับปะรด มีลูกสาวชื่อน้องลำไย อายุ  16 ปี
            คุณลิ้นจี่กับนายสับปะรด
            เป็นบุพการีที่หวงลูกสาวมากๆโทรศัพท์ที่บ้านทุกสายที่มาถึงน้องลำไยจะถูกยกฟัง
             อีเมลทุกฉบับก็ถูกตรวจสอบ เพราะคุณพ่อคุณแม่จะเป็นคนถือ Password
            ไว้เอง ทั้ง Password ในการต่อเน็ต  และการเช็กเมล
                 วันหนึ่ง มีเพื่อนคนหนึ่งเมลมาหาน้องลำไย 
            คุณนายลิ้นจี่เช็กเมลแล้วเห็นว่าปลอดภัยดี 
            เลยต้องปล่อยให้น้องลำไยอ่านเมล
                ลำไยเพื่อนรักของน้ำหวาน

            น้ำหวานคิดถึงลำไยมากๆ เลย 
            ตั้งแต่วันที่เราไปกินไอติมด้วยกันที่เซ็นเตอร์วัน           
            เอ้อ  แล้วตกลงน้ำหวาน จะไปเรียนเลขกับเราหรือเปล่า เราเรียน 8 ชั่วโมงต่ออาทิตย์
            นะ  อาจารย์สอนดี๊ดีละ  นี่น้ำหวานตั้งใจจะไปเรียนเพิ่มเติมอีกหลายวิชาเลยละในเทอมหน้า
            ถ้าลำไยอยากเรียนกับเราก็ลองหาเวลาว่างๆ  วันหยุดหรือหลังเลิกเรียนแล้วลองพูดขอ
            ให้แม่ยอมให้เรียนสิ น้ำหวานคิดว่ามันน่าจะช่วยให้เกรดของลำไยดีขึ้นผิดหูผิดตาแน่นอน
            เมื่อวันก่อนเราไปเดินเดอะมอลล์งามวงศ์วาน ที่นี่มีร้าน Zen ที่ลำไยชอบมาเปิดด้วย
            นะ  แต่เสียดายจังที่น้ำหวานไม่ชอบกินอาหารญี่ปุ่นแบบดิบๆอ้ะ แต่ถ้าพวกสุกๆ ก็กินได้               เอ้อ  แล้วลำไยเคยไปกินบุฟเฟต์อาหารญี่ปุ่นที่โออิชิตรงปากทางลาดพร้าวบ้างหรือเปล่า
            เราไม่เคยไปกินเลยเขาบอกว่ามีของกินเยอะเลยนะ ซูชิ หรือปลาดิบ  ของย่างเขาก็จัดหามา
            ไว้  กินเท่าไรก็ได้ไม่อั้นจ้า พี่ของน้ำหวานไปกินบ่อยๆ งั้นเอาไว้วันไหนที่ว่างๆ  เราค่อยหา
            โอกาสไปลองกินกันนะจ๊ะ หรือถ้าลำไยไม่อยากกินบุฟเฟต์  เราก็ไปร้องคาราโอเกะกันที่
            ร้านใบไม้ร่าเริงก็ได้นะจ๊ะ ไว้จะชวนพวกเพื่อนๆไปเปิดห้อง
            เอ้อ  ลำไยได้ดูหนังเรื่อง"ไอ้ฟัก" ไหมจ๊ะ  น้ำหวานดูแล้วละตั๊กสวยดี
            แต่สงสารพระเอกจังเลย ถ้าลำไยอยากดูอะไรๆ ให้รู้เรื่อง  ก็ลองดูเฉพาะตอนท้ายๆนะ
            น้ำหวาน
บันทึกการเข้า
E_mail
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #116 เมื่อ: สิงหาคม 08, 2004, 03:22:05 PM »

    น้องลำไยอ่านเมลแล้วก็อมยิ้ม พิมพ์ตอบเมลไป 
            โดยคุณนายลิ้นจี่เซ็นเซอร์ก่อนส่งตามเคย
            ข้อความของน้องลำไยมีดังต่อไปนี้:-
            น้ำหวานเพื่อนรักของลำไย

