เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ในยุคที่ปืนเถื่อนเต็มเมือง อาวุธสงครามหาได้ง่ายกว่าหาซื้อซาลาเปาหมูสับไส้ไข่เค็มตามเซเว่น (หมดทุกที...ไม่รู้ทำไม)...จึงขอยกเรื่องที่ได้มาจากอีเมล์มาแบ่งปันพี่น้องชาว อวป.ครับ..

เดี๋ยวนี้เรื่องราวประเภทนี้ ได้ยินบ่อยมาก....ไหนจะนักเรียนยิงกัน...ไหนจะบุกปล้นร้านนู้นร้านนี้.....ฟังดูเหมือนอาวุธปืนนี่มันช่างหามาครอบครองได้ง่ายเหลือเกิน...
ในขณะที่เราๆท่านๆ กว่าจะได้มาซึ่งใบอณุญาตต่างๆนั้น เลือดตาแทบกระเด็นกันเลยทีเดียว.... :<<

อีกอย่างคือ อ่านเรื่องนี้จนจบแล้ว ผมไม่แน่ใจว่าท่านเจ้าของเรื่องทำถูกหรือเปล่า...เพราะน่าจะมีโอกาสสูงที่คนร้ายจะยิงเข้าใส่ในจังหวะที่พยายามออกตัวรถ...
ถ้าเป็นพี่ๆน้องๆจะทำยังไงกันครับ?

***************************************

เรียนเพี่น้องทุกท่าน
สิ่งที่จะเล่าให้ฟังต่อจากนี้  เป็นเรื่องที่น่าระทึก  ที่เกิดขึ้นกับตัวเองครับ   เชิญติดตามได้เลยครับ
 
เมื่อคืนวันพุธ  หลังจากได้นัดหมายแผนการทำงานกับทีมงาน และ แยกย้ายกันกลับบ้าน  ตัวผมแวะเลยไปส่งแฟนกลับบ้าน แล้วออกจากบ้านแฟนมาเวลาประมาณ 4 ทุ่ม
ขณะกลับรถใต้สะพานลอย  แถวพัฒนาการ-เทิดไท  มุงสู่ถนนเพชรเกษม-ราชพฤกษ์ เพื่อกลับบ้านบางใหญ่   
กลับรถ ตั้งลำสู่ทางตรง ยังไม่ทันเร่งความเร็วเลย  มีรถมอเตอร์ไซค์ ชะลอมาปาดหน้า  จอดรถขวาง  ชายคนหลังไม่สวมหมวกกันน๊อค เห็นหน้าได้ชัดเจน  เดินส่ายตรงมาที่รถผม   
 
"ซวยแล้วกรู"  ความนึกคิดแบบนี้ ออกมาทันที  แล้วยื่นมือไป กด ล๊อคประตูทันที   
เหลือบสายตาไปที่กระจกมองหลัง    มีรถยนต์จอดต่อท้ายอย่างใกล้ชิด   ข่างประหลาดใจยิ่งนัก
 
"มรึงแน่นักเหรอ  ขับรถปาดหน้ากรู  มรึงลงมาเลย" ว่าแล้วก็กระชากประตู   
 
เหอะๆๆๆ  มุกหมาๆ  ดีนะที่รู้ทันล๊อคประตูไว้ก่อน    ผม แง้มกระจกลงนิดหน่อย  แล้วถามว่า
"ผมปาดคุณที่ไหนเหรอ  ถนนมีช่องเดียวมาตลอดทาง"
"มรึงไม่ต้องพูดมาก  ลงมาพูดกับกรูให้รู้เรื่อง  นักเลงมากนะมรึงเนีย"  สุภาพชนตะโกนมา พร้อมกระชากประตูรถอีกที
แล้วถอยหลังไปหน่อย  ถลกชายเสื้อ เพื่อจะคว้าปืนที่เอว
 
