เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน
พฤษภาคม 19, 2025, 06:37:14 PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
ข่าว: อวป. มีจำหน่ายที่ สนามยิงปืนราชนาวี/สนามยิงปืนบางบัวทอง/สนามยิงปืนศรภ./
/สนามยิงปืนทอ./
สิงห์ทองไฟร์อาร์ม
 
   หน้าแรก   ช่วยเหลือ ค้นหา ปฏิทิน เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก  
หน้า: [1]
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: การเดินทางบนเส้นทางชีวิต  (อ่าน 830 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
pasta
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 8119
ออฟไลน์

กระทู้: 6924


ล้นเกล้าเผ่าไทย


« เมื่อ: กุมภาพันธ์ 23, 2013, 06:36:44 AM »

การเดินทางบนเส้นทางชีวิต

หน้าต่างศาสนา

สามเณรฉัตรชัย สิงห์โตแก้ว โครงการพระนักเขียน รุ่น 2 สำนักงานส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมฯ วัดสระเกศ



หากเราลองตั้งข้อสังเกตกับการเปลี่ยนแปลง ชีวิตอาจเป็นสิ่งที่เราเห็นง่ายสุด เพราะไม่เคยมีใครหยุดชีวิตไม่ให้เปลี่ยนแปลงได้เลย แม้เราอาจไม่อยากเปลี่ยนนัก แต่ก็จะมีเหตุทำให้ต้องเปลี่ยนอยู่ดี ไม่ต่างจากการเดินทางมาพบทางแยก แม้จะลังเลจนไม่อยากเดินต่อ แต่สุดท้ายทุกคนต่างต้องตัดสินใจเลือกเดินหน้าต่อไป



เพราะคงไม่มีใครยืนอยู่กับที่ตรงทางแยกได้นานนัก เมื่อถึงเวลาก็ต้องเลือกสักทาง ทั้งที่ไม่รู้ว่าข้างหน้าจะพบเจออะไรก็ตาม



ผู้เขียนก็คงประสบความรู้สึกเดียวกันเมื่อต้องเปลี่ยนแปลงชีวิตครั้งใหญ่ คือ หลังเรียนจบชั้น ม.3 จากโรงเรียนแห่งหนึ่งในตัวจังหวัด ก็เหมือนเป็นโชคดีที่ได้รับโควตาให้เข้าศึกษาต่อสาขาคหกรรม แผนกอาหารและโภชนาการ วิทยาลัยอาชีวศึกษาร้อยเอ็ด ซึ่งจากข้อมูลที่ทราบ ปีการศึกษานั้น มีนักศึกษาชายลงเรียนแผนกนี้เพียงคนเดียว



อาจารย์ท่านดีใจมาก ที่จะได้มีลูกศิษย์เป็นผู้ชาย ท่านจึงบอกกับผู้เขียนว่าถ้าเรียนจบ มีตำแหน่งงานรองรับทันที เพราะตอนนี้เขาต้องการเชฟไปทำงานในเรือกิจการท่องเที่ยวของต่างประเทศ รายได้เดือนละ 70,000-100,000 บาท ค่าตอบแทนสูงมาก



แต่ทุกความโชคดีย่อมมีสิ่งที่ต้องแลกเปลี่ยนเสมอ นั่นคือค่าเทอมที่แพง



แต่เนื่องจากฐานะทางบ้านที่ไม่ค่อยเอื้ออำนวยนัก จึงทำให้ผู้เขียนรู้สึกท้อแท้ใจกับภาระค่าเทอม ที่ยังมองไม่เห็นทางว่าจะได้มาจากไหน นั่นคือทางแยกในชีวิตครั้งสำคัญ ทางหนึ่งคือมุ่งหน้าเรียน



ส่วนค่าเทอมค่อยหาทีหลังหรือเบนเข็มทิศตัวเองเข้าสู่ชีวิตนักบวชแทนเพื่อหาโอกาสในการศึกษา



พอถึงวันที่จะต้องไปลงทะเบียนเข้าเรียน ความรู้สึกสับสนยิ่งเพิ่มมากขึ้น แต่พอถึงที่สุด ความคิดหนึ่งก็เกิดขึ้น "เราจะเลือกทางที่เรียนด้วยความทุกข์ทั้งกับตัวเราและคนรอบข้าง กับอีกทางที่เรียนด้วยความสุขทั้งตัวเราและคนที่เรารัก" เป็นความคิดที่ช่วยปลดภาระอันหนักอึ้งให้ เบาลง



ผู้เขียนจึงเลือกสละทางโลกมุ่งสู่ทางธรรม บรรพชาเป็นสามเณรและศึกษาเล่าเรียนจนถึงปัจจุบัน



