เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

หากคิดจะไปทำบุญ   ..อยากทำบุญ  กันแบบไหนมากที่สุดครับ ในตอนนี้  ::014::

(http://images.jpue.multiply.com/image/rz7JmXmjkVlXeOPgOTnHMg/photos/1M/300x300/952/0701.gif?et=RSSUxTfmzcPhUzi38EeZCA&nmid=0)

                  ไม่มีจำกัดครับ   ถ้าตอนเช้าบังเอิญเห็นพระเดินบิณฑบาตรอยู่และระแวกนั้นมีขนมหรืออะไรที่สามารถใส่บาตรได้ก็จะหยุดรถซื้อนำถวาย    ::014::

                                       ถ้าตั้งใจก็จะวางแผนล่วงหน้าถึงสถานที่และเวลาที่เราสะดวก  อย่างเช่นปีนี้ตั้งใจตระเวณทำบุญ 9 วัดอีกครั้งแต่เวลายังไม่ลงตัว

                                       บางครั้งคิดถึงเจ้าอาวสวัดแห่งหนึ่งเป็นวัดเล็กๆห่างจะที่ผมอยู่ไปประมาณ 60 กม.ก็จะแวะถวายเครื่องดื่มและปัจจัยแล้วแต่โอกาส

ปล่อยนก - ปล่อยปลาสิ

ชาวบ้านที่ไปจับนกมาขายเรา จับปลามาขายเรา เขาจะได้มีเงินไปเลี้ยงปากท้องและครอบครัว

 ;D ทำเพื่อ "ส่วนรวม" ;D

ผมเคยครั้งนึงไปศาลเจ้าพ่อพะวอซื้อนกปล่อยคู่นึงเรารึก็กลัวคนขายเค้าตามไปจับมันมาอีกก็อุตส่าห์เอาไปปล่อยข้างป่าหลังศาลคิดว่ามันคงเข้าป่าไป ที่ไหนได้มันเดินกลับมาหาคนขายเอง ตั้งแต่นั้นมาผมเลิกปล่อยเลยครับเสียดายตังค์
  นอกนั้นก็ทำเรื่อยๆแล้วแต่โอกาสครับ

ผมชอบทำให้กับคนที่กำลังเดือดร้อนและต้องการความช่วยเหลือมากกว่าครับ บริจาคค่าน้ำ ค่าไฟใฟ้กับวัดวา

แต่กับการทำบุญเพื่อสร้างถาวรวัตถุทางศาสนาผมจะไม่ค่อยอยากทำเท่าไหร่.....ผมจะบาปไม๊เนี่ย :OO :OO
คือผมคิดว่า วัดเมืองไทยมีมากมายแล้ว ผมอยากให้เปลี่ยนจากการทำบุญสร้างถาวรวัตถุให้กับวัดมาเป็นการเผยแพร่คำสอนทางศานามากกว่าครับ
อย่างเช่นพระนักเทศชื่อดังสมัยนี้ที่นำคำสอนมาประยุกต์ให้เข้ากับชีวิตคนปัจจุบันได้ดี

 อย่างวัดแถวๆ ถนนพระราม2 ทางลงสายใต้น่ะครับจัดงานใหญ่ๆทั้งปีระดมเงินทำบุญไปไหนกันเยอะแยะมากมาย

แหะ แหะ .... จริง ๆ ผมตอบตั้งล่อเป้าไว้ครับ เพราะอยากจะเปิดประเด็นเรื่อง ทำบุญไม่ได้บุญ น่ะครับ

ผมว่า คนคิดมากอย่างผม ไม่สามารถทำบุญด้วยการปล่อยนกได้  เพราะผมสงสาร ไม่อยากเพิ่มบาปของคนที่ไปจับนกมาขังกรง