"มรึงท่าจะบ้านะ" คือคำตอบสุดท้ายที่ผมสนทนาด้วย    แล้วปิดกระจก เหยียบเบรก เหยียบคันเร่งเต็มที่   มอเตอร์ไซค์ที่ขวางหน้า เหมือนรู้ตัว คนขับเริ่มขยับรถออกด้านซ้าย   แล้วผมก็เคลื่อนออกมาอย่างช้าๆ  เมิ่อขับผ่านมอเตอร์ไซค์ ก็เหลือบมองกระจกมองหลัง   แล้วก็ขับรถกลับถึงบ้านอย่างปลอดภัย
 
ภาพที่ผมเห็นในกระจกมองหลังคือ แทนที่สุภาพชน จะวิ่งตามมาขึ้นรถมอเตอร์ไซค์ ตามหาเรื่องผมต่อ  กลับยืนคุยกับรถคันหลัง
 
ผมสรุปได้เลยว่า  มันวางแผนมาปล้นครับ
1.   ด้วยที่ผมกำลังครุ่นคิดอยู่กับแผนงาน  ผมรู้ตัวดีว่า ผมขับรถช้ากว่าปกติ  ไม่มีทางปาดหน้าใครแน่นอน ให้แซงตลอด อีกทั้งเป็นถนนเลนดียว เพื่อมุ่งสู่ที่กลับรถใต้สะพาน  ( เขาอาจจะคิดว่า คนขับเป็นผู้หญิง  เหยื่อที่หมายตาเนื่องจากมองจากระยะไกล เพราะผมขับช้าตราเต่าจริงๆ )
2.   เมื่อเพิ่งกลับรถ รถย่อมยังไม่มีความเร็ว เหมาะกับการปาดหน้าแล้วจอดขวาง  เพราะรถจะเบรกทัน  เขายังมีความปลอดภัย ลงมาเดินส่ายได้ต่อ
3.   รถที่ตามประกบหลัง มีประโยชน์มาก  คือ
3.1         หลอกลวงให้หลงผิด นึกว่ามีคนช่วย มีคนรู้เห็น
3.2         หากเขาสามารถเปิดประตูรถผมได้  คนในรถคันหลัง คงจะย้ายมารถผมแน่นอน
3.3          เขาจอดปิดท้ายผม  ผมไม่มีสิทธิ์ที่จะถอยหลังหนี หรือ เพิ่มระยะทางเร่งความเร็วพุ่งชนได้เลย
4.   บ้านเมืองนี้  คนพกปืนขี่รถจักรยานยนต์กันเกลื่อนเมืองขนาดนั้นกันเลยหรือ  มีปัญหา( ที่สร้างขึ้นมาเอง ) นิดหน่อย ปืนพร้อมใช้งานทันที
5.   ผมคงไม่ใช่เป้าหมายโดยตรง  ทำงานอาจจะยากขึ้นหน่อย ไม่เสี่ยง เลยปล่อยผมออกมาอย่างลอยนวล
 
ที่บรรยายมานี้ เป็นเรื่องจริงที่เกิดกับตัวผม โดยที่ไม่คาดว่าจะเกิดขึ้นบนท้องถนนในตัวเมือง กทม.   
หากผมล๊อครถไม่ทัน อะไรจะเกิดขึ้น   
หากผมไม่กดคันเร่งจนมิด  เขาจะหลบมั๊ย   
 
หากผมขาดสติ  ตกใจเกินเหตุ  ผมคงไม่มีโอกาสมาเขียน mail ไม่มีโอกาสมาดำเนินการตามแผนที่ได้วางไว้กับทีมงานในวันนี้ ก็เป็นได้   
 
ขอบคุณทุกท่าน ที่ได้อ่านจนถึงบรรทัดนี้   ที่เล่ามาทั้งหมด เผื่อจะเป็นประโยชน์ในยามคับขันที่อาจจะเกิดขึ้นกับได้
ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์  ที่ทุกท่านนับถือ  จงบันดาลให้เรื่องแบบนี้ อย่าเกิดขึ้นกับคนที่เรารัก คนที่เรารู้จักเลยครับ
 
ด้วยรักทุกท่าน

                                         เรื่องเล่านี้ไม่สมเหตุสมผลเลย 

หากไม่สมเหตุสมผลประการใด ขออภัยมาณที่นี้ครับ  ::014::

