เข้าป่ายอมมีเรื่องราวแปลกๆเสมอๆ
อาถรรพ์แห่งป่าไม่มีใครกล้าตอบได้
ถึงพรานที่ท่องเที่ยวมาแสนนานทุกคนล้วนแล้วต้องเคารพไม่กล้าลบหลู่เด็ดขาด
หรือแม้ชั่วอึดใจคืบก็ป่าศอกก็ป่า
มีคำพูดบ่อยๆเสมอๆ มักลอยมาตามลมให้ได้ยินอยู่หลายหน
หากไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่โดยเด็ดขาดนะท่านนะ
ผมเก็บผักหวานอยู่ดีๆอากาศกำลังเย็นสบายสายลมพัดเอื่อยๆโปร่งโล่งกว่าอยู่บนแพพักไปไหนๆ
ก็มีกลิ่นควันไฟอ่อนๆลอยมาตามลม และเสียงไม้หักดังเปะปะๆ มาทางทิศตะวันตก
ดวงอาทิตย์ยามบ่ายกำลังบังเหลี่ยมเขาพอดี
ทีแรกกระผมก็ไม่สนใจอะไรเก็บผักหวานถ่านรูปไปเลื่อย เสียงชักเริ่มดังผิดสังเกตุ กลิ่นควันไฟก็เริ่มแรงขั้น
ครั้งนึกว่าไฟคงยังไหม้ป่าไม่หมดแถวนี้พอลมพัดไฟคงลุกติดขอนไม้เก่าๆเป็นแน่
ยังไม่สนใจกลับเหตุการณ์ใดๆที่เกิดขั้นนอกจากยอดผักหวานอ่อนๆที่แทงยอดเต็มต้นไปหมด
ข้าพเจ้าเดินวนไปเวียนมาอยู่บนลูกเขานี้หลายครั้งแล้วจึงได้นึกสังเกตุว่าไฟป่าแถวนี้ไหม้ไปหลายอาทิตย์แล้ว
แถมตอนเดินขึ้นจากชายเขาด้านล่างก็ไม่มีกลิ่นควันไฟใดๆทั้งสิ้น แต่เหตุไหนกลิ่นควันและเสียงจึงมาถึงหูถึงจมูกข้าพเจ้าได้
