กลับมาแล้วครับ...............ล่วงหน้าก่อนหนึ่งวัน (งานที่กรุงเทพฯท่วมหัว)
เลยขอรายงานข้อมูล เป็นมุมมองในส่วนของเจ้าหน้าที่ที่ไม่ได้ไปทำงานลักษณะรักษาสถานการณ์...................
ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณท่าน สาวก CZ ท่านปลัด SLINGDONGBAYU รวมทั้งพรรคพวกมากๆ ที่กรุณามาเยี่ยมเยือนและให้ข้อมูลต่างๆ...........รวมทั้งร่วมการทำงาน(ในทางอ้อม)กับกองทัพ
ข้อมูลที่เห็น.............
1. ทั้งสามจังหวัด เศรษฐกิจการท่องเที่ยว ล้มเหลวโดยสิ้นเชิง มีเพียงคนท้องถิ่นเท่านั้นที่จับจ่ายใช้สอย.............โดยเฉพาะเมืองยะลา ที่ปกติ ยามค่ำคืนจะคึกคักกว่าใคร แค่ 1 ทุ่ม ก็ปิดร้านกันเงียบ เหมือน อำเภอรอบนอก...........ร้านรวงต่างๆ ทะยอยปิดตัวเอง เพราะไม่มีนักท่องเที่ยวต่างเมืองเดินทางมา........คนท้องถิ่น แม้กระทั่งเจ้าหน้าที่ ไม่ต้องพูดถึง...........ไม่มีใครกล้าออกไปกินอาหารตลาดโต้รุ่งหรอกครับ
2. คนดีๆ ต้องระมัดระวังตัวตลอด.........เวลาเจ้าหน้าที่ไปรับประทานอาหาร มักจะโดนรังเกียจ เนื่องจากเป็นเป้าใหญ่ ชาวบ้านกลัวลูกหลง..............เข้าไปทานข้าวต้องรีบๆทาน แล้วไปเลย นั่งนานไม่ได้............
3. ข้าราชการส่วนใหญ่ พกปืนกันทุกคน รวมทั้งชาวบ้าน(ดีๆ)..............ผมสงสารชาวบ้านและข้าราชการในส่วนอื่นมากๆ ที่มีความจำเป็นต้องใช้ปืน...................รายได้ที่หามาได้(ในสภาวะที่ไม่ได้เช่นนี้) แทนที่จะนำเงินไปดูแลครอบครัว กลับต้องนำมาจัดซื้ออาวุธปืน(ที่โดนโขกแพงมากๆ)..................และเขาเหล่านั้นต้องซื้อเนื่องจาก มีความจำเป็น...............ทราบมาว่า แต่ละอำเภอ ป.3 ออกกันแหลก .............
4. ร้านที่กลับขายของได้ดี คือร้านที่ขายอุปกรณ์เกี่ยวกับ เครื่องเดินป่า อาวุธปืน เช่น ซองปืน ฯลฯ...............มีแต่คนเข้าไปซื้อของ ทั้งเจ้าหน้าที่และชาวบ้าน..............
แค่นี้ก่อนครับ.................
ภาพนี้ถ่ายไว้เล่นๆ.................เวลานั่งรถในพื้นที่
[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
