ตำนาน คานทอง"
มีตำนานเล่าขานกันสืบมา
มีคานหนึ่งสวยสง่าเปี่ยมราศี
อันทางขึ้นนั้นเดินง่ายสบายดี
แต่ "โทษที" ขาลงยากลำบากลำบน
ต้นกำเนิดเกิดจากสาวนางหนึ่ง
สวยสุดซึ้งสวยกว่านางทุกแห่งหน
เป็นลูกสาวเศรษฐีประจำตำบล
ชราชนหนุ่มน้อยใหญ่ต่างหมายปอง
ท่านเศรษฐีองอาจประกาศว่า
อันลูกข้าหนึ่งนี้ไม่มีสอง
หากแม้นใครอยากได้ไปคุ้มครอง
อย่างน้อยต้องทองล้านชั่งนี่ (ราคา) กันเอง
แต่ลูกสาวเศรษฐีมีคนรัก
ยากจนนักจนยิ่งกว่าจะหาไหน
โอ้ชาตินี้มีกรรมหนักขอพักใจ
แค้นบรรลัยต้องลาไกลไปขุดทอง
หายไปร่วมสามสิบปีมีทองหลาย
ข่าวจากสาวมีสมใจให้คลายหมอง
ว่าน้องนั้นยังดีอยู่ไร้คู่ครอง
อยู่ไม่ได้จำรีบต้องไปจองเธอ
บอกว่าที่พ่อตา "มาแล้วครับ"
มาพร้อมกับทองตามข้อพ่อเสนอ
อยู่ที่ไหนหวานใจ I want to see her
พ่อบอก "เออ! อยู่ข้าง...ในเข้าไปเลย"
แสนดีใจจะได้พบประสบหน้า
ร้องถามป้า (ที่นั่งอยู่) ในห้อง "น้องอยู่ไหน?"
ป้าบอกว่า "ก็ตัวฉันเองนี่ยังไง
จำน้องน้อยไม่ได้น้อยใจนัก"
เจ้าหนุ่มจ้องมองดูอยู่ไม่นาน
โดยประมาณปลื้มว่าน้ำตาไหลหนัก
หัวใจเต้นระรัวตัวเริ่มชัก
ดิ้นสักพักแล้วก็จากโลกนี้ไป
ทองที่ขนมามากมายทำไงดี?
สาวจึงมีโครงการทำงานใหญ่
สร้างเป็นคานไว้นั่งฟังเพลงไทย
จนหล่อนตายจึงทิ้งไว้เป็น "ชาติพลี"
คานนี้ขึ้นแล้วจะติดใจอยู่ได้นาน
จะเบิกบานเปี่ยมสง่าและราศี
ไร้ปัญหา ไร้บุตรธิดา (และ)ไร้สามี
ของดี ๆ อย่างนี้ต้องแนะนำ เก็บเอาไว้สอนลูกสาว .........
