|
หัวข้อ: หลงลืม เริ่มหัวข้อโดย: มะเอ็ม ที่ ธันวาคม 10, 2010, 11:47:57 AM ซึ้งเลย :'( :'(
(http://www.picciety.com/files/2010/12/10/17/1119209677.JPG) (http://www.picciety.com/?page=view&pid=MTExOTIwOTY3Nw==) Thank : เว็บฝากรูป (http://www.picciety.com) ฝากรูป (http://www.picciety.com) (http://www.picciety.com/files/2010/12/10/13/1677584696.JPG) (http://www.picciety.com/?page=view&pid=MTY3NzU4NDY5Ng==) Thank : เว็บฝากรูป (http://www.picciety.com) ฝากรูป (http://www.picciety.com) (http://www.picciety.com/files/2010/12/10/8/1876438980.JPG) (http://www.picciety.com/?page=view&pid=MTg3NjQzODk4MA==) Thank : เว็บฝากรูป (http://www.picciety.com) ฝากรูป (http://www.picciety.com) (http://www.picciety.com/files/2010/12/10/14/1229437603.JPG) (http://www.picciety.com/?page=view&pid=MTIyOTQzNzYwMw==) Thank : เว็บฝากรูป (http://www.picciety.com) ฝากรูป (http://www.picciety.com) (http://www.picciety.com/files/2010/12/10/26/1250769191.JPG) (http://www.picciety.com/?page=view&pid=MTI1MDc2OTE5MQ==) Thank : เว็บฝากรูป (http://www.picciety.com) ฝากรูป (http://www.picciety.com) (http://www.picciety.com/files/2010/12/10/21/1303484618.JPG) (http://www.picciety.com/?page=view&pid=MTMwMzQ4NDYxOA==) Thank : เว็บฝากรูป (http://www.picciety.com) ฝากรูป (http://www.picciety.com) (http://www.picciety.com/files/2010/12/10/14/1212146328.JPG) (http://www.picciety.com/?page=view&pid=MTIxMjE0NjMyOA==) Thank : เว็บฝากรูป (http://www.picciety.com) ฝากรูป (http://www.picciety.com) ทำงานมากไป อย่าลืมให้เวลาให้คนที่บ้านบ้างน่ะครับ::004:: ::004:: หัวข้อ: Re: หลงลืม เริ่มหัวข้อโดย: yod - รักในหลวง ครับ ที่ ธันวาคม 10, 2010, 11:51:03 AM ขอบคุณครับ พี่ มะเอ็ม สังคม ยุคปัจจุบันครับ เงินตรา คือ พระเจ้า ที่บรรดาลให้ สิ่งตอบสนอง เพียงภายนอก......... หัวข้อ: Re: หลงลืม เริ่มหัวข้อโดย: PU45™ ที่ ธันวาคม 10, 2010, 11:52:57 AM ลูกแบบนี้ มีด้วยหรือ ::010::
