ตอนไปบางแสน...ไม่เห็นพาไปเที่ยวแบบนี้บ้างเลยอ่ะ...
อยากไปอ่ะ...น้อง 51 พาไปหน่อยดิ
วิถี..ของเรา ลูกน้ำเค็ม....
เริ่มขึ้นตั้งแต่ก่อนฟ้าสาง ครับ พี่ tu
ทุกสิ่ง...ในทะเล ฝากไว้กับโชคลางและความเชื่อ ครับ...
ตาดี เราได้...ตาร้าย เราเสีย.....
พี่ tu ทั้งดื่มเหล้า...เคล้านารี.....ตั้งแต่บ่าย ยันฟ้าสาง....
มั่วเมาอยู่กับ อบายมุขทุกประเภท.....พี่ tu จะตื่นไหว หรือครับ...
พี่ tu ครุ่นคิด อยู่กับ.....อัตราดอกเบี้ย.......
ฝนฟ้าจะตก...หรือไม่ มันไม่สำคัญ สำหรับ พี่ tu หรอกครับ
เพราะนาข้าว บนหลังคน มันงอกงามตลอด อยู่แล้ว....คริ คริ
แต่ฟ้าฝน ที่บ้านที่ผมอยู่ มันหมายถึง เวลา และธรรมชาติ ที่เปลี่ยนไป
พี่ tu พาหลาน ๆ ไปตีกอล์ฟ เถิดครับ
อย่ามาดื่มด่ำ กับความจนของพวกผมเลย ครับ
คริ คริ จากใจ จากนิ้ว...ที่จิ้มแป้น...
สำหรับพี่ tu มันอาจจะดูว่า...โหดร้าย...และน่าสงสาร
แต่สำหรับพวกผม...มันเป็นสิ่งที่ เรา เรียกมันว่า ความหวัง และประสบการณ์จริง ครับ
หวังที่จะดำรงชีพ...ด้วยการจับสัตว์ขาย....
หวังที่จะดำรงชีพ ด้วยอาหารที่มาจากธรรมชาติ ไร้ซึ่งสิ่งปรุงแต่ทางวิทยาศาสตร์
ที่นี่มีแต่ธรรมชาติ และมิตรภาพครับ พี่ tu
ไม่มีอัตราดอกเบี้ย.... พี่ tu จะชอบหรือครับ...
ไม่มีเลือดซิบ ๆ ที่ไหลออกจาก หลังของคน นะครับ พี่ tu คริ คริ
จากนิ้ว...ที่จิ้มแป้น...
(สบายใจแหละ) คริ คริ