เป็นเพียงเรื่องส่งต่อมาทางอีเมล์จากพี่ที่นับถือครับ จึงนำมาแบ่งปันเพียงเท่านั้น...
จริงเท็จประการใด กระผมไม่มั่นใจเช่นกัน  ::014::

อาการอย่างนี้ ส่วนใหญ่แพทย์ จะจ่าย ยา พารา 2 เม็ดครับ

...จ่ายยาพาราฯแบบดับเบิ้ลแทป 2 เม็ด  อาการจะทุเลาลงครับ  อาจจะไม่ต้องถึงมือหมอโรงบาลให้เปลืองเตียงก็ได้

ก๊าก  ::005:: ::005:: ::005:: ::005:: ::007:: ::007:: ::007:: ::007::

กินแล้วหาย (ไปจากโลกนี้) แน่นอนครับ  ;D ;D ;D ;D ;D

ขออภัยนะครับ

รู้สึกแปลกๆครับ  โดยเฉพาะกับ พวก forward mail ครับ    ::014::

เข้าใจได้ขอรับ กับพวก forward mail....ปกติผมก็ไม่ส่งต่อหรือเอามาเล่าต่อหรอกครับ...
แต่พอดีเรื่องนี้มันสะกิดความรู้สึกของผมในด้านความรุนแรงในสังคมเรา และการที่อาวุธปืนไปอยู่ในมือของกลุ่มคนที่ไม่สมควรจะมีเท่านั้นเองครับ...

ว่าแต่ชาวอวป.นี่แพทย์เยอะจริงนะครับ สั่งจ่ายยากันใหญ่เลย  ::005::

โชคดีครับที่ไม่เป็นไร...แล้วพี่  rx300 ไม่มียาพาราไปหรอครับ..ถ้ามีน่าจะจัดยาไปเลยครับแต่ต้องไวหน่อยนะเพราะเราเป้านิ่งกว่าเค่า ::002::

ผม อ่าน แล้วเอียงไปด้านที่เชื่อว่าเป็นเรื่องจริง และ พยามเก็บแง่ประเด็น ในการ ขับรถคนเดียว กลางคืน ต้องระวังตัว มองหน้ามองหลัง ทางหนีทีใล่ให้ มากยิ่งขึ้น
 เหตผล ที่ผมเชื่อ เพราะถ้าเป็นเรื่องไม่จริง ผุ้เล่าจะแต่งเรื่องให้ตัวเองเป็นพระเอก เวอร์ เช่น ตัวเอง หยิบ m 16 ที่วางอยู่ข้างเบาะหลัง มากระชากลูกเลื่อน คนร้าเห็นดังนั้น ยกมือใหว้ วิ่งหาจุกตูด  (อิอิ)ประมาณนี้ นะ
   แต่ ผู้เล่า บอกว่า เขาแค่ ด่าไปทีหนึ่ง แล้วเร่งเครื่อง เพื่อ ออกรถ ไม่ตอแย ต่อ  ผุ้เล่า ไม่ แสดงพลังอะไรมากนัก
และ ผมเคย อ่านเรื่องเล่าทำนองนี้ เวอร์ๆ กว่านี้อีก ...แต่คิด ว่า ชาวปืนคงไม่แต่งเรื่องเท็จมาหลอกกัน คงจะเป็นเรื่องจริงเช่นกัน

ว่าเเต่ว่าทำไม่ต้อง คำว่าforward ไปให้มากที่สุด   ทุกทีเลยเมลเบบนี้

หากเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับผม... ผมคงไม่มีพาราฯ ไปแจกกับเขา...










