เมื่อ 4-5 วันที่ผ่านมาผมไปงานศพของญาติผู้ใหญ่ที่สกลนคร(เพิ่งกลับเช้าเมื่อวาน) ได้พูดคุยกับคนที่เห็นเหตุการณ์ ก็พอจะรู้เรื่องดังนี้
- เมื่อท่านรู้ว่า เป้าหมายของเขาคือท่าน ท่านให้คนในครอบครัวออกจากบ้านไปหลบในที่ ที่ปลอดภัย
- เตรียมตั้งรับ โดยใช้ที่นอน หมอน ผ้าห่ม วางรอบบ้านเป็นบังเกอร์ (ท่านที่เคยไปพักตามบ้านนอกของชาวบ้านในอิสานจะทราบว่า เครื่องนอนที่ชาวบ้านทำเองนั้นหนามาก ป้องกันได้ใกล้เคียงกระสอบทราย แถมแต่ละบ้านมีเป็นสิบชุด)
-บ้านของท่านเป็นบ้านไม้หลังเล็กๆใต้ถุนสูง ยังสร้างไม่เสร็จ ฝา ประตูหน้าต่าง ใช้ไม้ตีแปะชั่วคราวทำให้มีร่อง-รู ยิงออกนอกบ้านได้ รอบบ้านเป็นที่โล่ง สามารถมองเห็นความเคลื่อนไหวของฝ่ายตรงข้ามได้รอบด้านและไกลได้เปรียบเรื่องชัยภูมิ
-เมื่อเขามาถีบประตูบ้าน ท่านยิงก่อน
-มีสติ สู้อย่างใจเย็น ประหยัดกระสุนยิงอย่างมั่นใจ
-มีเพื่อนที่มีสติ พอเขาระดมยิง มีคนในหมู่บ้านวิ่งลัดทุ่งนา-ป่าไปที่อำเภอเพื่อแจ้งเหตุ(ระยะทางมากกว่า 10 กม.)
-ข้อสุดท้าย...ดวงดีครับ...
ตกไปนิดนึงครับ ทีมที่เข้าไปช่วยเหลือนอกจากหัวหน้าสถานีตำรวจแล้วยังมีปลัดอำเภออีกท่านหนึ่ง ชื่อปลัดถนอม ซึ่งปัจจุบันเป็นผู้ว่าฯอยู่แถวอิสานใต้(ขออภัย นามสกุลของท่าน ผมจดเองแต่อ่านเองไม่ออก เนื่องจากฤทธิ์เบียร์ช้าง)
