ทางขึ้นเขา,ดอย หรืออื่นๆที่ชันและน่กลัวมีเส้นไหนบ้างครับ

[เอก@ดอยฯ]

ดอยอิทนนท์ ลงไป อ.แม่แจ่ม เสียวได้ใจพอสมควร 

[saengsakul-รักในหลวง]

นอกจากสายแม่สอด-อุ้มผางแล้ว เส้นจาก แม่สายไปดอยตุง ที่เลาะตะเข็บชายแดนก็ไม่เลวค่ะ

เส้นนี้จะผ่าน " ดอยผาหมี "

ซ้ายมือเป็นค่ายของพี่ๆทหารไทย   แต่ขวามือนี่สิ   เป็นค่ายของทหารพม่า

 

                     เคยหลงเข้าไปเมื่อปี ๔๖ ครับ กลับจากแม่สายจะไปนมัสการพระธาตุดอยตุง วิ่งเลาะตะเข็บชายแดน หารถวิ่งสวนหรือแซงสักคนก็ไม่มี
ตามถนนเป็นลูกรังสลับราดยาง ไหล่ถนนทรุดต้องใช้หินมาถมเป็นระยะ วิ่งมาถึงด่านทหารไทย ถูกเรียกตรวจสอบถามว่ามาได้อย่างไร ถนนขาดเป็นระยะ
ไม่มีใครเขากล้าใช้กันหรอกครับ ถนนก็น่าหวาดเสียวแถมแถบขวามือเป็นค่ายของทหารพม่า สงสัยแบ่งเขตโดยใช้ถนนเป็นกันชน แต่ของพม่าอยู่สูงกว่า
น่าเห็นใจทหารไทยการไปมาลำบาก การส่งเสบียงต้องใช้ส่งทาง ฮ. ส่วนทางขึ้นพระธาตุดอยตุงก็น่ากลัว สูงชันรถสวนกันแถบไม่ได้ข้างๆเป็นที่ลาดชัน
มาก บางโค้งต้องหยุดรอ เพราะสวนกันไม่ได้ ถ้าไม่ใช่เพราะเป็นพระธาตุประจำเดือนเกิดของภรรยาผมคงไม่ดั้นด้นไปแน่ครับ ส่วนพระธาตุประจำเดือนเกิด
ของผมเป็นพระธาตุดอยสุเทพขึ้นง่ายกว่าครับ

[-Joke-]

แค่ทางขึ้นพระตำหนักที่ตรงเขาค้อ กับฐานทหาร ผมก็ว่าน่ากลัวแล้วครับ แหะๆ

แต่ที่น่ากลัวที่สุดที่เจออยู่ที่อินเดีย ในรัฐทามิล นาดู เป็นทางไปเมืองบนภูเขาชื่อว่าอุ๊ตตี้ ครับ ถนนเป็นลูกรังเลาะไหล่เขา ไม่มีไฟ ไม่มีป้ายสะท้อนแสงที่ทางโค้ง ความกว้างราวๆ เลนครึ่ง ไม่มีรั้วกั้น มองลงไปเห็นแต่ยอดต้นยูคาลิปตัส จะสวนกันต้องจอดให้ผ่านไปครับ

ที่น่ากลัวกว่านั้นคือพอตัดเข้าป่าไปก็มีพวกดักปล้น ต้นปี 2008 ผมโดนดักปล้นกับรถอีกคันข้างหน้า โชคดีที่ทหารมาครับ

[แปจีหล่อ]

แม่สอด-อุ้มผาง ผมขับเองบางทีก็เมารถเองครับ เคยอยู่ครั้งหนึ่งเส้นทางตาก แม่สอดไม่รู้เป็นไรผมขับไปเองก็ยังเมารถเองต้องจอดนอนกลางทางครับ

[นายกระจง]

เขาค้อครับ ควรขึ้นและลงทางพิษณุโลกเท่านั้นครับ

ผมเคยไปขึ้นทางพิษณุโลกก็สะดวกดี

แต่มาเสียวสยองตอนขาลงครับ มีเลี้ยวซ้ายไปทางพิษณุโลก เลี้ยวขวาไปทางเพชรบูรณ์

ผมก็นึกว่าขาลงไปทางเพชรบูรณ์น่าจะเร็วกว่าเพราะเขาค้อก็อยู่ในจังหวัดเพชรบูรณ์อยู่แล้ว ผมจะไปนอนที่เพชรบูรณ์