ทุกชีวิตที่ผ่านการตัดสินแต่ละครั้งจะรู้ว่า การที่เราได้เลือกเปลี่ยนแปลงชีวิต ไม่มีคำตอบที่แน่นอนหรอกว่า อะไรคือโชคดีหรือโชคร้าย เพราะชีวิตไม่ใช่หนังสั้นที่จบง่ายๆ แต่เป็นหนังยาวที่ต้องรอดูตอนจบ เพราะในดีก็มีร้าย ในร้ายก็มีดีเสมอ



ยิ่งเมื่อผ่านกาลเวลามาระยะหนึ่ง เราจะพบเจอว่าชีวิตมีทั้งความสวยงามและความเหนื่อยยาก การตัดสินใจและความลังเล ความรวดเร็วและความเชื่องช้า การหลงทางและการไปถึงจุดหมาย การพบเจอและการลาจาก



แต่ทุกเส้นทางที่กำลังเดินอยู่นั้นเป็นเพียงภาวะชั่วคราว ไม่ว่าจะสวยงามหรือหม่นหมองแค่ไหน มันย่อมไม่เป็นเช่นนั้นไปตลอด



ตราบที่เรายังสาวเท้าก้าวเดินต่อไป โลกยังมีทางเส้นใหม่ รอให้ค้นหาอยู่เสมอ
บันทึกการเข้า

พาสตา http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%9E%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%95%E0%B8%B2

โชคดีเป็นของคนกล้า วาสนาเป็นของคนจริง จงชนะความร้าย ด้วยความดี
yod - รักในหลวง ครับ
ความรัก - เริ่ม - จากความรู้สึก หรือ ความคิด กันแน่นะ ..... ประวัติศาสตร์อาจจะย้อนรอยเดิม แต่คนไม่อาจย้อนอดีตได้
Hero Member
*****

คะแนน 1628
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 18173



« ตอบ #1 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 23, 2013, 09:25:35 AM »

ขอบคุณครับ
บันทึกการเข้า

..สิ่งสำคัญจึงไม่ได้อยู่ที่ว่า...วันนี้เขาอยู่หรือจากไป
สำคัญที่ว่า...ช่วงที่เรามีเวลาอยู่ด้วยกัน
ขอให้มีความทรงจำที่ดี...ก็เพียงพอแล้ว
อย่างน้อย เราก็ยังมีอะไรดีดีให้นึกถึง
และยิ้มให้ความทรงจำนั้นได้ ...

..กรอบใดกักขังแค่กาย แต่ใจอย่าหมายกั้นได้
โซ่ตรวนรัดรึงตรึงไว้  แต่ใจนั้นใฝ่เสรี..
อิติปิโสธงชัย รักในหลวง
The best it yet to be......
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 537
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2734



« ตอบ #2 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 23, 2013, 09:12:08 PM »

+1ครับน้าอรรถ ไหว้ความเหนื่อยล้า ในการเดินทางบนวิถีเเห่งชีวิต มันทำให้เราเหนื่อยอ่อน ยิ่งมาเจอทางเเยกซ้ำอีก ก็เลยพาลหมดกำล้งใจ แต่ถ้าผู้ใดหาสัจธรรมพบ ผู้นั้นก็จะเดินเข้าทางเเยกไหนก็ได้ โดยที่ไม่รู้สึกว่า ทุกข์ เหนื่อย ล้า  จะมีสักกี่คนที่ผ่านเส้นทางนี้ไปอย่าง ไร้ทุกข์ ไร้เหนื่อย ไร้ล้า ไหว้ ไหว้ ไหว้
บันทึกการเข้า

ผมก็คือส่วนหนึ่งของความไม่เป็นกลาง เพราะผมอยู่ข้างในหลวง
pranburi
ชาว อวป.
Sr. Member
****

คะแนน 226
ออฟไลน์

กระทู้: 869


« ตอบ #3 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 24, 2013, 12:15:44 PM »

ขอบคุณครับ ชีวิตมันจะมีทางเดินของมัน
บันทึกการเข้า
PU45™
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 3692
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 62457



« ตอบ #4 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 25, 2013, 11:02:53 AM »

                                                                          
บันทึกการเข้า

                
carrera
กินลูกเดียวเที่ยวสองลูก
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 2329
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 84478


« ตอบ #5 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 25, 2013, 02:09:32 PM »

ผู้เขียนจึงเลือกสละทางโลกมุ่งสู่ทางธรรม บรรพชาเป็นสามเณรและศึกษาเล่าเรียนจนถึงปัจจุบัน

สละหรือ แปลว่าไม่สึกรึเปล่า ? ? ?

อยากรู้ว่าต่อไปเลือกอย่างไรต่อ Grin Grin Grin จะสึกไหม  เวลาอีกยาวนาน ความเปลี่ยนแปลงมีตลอด
บันทึกการเข้า

เนื้อร้ายตัดทิ้ง
www.ipscthailand.com
หน้า: [1]
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.4 | SMF © 2011, Simple Machines Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.046 วินาที กับ 21 คำสั่ง