            วันที่เราไปกินไอติมด้วยกันอ้ะ มันเป็นวันอะไรนะ ลำไยลืมแล้วอ้ะ ตกลงมันวันเสาร์
            อาทิตย์ หรือวันธรรมดานะ เรื่องที่ชวนเรียนพิเศษอ้ะ อันนี้ลำไยลองคิดดูดีๆ  แล้ว ก็คงจะ
            ไม่เอาดีกว่า  แค่เรียนในวันธรรมดาก็เหนื่อยจะแย่อยู่แล้วละ
            ได้ยินมาเหมือนกันเรื่องร้านอาหารญี่ปุ่น แต่จริงๆแล้วเราไม่ได้ชอบกินมากขนาดนั้นหรอก แค่ชามสองชามเราก้ออิ่มจะแย่อยู่แล้วอ้ะนะ  แถมกินมากๆอ้วนขึ้นมาก็กลัวว่าจะไม่
            มีเสื้อผ้าสวยๆใส่ด้วย  ใครจะหุ่นดีตลอดกาลอย่างน้ำหวานละจ๊ะ
            ประชดหรอกน่า ! เรากับเธอก็หุ่นพอๆ กันแหละ เสื้อผ้าอะไรๆ  ก็ไซส์เดียวกันหมด
            จำตอนที่ไปซื้อกางเกงด้วยกันได้ไหมล่ะ เราใส่เอวเท่ากันพอดีเลย พูดถึงเรื่องเสื้อผ้า
            เดือนนี้เราซื้อไปเยอะมากๆ เลยละ
            คราวต่อไปที่ไปชอปด้วยกันน้ำหวานต้องเบรกๆ เราไว้มั่งนะจ๊ะเรื่องราคาโอเกะอ้ะ
            หน้าโรงเรียนเราก็มี ไม่เห็นต้องถ่อไปไกลถึงแถวเกษตรเลยอ้ะ ยัยอุ๊ห้อง 12 ไปลองมา
            แล้ว  บอกว่ามีเพลงเยอะใช้ได้ทีเดียว อ้อ ! พรุ่งนี้ตอนเที่ยง น้ำหวานช่วยพยายามจองโต๊ะ
            กันที่ตัวหน้าๆ ไว้ให้เราหน่อยนะ  แล้วจะรู้ว่าเราจะบอกอะไรน้ำหวาน
            ลำไยเอง
บันทึกการเข้า
E_mail
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #117 เมื่อ: สิงหาคม 08, 2004, 03:25:56 PM »

*** เมียผม โคตะระ โง่เลยครับ ****


       

            อีนังโง่
            ตอนจีบกันทีแรกก็จำได้ว่ามันฉลาดมาก นี่นา
                 เรียนก็สูง  หน้าที่การงานก็ดี ทำไมอยู่กันไป อยู่กันมา
                 กลับเป็นว่าโง่ลงได้ถึงขนาดนี้
            นังเมียเรานี่ยังโชคดีที่มีผัวฉลาดๆ แบบเราอยู่ข้างๆ นะเนี่ย ไม่ใช่คุย
                 ตอนเด็กๆสมัยประถมผมจะได้รับคำชมจากคุณครูประจำชั้นอยู่เสมอๆ
                 จะได้รับรางวัลเป็นประจำในวิชา คัดไทย เขียนไทย
                 ผมยังมีความภาคภูมิใจมาจนถึงทุกวันนี้
                 แม้เวลามันจะล่วงเลยมานานแล้วก็ตาม
                 ผมก็ยังคงเป็นคนเก่งอยู่ อันนี้ผมรู้จากนังเมียผม
                 เพราะผมสังเกตุเห็นนังเมียมันจะ ตบมือดังๆ แล้วก็เอ่ยปากชม
            ไม่ขาดปาก ว่าเก่งยังโน้นเก่งยังนี้ เวลาผมซักผ้า ถูบ้าน หุงข้าว
            ล้างชาม ได้อย่างยอดเยี่ยมและเสร็จทันในเวลาที่นังเมียผมมันกำหนดไว้
                 
