พี่ตอนนี้ร้านส่วนใหญ่เขาขายของที่ถูกต้องหมดแล้วครับ แบตเตอร์รี่ สายชาร์จ ยี่ห้อ AURUM หรือD-LUCK มี ม.อ.ก.ถูกต้องครับ หน้ากากก็ใช้งานของYESครับ งานของบริษัทพวกนี้เขาจดทะเบียนถูกต้องหมดครับ และการรับประกันนะงานพวกนี้ประกันอย่างต่ำ3-6-12เดือนครับแล้วแต่เกรดของงาน มันไม่ใช่งานของNOKIA แต่คุณภาพก็ไม่ใด้ด้อยกว่าเลย ผมไม่รู้จะอธิบายพี่ยังงัยแล้วครับแต่ที่ผมเห็นส่วนใหญ่เดี๋ยวนี้ สายชาร์จเส้น17-25ไม่ค่อยมีใครเอามาขายแล้ว(ผมยอมรับบางร้านผมยังเห็น)แบตที่เป็นของกอ๊ปถูกๆก็ไม่มีใครเอามาขายแล้วครับ จริงอยู่ที่เดี๋ยวนี้ที่มีการเปลี่ยนแปลงมากจากเมื่อก่อนก็เพราะกลัวลิขสิทธิ์ แต่ก็เป็นการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้นของร้านมือถือครับ ตอนนี้ร้านส่วนใหญ่เขาไม่กลัวแล้วครับลิขสิทธิ์ เพราะเขาขายของที่ไม่ผิดครับ ยังมีแต่พวกส่วนน้อยที่ไม่ยอมเปลี่ยนแปลงตัวเองหวังแต่กำไรขายแต่ของผิด สุดท้ายผมก็ยังหวังว่าพี่จะมองร้านมือถือยุคนี้ในแง่ดีกว่าเดิมครับมันผิดกับเมื่อ10ก่อนมากเลยครับ คนเราเลือกเกิดไม่ใด้ครับทุกคนไม่ว่าอาชีพอะไรก็ต้องดิ้นรนหาเลี้ยงปากท้องตัวเองและครอบครับ สำหรับพี่เงิน1500-2000ต่อวันมันอาจน้อยแต่สำหรับพวกผมร้านมือถือมันเป็นเงินที่มากครับสำหรับที่ต้องเลี้ยงลูกเลี้ยงเมีย พ่อแม่ ผ่อนรถ ผ่อนบ้าน(ถึงผมรายใด้น้อยไม่ร่ำไม่รวยแต่ผมก็ไม่เคยคิดจะปล้นใคร ไม่เคยคิดที่จะขายยาค้าของเถื่อน) ขอพี่เมตตาเปลี่ยนมุมมองร้านมือถือใหม่เถอะครับ
ร้านส่วนใหญ่ที่ว่า ท่านไปดู ที่ อ. ท่าชนะ สุราษ
อ.โคกโพธิ์ ปัตตานี
อ.หนองจิก ปัตานี
อ.ท่าฉาง สุราษ
อ. รือเสาะ นราธิวาช
อำเภอ เมือง สุราษ ท่าน เข้าดูทุกร้าน แล้วหรือยัง
ท่านเดินเข้าไปใน เทเลวิช 3 จังหวัด ชายแดนใต้ แล้ว ยัง
ท่าน เข้าไปดูตามเกาะ สมุย พะงัน เกาะเต่า สุราษ แล้วหรือยัง
จ. นครศรีธรรมราช ตาม ชานเมือง ท่านเดินดูหมดแล้วหรือยัง
จ. ชุมพร ท่าน ดูแล้วหรือยัง
จ. กาญจนบุรี ท่านดูทุกร้านแล้วหรือยัง
จ. พิษณุโลก ท่านดูทุก อำเภอ แล้วหรือยัง
เรื่อง อุปกรณ์ ลิขสิทธิ์ ยอมรับครับว่า ถูกต้องตามกฎหมาย
สมมุติว่า ท่าน มีเงินซัก 2 ล้าน แล้วเกิดไอเดีย อยากจะผลิตมือถือ ยี้ห้อ ของตนเอง ขึ้นมา เช่น ยี้ห้อ
