เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ขอนอกเรื่องครับ กำลังหงุดหงิดสุดๆกับการบริการของสายการบินของนายก คนบ้านผม
โทรไปที่ศูนย์รับคำร้องเรียน คุยอย่างดีๆ เพราะๆ เพราะรู้ว่าด่าพนักงานไปก็ไม่มีประโยชน์ เพียงอยากบอกว่า ให้ปรับปรุงหน่อยแค่นั้นเอง ก็ปัดกันไปกันมา สุดท้ายให้เบอร์คุยกับหัวหน้า แต่พอโทรไปก็ไม่มีใครยอมรับสาย

เรื่องมันเป็นอย่างนี้ครับ

ผมจองตั๋วไปยะโฮร์บารูตั้งแต่เมื่อเริ่มโปรโมชั่นใหม่ ปลายปีที่แล้ว เพื่อเดินทางวันศุกร์ที่ผ่านมา  (ด้วยความขี้เหนียว เห็นแก่ราคาถูก ซึ่งจริงๆแล้วไม่ถูกเลยเมื่อรวมทุกอย่างแล้ว) ก่อนเดินทางประมาณ 1 อาทิตย์ ผมเช็คจากอินเตอร์เน็ต พบว่า เค๊ายกเลิกเที่ยวบินนี้ไปแล้ว โดยที่ไม่มีการแจ้งผมเลย โทรเข้ามาสอบถาม ได้รับคำตอบว่า อ๋อ เราเปลี่ยน destination ให้คุณใหม่แล้ว เป็นลงที่ KL แทน ! แล้วจะให้ต่อไปที่ JB..ซึ่งผมไม่ยอม ขอต่อรองเป็นลงที่ ชางฮีแทน Airasia ตกลง  ก็เลยได้บินเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา ซึ่งก่อนบินก็ delay อีก ประมาณ 3 ชัวโมง ด้วยเหตุผลว่า เครื่องยังติดฝนอยู่ที่สิงคโปร์ (ทราบตอนที่อยู่สิงคโปร์ว่า วันนั้นทั้งวันไม่มีฝนตก)

ปัญหาอีกทีตอนขากลับ ปรากฏว่า Airasia ยกเลิกเที่ยวบิน โดยที่ไม่ได้แจ้งให้ผมทราบ(อีกแล้ว) เป็นไปได้ว่า อาจจะพยายามโทรเข้ามือถือ ซึ่งผมไม่ได้เปิด roaming ไว้ก็ได้ แต่ก็ไม่ได้ แจ้งทาง mail ที่ที่ผมสามารถเช็คได้จากทั่วโลก ทำให้ผมและภรรยาตกค้างอยู่ที่ชางฮี

ผมพยายามติดต่อ จนท Airasia ที่สนามบิน ต่อรอง-ขอร้อง จนได้กลับกับสายการบิน Tiger air ในนาทีสุดท้าย

ตั้งใจไว้ว่า เมื่อไหร่หากจำเป็น หรือกระสันต์อยากนั่งเรือบิน อีกที จะไม่ขอใช้บริการสายการบินนี้อีกแล้ว  เก็บเงินให้พอนั่งการบินไทยดีกว่า 

ค่าเจ็บใจ+ค่าเหนื่อย ไม่คุ้มกับเงินเล็กน้อยที่ safe ได้เลยครับ

 

ก็ทักษิณเค้าสร้างภาพ....เดี๋ยวนี้เค้าสร้างภาพในอากาศเลย ::)

ขอบคุณครับ

แย่ครับ เพราะผมก็พึ่งจอง   

;D ;D ;D ;D  หวังว่จะไม่เจอแบบนั้นครับ

เรื่อง delay ประมาณ 3 ชั่วโมง เป็นเรื่องปกติครับ เพราะใช้เครื่องร่วมกับเส้นทางอื่น...หากกำหนดนัดหมายเวลาแน่นอน...หลีกเลี่ยงใช้บริการเป็นดีที่สุด :D

...ผู้โดยสารน้อยๆ ก็มีสิทธิเจอครับ  ผมเคยโดนมาแล้วกับโอเรียนท์แอร์ วัน-ทู-โก  ไปธุระกรุงเทพจองสายการบินนี้เที่ยวกลับ  ปรากฏว่าผู้โดยสารน้อย  โทร.มาแจ้งยกเลิกแล้วบอกให้ไปรอที่หน้าเคาน์เตอร์ก่อนเดินทาง  เสียเวลารออยู่นานครับ  แต่ในที่สุดก็ได้ตั๋วการบินไทยกลับบ้านได้   :-[

...แอร์เอเชียกรุงเทพ-อุดร เที่ยวบ่ายๆ ดีเลย์เกือบทุกเที่ยวครับ  ทำให้ขากลับต้องช้าไปด้วยเป็นชั่วโมงๆ  จนผมต้องบอกเจ้าหน้าที่ว่าเปลี่ยนเวลาใหม่ให้รู้แล้วรู้รอดเถอะ  ผู้โดยสารเลือกเที่ยวบินนี้เพราะมีธุระตอนนี้  ต้องการเดินทางเวลานี้  ให้เขามานั่งรอเป็นชั่วโมงๆ เป็นอาจิณแบบนี้มันทุเรศ  :-[