ผมว่า การทำบุญปล่อยสัตว์ที่ผมเคยทำ น่าจะเป็นการปล่อยที่ถูกต้องกว่า     



ผมขับรถกลับบ้าน วันที่เมียเพิ่งคลอดลูกสาวได้ 2 วัน เจอตัวนิ่มเกล็ด (แถวบ้านเรียก ลิ่น) ตัวโต เดินเก้งก้าง ๆ กลางฝน ข้ามถนนอยู่

แถวนั้น คนผ่านไปผ่านมาถี่ยิบ  ตัวนิ่มเกล็ดเป็น ๆ  ราคากิโลละ สองพันกว่าบาท  ตัวที่ผมเจอ มูลค่าเกือบสองหมื่น



ผมเป็นคนจน ตอนนั้นเงินเดือนแค่นิดเดียว งานนอกงานเสริมก็ยังไม่มี  (ตอนนั้นเมียก็ยังรอเรียกตัวบรรจุ...) แถมเพิ่งจะมีลูกอีก

แต่ลูกผม ชื่อ "บุญรักษา" ผมตั้งให้เขา เพราะผมเชื่อเรื่องบุญบาป เชื่อว่า อานิสงค์แห่งบุญ อานุภาพแห่งบาป มีจริง

หากผม หวังเงินค่าชีวิตของเจ้าสัตว์ดิรัจฉานตัวนั้น บุญ ที่ผมหวังจะให้คุ้มครอง รักษาลูกผม ก็คงมลายสิ้น



ผมหิ้วพากลับบ้าน ระหว่างทาง เจออันธพาลเจ้าถิ่น พยายามจะชิงตัวนิ่มเกล็ดตัวนั้นไปอีก ยังดีว่า ยังอยู่ในเขตมหาวิทยาลัย จึงได้เรียก รปภ.มาช่วยได้

พากลับมาบ้าน ไม่มีที่ขัง...เพราะไม่ว่าขังในอะไร มันฉีก มันแหวกได้ทั้งนั้น    สุดท้ายเลยขังโอ่งมังกร....

ระหว่างที่ขัง สามวัน มีแต่คนแวะเวียนมาที่บ้าน เพื่อจะขอ เพื่อจะซื้อตัวมัน แต่ผมสั่งไว้ว่า ยังไงก็ไม่ขายเด็ดขาด

มีแต่คนประณาม เมื่อผมบอกว่า ผมจะเอามันไปปล่อย   

ผมขังไว้นอกบ้าน กลางคืน ไม่ต้องกลัวคนมาลัก เพราะหมาบ้านแม่ผม ทั้งตัวโตทั้งดุ

สามวัน ถึงวันหยุด  ผมเอาเจ้าตัวหนังแข็ง ใส่หม้ออลูมิเนียม (เพราะมันฉีกไม่ออก...) ผูกท้ายรถเมาเท่นไทรอัล...

ขับขึ้นไปบนเขาหลวง (มารู้ทีหลังว่า มีคนขับตามผมไปสามสี่คัน แต่ใช้รถจ่ายกับข้าว) ขับไปจนหมดทางขับ

ก็ยังขับตะลุยเข้าป่า ปีนไต่เข้าไปจนไปไม่ไหวจริง ๆ   เลยแบกหม้อเดินเท้าไปอีกครึ่งชั่วโมง...  จึงได้ปล่อย

ปล่อยแล้ว มันก็ขดตัวบ้าอยู่อย่างนั้นพักใหญ่ กว่ามันจะคลายตัวเดินไป

ขากลับ ผม...หลง  ไม่รู้จอดรถไว้ที่ไหน   กว่าจะหาเจอก็นานโขอีก



เหตุการณ์นี้ ผมโดนเพื่อนบ้านเหน็บแนมเอานานทีเดียว ขนาดไปกู้เงิน ฉฉ.สหกรณ์แถวบ้าน ยังมีคนเหน็บเรื่องนี้เอาเลย