...เพราะยาสามัญประจำตัวผมกระเตงไปไหนมาไหนด้วย... มีแค่ .๓๕๗ มัยซิน... ไม่รูจะพอแก้ขัดได้รึเปล่า... ::005:: ::005:: ::005::

::014::


...ผมก็เคยเจอแมงกะไซค์วิ่งไล่จี้ตูดปิคอัพ... สาเหตุคงเนื่องมาจากเขาขับปาดหน้าผม... แล้วผมบีบแตรเตือน... พวกวิ่งจี้ซะจนหากผมเบรคแรงๆ ฟันหน้าเขาคงปักเข้าให้ที่ฝาปิดท้ายรถผม... ขับจนเข้าเขตบ้านเรือนที่พอมีแสงไฟพอเห็นกันได้ถนัด... พอผมแสดงให้เขาเห็นฝรั่งที่ขึ้นรถมาด้วยกันกับผม... เขาเลยเปลี่ยนใจ... เลี้ยวรถวิ่งย้อนศรหนีไปเลย... อ้อ... ฝรั่งชื่อ Mr.Smit ครับ... ผมปลุกขึ้นมาจากที่นอนตั้งแต่โดนขับจี้ท้ายแล้ว... ;D ;D ;D

จ่าย พารา 2เมล็ด แบบ ดับเบิ้ลแทป...น่าคิดนะ

ผมมีแต่ยายองพื้นบ้าน เสือ11(ตัว) มม.

ตกลงให้กลืนพาราสัก 2 เม็ดก่อน แก้ปวด....แล้วจัดเสือ 11 ตัวแก้ระคายคอไปหนึ่งซอง....  ::003::

หายแน่นอนเลยครับ.....หายสาบสูญเลย.....  ::005::

ขำๆกันนะครับ.....สำหรับผม ถ้าไม่จวนตัวจริงๆ คงไม่กล้าจ่ายยาเป็นแน่แท้... กลัวจาก 'ผู้เสียหาย' จะกลายเป็น'ผู้ต้องหา'ไปซะนั่น...

น่ากลัวครับ เดี๋ยวนี้ขับรถไปไหนมาไหนกลางคืนต้องระวัง โจรผู้ร้ายมากมาย วิธีการหลายรูปแบบ
เมื่อประมาณ 6 เดือนที่เเล้วมีรุ่นพี่ผมที่ชอบเตะบอลด้วยกันทุกวันพุธ เเถวถนนกาญจนา เลิกเตะประมาณ 4 ทุ่ม รุ่นพี่ผมขี่มอเตอร์ไซค์ FINO
เพิ่งถอยมาใหม่ไม่ถึง 2 อาทิตย์ ยังไม่ติดป้ายทะเบียน ขี่กลับบ้านเเถวตลิ่งชัน โดนวัยรุ่นขี่มอเตอร์ไซค์ มา 4 คัน ประมาณ 8 คน ประกบหน้าหลังเเล้วคันหน้าสุด คนนั่งซ้อนลงมาชักมีดที่ซ่อนไว้เเล้วบอกว่า "มึงลงมาจากรถเลย " เเล้วมันฟันเลย รุ่นพี่ผมหลบไม่ทันยกมือกัน นิ้วกลาง - นิ้วก้อย เกือบขาด วิ่งหนีเอาตัวรอด เเล้วมันก็ขี่รถไปเฉยๆ

โอ....น่ากลัวจริงๆด้วยครับ... อย่างนี้สิครับ ต้องจัดยา....แต่ลุง M19 ผมมีแค่แผงละ 6 เม็ด คงต้องแบ่งกันกินล่ะมั๊งครับ...

ไม่ไหวจริงๆครับ สังคมเดี๋ยวนี้ เป็นอะไรกันไปหมด....บ้านป่าเมืองเถื่อน...คนดีๆไม่มีสิทธิ์มีอาวุธ แต่คนชั่วพกอาวุธเต็มรูปแบบ....
ตั้งแต่มีดสั้น ยันสปาต้า...ตั้งแต่ไทยประดิษฐ์ ยัน M79....เฮ้อ....