แถมบางครั้งยังมีเวลาเหลือพอที่จะไปล้างส้วมได้เสร็จทันเวลาอีกด้วย
                 
            ทีแรกผมก็คิดได้เองอยู่แล้วว่าผมเก่งและฉลาดมากความจริงนังเมียมันไม่บอก
            ผมก็รู้ อยู่แล้ว ผิดกับนังเมียผมที่นับวันจะโง่ลง ขนาดแอร์ ทีวี
            ที่สมัยนี้เปิดปิด
                 ง่ายๆ มันยังทำไม่เป็น รีโมท
            ตั้งอยู่ข้างหน้านังเมียมันยังใช้ไม่เป็น
                 มือซ้ายถือมันฝรั่ง มือขวาแก้วน้ำหวาน ปากก็บอกว่า 
            นี่เปิดทีวีให้ดูหน่อยซิ
                 แอร์ด้วยนะ ซัก 23 องศา" แนะรีโมทก็อยู่ข้างหน้าใช้ไม่เป็น
                 มันโง่จริงๆผมเคยสอนให้ใช้หลายครั้ง ก็ยังทำไม่เป็น
                 จนผมรู้ว่ามันสมองแต่ละคนไม่เท่ากัน
                 จะให้มาเป็นเลิศแบบผมทุกคนคงเป็นไปไม่ได้
                 เอ่อ แต่นังเมียผมมันก็ยังพอมีความฉลาดอยู่บ้างนะ
            หยั่งเช่นว่าวันเงินเดือนผมออก  นังเมียมันรู้หมดแนะแถมยังจำแม่น 
            บางเดือนเลื่อนออกเงินเดือนไปวันไหนวันไหน มันรู้หมดแนะ
            ผมยังแปลกใจโง่ๆ แบบนี้รู้ได้ไง
                 แต่ยังไงนังเมียก็ไม่ฉลาดกว่าผมหรอก มานั่งคอยจำ
            คอยเตือนเงินเดือน ทุกเดือนเสียเวลา ผมเลยเอาเลขที่บัญชีของเมีย
            ให้บริษัทโอนเงินเข้าไปเลย นังเมียยังชมผมไม่ขาดปากมาถึงทุกวันนี้
            ฉลาดมาก ฉลาดมาก
                 โธ่เอ็งไม่ต้องบอกข้าก็รู้ "นังเมียหัวขี้เลื่อย"
บันทึกการเข้า
E_mail
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #118 เมื่อ: สิงหาคม 08, 2004, 04:17:26 PM »

บันทึกจากเรื่องจริงน.ร.สาวโดนล้วงในโรงหนัง


       

            นักเรียนสาว โดนเพื่อนชายล้วงในโรงหนัง"
            เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง จากปากของน้อง ใบเตย
            นักศึกษาชื่อดังย่านรามคำแรง ที่เปิดใจ คุยกับทีมงาน
            เพื่อเป็นอุทาหรณ์ของสาวๆ
            ที่จะได้ไม่ต้องตกเป็นเหยื่ออันโอชะ ของผู้ชายที่เห็นแก่ตัว
            ที่จ้องแต่จะเอาเปรียบผู้หญิง น้องเตย ตอนนี้อายุ 19 ...หญิงสาว ผิวขาว

            หน้าตาน่ารัก ตามวัยใส...น้องเตยเล่าให้ฟังว่า เพราะว่า เตย
            เป็นผู้หญิงที่ดูน่ารัก เตย สูง 167 หนัก 50
            ดูเพรียวบางผิวขาวหน้าตาน่ารัก
            จึงเป็นธรรมดาที่เตยจะมีหนุ่มๆมาจีบกันตรึม
            แต่ด้วยที่ยังไม่ถูกใจใครเลย
            เตยจึงยังไม่มีแฟนน้องเตยเล่าให้ฟังว่า วันนั้น เป็นวันศุกร์
            หลังจากเลิกเรียนแล้วมีเพื่อนชายที่สนิทกัน มาชวนไปดูหนัง
            ด้วยความที่ไว้ใจ
            เพื่อนประกอบกับหนังเรื่องนั้นเป็นเรื่องที่เตยอยากดูอยู่พอดี
            เตยจึงไม่ลังเลที่จะตอบตกลงเพื่อนชายที่คิดว่า เพื่อนกันคงไว้ ใจกันได้

            น้องเตยเล่าให้เราฟังต่อไปว่า....หลังจากที่เพื่อนของเตย
            ไปซื้อบัตรแล้วเราเข้าไปนั่งในโรงหนัง วันนั้นโรงหนังดู เงียบๆ
            โรงเหลงจัง
            เพราะอาจจะเป็นวันที่หนังเรื่องนี้ใกล้ออกแล้วกระมัง...แต่เตยก็ยังนึกเอ๊ะใจ