จำได้ว่า เรื่องนี้ เคยเล่าที่เว็บนี้ครั้งหนึ่งแล้ว แต่หากระทู้เก่าที่มีรูปถ่ายไม่เจอ



เล่ามาตั้งยาว เพียงเพื่อจะบอกว่า การทำบุญปล่อยสัตว์นั้น มันไม่ได้ง่าย ๆ เพียงแค่ ควักตังค์ซื้อนกในกรงที่เขาเอามาบริการ

ให้ลูก ๆ คนละกรง เมียกรง เรากรง แล้วร่วมกันปล่อย เพื่ออานิสงค์แห่งบุญ จะทำให้ชาติหน้า ได้มาร่วมอยู่เป็นครอบครัวเดียวกันอีก....

คงได้อยู่หรอก เพราะนกที่เขาจับเอามานั้น พรากลูกพรากแม่มาจากในป่า  จับมา เพราะเราเต็มใจให้ราคา ซื้อเพื่อเอาไปปล่อย หวังบุญ....

ปล่อยนกคงจะเกิด วัฏะวนเวียน
ปล่อยปลา ก็น่าจะได้นะครับ

ทำถาวรวัตถุ..... วัดใหน เพื่ออะไร ยังไง ถ้าอยากร่วมส่วนนี้มาวัดหมู่บ้านผมได้ครับ ศาลายังสร้างไม่เสร็จเลย ทดแทนหลังเดิมที่บริจาคให้ปลวกโดยจำยอม  ขาดงบอีกเยอะ วัดไม่ดังคนเลยบริจาคไม่มาก อาศัยศรัทธาญาติโยมระแวกใกล้         สำหรับท่านที่ไม่สะดวกใจเกรงว่าเงินที่บริจาคจะไปอยู่ในบัญชีส่วนตัวอลัชชีหรือกรรมการวัด เป็นสิทธิส่วนบุคคลครับ ผมเองก็ไม่ค่อยได้ทำหากไม่รู้แน่ชัด (พูดจริงครับ ผิดกฏหรือเปล่า)

วิธีที่คิดออกตอนนี้คือ พวกหนังสือ อุปกรณ์การเรียนการศึกษา อุปกรณ์กีฬา เครื่องนุ่งห่ม สำหรับเด็กในชนบทและเด็กด้อยโอกาสครับ ถ้าไม่สะดวกใจเรื่องเงินสด ก็จัดซื้อให้พร้อมสรรพ แล้วดำเนินการเอง

บริจาคอวัยวะและร่างกายครับเมื่อเร็วๆนี้ผมไปที่ตึกที่รับบริจาคที่รพ.ศิริราช(ตึกซีอุย)เค๊าก็ไม่รับผมเพราะผมอยู่ใกลเกินไป(300โล)ส่งศพไม่ทันภายใน1ชม.และเป็นมะเร็งกำลังรักษาที่รพ.ศิริราชนี่ละในข้อกำหนดมีระบุว่าไม่รับด้วย ผมรอดเพราะใด้บารมีองค์ท่านในหลวงและอจ.หมอประจักษ์(ขออภัยที่เอ่ยนาม)ผ่าเอาก้อนมะเร็งในหัวผมที่มันเป็นก้อนโตจนดันเนื้อสมองที่ยังดีจนมันบวมปวดหัวมากจนหมอต้องให้มอร์ฟีนเป็นบางครั้งตอนนี้หายปวดกำลังรอฉายแสง+คีโมอาทิตย์หน้าวันที่8กพ.ก็ถึงกำหนดนัดของคุณหมออีกแล้ว.ตลกดีที่คุณหมอใส่แผ่นไททาเนี่ยมปิดสมองผมใว้ด้วย. ::002::

                      ขอให้หายป่วยไวๆครับน้าวิลลี่ส์  ......  ครบรอบวันเกิดเร็วๆนี้ก็ทำบุญตามสิ่งที่เราเห็นสม  ทำแล้วสบายใจเราไม่ต้องสนใจใครอื่น   ::002::