หัวข้อ: Re: หลงลืม เริ่มหัวข้อโดย: ~ Sitthipong - รักในหลวง ~ ที่ ธันวาคม 10, 2010, 12:24:37 PM ลูกแบบนี้ มีด้วยหรือ ::010:: มีครับ ใกล้ ๆ ผมเอง ::013:: หัวข้อ: Re: หลงลืม เริ่มหัวข้อโดย: ลุมพินี08 ที่ ธันวาคม 10, 2010, 01:07:03 PM ดูแลบิดามรรดาตอนที่ท่านยังมีชีวิตเถอะครับ ตายไปแล้วค่อยมาคุกเข่าไหว้ผมว่ามันสายไปเสียแล้ว
หัวข้อ: Re: หลงลืม เริ่มหัวข้อโดย: rute - รักในหลวง ที่ ธันวาคม 10, 2010, 01:30:08 PM ขอบคุณครับ... ::014::
หัวข้อ: Re: หลงลืม เริ่มหัวข้อโดย: pasta ที่ ธันวาคม 10, 2010, 02:42:59 PM มีครับ...ยิ่งกว่านิยาย
ลุงดำ ( นามสมมุติ ) อายุ 58 ปี เมียทิ้งไปตั้งแต่ลูกยังไม่ขวบ แกเริ่มเป็นแรงงานจากรายวันเป็นรายรายเดือน กินเงินเดือน + โอที ตกเดือนละ 8,000-9,000 บาท ทำมาร่วม 20 ปี อดมื้อกินมื้อส่งลูกเรียนจบมหาลัย ( อดจริงๆ กู้ยืมทุกอย่างส่งลูกสาวคนเดียว) ส่งลูกจนจบมหาลัยและได้บรรจุเป็นครูเอกชนอยู่ใน กทม. ด้วยที่ว่าแกเป็นเท้าแสนปมมีตุ่มเนื้อขึ้นตามตัวและใบหน้าเต็มไปหมด... ลูกแกอายครับอายเพื่อนอายนักเรียน ( แต่ก่อนไม่เป็น ) เมื่อ 2 ปีที่แล้วแกคิดถึงลูกเลยนัดเจอกันที่โรงเรียนวันหยุดที่โรงอาหาร..แกไปรอลูกตามนัดตั้งแต่ 8 โมงเช้า ... จนบ่ายสามลูกก็ยังไม่มาพบแกเห็นว่าเย็นแล้วเลยโทรฯ เข้ามือถือ ....คำตอบคือวันนี้หนูไม่ว่างเลยหนูขอโทษที่ปล่อยให้พ่อรอ...ลูกสาวร้องให้ในโทรฯ บอกให้พ่อกลับบ้านเดี่ยวเย็นมากกว่านี้จะลำบาก... พ่อหนูอายแฟนพ่อเข้าใจนะหนูกลัวแฟนหนูเขารังเกียจพ่อ ( นั่งรถโดยสารสระบุรี - กทม ) ...ทำไมแกถึงเล่าให้ผมฟัง... เพราะแกรักผม..ผมจุนเจือแกมาตลอด แต่ก็ไม่เคยเห็นหน้าลูกแก ทุกคนจะรู้ว่าแกหูหนวก ... แต่กับผมคุยกันเบาๆ แกก็ได้ยินแล้วครับ ...ทุกวันนี้ถ้าเจอแก ผมถามอยู่ครั้งเดียวแล้วไม่เคยถามอีกเลย ลูกส่งให้กินบ้างไหมลุงอายุมากแล้ว.... แกพูดเบาๆ แววตาสลดเลื่อนลอยว่า...ลูกเขาภาระเยอะ ขอขอบคุณพี่เอ็มที่รัก ... ที่กระทู้ขึ้นมาทำให้ผมนึกได้ครับ ::014:: หัวข้อ: Re: หลงลืม เริ่มหัวข้อโดย: RMAY ที่ ธันวาคม 10, 2010, 06:55:33 PM ลูกแบบนี้ มีด้วยหรือ ::010:: มีครับ ใกล้ ๆ ผมเอง ::013:: หัวข้อ: Re: หลงลืม เริ่มหัวข้อโดย: ban.cha ที่ ธันวาคม 10, 2010, 07:12:26 PM รู้สึกเศร้าใจจัง....
