ขอบคุณทุกความเห็นครับ แต่ละคนก็คิดเห็นแตกต่างกันไปตามความรู้สึกของตัวเอง (โดยเฉพาะคุณสมชาย) ผมก็เป็นข้าราชการทีทำงานตรงไปตรงมา ประชุมกํบท่านนายอำเภอประจำ งานที่เกี่ยวข้องทั้งงานราษฏร์งานหลวงก็ไปร่วมเสมอ แต่ผมเป็นคนเคารพกฎหมาย ไม่ต้องการใช้เส้นสายใช้สาย คือต้องการทำตามระเบียบดูซิว่าจะเป็นไง ถ้าจะเอาจริง ๆ ไม่มีปัญหาหรอกครับ แต่อยากเล่าให้ฟังถ้าเป็นชาวบ้านธรรมดา จะเป็นอย่างไร (ผมก็ถือว่าผมเป็นประชาชนคนหนึ่งเหมือนกัน ไม่อยากใช้อภิสิทธิ์อะไร) : ในใบป.1 ก็ระบุตำแหน่ง ระดับของผู้ขออยู่แล้ว เมื่อท่านไม่ให้ ก็ไม่ว่าอะไร เพียงแต่อยากเล่าให้ฟัง (เคยขอ.357 มาแล้ว) ผมอยากให้ข้าราชการทำตัวให้เป็นตัวอย่างประชาชน กฎหมายมีว่าอย่างไรก็ว่าไป ถ้าจะใช้วิธีพิเศษแล้วมีกี่คนที่ทำแบบนั้นได้ แล้วคนอื่น ๆ ล่ะ ขอบคุณมากครับ พอแล้วนะครับ.
พี่สมชายเขาไม่ได้แนะนำวิธีพิเศษหรอกครับ... เพียงแต่แนะแนวทางในสิทธิ์ที่ประชาชนทุกคนควรมี... คือ... ถ้าขอแล้วไม่ได้... คนขอก็มีสิทธิ์สอบถามว่าทำไม่ถึงไม่ได้... คุณสมบัติข้อไหนขาด... ลองอ่านกระทู้ปักหมุดหรือกระทู้ต่อสู้กับนายทะเบียนดูสิครับ... จะพบว่าสมาชิกในนี้ส่วนใหญ่จะต่อต้านการติดสินบนเจ้าหน้าที่...
...การที่มีสิทธ์แล้วยินยอมให้เขาริดรอนสิทธิ์... นั่นแหละครับคือการสมยอมให้เขากระทำผิดกฏ...
ตามนั้นครับ...
คือ จขกท. เป็นข้าราชการระดับผู้ใหญ่แล้ว และตามสามัญสำนึกของคนทั่วไปนั้น ข้าราชการระดับเทียบเท่ารองอธิบดีนี่ความรับผิดชอบหนักหนาสาหัสมากกว่าความรับผิดชอบอาวุธปืนขนาด .45 แค่หนึ่งกระบอกนะครับ... จนป่านนี้ยังนึกไม่ออกว่าข้าราชการพลเรือนสามัญระดับเทียบเท่ารองอธิบดีฯ จะสามารถขาดคุณสมบัติข้อไหนได้ครับ, หากไม่แน่จริงไม่ก้าวขึ้นมารับเครื่องราชชั้นสายสะพายฯหรอกครับ...
การที่นายทะเบียนไม่อนุญาตใบ ป.3 นั้นแสดงว่าต้องมีเหตุผลเอาเรื่องอยู่ ซึ่ง จขกท. มีสิทธิรับทราบข้อมูลประกอบการตัดสินใจ, อย่าว่าแต่ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่เลยครับ แค่ประชาชนธรรมดา ก็สามารถใช้สิทธิ์ตาม พ.ร.บ.ข้อมูลข่าวสารฯ... ดังนั้นการสะกิดถามนายทะเบียนฯ นั้นในทางราชการถือเป็นการให้เกียรตินายทะเบียนนะครับ, เพราะหากไม่ให้เกียรติ จะใช้วิธีทำหนังสือสอบถามแล้วส่งให้งานสารบัญฯ ของนายทะเบียนลงทะเบียนรับเรื่อง จากนั้นกระบวนการก็จะเข้าสู่โหมด"ถอยเงียบๆไม่ได้"ทุกอย่างทำเป็นหนังสือก็จะต้องโต้ตอบเป็นหนังสือทั้งสิ้น ซึ่งกระบวนการราชการจะห้วน กระชับ และไม่ยืดหยุ่น, ใครมีช่องเป็นโดนแซะด้วยหนังสือเป็นเอกสารหลักฐานครับ...
ดังนั้นเมื่อข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ยื่นคำร้องขอใบ ป.3 ต่อนายทะเบียนฯ แล้วนายทะเบียนไม่อนุมัตินั้น จึงมีสาเหตุอยู่ 2 อย่างคือ... 1) นายทะเบียนเผลอไม่อนุมัติตามความเคยชิน(อันนี้ถึงได้สะกิดถาม), 2) ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ท่านนั้นมี"แผล"ที่นายทะเบียนไม่อยากสะกิดฯ(ข้าราชการส่วนน้อย)...
สำหรับ จขกท. แล้วนายสมชายมั่นใจว่าเกิดจากข้อ 1) เพราะถ้าเป็นข้าราชการประเภทมี"แผล"อันเกี่ยวข้องกับอาวุธปืนแล้ว(ข้าราชการส่วนน้อย) ก็คงไม่ออกมา Post ว่า"สงสัย"ตามหน้าเว็บบอร์ดหรอกครับ... เพราะข้าราชการประเภทที่ว่านั้นจะมี"ทักษะการบริหารเด็กๆ"เสียจนไม่ต้องใช้อาวุธปืนถูกกฎหมายครับ...
