ผมเริ่มงง เมื่อก่อนบอกว่างานบางอย่างที่มันหนัก มันสกปรก หาคนไทยทำไม่ได้ เลยเป็นข้ออ้างให้นำแรงงานต่างด้าวเข้ามาทำ
เช่น ลูกเรือประมง ที่คนไทยไม่อยากทำแล้ว
ถ้าจะให้คนไทยทำต้องจ่ายค่าจ้างแพงขึ้น แพงจนถึงระดับที่คนไทยกลับมายอมทำงานหนักเหล่านี้ เพราะค่าจ้างเป็นแรงจูงใจ
เจ้าของเรือบอกไม่ไหว แค่ค่าน้ำมันก็เจ๊กอั้กแล้ว ขอพม่าทำดีกว่า ปลาทะเลก็จะไม่แพงเกินไปด้วยผู้บริโภคไม่ต้องเดือดร้อน
แต่งานเชือดไก่แปรรูปเนี่ย มันหนักจนหาคนไทยทำไม่ได้แล้วหรือครับ
....ถ้าเราไปถามผู้ประกอบการ ทุกคนอยากจ้างคนที่ค่าแรงถูกหมดแหละครับ
ถ้าเราเปิดโอกาสให้เขาเลือก เขาย่อมเลือกจ้างแรงงานต่างด้าวแน่
คำถามคือ เราต้องให้ผู้ประกอบการมีโอกาสเลือกถึงไหนกัน?
คำถามที่สอง แล้วคนไทยเขาไปทำงานอะไรกันน่ะครับ?
ผมถามผู้บริหารบ้านเมืองแล้วกัน
ขอตอบคำถามที่สอง เท่าที่ทราบจากผู้ประกอบการใช้แรงงานต่างด้าว และคาดเดาว่าคนไทยที่หายไปนั้น
มีหลายประเภทนะครับ
1. ไปสมัครทำงานตาม ห้างค้าปลีกหรือสะดวกซื้อ เปลี่ยนงานไปเรื่อยๆ แล้วแต่ความพอใจหรือหนีหนี้ หนีกิ๊ก
2. ขายแรงงานในต่างประเทศ โชคดีก็ได้เงินกลับมา หากโชคร้ายเป็นหนี้กลับมา
3. ประเภทรักที่จะทำชั่วก็เป็นเอเยนต์ค้ายา
4. ขี้เกียจสุดสุดก็ห่มเหลืองขอข้าวและเงินทำบุญไปวันๆ
5. บ้างส่วนก็ร่วมตามม๊อบที่ผ่านมา
สรุปแล้วอนาคตคนไทยเจ้าของประเทศก็ไม่ได้ดีกว่าคนต่างด้าวที่มาแย่งงานทำครับ
เพราะ มีพวกต่างด้าวที่ขยันเก็บเงินเก็บทองก็ให้เงินกับเจ้าหน้าที่ชั่วๆ แอบทำบัตรประชาชนสวมให้
แล้วยังนำพวกญาติพี่น้องมาทำงานทำธุรกิจ ต่อไปคงได้เห็นพวกนี้จ้างงานคนไทยสกปรกบ้างในไม่ช้าครับ
ถามว่าจะแก้ที่ตรงไหน คงตอบว่าต้องแก้ที่ตัวคนไทย และครอบครัวที่ปลูกฝังพวกเขาก่อนครับ