555555
ล่าสุด tg เที่ยวบิน045 จากขอนแก่น - กทม. ก็ดีเลย์ครับ
(คือดีเลย์ตั้งแต่เที่ยวบิน044 กทม.-ขอนแก่น)
แต่30นาทีแค่นั้น ยังไม่ทำลายสถิติสูงสุดที่เอเชียแอร์ทำไว้

คุณM629 ครับ ผมว่าคุณยังโชคดีครับ ผมเองเจอมากับตัวเองครับ เส้นทาง หาดใหญ่ ไป กรุงเทพ เพราะเห็นเเก่ของถูกเหมือนกันนี่เเหละ บินอยู่บนฟ้าเเล้วเครื่องยนตร์สะดุด ไฟติดๆดับๆทั้งลำ เครื่องสั่นเหมือนจะหลุด คิดดูสิครับมันเสียวเเค่ไหน นึกว่าไม่รอดเเล้ว คงไม่นั่งอีกเเล้วเเอร์เอเชีย :OO :OO :OO

 :) :) แฮ่ แฮ่ การบินไทยดีกว่าครับ แล้วไว้เจอกัน

บินอยู่บนฟ้าเเล้วเครื่องยนตร์สะดุด ไฟติดๆดับๆทั้งลำ เครื่องสั่นเหมือนจะหลุด คิดดูสิครับมันเสียวเเค่ไหน นึกว่าไม่รอดเเล้ว คงไม่นั่งอีกเเล้วเเอร์เอเชีย 
 
เรียนตามตรงผมอยู่ TG
มีเพื่อนเป็นคนสิงโป ต้องบินติดต่องานด้านการบินในภูมิภาคนี้บ่อย บอกไม่อย่ากเสี่ยง TG ถึงจะ tomorrow go แต่ชัวย์กว่า :)

นกแอร์ เส้นทาง กรุงเทพ-หาดใหญ่ ดีน๊ะ คั๊บ นกแอร์(โฮสเตส) ก้อ เเจ่ม :DD เเต่ป่านนี้ คนจะหายกลัว ระเบิดยังน๊อ สงสาร เเต่เเม่นกแอร์(โฮสเตส) 3 คนนั้นจัง

 ;D ;D ยังไม่เคยใช้บริการ แต่ได้อ่านจากประสบการณ์ท่านๆ แล้ว เสียวเหมือนกัน  ;D ;D

 :P ขอบคุณที่เล่าให้ฟังคับ...

แต่ช่วงนี้ข่าวภูเก็ตแอร์รู้สึกจะดังกว่า(ในทางไม่ดี)นะคับ...  ;)

เห็นควรเปลี่ยนเป็น..........AIR-DELAY...............
เจอสองหนซ้อน Flight 21.10 น. ได้ขึ้นเครื่องตอนตีสองครึ่ง (02.30 น.ของอีกวัน)
เลิกคบแล้วครับ

นกแอร์ลงก่อนเวลา 20 นาทีนะจะบอกให้

แอร์เอเซีย..บอกตรงๆเลยว่าเคยไปติดต่อครั้งหนึ่ง จะจองตั๋ว กท-เชียงใหม่ ราคาประหยัด 999 บาท พนักงานบอกว่า ราคานี้ต้องจองล่วงหน้า 3 เดือน ให้ตายเถอะ..ผมไม่เคยแพลนล่วงหน้าที 3 เดือน ถ้าจองล่วงหน้าซักอย่างมาก 2อาทิตย์พอไหว เห็นโฆษณาไว้ซะดีเลยราคาประหยัดเพื่อคนไทยทุกคน โธ่...จากนั้นมาก้ไม่เคยมองอีกเลย ส่วนใหญ่ก็จะใช้ แอร์เอเซีย ซึ่งก็จะเจอดีเลย์บาง ก็ยังพอทน แต่ถ้ามีเงินหน่อยก็นั่ง นกแอร์ดีกว่าสบายกว่ากันเยอะ เลย จองตั๋วทางอินเทอร์เนตแถมยังเลือกที่นั้งได้เลยด้วย...... ;)

น่าจะเปลี่ยนชื่อใหม่เป็น  สนามบินแอร์ผักชีโรยหน้า :OO

วันนี้ผมพึ่งกลับจากเชียงราย ด้วย TG เที่ยวพิเศษสองคน 2750 บาท ตอนเช็คอินคนที่สนามบินบอกว่า วันทูโก ที่พึ่งบินออกไปก่อนผมจะถึงสนามบินก็เดี้ยงเหมือนกัน ผู้โดยสารขึ้นเต็มลำแล้ว กำลังจะ taxi เข้ารันเวย์ปรากฏว่าเครื่องดับเฉย ซ่อมอยู่นานกว่าจะขึ้นได้ คิดดูแล้วกันคนที่บินเที่ยวนั้นจะหวิวแค่ไหน ถ้าเกิดเครื่องดับบนฟ้า ก็ไม่ต้องเดาเลยครับว่าจะเกิดอะไรขึ้น ความจริงน่าจะมีกฏหมายควบคุม และลงโทษสายการบิน low cost แต่ high risk นะครับ แย่สุดคงจะเป็นแอร์เอเชีย ที่ดีเลย์บ่อยสุด นานสุด แต่โฆษณาสร้างภาพเก่งตามสไตล์คนตระกูลชินวัตร

