โอ้ชีวิต ตูเย็นมันหนักไม่ใช่น้อย ........... กว่าจะย้ายมันออกมาจากผนักห้องได้ ด้วยความรำเค็ญ ...... อ่า .. !!! นั่นไงผมเห็นมันแล้ว มันหลบอยู่หลังคอมเพรสเซอร์ พอดี ผมรีบคว้าปืนขึ้นมาอีกครั้งเล็งอย่างปราณีต หมายไปที่หัวเพื่อจะได้ จบความยุ่งยากสักที ..... เปรี๊ยะ .... อีกครังที่ไม่ใช่เปรี๊ยง
กระสุนพุ่งเข้าสู่เป้าหมายอย่างแม่นยำ ..... มันเจาะเข้าต่ำกว่าเบ้าตาขวาของมัน เล็กน้อย ผมดีใจงานผมเสร็จซะทีจะได้อาบน้ำนอน ..... รีบไปหยิบที่คีบถ่าน จะมาคีบมันไปทิ้ง
โอ้อกีครั้งที่มันทนทายาท ............ มันไม่ตาย โอ้จอร์จ เกิดอะไรขึ้น ..... มันออกวิ่งอีกครั้ง มันวิ่งหนีหายเข้าไปใต้เครื่อง .... กรรม แล้วตรูงานนี้ ....... กว่าจะรู้อีกทีว่ามันอยู่ไหนคงได้กลิ่นมันนั่นเอง
อย่างที่ผมบอกไหม ...
เล่าเรื่องตื่นเต้นจนเหงื่อตกเมื่อคืน นิดนึง ..... จนตอนนี้ผมยังลุ้นอยู่เลย ... เฮ้อ
เหงื่อตก ..... และยังลุ้นอยู่เลย ว่ามันออกนอกบ้านไปหรือตายอยู่ในบ้าน .....
ขออภัยที่หลอกให้อ่านครับ ขำ ๆ แก้เครียดช่วงนี้ เรื่องเครียดเยอะจัง ........... อิอิอิ
