เรื่องเล่า.... ป่าดงพงไพร..... และความรู้เชิงพราน

ปั่นสัก กม.ครึ่งกม.
จะใช้รถยังไงแต่งตัวยังไงก็ได้
ปั่นสัก ๕ กม.รถไม่พอดีตัวจะเริ่มมีอาการ
มือชา ก้นชา ปวดน่อง ปวดหลัง แล้วแต่สภาพรถ
ปั่นจริงจังต้องเซ็ตรถให้ลงตัวกับผู้ปั่นจริ่ง ๆ
ตั้งแต่ประเภทเบาะ ความสูงเบาะ ระยะเอื้อมไปจับแฮนด์ ฯลฯ
ถ้าเฟรมรถผิดไซด์จะแก้ไขยากมาก ถ้าไซด์พอดี จะใช้วิธีปรับเปลี่ยนชิ้นส่วน
เช่น คอแฮนด์ แหวนรองคอแฮนด์ แฮนด์ หลักอาน มีทั้งปรับแต่งให้พอดี
และปรับแต่งเพื่อลดน้ำหนัก-เพิ่มสมรรถนะรถ คิดง่าย ๆ การลดน้ำหนักรถ
จะตกประมาณ ขีดละพัน กิโลละหมื่นบาทโดยประมาณ ครับ
เบาะขั้นเทพจะบางและแข็ง
เบาะนิ่ม ๆ ปั่นนาน ๆ ชาก้น แปลกใหม
กางเกงจยย.มันจะมีหนังชามัวร์หรือฟองน้ำอย่างดี
ซับอยู่ด้านใน ครับ ถุงมือโดยสัญญชาตญาณเมื่อรถล้มจะใช้มือค้ำ
ทำให้ช่วยลดการถลอกปอกเปิก รองเท้าขั้นเทพ จะล็อคติดกับบันใดครับ
เรียกว่าขวากดซ้ายดึง ซ้ายกดขวาดึง และเวลาปั่นทางวิบากจะสะเทือนมาก
ถ้าไม่ใช่แบบล็อค กระแทกแรง ๆ เท้าหลุดจากบันใดแน่นอน และอาจเสียหลักล้ม
แต่ผลพลอยได้ก็คือปั่นแรก ๆ ล้มทุกราย ผมก็ล้ม ทั้งรถทั้งคนกลิ้งติดไปด้วยกันเพราะลืมปลดเท้า...ฮา
เสื่อจยย.โดยเฉพาะ กระเป๋าจะอยู่ด้านหลังถ้าอยู่ด้านหน้าพอใส่ของมันจะย้วย ครับ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เรื่องเล่า.... ป่าดงพงไพร..... และความรู้เชิงพราน (อ่าน 1441632 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้