ไม่เคยเจอเล๊ย ;D

:~)Force landing krub :~)

สายการบินระดับนี้ จับกลุ่มผู้โดยสารระดับล่างครับ
ความสะดวกสบายหรือความใหม่ของเครื่องหาได้ยากสักหน่อย
หลายๆสายการบินใช้วิธีซื้อเหมาฝูงมือสองมาแล้วทำการบินจริงเพียง 1/3
ที่เหลือใช้ถอดเอาอะไหล่ครับ ซ่อมกินตัวไปตามสภาพ
ด้วยกฎข้อบังคับของ ICAO เอง อุปกรณ์ต้องเปลี่ยนตามอายุครับไม่อย่างนั้นไม่อนุญาตให้ขึ้นบิน
แต่ก็เนื่องจากบางสายการบินมีเครื่องใช้งานจำนวนจำกัด เครื่องเดียวต้องบินหลายๆแลนด์ในหนึ่งวัน
โอกาสสึกหรอเสียหายย่อมเพิ่มขึ้น และมีเวลาในการซ่อมน้อยเพราะต้องใช้ต่อเนื่อง เอาไปซ่อมยาวๆทีนึงต้องปรับรูทอุตลุดครับ

เรื่องเครื่องดับไม่ใช่ปัญหาใหญ่ครับ  มีสองเครื่องดับหนึ่งเครื่องก็เอาลงได้
ยิ่งมีเครื่องมากความปลอดภัยยิ่งสูง แต่ค่าบำรุงรักษาก็สูงตามไปด้วย

เคยมีกรณีของสายการบินของตุรกี ผมจำไม่ได้ว่าเป็นเครื่อง ดีซี 10 หรือ เอ็มดี 11  แต่จำได้ว่ามี สามเครื่องยนต์  ระหว่างบินอยู่ ประตูคาร์โก้เปิด เพดานชั้นคาร์โก้ยุบ
ท่อไฮโดรลิคที่ใช้ควบคุม รัดเดอร์ ปีก หรือ แฟลบต่างๆใช้การไม่ได้ ไม่สามารถควบคุมให้เลี้ยวซ้ายขวาหรือบังคับสูงต่ำได้
เครื่องเสียความสูงที่ sink rate 2000-3000 ft/min  แต่งานนี้กัปตันเก่งมากๆครับ ใช้เครื่องยนต์ทั้งสามเครื่องในการบังคับ
จะดึงเลี้ยวซ้ายก็เบาเครื่องซ้าย ให้ขวาดัน จะเลี้ยวขวาก็เบาขวาใช้ซ้ายดัน แก้ sink เหลือแค่ 300 ft/min โดยการบาลานซ์เครื่องท้าย เรียกว่าสู้จนวินาทีสุดท้าย

ผลเป็นอย่างไรถ้าอยากรู้จะตามมาเฉลายครับ เรื่องนี้ยังไม่จบยังมีเรื่องให้เล่าอีกนิดหน่อยครับ

แต่อยากให้เชื่อในกัปตันครับ กว่าจะคัดนักบินมาบินได้สักคน โหดกว่าที่คิดครับ
และมีกฎมากมายที่ต้องปฏิบัติตามเพื่อความปลอดภัยของผู้โดยสาร

 

โห  กัปตันมาเอง :<><>

มานั่งรอฟังครับ  ::) ::)

นี่ขนาดเป็นนร.อยู่นะเจ้าค่ะ จบเมื่อไหร่จะสามหน้า A4 :~)

มาตอบก่อนไปนอนครับ

เรื่องนี้จบที่ว่า กัปตันและนักบินผู้ช่วย แก้ไขสถานการณ์จนถึงวินาทีสุดท้าย ไม่มีถอดใจ
แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้มากไปกว่านั้น สุดท้ายแล้วก็ต้องสูญเสียนักบินรวมทั้งผู้โดยสาร 180 กว่าชีวิตครับ
เสียงสุดท้ายที่ได้ยินจากกล่องดำคือ เสียงร้องเพลงของกัปตันครับ เมื่อกัปตันทำทุกวิถีทางจนสุดท้ายรู้ว่าไม่มีทางแก้
ก็ยอมรับสภาพด้วยใจที่มีสติครับ ไม่มีคำว่าตกใจครับ

เรื่องนี้เล่าโดยกัปตันอาวุโสท่านหนึ่ง ซึ่งมีประสบการณ์กว่า 30 ปี เป็นครูของครูอีกที
ประเด็นก็คือ นักบินที่ถูกคัดเลือกมาแล้ว จะไม่มีอาการตื่นตกใจ หรือขาดสติครับ สู้ทุกอย่างจนกว่าจะหมดหนทาง
และกฎการบินนั้นเป็นกฎที่ละเอียดอ่อนและต้องปฏิบัติตามโดยไม่มีข้อยกเว้น