nagropสามารถมีความสามารถพิเศษ คือเก็บ แบตเตอรี้ได้ 1 ปี(ใช้งานต่อเนื่อง)
สายชารท์ สามารถชารท์ได้ โดยไม่ต้องเสียบปลั๊ก ชารท์แบต ต่อบลูทูช (ไร้สาย)
ท่านผลิต มา 10000 เครื่องผลิด สายชาทร์ออกมาเพื่อ รองรับมือถือ 20000 อัน
ท่านขายมือถือ รุ่นนี้ ราคาเครื่องละ 5500 บาท แล้ววันดีคืนดี บริษัท ลิขสิทธิ์ื ที่ท่านว่า มันเกิดผลิต สายชาทร์ (ไร้สาย)และแบตเตอรี่ เก็บไฟได้นาน 1 ปี) เพื่อใฃ้กับมือถือของท่านที่ท่านคิด และผลิต ออกมาขายภายใต้ชื่อ "เยส" "เอนเนจี้ " " ออรัม" เส้นละ 150 บาท
ท่านจะรู้สึกอย่างไร ท่านไม่สามารถ ดำเนินคดี กับเค้าได้ เพราะ ไม่ได้ ใช้ยี้ห้อ nagrop (เรื่องหลักของ คุณธรรม )
เพื่อนผมเดินทางไป เมืองจีนเพื่อ จะซื้อ แมมโมรี้ เพื่อนำมาขาย โดย เค้ามาถามผมว่า จะตั้งชื่อ ยี้ห้อ อะไรดี
แมมโมรี้ ที่มาจามจีน 1 กิ๊ก ราคามาอันนึงไม่ถึง 50 บาท หลักการก็คือ
นำเข้าแมมโมรี้ เสียภาษี ที่ศุลกากร ภาษีโน้น นี้ นั้น เสร็จแล้ว มาขอ อะไรก็ได้ที่อยากจะได้ ไอเอสโอ มอก เบอร์ 5 ตายายอะไรก็ได้
ผลสรุป ก็คือ แมมโมรี่ จะมีราคา อยู่ที่ ไม่เกิน 60 บาท สายชาทร์ก็เช่นเดียวกัน แบตเตอรี่ก็เหมือนกัน
ถ้าไม่เชื่อผมไม่เป็นไร นะครับ ผมไม่ว่า แต่ผม ฝากถามเซล หน่อยครับว่า
โรงงานผลิต อุปกรณ์ที่เค้าขาย ตั้งอยู่ที่ไหน
เรื่องมูลค่า
ท่านทราบหรือไม่ว่า ทำไมคนที่ ทำธุรกิจมือถือ เมื่อก่อนถึงได้ มีรายได้ดี เพราะ การฮั้วราคา กัน จะทำให้ไม่เสียราคา
ราคาหน้าป้ายมาเท่าไหร่ ก็ขายเท่านั้น ไม่ตัดราคา แต่ทำไม ร้านมือถือทุกวันนี้ ที่โผล่ขึ้นมายังกะ ดอกเห็ด กลับ เอาแค่ พอมีพอกิน
เพราะ เรื่องราคาอีกนั้นแหละ ตัดราคา กันเยอะ จนทำให้ ร้าน ที่ทุนน้อยๆอยู่ยาก ท่านอย่างลืมว่า นี้มันคือ ธุรกิจ มันต้องเอาผลกำไร เข้าว่า
หลักคุณธรรมของร้านมือถือ มันอยู่ที่ การบริการหลังการขาย ไม่ใช่ ราคา เป็นหลัก ราคา สามารถ เลียนแบบกันได้ ร้านโน้นขาย 3900
ร้านนี้ ขาย3900 ร้านเรา ขาย3900 ราคาเดียวกัน แต่ทำไมร้านลูกค้าน้อย ร้านนี้ทำไมลูกค้าเยอะ หัวใจหลักของงานประเภทนี้ มันคือ การบริการหลังการขาย เครื่องลูกค้าเสีย คุณมีเครื่อง สำรองลูกค้ามั้ย
คุณ สามารถ เคลม สินค้า ให้ลูกค้าได้ทันทีหรือไม่