ทำงานจนหลงลืมพ่อ-แม่ที่แก่เฒ่า ::004:: หัวข้อ: Re: หลงลืม เริ่มหัวข้อโดย: วุธ อุดร -รักในหลวง~ ที่ ธันวาคม 10, 2010, 10:31:37 PM พ่อแม่เลี้ยงลูกได้เป็นสิบ...ลูกเป็นสิบกลับเลี้ยงพ่อแม่สองคนไม่ได้ :~)
หัวข้อ: Re: หลงลืม เริ่มหัวข้อโดย: ~ Sitthipong - รักในหลวง ~ ที่ ธันวาคม 10, 2010, 10:37:57 PM ลูกแบบนี้ มีด้วยหรือ ::010:: มีครับ ใกล้ ๆ ผมเอง ::013:: ของผมที่เจอ เห็นพ่ออยู่ทุกวันแต่ไม่สนใจ บ้านอยู่ห่างจากบ้านพ่อตัวเอง ๑๐ กว่าเมตร เลี้ยงหมาไว้เรียกหมา ลูก ๆๆ หมาได้กินดีกว่าพ่อตัวเองอีก ....... :<< ::010:: ::010:: หัวข้อ: Re: หลงลืม เริ่มหัวข้อโดย: JJ-รักในหลวง ที่ ธันวาคม 11, 2010, 08:12:56 AM เศร้าจัง
หัวข้อ: Re: หลงลืม เริ่มหัวข้อโดย: duriankuan 2499 ที่ ธันวาคม 11, 2010, 11:35:47 AM ลูกมีภาระมาก น่าเห็นใจครับ แต่ทุกอย่างจะเป็นแรงสะท้อนกลับในวันหน้า เวรกรรมมีจริงครับ ::014::
หัวข้อ: Re: หลงลืม เริ่มหัวข้อโดย: Nat_usp ที่ ธันวาคม 11, 2010, 03:15:48 PM ขอบคุณน้ามะเอ็มครับ
+1 ครับผม **************** เอ้า ... ของน้าpasta ด้วยครับ +1ครับ หัวข้อ: Re: หลงลืม เริ่มหัวข้อโดย: pasta ที่ ธันวาคม 11, 2010, 03:30:31 PM ขอบคุณน้ามะเอ็มครับ +1 ครับผม **************** เอ้า ... ของน้าpasta ด้วยครับ +1ครับ ขอบคุณครับผม ::014:: หัวข้อ: Re: หลงลืม เริ่มหัวข้อโดย: จอยฮันเตอร์ ที่ ธันวาคม 11, 2010, 03:35:19 PM ต้องโทรหาแม่สักหน่อย ::002::
หัวข้อ: Re: หลงลืม เริ่มหัวข้อโดย: Major ที่ ธันวาคม 21, 2010, 11:32:32 AM มีคนบอกผมว่า ถ้าทำงานแล้วพะวงเรื่อง ลูก , ภรรยา , พ่อ , แม่ รังแต่จะทำให้เสียงานเสียการ
ผมก็เลยถามเหตุผลเขา เขาบอกว่า ถ้าทำแล้วพะวง ให้ปรึกษา ภรรยา ว่าสามารถดำรงตนได้ไหม ถ้าไม่มีผม ผมก็คิด (เพราะภรรยาต่างถิ่นฐานบ้านเกิดมา) คำหนึ่งที่ผมปั้นคำถามไว้แล้วยังไม่ได้ถามเขาเสียที เพราะไม่มีโอกาสเจอกันอีก คำถามที่ผมปั้นไว้คือ "ตอนที่พี่เขียนเพื่อย้ายมาเนี่ย ให้เหตุผลว่าอะไร "อยู่ร่วมกับครอบครัว , ดุแลบิดา-มารดา หรือ สนองตัณหาเจ้านาย ? " สัญญาครับว่าถ้าเจออีกผมจะถาม เหตุมันเกิดจากว่า ให้ลงทุนทำอะไรก็ตามเกี่ยวกับที่ทำงาน ก็บอกว่าให้สำรองไปก่อนแล้วมาเบิก (เคยสำรองกว่าจะเบิกได้เกือบ ๒ เดือน) ประชุม ก็มักจะมีเรื่องประเภท สัพเพเหระ หาความแทบจะไม่ได้ ชมคนโน้น ลืมคนนี้ ด่าคนนั้น