การบินเป็นการเดินทางที่ปลอดภัยที่สุดแล้วครับ นับกันด้วยจำนวนครั้งที่เกิดอุบัติเหตุกับจำนวนเที่ยวบินนะครับ
การที่เครื่องดีเลย์หรือยกเลิกเที่ยวบินก็เพราะถ้าทำการบินไปจะเกิดความเสียหายครับ ขอให้วางใจได้

แต่เรื่องการจัดการกับปัญหาเครื่องดีเลย์หรือแคลเซิลไฟลท์อย่างไรนั้น
เป็นเรื่องที่แต่ละบริษัทจะต้องจัดการเพื่อความพึงพอใจของลูกค้าครับ

เลือกบินสายการบินที่ท่านพอใจครับ


  สาธุ เพี้ยง ขอให้ได้เป็นโดยเร็ว อิอิอิ

เอาน่านู๋โบว์ อยู่ในวงการมันก็พอมีความรู้บ้าง อิอิอิ

วางใจในกัปตัน...และมั่นใจในแอร์ฯด้วย ;D

                         :~) :~) :~) :~) ฮา ฮา  :~) :~) :~) ขออณุญาตครับอานาจา ครับผม ;D ;D

(http://wap.dog.in.th/images/emotions/shock.png)

จบแล้ว ขอให้ได้ขับแอร์บัส 380

แล้วแต่บุญพาวาสนาส่ง เจ้านายเห็นใจ อิอิอิ

มันเป็นเช่นที่เค้ากล่าวกันหรือครับว่าการโดยสารเครื่องบินเป็นการเดินทางที่ปลอดภัยที่สุด :OO ถ้าเป็นการเปรียบเทียบกับการเดินทางบนท้องถนน มันไม่น่าจะเทียบกันได้เพราะจำนวนรถและคนมากกว่าการเดินทางทางอากาศ ใครๆก็ใช้รถใช้ถนน ไปสนามบินก็ต้องนั่งรถไป ลงจากเครื่องก็ต้องนั่งรถ โดยส่วนใหญ่ชีวิตประจำวันก็ไม่ได้เกี่นวของกับเครื่องบิน โดยเฉพาะคนที่ไม่เคยนั่งเครื่องโอกาสตายจากเครื่องบินตกไม่มีแน่ และเป็นจำนวนของคนส่วนมากเสียด้วย เลยไม่น่าจะเปรียบกันได้ จริงครับที่ว่ามีการเข้มงวดในด้านการบิน นั่นไม่ใช่เพราะมีความเสี่ยงสูงหรือครับ เลยเข้มงวดเพราะหากเกิดอุบัติเหตุโอกาศรอดน้อยมาก ความเข้มงวดทางการบินไม่น่าจะเป็นการกล่าวอ้างว่าปลอดภัยกว่าการเดินทางแบบอื่นได้เลยครับ :~) ถ้าจะเทียบควรเทียบกับจำนวนผู้โดยสารที่เสียชีวิตจากเครื่องตก ก่อนเสียชีวิตเคยนั่งเครื่องบินกี่ชั่วโมงและนั่งรถกี่ชั่วโมง น่าจะยุติธรรมอำมหิตหน่อยครับ :VOV:

 ::)  Low Cost ---> No Frill ---> No Service ... อิ อิ อิ  :P

การคิดอัตราความปลอดภัยในการเดินทางนั้น เรามองถึงจำนวนครั้งที่เกิดอุบัติเหตุเทียบกับจำนวนครั้งของการเดินทาง
หรือจำนวนครั้งของอุบัติเหตุเทียบกับจำนวนผู้โดยสารทั้งหมด  หรือจำนวนผู้ประสบเหตุเทียบกับจำนวนผู้โดยสารทั้งหมด
ตัวเลขเหล่านี้ แสดงอะไรได้บางอย่างครับ

มองในอีกมุมครับ ความเข้มงวด เข้มงวดในด้านใดบ้าง

1. วินัยในการบิน การปฏิบัติตามกฎอย่างเคร่งครัด มีข้อกำหนดที่ต้องปฏิบัติ และห้ามปฏิบัติอย่างชัดเจน ฝ่าฝืนยึดไปอนุญาต
2. ความรับผิดชอบ ความรับผิดชอบทั้งต่อหน้าที่ ต่อตนเอง และต่อผู้โดยสาร ไม่ดื่มเหล้า ไม่เมายาบ้ามาขับรถ ไม่ควงกะ ไม่บินเกินกำหนด ออกกำลังกายสม่ำเสมอ พักผ่อนให้พอเพียง
3. มีการฝึกฝน เทรนนิ่งอยู่เป็นวงรอบ ต้องอัพเดทข้อมูลตลอดเวลา มีการสร้างสถานการณ์ต่างๆเพื่อให้นักบินคุ้นเคยกับปัญหา
4. มีสุขภาพร่างกายเป็นไปตามเกณฑ์ ตรวจร่างกายเป็นประจำ
5. อุปกรณ์เครื่องใช้อยู่ในสภาพเหมาะสมตลอดเวลา เปลี่ยนตามอายุ เสียไม่เสียไม่สน ครบอายุเปลี่ยน
ฯลฯ  จากตัวอย่างที่ว่ามา พอจะเป็นแนวทางเรื่องความเข้มงวดได้ไหมครับ ไม่ใช่ว่าจะเป็นใครก็ได้ที่สามารถจะรับผิดชอบชีวิตผู้โดยสารครับ

