ออกจากรูทสิบสองก็บ่ายแก่ๆ แล้ว...
ก็ถึงคราวได้ตระเวณหาที่พักแถว ๆ เขาค้อกันครับ..
ระหว่างทางก็แวะตลาดเล็ก ๆ ซะหน่อย...
หาซื้อยอดผัก โคโยตี้.. ซาโยเต้ของโปรดของพี่เข้ม..
ถ้าหากินแถวบ้านเราจะไม่สดและจะเหนียวกว่าแถวทางนี้ครับ
แวะหาของกินซักหน่อย...นี่..พี่เล็กได้แล้ว..
สตรอเบอรี่...พึ่งลง...แม่ค้ากำลังจัดเรียงแพคให้สวยงาม..
ลองซื้อกลับมาแพคนึง.. แกะกินดู อึ๋ย...ยังเปรี้ยวอยู่...
แต่พอลองทิ้งไว้สักวันสองวัน พอให้มันฉ่ำ..คราวนี้หวานขึ้นกว่าเดิมเยอะ..แถมหอมดีด้วยครับ...
ส่วนอันนี้กินไม่ได้...
ไว้สำหรับวางโชว์ตกแต่งสวย ๆ
หาเสบียงได้มานิดหน่อย ก็ออกมาหาที่พักกัน...
ซึ่งวันที่เราไปเป็นวันธรรมดา ไม่ใช่ศุกร์-อาทิตย์...
ที่พักมี...แต่ไม่มีคนบริการ ก็คือปิดน่ะครับ..
หาอยู่นานนนนนนนน....รีสอร์ทแล้วรีสอร์ทเล่า.. ร้างงงง..
แป้วแล้ว นึกว่าคงได้จอดข้างทางนอนในรถกันแล้ว
แต่สุดท้ายฟ้ายังปราณี...ได้ที่พักแห่งนี้มา...เวลาเย็น..ในราคาครึ่งเดียวของราคาปกติ
มีแต่ที่พัก ไม่มีร้านอาหาร...อาหารมีบริการก็คือเป็นลักษณะร้านชำของรีสอร์ทเอง
แต่ตอนนั้นปิดแล้ว.. ยังดีที่มีเสบียงมาบ้าง....ก็เลยทำกินกันที่หน้าห้องพักนั่นเอง..
เจ้าของรีสอร์ทมาเจอพวกเราในเช้าวันรุ่งขึ้น...บริการกาแฟตอนเช้าให้..นิสัยดีครับ...
แต่ พูดมากกกกกก.... เพลินเลย....
เดี๋ยวต่อไปจะไปที่ไหน...รอชมกันต่อนะครับ....