คุณมีส่วนลด ตรงไหนให้ลูกค้าได้บ้าง
การเกิดปัญหา คุณสามารถแก้ไขปัญหา ให้ลูกค้า ได้เร็ว แค่ไหน
การเปิดร้าน นั้น 1 ค่าเช่าร้าน 2. ค่าลูกน้อง 3. ค่าไฟ -ค่าน้ำ 4.ค่าโน้นค่านี้
เครื่องจีน เครื่องก๊อป กำไร เครื่องล่ะท่านี้เป็นเรื่องปกติ ถ้าต่ำกว่า นี้่ เช่น เครื่องละ 300-500 บาท ผมถือว่า น้อยด้วยเหตุผล
ตาม ที่ได้กล่าวมา 4 ข้อ และที่สำคัญ เครื่องก็อป มีปัญหา ที่ บางครั้ง แก้ไม่ตก เช่น เครื่องน๊อค หาจอไม่ได้ อะไหล่ไม่มีหา แบตเตอรี่ไม่ได้
การขายเครื่องจีน เครื่องก็อบ นั้น เรื่องประกับมันอยู่ที่ คน2 คนคือ ผู้ขาย(ขายหน้าร้าน) และ คนขายให้เรา(ขายส่ง) เพราะพวกนี้ ไม่มี
มาตฐานการซ่อมที่ชัดเจน ว่าง่ายๆ ไม่มีศูนย์ซ่อมเฉพาะ เหมือน ศุนย์แอดว้าน หรือ ดีแทค ใช้ช่าง ตามร้านเป็นคนซ่อม
ผมเอง เป็นช่างซ่อมของเครื่องเน๊ค ในพื้นที่ปัตตานี เพราะ เซลที่ส่งเครื่องคือเพื่อนผม และผม ได้รับงานซ่อมของเน็ต ในกรณีเครื่องในประกัน
ผมเป็นช่างซ่อมเครื่องนอกประักัน ของ เทเลวิช เมื่อ8 ปีก่อนผมรับ งานจากเทเลวิช สุราษ
เมื่อปีที่แล้ว ผมก็เป็นช่างซ่อมเครื่องนอกประกัน ของเทเลวิช ของ อ. หนึ่ง ของ จังหวัดปัตตานี
จริงอยู่ที่เดี๋ยวนี้ที่มีการเปลี่ยนแปลงมากจากเมื่อก่อนก็เพราะกลัวลิขสิทธิ์ แต่ก็เป็นการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้นของร้านมือถือครับ ตอนนี้ร้านส่วนใหญ่เขาไม่กลัวแล้วครับลิขสิทธิ์ เพราะเขาขายของที่ไม่ผิดครับ ยังมีแต่พวกส่วนน้อยที่ไม่ยอมเปลี่ยนแปลงตัวเองหวังแต่กำไรขายแต่ของผิด
ข้อความนี้ ผมสรุป ก็คือ ที่เค้าหันมาขาน สินค้าลิขสิทธิ์เพราะ กลัวโดนจับ ผมเข้าใจถูกต้องนะครับ
พวกผมร้านมือถือมันเป็นเงินที่มากครับสำหรับที่ต้องเลี้ยงลูกเลี้ยงเมีย พ่อแม่ ผ่อนรถ ผ่อนบ้าน(ถึงผมรายใด้น้อยไม่ร่ำไม่รวยแต่ผมก็ไม่เคยคิดจะปล้นใคร ไม่เคยคิดที่จะขายยาค้าของเถื่อน)
ท่านกับผม คิดเหมือน กัน ครับ
ขอพี่เมตตาเปลี่ยนมุมมองร้านมือถือใหม่เถอะครับ
ขอบคุณมากครับท่านให้ เกียรติ ผม
ถึงผมจะเปลี่ยนมุมมอง ท่านเอาก็ไม่ได้ขายของได้มากขึ้น ถึงผมไม่เปลี่ยนทัศนะคติ ท่านก็ไม่ได้มีลูกค้าน้อยลง หรอกครับ ผมแค่ช่างตัวเล็กๆคน นึง ขอบคุณครับ
เอาเป็นว่า ผมเข้าใจท่านครับ
บาย