ขอบคุณครับพี่ผมฟื้นตัวใด้เร็วมากครับสลบไม่ถึง6ชม.ผมตื่นมาหมอถามคนนี้เป็นใครผมบอกหมอใด้ว่าเป็นลูกผมในห้องICUครับเหลือเชื่อจริงๆแล้วบางคนหลายๆวันจึงจะผ่านจุดนี้ใด้รอดมาจา3เสี่ยงคือหลับไม่ตื่นทุพลภาพหรือติดเชื้อใด้ทั้งหมด ผมคงยังไม่ถึงเวลาไปครับพี่. ::014::

บริจาคเลือดครับ

ซื้อน้ำดื่มบรรจุขวดใส่รถไว้ ถ้าเจอพระธุดง ในเวลาเดินทางก็ถวายท่านครับ ถ้าไม่เจอบางครั้งก็เอามาดื่มเองบ้างเหมือนกันครับในเวลาที่ไม่มีดื่มครับ

บริจาคหนังสือ หรือบริจาคเงินเพื่อการศึกษาครับ...

จะเป็นของเด็กนักเรียนทางโลกหรือภิกษุทางธรรมก็ได้ครับ...

ผมมองว่าณ.ปัจจุบัน การให้การศึกษาแก่ผู้อื่นน่าจะเกิดกุศลและประโยชน์ต่อส่วนรวมมากที่สุดครับ... ::014::

เขาเล่าว่า พวกนี้เลี้ยงด้วยน้ำชา หรือคล้ายทำให้มันเสพติดอะไรบางอย่างแล้วสัตว์พวกนี้จะไม่หนีไปไหน ;D ;D ;D ผมว่าบาปกรรมมาก

               จัดตั้งกลุ่มกิจกรรมช่วยเหลือเด็กด้อยโอกาส ช่วยเหลือสุนัขและแมวที่บาดเจ็บ ไปวัดอาทิตย์ละครั้ง บริจาคอวัยะและร่างกาย ทำบุญทุกอย่างถ้ามีโอกาสครับ   ;D ;D ;D

เลี้ยงโค...

ทำบุญอะไรก็ได้ที่ไม่ต้องเข้าวัดเข้าวา..... ::009::

       (http://122.155.0.199/jabchai/img_upload/1358.jpg)     โคประเภทนี้หรือเปล่าครับน้านิกส์    ::005::

ชอบช่วยเหลือเด็กยากจน ปัญญาอ่อน พิการครับ รวมทั้งหมา/แมวด้วยครับ

กลับไทยปีนี้ต้องเจอลุงปูให้ได้เล๊ยยย  ;D

พี่ปูเลี้ยงไว้หลายฝูง... ::005::

                 มันกลายเป็นโคแก่หมดอายุแล้วทั้งเพครับอาหมอ     :D

สมัยเด็กๆ ผมบาปหนา..

พ่อแม่พาไปวัดโสธรวนาราม ผมซื้อเต่าเพื่อจะปล่อยมา 1 ตัว...

พอเดินไปถึงศาลาท่าน้ำ คนโน้นปล่อยเต่าก็มีเด็กที่ลอยคออยู่ในน้ำ(น่าจะรุ่นเดียวกันกับผมตอนนั้น) จับ... คนนี้ปล่อยปลาไหล เด็กกลุ่มนี้ก็จับอีก เพื่อนำไปขายต่อ...

ผมเห็นดังนั้นเลยทนไม่ไหว.... ปาเต่าไปโน่น.... ลอยละลิ่วหล่นลงกลางแม่น้ำบางปะกง เด็กกลุ่มนั้นค้อนผมเป็นแถบ...

