เรื่องหมาจะพาคนไปตายนี่มีกันทุกหัวระแหงนะครับ

ห้องแถวขายก๋วยจั้บข้างบ้านแคบก็แคบเสือกเลี้ยงหมาที3ต้ว

หมาก็เครียดไม่มีที่วิ่งที่ขี้ คนเลี้ยงก็เครียด ก็ใครจะไปซื้อก๋วยจั้บกินละครับ "ก๋วยจั้บหมา" เพราะพี่แกไม่มีป้ายชื่อร้าน

มีอยู่วันหมามันเครียดพอเห็นเด็กมันก็เห่าวิ่งไล่จนเด็กหกกะล้มหัวเข่าแตก

บังเอิญเด็กคนนั้นดันมาเป็นลูกสาวของผมตอนนั้นอายุได้เก้าขวบ

ผมก็เต้นเป็นเจ้าเข้าฟ้าแจ้งๆนี่มองอะไรไม่เห็นอะไรมันมัวๆไปหมดหูอื้อตึบๆตับๆ

คว้าเจ้าแม๊กนั่มสีดำเหน็บเอวซองเซิงไม่ต้อง กำลังจะผลักประตูออกไปฉึ่ง รู้สึกว่าเสื้อข้างหลังตึงเปร๊ยะเมียผมดึงเสื้อไว้นั่นเอง จากนั้นแม่เจ้าประคุณก็บอกผมเฝ้าร้านแกจะออกไปเอาเรื่องเอง......ขนาดอยู่ในห้องกระจกนะครับ ระยะก็ห่างเกือบสิบคูหาผมยังได้ยินเสียงเมียผมด่าลั่นเข้ามาให้ได้ยิน

ก็เย็นนั้นเลยแหละครับไอ้หมาเวรสามตัวนั่นก็ไปอยู่วัด แต่ไอ้ผัวเวรมันก็ดันไปนอนวัดเฝ้าหมาด้วย มันว่ากลัวเจ้าถิ่นมากัดหมามัน.....เวรกรรม

สรุปครับ...จะปราบหมาไม่ต้องปืนครับส่งเมียไปเลย

เหน็บปืนไปชี้หน้าชาวบ้านด่านี่เสียศักดิ์ศรีจอมยุทธหมดนะครับ