ที่จริงน่าจะถึงบ้านตั้งแต่ตี1.30แล้วแหละ
แต่ตอนจะกลับเจอฝรั่งโบกรถ บอกให้ช่วยไปส่งที่กะตะธานีได้ไหม?
เห็นเป็นฝรั่งแก่ ชาย1หญิง2 ทางไปโรงแรมที่ว่ามันไกลแถมขึ้นเนินชวนให้เป็นลมเอาง่ายๆเลยตกลง.....พอขึ้นรถมา เค้าปรึกษากันใหญ่
พอถึงโรงแรม ตาลุงถามอย่างเกรงอกเกรงใจ ว่าให้พาอีกคนนึงไปส่งAYARAที่หาดสุรินทร์ได้ไหม ผมร้องจ๊ากกกก นั่นมันอยู่ไกลลิบๆเกือบ30ก.ม.
อีทำหน้าอ้อนวอนแบบเหนียมๆ เลยเอาก็เอาวะ....
ขับผ่านกะตะ-กะรน-ป่าตอง-กมลา ขึ้นเขาคดเครี้ยวไปถึงโรงแรม หู......หรูโคตร คืนนึงไม่ต่ำกว่า2-3หมื่น อาซิ้มรัสเซียอีควักตังค์มาให้พันนึง ผมบอกข้อยบ่ใจ้แท็กซี่ ไม่เอาอ่ะ
อีตื๊อยื่นมา ก็บอกไม่เอา .... อีบอกfor ur dinnerก็บอกข้อยกินแล้ว(จะให้แดร่กห่ะไรตอนตี2ฟะ)บีบมือถือตังค์อี บอกซิ้มเก็บไว้เหอะ
พอดีประตูตอนหลังฝั่งซ้ายผมล็อคกันเด็กเปิดไว้เลยต้องลงไปเปิดให้ อีลงก็ก็ขอบอกขอบใจยื่นหน้ามาจุ๊บแก้มทีนึง....เสียดายที่ซิ้มแกวัย40 ถ้าเอ๊าะกว่านี้จะหันปากให้ชน
กลับขึ้นมาบนรถ อ้าววววว ซิ้มอีหย่อนตังค์ใส่ไว้ในช่องใส่ของหลังคันเกียร์ ทีนี้2พันเลย เดินฉับๆๆเข้าโรงแรมไปแล้ว จะเรียกให้มาเอาคืนก็ไม่กล้า กลัวซิ้มอีบอกให้ไปคืนกันบนห้อง