เราสามารถการันตีได้ไหมว่า ผู้ขี่ขับรถทุกชนิดทุกประเภทและทุกคน มีมาตรฐานเดียวกัน รถแต่ละคันอยู่ในสภาพสมบูรณ์ตลอดเวลา ผู้ขับขี่ยวดยานต่างๆได้รับการฝึกฝนอบรมในระดับที่พอใจ มีความรู้ความเข้าใจในพาหนะที่ตนขับขี่ได้ดี ผู้ขับขี่ยานพาหนะมีความรู้ความเข้าใจในกฎจราจรอย่างดีเยี่ยม สิ่งเหล่านี้แหละครับที่สร้างความแตกต่างระหว่างการบินและการเดินทางประเภทอื่น

สิ่งที่ผมอยากจะพูดคือคำว่า มาตรฐานครับ มาตรฐานทางการบินทุกๆท่านคงยอมรับว่า การบินใช้มาตรฐานสูงกว่าชีวิตประจำวันทั่วไป เพราะว่าอุบัติเหตุทางการบินถ้าเกิดขึ้นแล้วความเสียหายมีสูงและแก้ไขได้ยาก เราจึงต้องป้องกันก่อนเกิดเหตุไงครับ  (ซึ่งก็ใช้ค่าใช้จ่ายในการนี้สูงตามไปด้วย)

นี่คือที่มาของคำที่ว่า การบินเป็นการเดินทางที่ปลอดภัยที่สุด  (เพราะตัดปัญหาที่อาจเกิดขึ้นให้เหลือน้อยที่สุด ด้วยการป้องกันก่อนที่จะเกิดปัญหา)

เห็ฯด้วยหรือไม่ประการใดแล้วแต่ความคิดเห็นส่วนตัวของแต่ละท่านครับ

อีกกรณีนึงคล้ายๆ แบบนี้ในเมกา เครื่อง 3 เครื่องยนต์ ไฮโดรลิกเสียหมด ผมเคยดูวีดีโอที่ถ่ายตอนเครื่องลงไถลไปหน่อยแล้วไฟไหม้... :~)

ผมว่าหนังเกี่ยวกับเครื่องบินรบนี่แหละครับทำภาพลักษณ์นักบินเสียหมด พระเอกแต่ละเรื่องเจ้าอารมณ์ ทำตามใจตัวเอง ขัดคำสั่ง EQ เหมาะกับเป็นมือปืนรับจ้างมากกว่านักบิน แต่พระเอกนักบินขี้หลีนี่ผมค่อนข้างเชื่อว่าสร้างหนังได้ใกล้เคียงกับความจริง :DD

ส่วนตัวผมเชื่อระบบการสอบนักบินของ TG มากครับ เพราะเพื่อนแต่ละคนที่บ๊องส์หน่อยแล้วสอบเรื่องความรู้/ร่างกายได้ก็จะตกรอบสุดท้ายที่คุยกับนักจิตวิทยา ส่วนเพื่อน นร. รุ่นผมกับน้องเพื่อนที่สอบได้เขาน่าเชื่อถือจริงๆ :<><>

ท่านทัดฯ เค้าก็เป็นคนน่าเชื่อถือจริงๆ เจ้าคะ ;)

เพิ่งจะโดนเลื่อนเวลาไปอีกสองชม.กว่าเจ้าคะ :'(

เคยถูก...แอร์โฮสเตส..."สูงวัย"...ใก้ลปลดระวาง...ของ "tg" สาย กรุงเทพ-โคราช... รินกาแฟ...หกใส่กางเกง...เซ็งจัง...นี่ขนาดไม่ได้ขอแก้วที่2นะเนี่ย  :~) :~) :~)

เอ้อ...มีใครจะแย้ง หรือ มีใครจะยืนยันที่ท่านต๊อกกล่าวมั่งฮับ

 ;D ไม่แย้งครับ ยืนยัน เห็นมาเยอะ บางทีก็ช่วยหลีหรือแบ่งกันหลี ยิ่งว่าที่กับปิตันอย่างตาโอ๊คด้วยล่ะก็...... หุหุ ;D

ไม่ว่างอ่านกระทู้อาทิตย์เดียว

รุมใหญ่เลยพี่ๆทั้งหลาย

เมื่อทราบว่ามีอาชีพนี้เลยขอความรู้คุณทัดฯหน่อยครับ เคยนึกสงสัยอยู่ครับ คือกรณีที่มีเหตุกระทบกระเทือนจิตใจนักบิน ในระบบการบินมีวิธีป้องกันและแก้ไขอย่างไรครับว่าไม่ให้มีผลต่อการตัดสินใจบังคับควบคุมเครื่อง ยกตัวอย่างเช่น ทะเลาะกับแฟนมา มีเหตุการณ์กระทบกระเทือนใจ เช่น เสียคนรักหรือคนที่เคารพนับถือ หรือเสียหุ้น หรืออะไรต่างๆ แต่ละคนมีอุปนิสัยไม่เหมือนกัน บางคนระบายออกมาก็อาจจะเป้นการเปิดเผยให้เพื่อนร่วมงานหรือหัวหน้าทราบก็อาจจะให้พักหรือเปลี่ยนตัว แต่กรณีของคนที่เก็บกดแล้วไปมีผลต่อการตัดสินใจนี่มีวิธีป้องกันไหมครับ หรือระบบให้อาศัยนักบินที่สองอีกที ขอบคุณครับ อ้อ ผมได้ยินมาว่าสถิติระหว่าง Air Bus กับ Boeing นี่ Air Bus ตกน้อยกว่าจริงไหมครับ พอทราบอัตราส่วนไหมครับ