แต่ว่าผมคิดผิด เส้นทางขาลงเปลี่ยว ป่ารก ชันมาก น่ากลัว และทางลูกรังยาว มีรถตกข้างทางเป็นระยะๆ มืดแล้วด้วย

ผมพาครอบครัวไปด้วยถ้าเกิดอะไรขึ้นมันฝันร้ายสุดๆเลยครับแฟนผมนั่งตัวแข็งกลัวมาก ทางลงชันขนาดที่แม้ผมเบรคแล้ว

รถยังไหลลงเพราะรูดเม็ดลูกรังลงมา ถึงแม้รถคุณจะเบรคดีก็ช่วยไม่ได้เพราะล้อมันกดลงบนถนนไม่ได้...ผมเข็ดเส้นทางนั้นจนตาย

ถ้ายังไม่ลาดยางผมจะไม่เลือกลงเขาค้อมาตามเส้นทางเพชรบูรณ์อีกเด็ดขาด


แต่ตอนนี้ไม่ทราบเส้นทางนี้ลาดยางหรือยัง



ปล. ผมว่าผมจำคลาดเคลื่อนหรือเปล่าว่ามันคือขึ้นเขาค้อ แล้วจะลงมาตามเพชรบูรณ์
      หรือว่าผมขึ้นไปเที่ยวภูหินร่องกล้าลานหินปุ่ม ลานหินแตก แล้วจะลงมาตามเพชรบูรณ์กันแน่
      แต่จำได้ว่าพอลงมาแล้วมันผ่านหมู่บ้านน้ำก้อเพชรบูรณ์ด้วย

บ้านน้ำก้อมันไปทางหล่มสักนะครับ แต่มันก็ผ่านไปภูหินร่องกล้าได้ ผมขับผ่านไปแถวนั้นบ่อยๆยังเคยไปดูหมู่บ้านตอนที่โดนน้ำป่าถล่มเลย ราบเป็นหน้ากลองจริงๆ

ส่วนถนนที่คุณ Southlander กล่าวถึง หมายถึงทางหลวงหมายเลข 2258 สายเขาค้อ-เพชรบูรณ์ที่ลงไปตัวเมืองเพชรบูรณ์เลยหรือเปล่าครับ ถ้าใช่ถนนเส้นนี้ผมเพิ่งไปเมื่อต้นเดือนธันวาคมนี้ สภาพทางลาดยางหมดแล้วครับ มีการแก้รัศมีโค้งและลดความชันในบางจุด แต่ก็มีไหล่ทางถล่มลงเหวเป็นบ้างเหมือนกันครับ ระยะทางประมาณ 30 กิโลเมตรเองครับ ถ้าชินขับรถบนทางภูเขาแค่ชั่วโมงเดียวก็ถึงเพชรบูรณ์แล้วครับ  

ป.ล. ถ้าจะไปเที่ยวเขาค้อแล้วย้อนเข้าเมืองหาโรงแรมดีๆนอน ผมว่าไปพิษณุโลกเถอะครับ มีโรงแรมหลายเกรดให้เลือกเยอะ อาหารการกินก็หาง่ายกว่าครับ ยกเว้นจะนอนพักแล้ววันรุ่งขึ้นตียาวเข้ากรุงเทพฯ อันนี้เพชรบูรณ์จะเหมาะสมกว่าเพราะกลับทางสายสระบุรี-หล่มสักได้เลย

เขาค้อครับ ควรขึ้นและลงทางพิษณุโลกเท่านั้นครับ

ผมเคยไปขึ้นทางพิษณุโลกก็สะดวกดี

แต่มาเสียวสยองตอนขาลงครับ มีเลี้ยวซ้ายไปทางพิษณุโลก เลี้ยวขวาไปทางเพชรบูรณ์

ผมก็นึกว่าขาลงไปทางเพชรบูรณ์น่าจะเร็วกว่าเพราะเขาค้อก็อยู่ในจังหวัดเพชรบูรณ์อยู่แล้ว ผมจะไปนอนที่เพชรบูรณ์

แต่ว่าผมคิดผิด เส้นทางขาลงเปลี่ยว ป่ารก ชันมาก น่ากลัว และทางลูกรังยาว มีรถตกข้างทางเป็นระยะๆ มืดแล้วด้วย

