เข้าบ้านคนอื่นยามวิกาล เค้ามีเจตนาดีหรอครับ เรายิงเพื่อจับกุม หรือ ขัดขวางการหนี (ขโมยก็ยังไม่ตายซะหน่อย) กฎหมายก็น่าจะเห็นถึงความสำคัญแล้วนะครับว่าสามารถทำได้
และหากมองมุมกลับกัน เจ้าของบ้านสามารถยิงขโมยในลักษณะนี้ได้จะมีขโมยมากขึ้นหรือลดลง (อันนี้แล้วแต่มุมมองของคนมีอำนาจล่างกฎหมาย หากพวกใจเซาะแต่ชอบเอามนุษยธรรมมาอ้างก็จะค้านหัวชนฝา แล้วเวลาเจ้าของบ้านถูกขโมยฆ่าตายไม่เห็นพวกรักมนุษยธรรมมาบอกว่าชีวิตต้องชดใช้ด้วยชีวิตเลย) หรืออีกมุมหนึ่งอาจทำให้ขโมยต้องหาปืนมาตอนเวลางัดบ้านคนโน้นคนนี้ หากเจอเจ้าของบ้านมีปืนก็ยิงให้ตายได้เลยชอบด้วยกฎหมาย ปืน-ปืน ส่วนกลัวว่าขโมยจะไปหาปืนมาใช้ก็ป้องกันที่ต้นเหตุครับอบ่าไปป้องกันที่ปลาบเหตุ ปืนไม่ใช่สาเหตุ คนมากกว่าที่เป็นสาเหตุ หากกฎหมายเอาผิดอย่างรุนแรงกับคนที่มีปืนเถื่อน แล้วใครจะกล้ามีปืนเถื่อนครับ ให้ฟรียังไม่เอาเลย
ยกตัวอย่างง่ายๆนะครับ รถเถื่อนทุกวันนี้มีมากมาย ทำไมถึงยังมีอยู่ และการขโมยรถทำไมไม่ลดลง เพราะโทษมันไม่แรง ชำแหละแป๊บเดียวเป็นเศษเหล็กก็หาไม่เจอ หรือไม่ก็สวมทะเบียนกันไปเลย ถ้าโทษมันรุนแรงอย่างเช่นสิงค์โปร์ คงไม่มีคนกล้า
เคยอ่านหนังสือฉบับหนึ่งเนื้อหาเกี่ยวกับเรื่องอนุญาติให้ประชาชนพกปืน หรือ ครอบครองได้สักอย่างเนี่ยแหละของ USA เกิดเหตุการณ์คนร้ายยิงผู้โดยสารตายไปหลายคนในขบวนรถไฟ ผู้ควบคุมกฎหมายกลับมองอีกมุมหนึ่งว่าเป็นเพราะโจรมีปืนอยู่คนเดียวเลยทำให้มีคนตายมากขนาดนี้ หากประชาชนคนอื่นมีปืนคงหยุดโจรได้บ้างแล้วกว่าเจ้าหน้าที่จะลงไปใต้ดินหยุดขบวนรถไฟ คนก็ตายไปเยอะแล้ว

คงไม่มีใครอยากให้ใครก็ไม่รู้โดยเฉพาะคนไม่ดีมาตายในบ้านตัวเองหรอกครับ กรณีกลัวการที่ประชาชนไปยิงกันเองผมว่าไม่สมเหตุสมผลเลย มีหรอครับเราไม่ชอบใครแล้วจะปืนเข้าไปบ้านเค้า หรือใครคนหนึ่งถือปืนมายิงเราในบ้านเราถึงจะตอบโต้ได้อย่างเหมาะสม ลูกปืนนะครับไม่ใช่หมัดจะได้รอให้อีกฝ่ายกระทำก่อนแล้วค่อยตอบโต้ได้ ผมว่าถ้ารอคงได้ไปเฟ้ายมพบาลแล้วล่ะครับ
ผู้มีอำนาจควรคำนึงถึงจุดนี้ได้แล้วครับ