คงต้องคุยกันดีอ่ะครับ ให้ยอมรับกันด้วยเหตุผล มีปืนอยู่ในครอบครองเอาไว้ป้องกันชีวิตทั้งตนเอง คนที่เรารัก และทรัพย์สินที่เราหามาได้โดยสุจริต ไม่ได้เอาไว้ทำร้ายใครหรือเอาไปก่อเหตุให้สังคมเดือดร้อน
ผมก็เคยตกอยู่ในสภาพคล้ายๆกันครับ ผมเคยยกตัวอย่างให้เธอฟังว่า "...หากมีโจรเข้ามาในบริเวณบ้าน งัดบ้านอยู่เพื่อจะเข้าภายในบ้าน เราก็อยู่ภายในบ้าน รู้ทั้งรู้ว่าโจรกำลังงัดอยู่ และโจรก็รู้ว่าเราอยู่ในบ้านด้วย อาวุธเราก็ไม่มี หาได้อย่างเก่งก็มีดทำครัว กระทะหนักๆเหมาะมือสักอัน กับด้ามไม้กวาด ทีนี้เราจะทำอย่างไร... แจ้งตำรวจหรือ.. แล้วนานเท่าไหร่กว่าตำรวจท้องที่จะมาถึง จะทันเวลาไหม หรือจะสู้กับโจรด้วยอุปกรณ์ที่หาได้เพียงเท่านั้น ถ้าโจรเข้าถึงตัวเราเมื่อไหร่ เรามีโอกาสหมดหนทางสู้ เราสู้เขาได้ไหมล่ะ...อีกอย่างนึงก่อนหน้าจะเข้ามาขโมยของในบ้านโจรต้องวางแผนมาอย่างดี รู้ทางหนีทีไล่หมด ดีไม่ดีมีปืนมาพร้อมอีกต่างหาก .... ในสถานะการเดียวกัน...หากเรามีอาวุธปืน เอาแค่ยิงขู่ก่อนก็พอ เสียงปืนที่ดังก็ทำให้โจรเริ่มชั่งใจแล้ว...จะหนีดี หรือ จะเอาชีวิตมาทิ้งไว้ที่บ้านนี้ดี...มาขโมยทรัพย์สินบ้านนี้ไม่หมูๆอย่างที่คิดซะแล้ว...จะงัดบ้านต่อดี หรือ หนีดีกว่า "
ได้ผลครับ...เธอคิดตาม...คล้อยตาม...และอนุญาตให้มีปืนได้..( เย้ๆๆ )
...แต่มีข้อแม้เหมือนกันว่า...ให้ได้แค่กระบอกเดียว...( แงๆๆๆๆๆ )
...
พอจะซื้อกระบอกที่ 2 ...ยังหาเหตุผลพร้อมตัวอย่างไม่ได้เลย....สงสัยอาจต้องแอบๆ..อย่างพี่หลายๆท่านแนะนำ