ผมพาครอบครัวไปด้วยถ้าเกิดอะไรขึ้นมันฝันร้ายสุดๆเลยครับแฟนผมนั่งตัวแข็งกลัวมาก ทางลงชันขนาดที่แม้ผมเบรคแล้ว

รถยังไหลลงเพราะรูดเม็ดลูกรังลงมา ถึงแม้รถคุณจะเบรคดีก็ช่วยไม่ได้เพราะล้อมันกดลงบนถนนไม่ได้...ผมเข็ดเส้นทางนั้นจนตาย

ถ้ายังไม่ลาดยางผมจะไม่เลือกลงเขาค้อมาตามเส้นทางเพชรบูรณ์อีกเด็ดขาด


แต่ตอนนี้ไม่ทราบเส้นทางนี้ลาดยางหรือยัง



ปล. ผมว่าผมจำคลาดเคลื่อนหรือเปล่าว่ามันคือขึ้นเขาค้อ แล้วจะลงมาตามเพชรบูรณ์
      หรือว่าผมขึ้นไปเที่ยวภูหินร่องกล้าลานหินปุ่ม ลานหินแตก แล้วจะลงมาตามเพชรบูรณ์กันแน่
      แต่จำได้ว่าพอลงมาแล้วมันผ่านหมู่บ้านน้ำก้อเพชรบูรณ์ด้วย

บ้านน้ำก้อมันไปทางหล่มสักนะครับ แต่มันก็ผ่านไปภูหินร่องกล้าได้ ผมขับผ่านไปแถวนั้นบ่อยๆยังเคยไปดูหมู่บ้านตอนที่โดนน้ำป่าถล่มเลย ราบเป็นหน้ากลองจริงๆ

ส่วนถนนที่คุณ Southlander กล่าวถึง หมายถึงทางหลวงหมายเลข 2258 สายเขาค้อ-เพชรบูรณ์ที่ลงไปตัวเมืองเพชรบูรณ์เลยหรือเปล่าครับ ถ้าใช่ถนนเส้นนี้ผมเพิ่งไปเมื่อต้นเดือนธันวาคมนี้ สภาพทางลาดยางหมดแล้วครับ มีการแก้รัศมีโค้งและลดความชันในบางจุด แต่ก็มีไหล่ทางถล่มลงเหวเป็นบ้างเหมือนกันครับ ระยะทางประมาณ 30 กิโลเมตรเองครับ ถ้าชินขับรถบนทางภูเขาแค่ชั่วโมงเดียวก็ถึงเพชรบูรณ์แล้วครับ  

ป.ล. ถ้าจะไปเที่ยวเขาค้อแล้วย้อนเข้าเมืองหาโรงแรมดีๆนอน ผมว่าไปพิษณุโลกเถอะครับ มีโรงแรมหลายเกรดให้เลือกเยอะ อาหารการกินก็หาง่ายกว่าครับ ยกเว้นจะนอนพักแล้ววันรุ่งขึ้นตียาวเข้ากรุงเทพฯ อันนี้เพชรบูรณ์จะเหมาะสมกว่าเพราะกลับทางสายสระบุรี-หล่มสักได้เลย

ขอบคุณครับคุณรพินทรนาถ ผมไปมาหลายปีแล้วครับ ตอนที่ลูกๆสองคนยังเล็กๆกันอยู่
นึกถึงตอนนัั้นแล้วผมยังเสียวไม่หายว่าผ่านมาได้อย่างไรเป็นห่วงเด็กๆมาก

แต่ถ้าลาดยางแล้วก็น่าไปครับ ตอนนั้นผมจะกลับมานอนเพชรบูรณ์เพราะเช้าจะไปเที่ยวที่เลยอุทยานอะไรนี่แหละ

พี่เรา อายุมากขนาดนี้แล้วเหรอนี่   ผมทำงานแถวพิษณุโลก มีหลายครั้งที่ต้องขับรถไปเพชรบูรณ์ ขอนแก่น อุดร ใช้เส้นทางนั้นกลางวันน่าขับ กลางคืนน่ากลัวครับ

[JUNGLE]

สำหรับผม... เขาค้อ... และทางลงจากภูหินร่องกล้าทางด้านบ้านน้ำก้อ... สุดๆ แล้วครับ...