 ;D อ่านหนังสือป๊อปปูล่าแมคคานิกส์เล่มก่อนพูดถึงการตกของเครื่องแอร์บัส ซึ่งเกิดจากโดนลม..... (เรียกไม่ถูก) ที่เกิดจากเครื่องลำที่บินขึ้นก่อนหน้า ทำให้เครื่องเสียอาการ แล้วนักบินใฃ้รัดเดอร์ (ชุดแผ่นบังคับที่แพนหาง) ช่วยแก้อาการ แต่เกิดความเค้นที่ชุดแพนหางมากเกินไป แพนหางเลยขาดออกจากตัวเครื่องไม่สามารถควบคุมได้แล้วก็ตก ซึ่งในเล่มได้มีคนส่งความเห็นตั้งข้อสังเกตว่าทำไมชุดแพนหางของเครื่องแอร์บัสจึงขาดง่าย เหมือนกับว่าไม่มีความแข็งแรงเพียงพอ ซึ่งผมก็สงสัยเหมือนกัน ??? ;D
 ;D ไม่ได้เข้าข้างโบอิ้งนะครับ แต่ตั้งข้อสังเกตเองว่า ที่เห็นว่าแอร์บัสเกิดอุบัติเหตุน้อยกว่า อาจเป็นเพราะโบอิ้งทำเครื่องบินมาก่อนแอร์บัสตั้งหลายปี ถูกรวมสถิติไว้มากกว่า และจำนวนเครื่องโบอิ้งมีใช้อยู่มากกว่า จึงทำให้ดูเหมือนโบอิ้งมีสถิติการตกมากกว่าแอร์บัสหรือเปล่า ??? ;D

 ;D เวบไซท์ข้อมูลเกี่ยวกับเครื่องบินตกครับ ;D
(http://www.askatip.com/images/tip.gif) (http://www.askatip.com/plane-crash.html)
(http://www.planecrashinfo.com/pci.gif) (http://www.planecrashinfo.com/)
(http://www.univers-cite.qc.ca/tucs/icon/crashbanner.jpg) (http://www.univers-cite.qc.ca/tucs/) อันนี้มี VDO Clip ให้ดูด้วยครับ คำเตือน***เปิดเวบนี้แล้วจะมีหน้าต่างขึ้นมาให้อินสตอลโปรแกรม Bitstream Font Player โดยมันจะขึ้นมาเรื่อย ๆ ที่เปิดเวบนี้อยู่ ให้คลิก NO นะครับ ห้าม Yes เพราะเป็นสปายแวร์ ;D

ขอบคุณมากครับคุณใหม่ ได้เว็บน่าสนใจไว้ติดตามอีกเว็บนึงแล้ว สำหรับในใจผมแล้ว ทั้งสองค่ายมีความขลังพอๆกันครับ เพียงแต่ที่สงสัยนั้นได้รับฟังจากการพูดคุยกับพี่คนนึงในวงการซึ่งก็ไม่ได้มีการกางตำราหรือหาเอกสารอ้างอิงใดๆมา เป็นแค่เรื่องเล่าสู่กันฟังครับ โบอิ้งนั้นผมประทับใจก่อนแอร์บัสอีก ก็แน่นอนครับว่าเพราะเจ้าจัมโบ้เจ็ตนี่แหละครับ แล้วยิ่งไปดู Discovery พูดถึงประวัติ 747 แล้งยิ่งเคลิบเคลิ้ม เริ่มโปรเจ็กตั้งแต่ .. รู้สึกใกล้ๆปีเกิดผมน่ะครับ เห็นว่าตอนทดสอบบินได้ถึง 1 มัคแน่ะครับ มีตัวเลขที่น่าสนใจอันนึงที่ผมจำมาจากรายการคือ ชิ้นส่วนทั้งหมดที่ใช้ประกอบเป็น 747 หนึ่งลำมีถึง ........................ ผมเว้นไว้เผื่อใครอยากจะทายดูก็อย่าเพิ่งอ่านต่อนะครับ .................................... มีอยู่หกล้านกว่าชิ้นครับ ผมเลยนึกขำพวกที่บ้า ISO9000 เกินเหตุว่า สามสี่สิบปีก่อนเค้าผลิต 747 ที่มีชิ้นส่วนหกล้านกว่าชิ้นได้โดยไม่ต้องมี ISO !!! ผมไม่ได้ว่ามันไม่ดีนะครับ คือผมคิดว่า(ความคิดส่วนตัว อาจไม่ถูกนะครับ) ISO ก็เหมือนเสื้อ แต่พื้นฐานการจัดการ/การบริหารองค์กรที่ดีเป็นกางเกง ไม่มีเสื้อก็ยังออกไปเดินเล่นหน้าบ้านได้ แต่ไม่มีกางเกงไม่ได้นะครับ ฝรั่งเค้ามีพื้นฐานการจัดการดีอยู่เป็นทุนแล้ว ก็เลยคิดติดปีกให้กับตัว นี่คิดแบบไม่อกุศลแล้วนะครับ ถ้าคิดอกุศลหน่อยก็ว่าเป็นข้อกีดกันทางการค้า .... เป็นความเข้าใจส่วนตัวครับ ขอบคุณคุณใหม่อีกครั้งครับ เอ เราควรบอกนายริชาร์ดเว็บนี้มั๊ยครับว่าเว็บเค้าแจกสปายแวร์ ผมถือโอกาสแนะนำเว็บนี้ให้ด้วยครับ www.wichio.net

