
ผมเคยคิดว่าตัวเอง ยิงปืนแม่น ยิงเร็ว :

พอผมไปเล่นปืนสั้น BB กลายเป็นหนังคนละม้วนเลย ผมยิงใครไม่ถูกเลย ระยะ ไม่เกิน 10 เมตร แต่เขากลับ ยิงผมโดดทุกที

แต่ปืนจริงเขายิงแม่นสู้ผมไม่ได้

เขารู้จักเหลี่ยม มุม หลบคู่ต่อสู้ และหาโอกาส ออกมายิงผมตายทุกครั่ง

ผมละ สายตาจากเขา แวบเดียว เขากลับมา อยู่ข้างหลังผมแล้ว ถ้าเป็นปืนจริง ตายวันละหลายรอบ

คนที่เล่นปืน BB เก่ง เวลาเจอ สถานการจริง ผมว่าโอกาส รอดและชนะ คู่ต่อสู้สูงครับ

ตอนนี้ผมเริมโดดยิงน้อยลงแล้วครับ ปืน BB สนุกมาก

แต่เจ๊บมากเพราะของผมห้ามใส่เสื้อเล่นครับ มันเสียวดี แต่ใส่หน้ากากครับ
ขออภัยที่ไม่ค่อยเห็นด้วยครับ
เรื่องแบบนี้ต้องลองถามท่านผู้การสุพินท์ พี่มะขิ่น คุณ USP40 และหลายท่านที่ผ่านราชการสนามและเป็นเจ้าหน้าที่ปราบปราม
อะดรีนาลีนไม่หลั่งในสนามบีบีครับ ถ้าเป็นน้องๆเยาวชนอาจจะหลั่งออกมาบ้าง แต่ไม่มีทางทัดเทียมได้กับในสถานการณ์ความเป็นความตาย
เท่าที่พี่มะขิ่นเคยกรุณาแนะนำให้ฟัง การยิงเข้าเป้าหมายได้อย่างแม่นยำในสถานการณ์กดดันขนาดเอาชีวิตเป็นเดิมพัน ได้มาจากการฝึกซำแล้วซ้ำเล่าจนเบื่อ จนเซ็ง แต่เมื่อถึงสถานการณ์จริง สมองจะสั่งการให้ร่างกายตอบสนองโดยอัตโนมัติ ไม่มีเวลาคิดทัน
ผิดถูกประการใด ต้องให้พี่มะขิ่นและท่านผู้เคยผ่านประสบการณ์จริงอีกหลายท่าน มาชี้แนะ