[Soraphong-รักในหลวง]

อุทยานสามเงาเชื่อมต่อจ.ตาก กับแม่ฮ่องสอน อ้อมเข้าอ.อมก๋อย จ.เชียงใหม่ครับ... มอเตอร์ไซด์ทั้งแบกลากอุ้ม

[คมขวาน รักในหลวง]

        ทางขึ้นเขาพนมรุ้ง
จ.บุรีรัมย์  ก็มีช่วงที่หักศอก
และชันเอาเรื่องเหมือนกัน ครับ

[จอบหลอย-รักในหลวง]

พะเยา-ท่าวังผา น่านครับ   ล่าสุดรถบัสครูเพิ่องไปตีลังกาตกเหวมา ตายหลักสิบ 

เส้นทางนี้ ผมไปก่อนที่รถคณะครูตกเหว2วันครับ
สภาพถนนก็แบบที่เห็น แคบ พัง เหว
ผมยังงงเลยครับ ว่าเขาเอารถทัวร์ขึ้นมาได้ยังไง
เส้นนี้ผมวิ่ง2ชั่วโมง เจอรถสวนมาแค่3คันเองครับ

[R2D2]

เส้นทางจากแม่สอด->พบพระ-> อุ้มผางนั้น ขณะรถวิ่งอยู่เห็นป่าและภูเขาอยู่ใกล้ ๆ ทางซ้ายมือ(ข้างขวาเป็นเหว) เผลอแป๊บเดียว ป่าและภูเขาย้ายไปอยู่ข้างขวาซะแล้ว(ข้างซ้ายเป็นเหวแทน)
เพราะเหตุใดจึงเป็นเช่นนี้ครับ ?

[แปจีหล่อ]

เส้นทางจากแม่สอด->พบพระ-> อุ้มผางนั้น ขณะรถวิ่งอยู่เห็นป่าและภูเขาอยู่ใกล้ ๆ ทางซ้ายมือ(ข้างขวาเป็นเหว) เผลอแป๊บเดียว ป่าและภูเขาย้ายไปอยู่ข้างขวาซะแล้ว(ข้างซ้ายเป็นเหวแทน)
เพราะเหตุใดจึงเป็นเช่นนี้ครับ ?

มองไปข้างหน้ายังเห็นรถที่ตามหลังเลยครับ

[..GlockGlack..]

...
9.จากเชียงดาวไปพร้าว ลาดชันเยอะ เเด่สวยงาม
...

เส้นเชียงดาว-พร้าว  ถ้าเทียบกับพร้าว-เวียงป่าเป้า  กลายเป็นขับง่ายเลยครับ 

อีกเส้นทางที่ผมว่าต้องระวังมากๆ คือเส้นพร้าว-ศรีดงเย็น-ฝาง  ทางลาดชันสูงๆ ต่ำๆ แถมยังแคบอีกต่างหาก

ผมขับรถแม้จะเป็นเส้นทางที่คุ้นเคยอย่างเส้นพร้าว-เวียงป่าเป้า  ก็ยังใช้การ์มินนำทางตลอด เพื่อดูเส้นทางข้างหน้าว่าเป็นทางตรงทางโค้ง  โค้งมากโค้งน้อยแค่ไหน  ทำให้สามารถกำหนดความเร็วได้เหมาะสมกว่า

แต่อย่างว่าแหละครับ  ขับขึ้นลงดอย  ผมไปความเร็วแค่ 30-50 กม./ชม. เท่านั้นแหละครับ

[รพินทรนาถ -รักในหลวงและสยามประเทศ]

เส้นทางจากแม่สอด->พบพระ-> อุ้มผางนั้น ขณะรถวิ่งอยู่เห็นป่าและภูเขาอยู่ใกล้ ๆ ทางซ้ายมือ(ข้างขวาเป็นเหว) เผลอแป๊บเดียว ป่าและภูเขาย้ายไปอยู่ข้างขวาซะแล้ว(ข้างซ้ายเป็นเหวแทน)
เพราะเหตุใดจึงเป็นเช่นนี้ครับ ?

