เมื่อวานวันศุกร์แห่งชาติ ไอ้พวกเด็กๆมันดันก็รู้ด้วยว่าพ่อ+แม่จะไม่ยุ่ง..............
อุตส่าห์ถึงโรงเรียนตั้งแต่4โมงเศษ ดันต้องรอมันเล่นกันจน6โมง(ตามปกติ
) พ่อ+แม่ๆต้องนัดกันจับแยกถึงจะแกะออกจากแก็งค์สนามเด็กเล่นแยกย้ายกันได้
ขึ้นรถปุ๊บถาม เด็กๆจะกินอารายยยย ?
ไอป้องร้อง"ซูชิ" แล้วในรถก็ลั่นด้วยเสียงเชียร์ซูชิ ซูชิ ซูชิ......เออวะ ซูชิก็ซูชิ ......เลี้ยวขวาไปเซ็นทรัล
ไปถึงฟูจิพนง.นำทางไปที่โต๊ะ นั่งก้มหน้าหาเมนูให้เด็ก เงยหน้ามา เจอพ่อ+แม่เด็ก(ลูก2)ในแก็งค์เมื่อกี้นั่งส่งสายตากึ่งฮากึ่งจนปัญญาจากโต๊ะเยื้องๆ ...... ไอ้พวกเด็กกิ๊วก๊าวจัดทีมกันต่อทันที
กว่าจะได้สั่ง กว่าจะกินกันเสร็จก็นานโคตรรรร ... มันเล่นเดินข้ามโต๊ะปรึกษากันละเอียดยิบ ระหว่างกินก็ตักใส่จานเดินไปเดินมาปรึกษากันทุกชิ้น
ดีว่าฝั่งโน้นเค้ามีผู้ใหญ่มา2คน เด็กๆกินเสร็จก็รวมทีมมาขอไปเล่นโยนลูกบอลที่แผนกกีฬาเลยมีแม่อาสาลุกไปดู....รีบๆจ้วงตามไป รับรายงานมาว่ามันชวนกันโยนบอลจนหนำใจ คือบอลกระดอนใส่ราวผ้าร้านข้างๆตึงๆจนสะใจแล้ว ก็เฮกันไปตีกอล์ฟ
ผมแซะออกจากแผนกกอล์ฟได้ พ่อ+แม่+ผมทำท่าโล่งใจว่าจะได้แยกกันซะที ..... ไอ้ปันหันมาบอกหนูไปฟังเพลงนะพ่อ แล้วก็จูงเพื่อนวิ่งจู๊ดไปB2S ไอป้อง+คนน้องวิ่งตามไปติดๆ
เดินตามไปถึง 4ตัวยึดหูฟังแยกย้ายกันฟังเพลง..
แล้วก็เริ่มผลัดกันเดินไปสะกิดขอลองฟังของเพื่อน....
แล้วก็ผลัดกันเดินไปสะกิดเพื่อนให้มาลองฟังของตัวเอง......
ฟังเพลงเสร็จมันวิ่งจู๊ดแห่กันไปแผนกหนังสือเด็ก(โรงเรียนนี้มันมีกฏห้ามเดินเวลาใส่เครื่องแบบรึไงวะ? )
กว่าจะได้ถึงรถปาไป3ทุ่มกว่า
กว่าจะถึงบ้านเล่นไป3ทุ่มครึ่ง......................กินข้าวมื้อนี้เล่นไป3ชม.
อาบน้ำเสร็จไอ้2ลิงมันยังมีแรงมาฟัดกับผมได้อีก