            อยู่ว่าทำไม เพื่อน คนนี้จะเลือกที่นั่ง ในแถวที่ไม่มีใครนั่งเลย
            แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก คงเพราะวันนี้คนน้อยกระมัง
            จะทำให้แถวของที่นั่งไม่มีคนมานั่งเลย...แต่เตยหารู้ไม่ว่า
            ในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าเตยจะถูกเพื่อนชาย...ล้วง
            วันนั้นอากาศในโรงหนังเย็นมากเลย..ประกอบกับไว้ใจเพื่อนคนนี้ด้วย...บรรยากาศ

            ในโรงหนังวันนั้น มันเย็นมาก แล้วก็ มืดพอสมควร แล้ววันนั้น
            เตยก็นุ่งกระโปรงสั้น ใส่ชุดนักศึกษา รัดรูปพอสมควร
            เผยให้เห็นสิ่งที่ยั่วยวนอย่างเด่นชัด ประกอบกับขาขาวๆของเตย
            ซึ่งเตยก็รู้ดีว่าผู้ชายส่วนมากจะชอบมองขาของเตย
            แต่เตยก็ระวังตัวอยู่ตลอด
            ระหว่างที่นั่งดูนั่งกัน....อากาศก็เย็นแล้วก็มืดด้วย
            เพื่อนชายของเตยก็เอามือมาจับมือเตย แล้วถามว่า เย็นไหม เตยก็
            ไม่ได้คิดอะไร
            แต่ก็ ใจหวิวๆ บ้าง
            เพราะไม่เคยถูกผู้ชายใกล้ชิดขนาดนี้มาก่อน..เหมือนเค้าจะรู้ว่าเตยกำลังตื่นเต้น

            กับสิ่งที่เค้ากำลังทำเค้าเริ่มรุกเร้าและจู่โจมมาลำดับ...เค้าเขยิบเอียงตัวมาใกล้เตย

            ตอนนั้นเตยรู้สึกได้เลยว่า ใจมันสั่นๆ แล้วก็ หวิวๆ ยังไงก็บอกไม่ถูก
            ตอนนั้นเตยรู้สึกหมดเรี่ยวแรง
            เค้าเริ่มเอามือเข้ามาใกล้ๆ...ตรงนั้นแล้วล้วงเข้าไป....อู้ยๆ
            ทำอะไรค๊ะ เตยร้องถาม เค้าบอกว่า เหอะน๊า นิดเดียวเองเพื่อนกัน
            ล้วงแค่นี้เอง....เตยก็ไม่รู้ว่าเรี่ยวแรงไปไหนหมดปล่อยให้เค้าล้วงอย่างเมามัน

            เตย มองตามมือลงไปเค้าเอามือล้วงหายเข้าไป อย่างเมามัน
            สายตาที่วิงวอนของเค้า มันทำให้เตย ได้แต่
            ร้องซี้ดอยู่ในใจว่า...อู้ย!!!
            พอเหอะ ล้วงของเค้า พอยัง คะน๊า… นิดเดียวเอง
            กำลังล้วงเพลินเลยๆนะ....ช่วงที่เค้าล้วงของเตยนั้น
            อีกมือเค้าก็เอื้อมมาบีบ..นม ของเตย..........
            เตยตก ใจมากเลย ไม่คิดว่าเค้าจะกล้าขนาดนี้
            แต่เตยก็ไม่ได้ว่าอะไรเค้า
            เพราะตอนนั้น ก็รู้สึกอย่างบอกไม่ถูกเหมือนกัน เหมือนกับว่า
            เค้าอยากทำอะไรก็ปล่อยให้เค้าทำไป....เพื่อนชายคนนั้น
            เค้าก็เอามือมาบีบนม แล้วก็ คลำมันเล่นเบาๆ เตยก้มลงมามอง นม
            แล้วก็อมยิ้มในใจหวงก็หวง..ไม่อยากให้เค้าทำ แต่
            ตอนนั้นมันหมดแรงเลยนะ..เพื่อนก็ไม่ยอมพอเสียที ทั้งล้วง
            ทั้งบีบนมอย่างเมามัน
            ห้ามก็ไม่ฟัง....พอจะบอกให้พอก็ทำหน้าอ้อนเตยก็เลยต้องปล่อยให้
            เพื่อนมัน ทั้ง ล้วง ทั้ง บีบนม เล่นอย่างเมามัน
            ช่วงที่เพื่อนล้วงแล้วเอามือออกมานะ...เตย รู้เลยว่า
            นิ้วเค้ามีน้ำแฉะๆด้วย
            เพราะเตยเอามือไปโดนนิ้วเค้าตอนที่เค้าเอื้อมมาจับนมเตย
            ตัวเอง พอเหอะ นะ..ล้วงของเค้าพอเหรอยังค๊ะ
            นี่! น่าตีจัง ทั้ง มือก็ล้วงอีกข้างก็จับนม
            ของเค้านะ...พอเหอะนะ....เตยหวงของเตยนะ ตัวเองนะ
            ล้วงของเค้าพอยังนะ.....นี่ นิ้วตัวเอง อะ แฉะไปหมด แล้วนะ
            สงสารเค้าบ้างนะ...
            นี่..อีตา บ้า...ล้วงพอหรือยัง..ล้วงเข้านะ ข้าวโพด
            ในถุงที่ฉันซื้อมานะ
            ล้วงไปกินจนจะหมดแล้วนะ...แล้ว นมกล่องที่ ฉันซื้อมาก็บีบ เล่นอยู่ได้
            มือว่างมากหรือไง แล้วนิ้วอะ มาจับแก้วแป็บซี่ จนนิ้ว
            แฉะไปหมดแล้วนะเธอ..
            โอ้ย มาดูหนังกับเธอ โดนล้วง โดน จับ นม นิ้ว แฉะ หมดเลย
            หุหุหุ จบข่าว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
            *** คำเตือน***
             Grin Grin Grinโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน  Grin Grin Grin
บันทึกการเข้า
E_mail
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #119 เมื่อ: สิงหาคม 08, 2004, 04:19:05 PM »

