ของผมลองเอาเลเซอร์ที่ใช้ตั้งกล้อง เสียบปากกระบอก แล้วลองเหนี่ยวไกดู สังเกตุจุดเลเซอร์บนผนัง อืม จังหวะลั่นไกมันก็นิ่งดี ขยับก็นิดเดียว แล้วไงเวลายิงจริง แล้วมันผิดไกลจังหว่า เป้าพิมพ์จากกระดาษ A4 นับรูไม่ครบ
ใช้วิธีสังเกตุตัวเองตอนที่ปืนลูกหมด แต่สไลด์ไม่ยอมค้าง ยิงแล้วดังแชะ เห็นชัดเจนเลยครับ ว่าเราแหยงปืน ทำให้กระตุกไก (มากๆ) ปากกระบอกปืนมุดลงชัดเจน ให้เพื่อนลองเอากระสุนดัมมี่ใส่สลับกระสุนจริง ก็ได้ผลอย่างเดียวกัน ก็เลยได้ความคิดว่า เรากระตุกไกเพราะเราแหยงปืนต่างหาก เพราะฉะนั้นต้องแก้ที่อาการแหยงปืนให้ได้่ก่อน ซึ่งอาการแหยงปืน ผมว่ามาจากสองสาเหตุคือ เสียงดัง และแรงรีคอยด์
พบว่าถ้าเราใส่ที่ครอบหูจะลดเสียงลงได้ดีกว่า แบบอุดหู ทำให้เราหายจากอาการแหยงปืนได้เร็วกว่า เพราะเสียงไม่ค่อยดังเท่าไร ส่วนเรื่องแรงรีคอยด์ต้องอาศัยความเคยชินเอาครับ
ที่พอสังเกตุได้อีกอย่างคือ การกระพริบตาตอนจังหวะลั่นไก ให้พยามฝืนลืมตาไว้ขณะลั่นไก ถ้าไม่เผลอกระริบตาได้แล้ว แปลว่าเริ่มหายจากอาการแหยงปืน แล้วครับ

ทั้งนี้ต้องอาศัยความเคยชินด้วยครับ ถ้าได้ยิงวันละซักครึ่งกล่อง จะได้ผลดีกว่ายิงทีเดียวทีละหลายๆกล่อง ถ้าใช้กระสุนเท่ากัน ลองเอาไปใช้ดูครับ
