ค่อยๆคิด ค่อยๆทำนะครับ... ไม่มีใครเป็นลูกพี่ใหญ่หรอก ทุกคนเป็นแค่ฟันเฟือง....
เจ้าของบริษัทใหญ่โต ก็ต้องยกมือไหว้ลูกค้า... เสียดายที่เค้าไว้ใจให้เราดูแลงาน เริ่มต้นใหม่ไม่รู้อีกกี่ปีจะมาถึงจุดนี้...
การรีเซต... มันได้กับบางอาชีพ และบางคนครับ... ถ้าค่าใช้จ่ายเท่าเดิม แต่รายรับลดลง ครอบครัวอาจมีปัญหาระหว่างตั้งลำ.. และถ้าตั้งลำไม่ดี อาจแป้วไปทั้งขบวนเลยครับ...
ความรับผิดชอบของแต่ละคนต่างกัน... ตราบใดที่เจ้านายยังให้งาน กลไกต่างๆที่อยู่ข้างล่างเราก็ดำเนินไปได้...
และถ้าก้าวต่อไปเป็นเจ้านาย... เราก็ต้องหางานเพื่อเลี้ยงลูกน้องและครอบครัวอยู่ดี แต่ภาระจะยิ่งใหญ่กว่า อาจต้องเลี้ยงลูกน้องดีกว่าลูกเมีย คนตัวใหญ่ก็จะขี้กองโตไปเรื่อยๆครับ...
เป็นกำลังใจให้ครับ ในการก้าวเริ่มบทใหม่ของชีวิต... ประสบการณ์จะกลั่นกรองเราไปเรื่อยๆครับ..
ใช่ครับ การรีเซ็ตเหมาะสำหรับคนที่พร้อมครับถ้ายังมีภาระมากอยู่ก็ต้องรอไปก่อนให้พ้รอมแล้วค่อยรีเซ็ตตัวเองแบบนี้เราก็ไม่เดือดร้อนด้วยครับ
ฮ่า ฮ่า ยายห้วงห่วงน๊ะคร๊า กะพวกกดปุ่มผิดอ่ะคร๊า ปุ่มพวกนี้เราเผลอกดเป็นเรื่องแรกอ่ะคร๊า ฮา
ม่ายช่ายเรื่องใต้สะดือหรือเข็มขัดน๊ะคร๊า ความหุนหันพลันแล่นต่างหากอ่ะคร๊า ที่ทำให้เรากดผิด
อย่าลืมน๊ะคร๊า ยังมีคนที่เราและเขายังฝากความหวังไว้ตอนสิ้นเดือนอ่ะคร๊า ฮา คร๊า
ยายคว้ามติชนสุดสัปดาห์เล่มก่อนนี้ได้ หวังว่าจะเอาไปแอบอ่านในส้วมอ่ะคร๊า
แต่พอเปิดหน้า 24 ของ "พี่หนุ่มเมืองจันท์" ไม่มี "ลอ กะ หลัน" น๊ะคร๊า คนเมืองจันทบูร อ่ะคร๊า
มีดีกรี เกินกว่าด๊อกอ่ะคร๊า แกเขียนไว้ให้อ่านอ่ะคร๊า มีคนกดผิดเกินกว่าครึ่งอ่ะคร๊า
รวมถึงยายกะสามี (ทุกคนของยาย) น๊ะคร๊า ฮ่า ฮ่า
อย่าใจร้อนน๊ะคร๊า ฝากบอกไปถึง จอขอกอทอ อ่ะคร๊า เก็บสตางค์ที่เป็นเงินสดเอาไว้บ้างน๊ะคร๊า
ปี 2544 -2545 อ่ะคร๊า นรกอีสคำมิ่งซูน จะมาเยือนอีกครั้งน๊ะคร๊า ฮา อ่ะคร๊า
ส่วนยายเหรอคร๊า "แxรก เซอร์ลอยด์ประจำอ่ะคร๊า " ฮา ดิคร๊า ฮ่า ฮ่า