ถนนสายแม่สอด-อุ้มผางเป็นถนนสายยุทธศาสตร์สร้างขึ้นในสมัยรัฐบาลและกองทัพบกกำลังสู้รบกับพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย ทางส่วนใหญ่เลยเป็นก่อสร้างอย่างเร่งด่วนลัดเลาะไปตามไหล่เขา ทางหลายช่วงก็เลยมีโค้งหักศอก บางจุดโค้งจนเป็นรูปตัววี (V) บางจุดก็ทั้งโค้งทั้งชันเอาเรื่อง สภาพถนนก็ทั้งแคบทั้งขรุขระ ไหล่ทางทรุดก็เยอะเพราะมันมีธารน้ำไหลผ่าน เรียกว่าถ้ามือใหม่มาเจอทางสายนี้ ถอดใจตั้งแต่แถวพบพระแล้วครับ  

ผมเองขับไปกับเพื่อนๆ เห็นถนนอยู่อีกฟากของเหวแต่ใช้เวลาเกือบชั่วโมงกว่าจะถึง แถมใช้เบรกก็เยอะ ขนาดผมพยายามใช้เกียร์มาช่วย  เบรกรถยังอดมีกลิ่นไหม้ไม่ได้เลยครับ ทุกวันนี้ผมก็ยังสงสัยตัวเองเหมือนกันว่าขับไปได้ไง รถก็เก่าแถมคนขับก็ไม่ชำนาญทางอีก

ป.ล. มันมีถนนสายยุทธศาสตร์ไปอุ้มผางอีกเส้นครับ สร้างจาก อ.แม่วงก์ จ.นครสวรรค์ขึ้นไปอ.อุ้มผาง แต่เนื่องจากภัยจาก ผกค. สงบลงแล้วและเส้นทางมันตัดผ่านเขตอุทยานแห่งชาติ เลยมีคำสั่งระงับโครงการก่อสร้างครับ

[R2D2]

เส้นทางจากแม่สอด->พบพระ-> อุ้มผางนั้น ขณะรถวิ่งอยู่เห็นป่าและภูเขาอยู่ใกล้ ๆ ทางซ้ายมือ(ข้างขวาเป็นเหว) เผลอแป๊บเดียว ป่าและภูเขาย้ายไปอยู่ข้างขวาซะแล้ว(ข้างซ้ายเป็นเหวแทน)
เพราะเหตุใดจึงเป็นเช่นนี้ครับ ?

ถนนสายแม่สอด-อุ้มผางเป็นถนนสายยุทธศาสตร์สร้างขึ้นในสมัยรัฐบาลและกองทัพบกกำลังสู้รบกับพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย ทางส่วนใหญ่เลยเป็นก่อสร้างอย่างเร่งด่วนลัดเลาะไปตามไหล่เขา ทางหลายช่วงก็เลยมีโค้งหักศอก บางจุดโค้งจนเป็นรูปตัววี (V) บางจุดก็ทั้งโค้งทั้งชันเอาเรื่อง สภาพถนนก็ทั้งแคบทั้งขรุขระ ไหล่ทางทรุดก็เยอะเพราะมันมีธารน้ำไหลผ่าน เรียกว่าถ้ามือใหม่มาเจอทางสายนี้ ถอดใจตั้งแต่แถวพบพระแล้วครับ 

ผมเองขับไปกับเพื่อนๆ เห็นถนนอยู่อีกฟากของเหวแต่ใช้เวลาเกือบชั่วโมงกว่าจะถึง แถมใช้เบรกก็เยอะ ขนาดผมพยายามใช้เกียร์มาช่วย  เบรกรถยังอดมีกลิ่นไหม้ไม่ได้เลยครับ ทุกวันนี้ผมก็ยังสงสัยตัวเองเหมือนกันว่าขับไปได้ไง รถก็เก่าแถมคนขับก็ไม่ชำนาญทางอีก

ป.ล. มันมีถนนสายยุทธศาสตร์ไปอุ้มผางอีกเส้นครับ สร้างจาก อ.แม่วงก์ จ.นครสวรรค์ขึ้นไปอ.อุ้มผาง แต่เนื่องจากภัยจาก ผกค. สงบลงแล้วและเส้นทางมันตัดผ่านเขตอุทยานแห่งชาติ เลยมีคำสั่งระงับโครงการก่อสร้างครับ

ผมอยากเห็นอุ้มผางมากยังจอดรถไว้ในเมืองครับ ยอมโดยสารรถ 2 แถวเล็กไป..ไม่ผิดหวังจริง ๆ ..จากพบพระ->อุ้มผาง..อาเจียนตลอดเลย..(โฮ..โฮ..) 

[R2D2]

ถนนที่เมือง Lapaz ฮะ..สีขาว ๆ นั่นไม่แน่ใจว่าเมฆ..หมอก หรือน้ำตก