เป็นการสร้างเสริมแรงลบ มากกว่า แรงบวก หมดเรี่ยวหมดแรงไม่อยากทำอะไรให้อีก หรือไม่ก็ ถ่ายรูปจากสถานที่ ที่สมบูรณ์เพียบพร้อม แล้วนำมาเปรียบเทียบว่าทำอย่างเขาได้ไหม (ได้ ของบประมาณมาจะดำเนินการให้) ได้เงินมาทำ ทำเสร็จบอกว่า ไม่ใช่แบบที่ต้องการ ทำไม ไม่แบบโน้น แบบนี้ ให้แก้ไข(ทั้ง ๆ ที่แบบที่เป็นไม่เคยมีใครคิดทำมาก่อน และก็เป็นประโยชน์แก่ทางหน่วยงาน ตามระเบียบอีกต่างหาก และเหมือนกับเขาเป๊ะ ตะแกก็บอกว่าทำไมไม่คิดทำเอง ทำตามเขาทำไม) บ่น เฉย ๆ ครับ อัดอั้นจัง ขอระบายหน่อยนะครับ ท่านสมาชิก ตอนนี้เลยต้องทำตามน้ำบ้าง ทวนน้ำบ้าง (เพราะไม่อยากเป็นปลาตาย : ปลาตายมักไปตามน้ำ) มันอาจจะไม่ค่อยเกี่ยวกับชื่อกระทู้ "หลงลืม" เท่าไรนัก แต่ผมตระหนักว่า ทุกวันนี้ผมทำงานเพื่ออะไร ประการแรก ๆ ที่ผมคิดได้คือ "ครอบครัว" ครับ ถัดไป ก็เป็น อาชีพหน้าที่การงาน โดยยึดถืด "เอ็นดูเขา เอ็นเราขาด" ไว้ก่อน ทำงานในหน้าที่ให้ดีที่สุด มันจะมีอุปสรรคหรือตัวแปลอะไรที่ต้องทำให้เราเดินเอียงไปบ้าง ก็ต้องพยายามกลับมาเดินให้ตรงเหมือนเดิม แคร์ ความรู้สึกคนรอบข้างให้เยอะ โดยเฉพาะ คนในครอบครัว อันอบอุ่น เจ้านายจะด่าบ้าง กลั่นแกล้งบ้าง ก็ช่าง....มัน เขาคงอยู่กับเราไม่นาน อย่างน้อย อีกไม่กีปีก็ หมดอายุ หรือ ไม่ก็อายุขัยไปเอง ด้วยความเคารพครับ ปล.ทุกวันนี้ มีแรงฮึด มีสติที่อยู่กับตัวได้ ก็ คำว่า "ครอบครัว" นี่แหละครับ หัวข้อ: Re: หลงลืม เริ่มหัวข้อโดย: คมขวาน รักในหลวง ที่ ธันวาคม 21, 2010, 12:14:36 PM มีครับ...ยิ่งกว่านิยาย ผมเชื่อว่าลุงดำ ( นามสมมุติ ) อายุ 58 ปี เมียทิ้งไปตั้งแต่ลูกยังไม่ขวบ แกเริ่มเป็นแรงงานจากรายวันเป็นรายรายเดือน กินเงินเดือน + โอที ตกเดือนละ 8,000-9,000 บาท ทำมาร่วม 20 ปี อดมื้อกินมื้อส่งลูกเรียนจบมหาลัย ( อดจริงๆ กู้ยืมทุกอย่างส่งลูกสาวคนเดียว) ส่งลูกจนจบมหาลัยและได้บรรจุเป็นครูเอกชนอยู่ใน กทม. ด้วยที่ว่าแกเป็นเท้าแสนปมมีตุ่มเนื้อขึ้นตามตัวและใบหน้าเต็มไปหมด... ลูกแกอายครับอายเพื่อนอายนักเรียน ( แต่ก่อนไม่เป็น ) เมื่อ 2 ปีที่แล้วแกคิดถึงลูกเลยนัดเจอกันที่โรงเรียนวันหยุดที่โรงอาหาร..แกไปรอลูกตามนัดตั้งแต่ 8 โมงเช้า ... จนบ่ายสามลูกก็ยังไม่มาพบแกเห็นว่าเย็นแล้วเลยโทรฯ เข้ามือถือ ....คำตอบคือวันนี้หนูไม่ว่างเลยหนูขอโทษที่ปล่อยให้พ่อรอ...