ตามผู้บรรยายบอก แปลแบบ dogter เหลิม ณ ลามคำแหง น่ะคับ
เป็นการปีนพร้อมกับบั๊ดดี้อีกคน คนแรกมีถุงเครื่องมือห้อยติดตูดไปด้วย
หนักประมาณ สิบห้าโล (สามสิบปอนด์) คนที่ตามหลังต้องคอยยกประคองช่วย
เมื่อไปถึงฐานของเสาเปลือย (pole) ไม่มีรั้วป้องกันตก จะต้องปีนมือเปล่า
ไม่มีสลิง ไม่มีร่มชูชีพ จับมือเปล่า หยุดพักเป็นระยะ ตอนพักถึงได้เกี่ยวเซฟตี้
เขาบอกว่า ถ้าปีนทีเกี่ยวเซฟตี้ที มันจะช้าและเหนี่อย
นอกจากนี้ยังต้องคอยหันมองสภาพอากาศรอบตัวด้วย ถ้ามีเสียงฟ้าร้อง ฟ้าแลบ หรือฝนจะตก
ต้องรีบลงมาอย่างรวดเร็ว ฟ้าจะผ่าตายห่า เมื่อไปถึงยอดสุด ในวันที่ฟ้าใส
สามารถมองเห็นใกลออกไปถึง เจ็ดสิบโล (สีสิบห้าไมล์)
ผมคิดอยู่เสมอว่ายังไงต้องมีร่มชูชีพให้ใส่นะครับ..........
พอรู้ว่าไม่ใช้ร่มชูชีพ ให้ล้านนึง ผมยังไม่เอาครับ
