พฤหัสฯไม่มีการเรียนการสอน เนื่องจากเป็นวันวิชาการ , ศุกร์โรงเรียนหยุดเนื่องจากวันพระอะไรซักอย่าง
เมื่อคืนเลยพาเด็กๆไปส่งแม่ที่สุราด หลังจากไม่ได้เจอกันเกือบ2เดือน ถึงสุราดตอนตี3
นานๆได้นอนแบบไม่ต้องระแวงว่าต้องตื่นมาเตรียมข้าวเช้าให้ลูก/เตรียมลูกไปโรงเรียน เลยหลับม้วนเดียวยันเที่ยงเลย
ตื่นมาผบ.จับป้อน(คนสุดท้อง อายุ3เดือนเป๊ะ)มานอนพิงข้างๆ
เคยเจอกัน2ครั้งตอนเพิ่งเกิดกับตอน1เดือน .... มีเวลาอยู่ด้วยไม่กี่วัน ตอนนั้นเลยแย่งแม่ปรนนิบัติ เฝ้าตลอด นั่งพร่ำสวดมนต์/คุยด้วยตลอด4-5วัน
วันนี้เจอกันครั้งที่3 ตอนเห็นหน้ามันขมวดคิ้วทำท่างงๆว่าตานี่คือใคร แต่พอเริ่มคุยด้วย มันทำหน้าปิ๊งงงงงงงงง แล้วก็อ้อแอ้ดิ้นขลุกขลักเล่นด้วยอย่างกับกดสวิทช์
เจ้าป้อนจำเสียงผมได้ ดีใจจัง โคตรดีใจเลย