ลูกสาวร้องให้ในโทรฯ บอกให้พ่อกลับบ้านเดี่ยวเย็นมากกว่านี้จะลำบาก... พ่อหนูอายแฟนพ่อเข้าใจนะหนูกลัวแฟนหนูเขารังเกียจพ่อ ( นั่งรถโดยสารสระบุรี - กทม ) ...ทำไมแกถึงเล่าให้ผมฟัง... เพราะแกรักผม..ผมจุนเจือแกมาตลอด แต่ก็ไม่เคยเห็นหน้าลูกแก ทุกคนจะรู้ว่าแกหูหนวก ... แต่กับผมคุยกันเบาๆ แกก็ได้ยินแล้วครับ ...ทุกวันนี้ถ้าเจอแก ผมถามอยู่ครั้งเดียวแล้วไม่เคยถามอีกเลย ลูกส่งให้กินบ้างไหมลุงอายุมากแล้ว.... แกพูดเบาๆ แววตาสลดเลื่อนลอยว่า...ลูกเขาภาระเยอะ ขอขอบคุณพี่เอ็มที่รัก ... ที่กระทู้ขึ้นมาทำให้ผมนึกได้ครับ ::014:: สุภาพสตรีท่านนี้ ไม่มีทางที่จะได้พบ ความเจริญก้าวหน้าในชีวิต ครับ น้า อรรถ หัวข้อ: Re: หลงลืม เริ่มหัวข้อโดย: สหายแป๋ง คนดง ที่ ธันวาคม 21, 2010, 12:45:49 PM ต้องโทรหาแม่สักหน่อย ::002:: สามีกัตญญูแห่งปีและเป็นบุตรที่ดีของพ่อ-แม่แลพร้อมเป็นพ่อที่ดีของลูกๆ.................. ::002:: ::002:: ::002:: หัวข้อ: Re: หลงลืม เริ่มหัวข้อโดย: submachine -รักในหลวง- ที่ ธันวาคม 21, 2010, 12:57:43 PM ต้องโทรหาแม่สักหน่อย ::002:: ผมว่าจะโทรไปยืมตังค์แม่เหมือนกัน... ;D หัวข้อ: Re: หลงลืม เริ่มหัวข้อโดย: Peerapat - รักในหลวง ที่ ธันวาคม 21, 2010, 01:14:06 PM ..คนแบบนี้มีเยอะมากในสังคม และจะเยอะกว่านี้แน่ สังคมเราถดถอยลงไป ทุกที ทุกที..
หัวข้อ: Re: หลงลืม เริ่มหัวข้อโดย: pasta ที่ ธันวาคม 21, 2010, 05:50:15 PM มีครับ...ยิ่งกว่านิยาย ผมเชื่อว่าลุงดำ ( นามสมมุติ ) อายุ 58 ปี เมียทิ้งไปตั้งแต่ลูกยังไม่ขวบ แกเริ่มเป็นแรงงานจากรายวันเป็นรายรายเดือน กินเงินเดือน + โอที ตกเดือนละ 8,000-9,000 บาท ทำมาร่วม 20 ปี อดมื้อกินมื้อส่งลูกเรียนจบมหาลัย ( อดจริงๆ กู้ยืมทุกอย่างส่งลูกสาวคนเดียว) ส่งลูกจนจบมหาลัยและได้บรรจุเป็นครูเอกชนอยู่ใน กทม. ด้วยที่ว่าแกเป็นเท้าแสนปมมีตุ่มเนื้อขึ้นตามตัวและใบหน้าเต็มไปหมด... ลูกแกอายครับอายเพื่อนอายนักเรียน ( แต่ก่อนไม่เป็น ) เมื่อ 2 ปีที่แล้วแกคิดถึงลูกเลยนัดเจอกันที่โรงเรียนวันหยุดที่โรงอาหาร..แกไปรอลูกตามนัดตั้งแต่ 8 โมงเช้า ... จนบ่ายสามลูกก็ยังไม่มาพบแกเห็นว่าเย็นแล้วเลยโทรฯ เข้ามือถือ ....คำตอบคือวันนี้หนูไม่ว่างเลยหนูขอโทษที่ปล่อยให้พ่อรอ...ลูกสาวร้องให้ในโทรฯ บอกให้พ่อกลับบ้านเดี่ยวเย็นมากกว่านี้จะลำบาก... พ่อหนูอายแฟนพ่อเข้าใจนะหนูกลัวแฟนหนูเขารังเกียจพ่อ ( นั่งรถโดยสารสระบุรี - กทม ) ...ทำไมแกถึงเล่าให้ผมฟัง... เพราะแกรักผม..