...เมื่อก่อน ที่ออฟฟิศผมรังใหญ่กว่านี้ .............อยู่บริเวณที่ทำกับข้าวกินกันเป็นประจำ สูงจากพื้น/โต๊ะรับประทานอาหารประมาณ 2.5 - 3 เมตร บนต้นมะขามหวาน ... แต่ก็มีบางช่วงที่มันอยู่กันจำนวนไม่มาก ......... อยู่กับมันมาเกือบ 2 ปี กินข้าวกันที่นั่นทุกวัน ไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น ...
... และแล้ว ... วันที่โชคดีก็มาถึง ...
... วันนั้น ประมาณ 10 นาฬิกา ... พี่อยู่ที่ออฟฟิศ กำลังแกงเห็ดผึ้งใส่ปลาร้า เพื่อทำอาหารเที่ยงกินกัน ... เพื่อนอีกคนออกไปยืนสูบบุหรี่คุยโทรศัพท์อยู่ใกล้ๆ ...
... เพื่อนคนนั้นได้ยินเสียงดัง ... "พลั๊วะ" ... แกก็เลยเหลือบสายตามาดู ....................... โอว์ แม่เจ้า !!! ... ผึ้ง ...ครับ ... ไหลย้อยลงมาเป็นสายตกกระทบกับหลังคาผ้าใบ ...
... หลังจากนั้น ก็ ตัวใครตัวมัน ....................... โดนกันไปคนละเป็นร้อยตัว ... มันเข้าไปโจมตีทุกห้องในออฟฟิศที่เปิดอยู่ ... รวมถึงคนงานก่อสร้างที่กำลังทำงานอยู่ไกลออกไปประมาณ 50-60 เมตร ...
... น้องผู้หญิงโดนหนักกว่าคนอื่น ... มันโจมตีที่ศรีษะ บวมไปทั้งหน้า จนลืมตาไม่ขึ้น ... น้อง นศ.ฝึกงาน ต้องหอบเอาแกเข้าไปหลบในห้องธุระการ ... ถอดเอาเสื้อช็อป มาอุดตามช่องว่างของประตูไว้กันมันมุดตามเข้ามา ...
... เพื่อนอีกคนถอดเสื้อโยนทิ้ง เพราะ ตัวผึ้งมันติดอยู่กับเสื้อเต็มไปหมด ... ก่อนจะวิ่งไปรื้อเอาผ้าห่มจากใต้โต๊ะทำงาน มาคลุมไว้ทั้งตัว ...
... บางคนต้องวิ่งหนีมันไปไกลเกือบ 200 เมตร มันถึงหยุดตาม ...
... ท้ายที่สุด ... ก็เลยต้องตัดสินใจจัดการกับมันในเย็นวันนั้น .............. ในตอนที่เข้าจัดการกับมัน ได้รู้สึกถึงความดุร้ายของมัน ... น้องคนหนึ่งที่มาช่วย แกยืนสูบบุหรี่อยู่ไกลๆ ... มันพุ่งออกจากรังที่กำลังโดนสุมไฟเข้าไปต่อยมือที่ถือบุหรี่ไปหนึ่ง ... จึ๊ก ... ผมก็เลยรีบบอกมันให้โยนบุหรี่ทิ้ง ... ก่อนที่ตัวอื่นจะตามมา ...
... จนถึงทุกวันนี้ ก็ยังไม่รู้ถึงสาเหตุที่ ผึ้งแตกรังในวันนั้น ....................... อาจจะเป็นเพราะ กลิ่นของอาหาร ในวันนั้น .... หรือ ... เป็นนกที่บินเข้าไปก่อกวน ... หรือ ... อะไรอย่างอื่น ...
... แต่ที่แน่ๆ ... วันนั้นผมปลอดภัย ... เพราะ ... ผมเข้างานสาย ...
... แต่ก็ยังดันเดินเข้าไป นั่งเล่นอยู่ใต้รังของมันอีก โดยไม่รู้อิโหน่ิเหน่ ... จนกระทั่ง เพื่อนในออฟฟิศโทรเข้ามือถือ ...