ขอบคุณทุกท่าน ที่ได้อ่านจนถึงบรรทัดนี้   ที่เล่ามาทั้งหมด เผื่อจะเป็นประโยชน์ในยามคับขันที่อาจจะเกิดขึ้นกับได้
ขอให้ท่านศักดิ์สิทธิ์  ที่ทุกท่านนับถือ  จงบันดาลให้เรื่องแบบนี้ อย่าเกิดขึ้นกับคนที่เรารัก คนที่เรารู้จักเลยครับ
 
ด้วยรักทุกท่าน

[/quote]

สภาพสังคมน่ากลัวขึ้นทุกวันครับ พลเมืองดีต้องระวังตนเองและครอบครัว พวกเด็กเขาคิดว่าทำผิด "ติดตั๋วเด็ก" เขาไม่เกรงกลัวครับ ขนาดเรื่องเลวทรามเหมือนสัตว์นรกดังเช่นการรุมโทรมเพื่อนนักเรียนด้วยกันเขายังไม่สลดเลยครับ ส่วนหนึ่งเกิดจากการเลี้ยงแบบ "เทวดาของแม่" เมื่อมาโรงเรียนเด็กพวกนี้คือปัญหาของเพื่อนครับ ยิ่งในปัจจุบันความสัมพันธ์ระหว่างครูกับศิษย์เปลี่ยนไปตามสภาพสังคมที่มีแต่ความแตกแยก มีความพยายามทำให้ครูแตกกับศิษย์ หมอแตกกับคนไข้ ประชาชนแบ่งฝ่ายกับข้าราชการทั้งที่ก็คือคนไทยเหมือนกัน ครูไม่สามารถอบรมสั่งสอนในแบบฉบับของคนไทยเพราะจะเป็นการละเมิดสิทธิเด็ก ครูจึงต้องไปมุ่งความสนใจกับเด็กส่วนใหญ่ที่เป็นเด็กปกติครับ  

ปกติเวลาได้ Forward mail ถ้ามีข้อความให้ช่วยส่งต่อเยอะๆก่อนที่จะส่งผมจะพิจารณาก่อนว่าในเมล์มีสาระหรือไม่ หากไม่มีผมก็ลบทิ้งทันที ยิ่งพวกชอบแช่งคนไม่ส่งต่อแล้วก่อนลบก็จะแช่งมันกลับไปก่อนด้วย แต่หากมีสาระบ้างก็จะลบคำที่เชิญชวนให้ส่งต่อหรือคำขอร้องออกก่อน

อย่างไรก็ขอขอบคุณจขกท.ครับ  แม้เหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นจริงแล้ว หรือไม่ก็ตาม ..
เอามาเป็นข้อเตือนใจให้ระวังระไวได้

อ่านแล้ว สะกิดใจครับ ให้ไม่ทำตน ตั้งอยู่ในความประมาท
ขอบคุณ จขกท ครับ

พาราฯ ที่ว่านี้ พาราเบลรัม 9 มม. หรือ พาราเซตามอล 500 มิลลิกรัม ครับ

เคยได้รับเหมือนกันครับ  จะจริงจะเท็จนี่ไม่ขอออกความเห็น  แต่ได้ข้อเตือนใจให้ระมัดระวังผู้ไม่หวังดี  เดี๋ยวนี้บางทีเรื่องร้ายๆ ก็เกิดกับเราแบบคาดไม่ถึงได้