ผมจุนเจือแกมาตลอด แต่ก็ไม่เคยเห็นหน้าลูกแก ทุกคนจะรู้ว่าแกหูหนวก ... แต่กับผมคุยกันเบาๆ แกก็ได้ยินแล้วครับ ...ทุกวันนี้ถ้าเจอแก ผมถามอยู่ครั้งเดียวแล้วไม่เคยถามอีกเลย ลูกส่งให้กินบ้างไหมลุงอายุมากแล้ว.... แกพูดเบาๆ แววตาสลดเลื่อนลอยว่า...ลูกเขาภาระเยอะ ขอขอบคุณพี่เอ็มที่รัก ... ที่กระทู้ขึ้นมาทำให้ผมนึกได้ครับ ::014:: สุภาพสตรีท่านนี้ ไม่มีทางที่จะได้พบ ความเจริญก้าวหน้าในชีวิต ครับ น้า อรรถ ครับคุณครู ::014:: หัวข้อ: Re: หลงลืม เริ่มหัวข้อโดย: kit.8 รักในหลวง ที่ ธันวาคม 22, 2010, 10:04:52 AM มีครับ...ยิ่งกว่านิยาย ผมเชื่อว่าลุงดำ ( นามสมมุติ ) อายุ 58 ปี เมียทิ้งไปตั้งแต่ลูกยังไม่ขวบ แกเริ่มเป็นแรงงานจากรายวันเป็นรายรายเดือน กินเงินเดือน + โอที ตกเดือนละ 8,000-9,000 บาท ทำมาร่วม 20 ปี อดมื้อกินมื้อส่งลูกเรียนจบมหาลัย ( อดจริงๆ กู้ยืมทุกอย่างส่งลูกสาวคนเดียว) ส่งลูกจนจบมหาลัยและได้บรรจุเป็นครูเอกชนอยู่ใน กทม. ด้วยที่ว่าแกเป็นเท้าแสนปมมีตุ่มเนื้อขึ้นตามตัวและใบหน้าเต็มไปหมด... ลูกแกอายครับอายเพื่อนอายนักเรียน ( แต่ก่อนไม่เป็น ) เมื่อ 2 ปีที่แล้วแกคิดถึงลูกเลยนัดเจอกันที่โรงเรียนวันหยุดที่โรงอาหาร..แกไปรอลูกตามนัดตั้งแต่ 8 โมงเช้า ... จนบ่ายสามลูกก็ยังไม่มาพบแกเห็นว่าเย็นแล้วเลยโทรฯ เข้ามือถือ ....คำตอบคือวันนี้หนูไม่ว่างเลยหนูขอโทษที่ปล่อยให้พ่อรอ...ลูกสาวร้องให้ในโทรฯ บอกให้พ่อกลับบ้านเดี่ยวเย็นมากกว่านี้จะลำบาก... พ่อหนูอายแฟนพ่อเข้าใจนะหนูกลัวแฟนหนูเขารังเกียจพ่อ ( นั่งรถโดยสารสระบุรี - กทม ) ...ทำไมแกถึงเล่าให้ผมฟัง... เพราะแกรักผม..ผมจุนเจือแกมาตลอด แต่ก็ไม่เคยเห็นหน้าลูกแก ทุกคนจะรู้ว่าแกหูหนวก ... แต่กับผมคุยกันเบาๆ แกก็ได้ยินแล้วครับ ...ทุกวันนี้ถ้าเจอแก ผมถามอยู่ครั้งเดียวแล้วไม่เคยถามอีกเลย ลูกส่งให้กินบ้างไหมลุงอายุมากแล้ว.... แกพูดเบาๆ แววตาสลดเลื่อนลอยว่า...ลูกเขาภาระเยอะ ขอขอบคุณพี่เอ็มที่รัก ... ที่กระทู้ขึ้นมาทำให้ผมนึกได้ครับ ::014:: สุภาพสตรีท่านนี้ ไม่มีทางที่จะได้พบ ความเจริญก้าวหน้าในชีวิต ครับ น้า อรรถ ครับคุณครู ::014:: หัวข้อ: Re: หลงลืม เริ่มหัวข้อโดย: cobra-รักในหลวง ที่ ธันวาคม 22, 2010, 12:00:39 PM หรือว่าทุกวันนี้เด็กกินแต่นมวัว ไม่เคยดื่มนมแม่ เลยทำให้จิตใจเป็นอย่างนี้ พฤติกรรมของเด็กสมัยนี้ แตกต่างไปจากเดิิมมากครับ
|