กรรมที่ปาเต่าเลยทำให้โซซัดโซเซถึงเพียงนี้... :-[

ตอนนี้อยากทำบุญปล่อยเต่าครับ.... จะปาให้ไกลกว่าเดิม.... ;D



ล้อเล่นครับ... จะถวายสังฆทานครับ... ::014::

มีคนแนะนำให้ผมทำบุญแบบให้บุญช่วยเสริมอาชีพของตนเอง เช่น

ผมมีอาชีพที่เกี่ยวข้องกับทางด้านไฟฟ้าและอีเลคทรอนิคส์ ให้ทำบุญช่วยค่าไฟตามวัดต่างๆ

อย่างคุณตั้วอาชีพด้านการก่อสร้าง ก็น่าจะเป็นแนวบริจาคค่ากระเบื้อง อิฐ หิน ปูน ทราบ สร้างวัด

ขอบคุณครับพี่ดุลย์... ::014::

วันที่ 9 ผมจะไปทำบุญที่ จ.สุพรรณ พอดีครับ... ขอบคุณมากๆครับ... ::014::

ถ้าพอจะมีกำลัง อยากจะไปทำบุญสร้างห้องน้ำที่วัดห่างไกลครับ(วัดใหญ่ๆไม่เน้น)....เข้าใจคนที่ทุกข์เพราะไม่มีห้องน้ำจะปลดทุกข์ตอนน้ำท่วมได้ดี..ทั้งๆที่บ้านของผมเองน้ำไม่เข้าบ้านและห้องน้ำใช้การได้ดีทุกห้อง..ผลบุญที่ได้จะได้ไม่ต้องถ่ายใส่ถุงก๊อบแก๊บครับ  ::002:: ::014::

อยากทำบุญอะไรก็ได้ ที่ใช้ประโยชน์ได้ และเห็นผลจริง
 เช่นสร้างห้องน้ำ ถมดิน ถมหิน
 ไม่อยากปล่อยนก ปล่อยปลา เพราะมันวนเป้นกงกรรม กงเกวียนอยู่ตรงนั้น

งั้นผมต้องบริจาคน้ำมันให้วัดหรือครับ   แล้ววัดไหนยังใช้ตะเกียงหรือเครื่องปั่นไฟครับพี่

               ตัยห่ะ ตำราไหนฟระ   ..........  ตรูมิต้องถวายรถทั้งคันเลยเหรอ   ::003::

บุญที่ผมเห็นว่าน่าจะทำที่สุดและทำยากที่สุดคือ "การทำบุญกับใจหรือจิตของตัวเอง"

จิต เป็นประธานของความคิด วาจา และการกระทำ หรือกายวาจาและใจ  ถ้าจิตดีจิตเป็นกุศล  ความคิดก็จะเป็นกุศล  วาจาและการกระทำก็จะเป็นกุศลตามมา  ผมจึงเห็นว่าควรอบรมจิตรให้เป็นกุศล ให้จิตดีก่อน  เช่น
-อบรมให้จิตมีพรหมวิหารสี่ มีเมตตา กรุณา เป็นต้น  ใจเราก็จะเป็นสุข  เจอผู้ตกทุกข์ได้ยากทั้งคนสัตว์ อมนุษย์ ก็อยากช่วยเหลือ  ใครกลัวผีอบรมจิตด้วยธรรมะข้อนี้บ่อยๆ  จะหายหรือลดอาการกลัวผีได้ด้วย  เจออะไรแปลกๆแผ่เมตตา  อุทิศส่วนกุศล  ไปไหนมีแต่ความราบรื่น
- ให้ละความโกรธ นี่ก็กุศลผลบุญครับ  แผ่เมตตามากๆก็ละโกรธ อาฆาต พยาบาทได้  ให้อภัยทาน เห็นใจกัน
- ละความโลภ  การจะได้อะไรมาให้นึกถึงความถูกต้องตามทำนองคลองธรรม อย่าใช้ความอยากในตัวเป็นเครื่องเร้า
- ละความหลง เช่น บ้ากาม บ้าผู้หญิง  ก็ต้องมีสติ รู้เท่าทัน  ว่าสิ่งเหล่านี้นำมาซึ่งความทุกข์ ความวิบัติ หายนะ ในชีวิต แลกกับสุขแค่ไม่กี่นาที
  ต้องหมั่นอบรมจิตด้วยการเจริญอสุภกรรมฐาน พิจารณาซากศพ ท่อง ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง ฯ ให้ขึ้นใจ  อาการบ้ากามจะได้ลดลงทุกข์จะได้น้อยลงตามไปด้วย
- ฯลฯ
ผมเองก็ยังทำได้ไม่เท่าไหร่ครับ จิตยังเป็นอกุศลอยู่เยอะมาก  ก็หวังว่าตัวเองจะก้าวหน้าในธรรมะของพระพุทธองค์ต่อไปทั้งชาตินี้และชาติต่อๆไป ::014::