            ความรู้สึก เมื่อ.................ครั้งแรกของเธอ!!!โอ๊ยเสียว


       

            มันเป็นครั้งแรกของคุณ
            ในขณะที่คุณนอนหงายกล้ามเนื้อของคุณเกร็งไปหมด
            คุณดันเขาออกไปชั่วครู่เพื่อขอเวลาตั้งตัว
            ขอให้คุณอย่ากลัวและคุณก็สั่นหัวรับอย่างกล้าหาญ
            เขามีประสบการณ์มากกว่า
            แต่ในครั้งแรกที่นิ้วของเขาควานหาที่ ๆ เหมาะสม
            เขาแหย่ลึกลงไป และคุณก็เริ่มตัวสั่น
            ร่างกายของคุณตึง แต่เขาก็อ่อนโยนเหมือนกับที่เขาสัญญาว่าจะเป็น
            เขามองลึกลงไปภายในดวงตาของคุณ และบอกให้คุณเชื่อเขา
            เขาเคยทำมาหลายครั้งแล้ว ยิ้มของเขาทำให้คุณผ่อนคลาย
            และคุณก็เปิดกว้างขึ้นเพื่อให้เขาเข้าได้ง่ายขึ้น
            คุณเริ่มอ้อนวอนขอให้เขาทำเร็ว ๆ แต่เขาค่อย ๆ ทำอย่างช้า ๆ
            ขณะที่เขากดเข้าไปมากขึ้น ลึกขึ้น
            คุณรู้สึกว่าเนื้อเยื่อของคุณถูกเปิดออกมา
            ความเจ็บปวดแผ่ซ่านไปทั่วสรรพางค์กาย

            และคุณรู้สึกว่าเลือดของคุณออกเล็กน้อยเมื่อเขาทำต่อไป
            เขามองที่คุณและถามว่ามันเจ็บเกินไปหรือเปล่า
            ดวงตาของคุณเต็มไปด้วยน้ำตา
            แต่คุณก็ส่ายหัวและพยักหน้าให้เขาทำต่อไป
            เขาเริ่มเคลื่อนไหวเข้าและออกด้วยความชำนาญ
            แต่คุณก็รู้สึกชาเกินไปที่จะรู้สึกถึงเขาภายในคุณ
            อีกไม่นานคุณรู้สึกว่ามีบางอย่างหลุดออกมาภายในคุณ
            และเขาก็ดึงมันออกไป คุณนอนสั่นระริก ดีใจที่มันสิ้นสุดลง
            มองที่คุณและยิ้มอย่างอบอุ่นคุณยิ้มและขอบคุณหมอฟัน
            ...........นั่นก็คือ ครั้งแรกที่คุณไปถอนฟัน.......... Grin Grin Grin
บันทึกการเข้า
หน้า: 1 ... 5 6 7 [8] 9 10 11 ... 64
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.4 | SMF © 2011, Simple Machines Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.1 วินาที กับ 21 คำสั่ง