เรื่องดีเลย์ของแอร์เอเชีย อะปรกติครับ
แอร์เอเชีย เนี่ย ถูกอย่างเดียวบริการห่วยแถมดีเลย์ เครื่องไม่มีเพราะเครื่องจิงๆมีน้อย
อีกทั้งยังโกงโดยเอาอำนาจรัฐมาข่มขู่ให้การบินไทยยกเลิกเที่ยวบินบางเที่ยว แล้วให้สายการบินนี้ไปเทครู้ท
แย่มากๆ

อ่านถึงตอนนี้แล้ว นึกถึงเรื่องที่เคยอ่าน
เกี่ยวกะฝึกนักบินทหาร(ไม่เกี่ยวกะพลเรือนแล้ว)
เขาบอกว่าครูฝึกโหดถึงขนาดใช้ท่อนแขนฟาดหมวกนักบินของนักเรียนเลย

แถมฝึกภาวะกดดันมากจนนักเรียนลงจากเครื่อง แล้วโยนหมวกทิ้ง เลิกอยากเป็นนักบินกันเลย

 ;D
คุณซับครับ เอาท่อนแขนฟาดหมวกนักเรียนเนี่ยครูน่าจะเจ็บมากกว่านะครับ แล้วไอ้ที่ลงจากเครื่องเนี่ยตอนบินใช่มั้ยครับ   :~) ;D

จริงครับ ที่ว่าเอาท่อนแขนฟาดเนี่ย
คือฟาดแบบคุณจะตีลูกโฟร์แฮนด์(นึถึงเทนนิส)
ลูกศิษย์จะหัวทิ่มครับ

ส่วนเรื่อง เดินลงจากเครื่องนี่ ก็ตอนจอดเครื่องแล้วสิครับ

เท่าที่เคยคุยกับนักบินมาเขาบอกว่าโบอิ้งออกแบบระบบการควบคุมให้เข้ากับธรรมชาติของคนได้ดีกว่าแอร์บัส

เรื่องสภาพจิตใจ ได้ยินมาว่าถ้านักบินรู้สึกแย่ส่วนตัวก็จะขอไม่บินได้ครับ หรือถ้าไม่พอใจลูกเรือก็จะสั่งให้ลงจากเครื่องได้ครับ เ็ป็นการดีกับทุกฝ่าย

เอาท่อนแขนฟาดหมวกน่ะ ขั้นธรรมดาๆครับ...............

ลงจากเครื่อง ยิงหมัดตรงเข้ากระโดงคางยังมีออกบ่อยๆ................

ทนไม่ได้ก็ลาออกไป................คนอื่นอยากมาเป็นนักบินรบเยอะแยะ

ว่างๆจะเอาเกร็ดที่ทราบจากเพื่อนๆที่เป็นครูการบินมาเล่าให้ฟังครับ..............

นี่ นายทัดฯ................ว่างๆสืบเบื้องลึก กรณีเครื่องตกที่สุราษฎรธานี มาเล่าให้ฟังบ้างสิครับ...........

 :-[ จำได้ถึงวันที่เครื่องตกครับ ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ แต่ก็เกือบไปเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นี้ครับ คือ ครอบครัวผมจะไปงานแต่งงานพี่ชายผมที่บ้านฝ่ายหญิงที่สุราษฎรธานี (ผมเฝ้าบ้าน อดไป) แรกว่าจะขึ้นเครื่องบินไป และได้โทรติดต่อเพื่อจะจองตั๋วในเที่ยวบินนั้น แต่ยังไม่ทันจองตั๋วคุยกันไปคุยกันมาเกิดเปลี่ยนใจว่าไม่ไปเครื่องบินแล้ว เปลี่ยนเป็นเหมารถตู้ไปแทน แต่พี่เขยผมตอนที่คุยกันบอกว่าคงไม่สามารถไปกับรถตู้ได้ เพราะถ้าไปรถต้องออกเดินทางไว พี่เขยผมติดงาน เลยจองตั่วเที่ยวบินนั้นไว้คนเดียวเพื่อจะตามไปทีหลังครับ แต่ก็โชคดีอีกรอบ เพราะอีกวันพี่เขยบอกบังเอิญลาหยุดงานได้ ก็เลยยกเลิกตั๋วแล้วเดินทางไปกับรถตู้พร้อมกันหมดครับ จนวันนี้บางครั้งเวลาเจอพี่สะใภ้ยังนึกอยู่ว่า ถ้าเกิดครอบครัวผมไม่เปลี่ยนใจนั่งรถไปจะเป็นยังไง :-\