ตอนเรียนอยู่ผมเคยไปเก็บข้อมูลทำรายงานที่บ้านราชสีมา... ซึ่งเป็นบ้านเด็กกำพร้าชาย... เห็นแล้วสงสารมากครับ... เวลาทำบุญผมเลยจะเน้นไปที่เด็กด้อยโอกาสมากกว่า... ส่วนเรื่องทำบุญให้วัดสร้างอะไรใหญ่โต... ผมไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่... ::014::

 คิดแบบผมครับจะว่าผมบาปก็ยอม ผมไม่อยากเห็นวัดวาอารามออกมาเชิญชวนญาติโยมทำบุญทอดกฐินทอดผ้าป่ากันเป็นล่ำเป็นสัน
เพื่อเอาเงินไปสร้างถาวรวัตถุในวัดอย่างนั้นอย่างนี้กันทุกปีทั้งที่วัดใหญ่ๆส่วนมากมีกันหมดแล้ว เช่น โบสถ์ ศาลา กุฎิ ฯลฯ
 ผมอยากเห็นมากกว่าตรงที่ว่าวัดไหนวันพระชาวบ้านมาทำบุญกันแล้วพระก็เทศนาสั่งสอนเผยแพร่คำสอนทางพุทธศาสนาแก่ชาวบ้าน
เดี๋ยวนี้หลายๆวัดผมมักไม่ค่อยเห็นครับ ส่วนวัดไหนที่ขาดแคลนถาวรวัตถุที่จำเป็นในวัดก็ทำไปเถิดครับผมเห็นด้วย
วัดบางที่เห็นแล้วมันก็ขัดแย้งกันอย่างไรไม่รู้คือ วัดน่ะใหญ่โตโอ่โถงสวยงามมาก แต่ชาวบ้านข้างๆวัด ยังลำบากยากจน
บ้านเรือนมอซอกันอยู่เลย
 ผมเลยชอบทำบุญกับบุคคลหน่วยงาน การศึกษาหรือผู้ด้อยโอกาสทางสังคม เดือดร้อนหรือพิการมากกว่า

ทำบุญ ตักบาตร เวลากลับไปพัก เท่าที่ทำได้ครับ  ไม่ให้ตัวเองและครอบครัวเดือดร้อนครับ

ล่าสุดเมื่อวันก่อน... มีวัดนึงที่เป็นโรงเรียนสำหรับให้เณรบวชเีรียน... ได้มาเรี่ยไร... ตอนแรกผมกำลังจะบริจาคช่วย... แต่พอได้ยินว่าวัดจะสร้างกุฏิไม้สักทองให้เจ้าอาวาส... ซึ่งก็เป็นพระธรรมดาๆ แถมมีประวัติไม่ค่อยดีเรืองล่วงละเมิดเณรในวัดอีกด้วย... ผมรีบเก็บเงินในทันใด... พร้อมคิดในใจว่า... แบบนี้ตรูเอาเงินไปเลี้ยงโคดีกว่า... ::005:: ::005:: ::005:: 

::014::