ผมเคยโดนกับตัวครับ คล้ายๆกัน พอมาอ่านกระทู้ท่านเลยนึกขึ้นได้
 พาเจ้านายญี่ปุ่นกลับไปกินข้าวแถวทองหล่อ จะไปแถว สุขุมวิท 24 ประมาณ 3 ถึง 4 ทุ่มน จู่ๆก็มีจักรยานยนต์มาปาดหน้า เป็นชายอายุประมาณ 40 ต้นๆ ค่อนข้างท้วม สวมหมวกแบบ ครึ่งใบ เดินมาพร้อมกุมแขน แล้วบอกว่าผมขับรถเฉี่ยวเขา ผมงงมาก เพราะผมเป็นคนขับรถช้า และระวังมากโดยเฉพาะเวลาที่มีเจ้านายนั่งมาด้วย
ผมถามว่า เกิดเหตุที่ตรงไหน และรถผมก็ไม่มีรอย
แล้วเขาก็เริ่มขึนเสียงกรู มรึง
ผมยืนยันว่าไม่ได้ชน เดี๋ยวไปคุยกันที่ป้อมตำรวจข้างหน้า
 ผมรีบล้อครถแล้วเปิดไฟเลี้ยวจะออกไป เขาไม่ยอม ไปยืนขวางหน้ารถ แล้ว งัดโทรฯ มาโทร
ผมก็งัด ออกมาโทร 191 กดแล้ว เหมือนกัน กดแล้ว กดอีก  ไม่มีคนรับสาย
ผ่านไปประมาณ 2 นาที ยังไม่มีคนรับ ระหว่างนั้น พวกเขามาเคาะกระจก ผมเงยหน้ามองไป เห็นพวกเขา ยืนล้อมรถผมเต็มเลย
เจ้านายก็ถามว่า เกิดอะไรขึ้น ผมบอกว่า มอไดไนๆๆ (ตามพี่เพื่อนเคยสอนมา) เขาเริ่ม เคาะกระจกแรงขึ้น ผมเลย ลดกระจกลงมา
เขาถามว่า มรึงอยากมีเืรื่องเหรอ
ผมตอบไปว่า ไม่อยากมี จะไปส่งเจ้านายญี่ปุุ่น
เขาบอกว่า งั้นมรึงเอามาพันนึง ค่าทำขวัญน้องกรู
ผมบอกไม่มีเงินมากขนาดนั้นหรอก ระว่างนั้น ผมพยายามต่อ 191 ก็ยังไม่มีคนรับสาย
เขาถามว่า มึงมีเท่าไหร่
ผมบอกว่า มีไม่ถึงห้าร้อยหรอก ไปที่ รพ.ให้หมอตรวจดีกว่า เผื่อเป็นอะไรมาก รถผมมีประกันฯ ผมพยายาม แต่ไม่เป็นผล
เจ้านายญี่ปุ่นได้ยิน จึงตะโกนจากเบาะหลังว่า เท่าหร่ๆๆ (คงตามที่เขาเคยเรียนภาษาไทยมาบ้าง)
เขาบอกว่า วันเท่าซั่น (โอ พูดฝรั่งได้ด้วย)
เจ้านายญี่ปุ่นควักจ่ายไป พวกนั้นเลยแยกย้ายกันไป
ผมนั่งนิ่งไปพักนึง หันไปมองโทรฯ ยังพยายามต่อสายอยู่ ยังไม่มีคนรับ ผมเลยตัดวางสายไป
ทั้งหมดใช้เวลาประมาณ 5 นาที แต่มันนานมากสำหรับผม บอกตรงๆว่า กลัวมากครับ คิดถึงพ่อแม่ที่บ้านเลย ผมขับรถไป ในหัวก็คิดไปเรื่อย ต่างๆนานา ถ้ายังงั้น ถ้ายังงี้ ถ้าเราเป็น ตร. ก็คงจะดี ..ทำไมเราไม่เรียนตำรวจ เดี๋ยวมีลูกจะให้เรียน ตร. เป็นต้น
ตื่นเช้ามา ผมยังไม่หายสงสัย เดินดูรอบรถ ก็ไม่มีร่องรอย
ทุกวันนี้ ผมบันทึกเบอร์ จส.100 +1669 ไว้ตลอด  พบเห็นเหตุ แจ้งแล้วรับสายเร็วมาก และยังไม่มีปัญญาซื้อปืนพก (มีแค่ลูกซองยาวๆ)
ปล.ถ้าเป็นท่าน ท่านจะทำอย่างไร

ก็เลยมาเล่าสู่กันฟัง

ท่าน จกขท. ครับ ไม่ทราบว่า เค้าบอกหรือไม่เหตุเกิดที่ไหน

จะเป็นเรื่องจริง หรือ Forward Mail ก็ขอให้ระมัดระวังตัวกันครับพี่ๆทั้งหลาย สมัยนี้คนไม่ดีมีเยอะ
บางครั้งเราก็ต้องดูแลตัวเอง เจ้าหน้าที่มาไม่ทันหรอกครับ