 :-\

ยิ่งเข้มยิ่งแกร่ง มีหนังสือน่าอ่านเรื่อง Samurai เขียนโดย Saburo Sakai ครับ ตาคนนี้เป็นนักบินขับไล่ที่ยิงข้า่ศึกตกมากที่สุดตอน WWII เขียนหนังสือเรื่องนี้ร่วมกับ Martin Caidin นักเขียนเรื่องเครื่องบินรเมกัน เขาเป็นนักบินที่ฝึกมาก่อนสงครามเป็นช่วงที่ญี่ปุ่นฝึกทหารต่างๆ ได้ดีมากๆ เพราะยังไม่มีข้อจำกัดในภาวะสงคราม นักบินญี่ปุ่นที่ดังๆ ก็เป็นรุนเขา อย่าง โอดะ ฯลฯ

นาย LE เอาเวลาที่ไหนอ่านหนังสือเล่มหนาได้มากมายขนาดนั้น  :DD  ?

เลยต้อง "ฉายเดี่ยว" อยู่ยังงี้แหละครับ :~)

ไม่เห็นเกี่ยวกันเลย
ก็อย่านั่งอ่านคนเดียวในบ้านสิ   ออกไปอ่านตามที่สาธารณะบ้าง   ;)

...เวลาไปร้านหนังสือ  มองรอบๆ ตัวอาจปิ๊งหนอนด้วยกันครับ  ;D

นั่งนกแอร์ดีกว่า

หนอนกลายเป็นผีเสื้อได้  ;D ;D ;D ;D

นกแอร์ไม่ค่อย delay  แต่ที่ผมเจอมาไม่ค่อยสะดวกเรื่องเอาปืนขึ้นเครื่องซักเท่าไหร่
ปืนมากก็ไม่ได้ กระสุนหนักก็ไม่ให้  ทำไงดี ?  เรื่องของคุณ ..... นกแอร์ตอบ  :OO

เพิ่งกลับมาครับ

เริ่องตบหมวกเนี่ยเด็กๆครับ แค่เบิร์ดๆ หมวกบินเนี่ยเกือบเท่าหมวกกันน็อก แต่มันแตกได้ครับ แตกยังไงคิดเอา  ขา แขน แก้ม บวมเป็นเรื่องธรรมชาติ เคยไหมครับ เข็นเครื่องจากกลางรันเวย์มาโรงเก็บ วิ่งตามเครื่อง วิ่งรอบรันเวย์ รันเวย์ยาวไม่มากครับ แค่เกือบๆ 3 กิโลโอย เยอะครับ บินไม่ดี ลงมาครูกระโดดถีบ กระโดดเตะยอดอกก็มีแล้ว เรื่องต่อยนี่ปกติครับ  หรือจะให้ม้วนหน้าไปเรื่อยๆรอบรันเวย์ มีทุกรูปแบบที่คุณคิดครับ ขนาดว่าเดี๋ยวนี้อ่อนลงมาเยอะ แต่ศิษย์การบินก็โดนรับประทานจนแทบถอดใจ

มึคำกล่าวว่า 7 ปี ที่เรียนมา ไม่เท่า ปีเดียวที่ ร.ร. การบินครับ (เตรียมฯ 2 + นนอ. 5)

ร.ร.การบิน มีวลีที่ว่า "แล้วเจอกันข้างล่าง" ที่นี่ไม่เหมือนที่อื่น เพราะครูสอนด้วยชีวิตครับ เกิดอะไรผิดพลาด ศิษย์โดดก่อน ครูบังคับจนศฺษย์พ้นแล้วจึงโดดตาม  แต่เมื่อถึงตอนนั้นความสูงก็ไม่พอแล้วครับ นี่คือคำตอบว่าทำไมจึงเรียนกันดุดัน

เรื่อง เอฟ 5 ยังไม่ได้ข้อมูลครับ สอบถามเจ้าหน้าที่นิรภัยการบิน ทอ. ได้ความว่า ยังอยู่ระหว่างสอบสวน อีกพักใหญ่ๆครับ ถึงรู้เรื่อง

ส่วนเรื่องบินไม่ดีเพราะสภาพจิตใจนั้น ถ้ากัปตันพบเห็นก็อาจขอให้พัก ถ้าไม่เห็น ถือเป็นความรับผิดชอบส่วนบุคคลที่นักบินต้องพร้อมในการบิน ถ้าไม่พร้อมก็ต้องบอกเพื่อเปลี่ยนคนครับ แต่ถ้าขึ้นไปแล้วเฟอะฟะ กัปตันก็ไล่ให้ไปนั่งเฉยๆ ความรับผิดชอบทั้งหมด อยู่ที่กัปตันครับ