แถวบ้านเมื่อก่อนไม่มีวัดอยู่ใกล้ๆ ก็สร้างที่เผาศพเป็นเชิงตะกอนกลางสวนยาง ทำศาลาหลวงปู่ทวด เขาเรียกเปรว
เงินปากผีสัปเหร่อไม่ได้เอาไป เผาแล้วก็ดำอยู่กับกองกระดูก ญาติๆก็เอาไปไว้ในศาลหลวงปู่ทวด วางข้างๆกระถางธูป
เด็กวัยซน จิตสำนึกไม่เยอะ ค่าขนมขอดีๆก็ได้ แต่มันไม่หรอย เหมือนมะม่วง ย่าปอกให้ไม่กินหรอกไปแอบสอยเอา
เช่นเดียวกับเงินปากผี เหรียญมันดำเพราะโดนเผา ก็ขัดๆเอากับพื้นนั่นแหละ แล้วไปซื้อขนม ไม่เห็นมีใครมาทวง (ระวังนะจ๊ะเหรียญมันก็ไปเรื่อยอาจอยู่ในกระเป๋าสตางค์ท่าเพลานี้ก็เป็นได้
)
วัวกระทิงดินเหนียว เขาปั้นมาไหว้หลวงปู่ ผมก็เอาไปเล่นแตกหักหมด
แอบเล่นประทัดก็ต้องมาเล่นที่เปรวนี่แหละ ไม่งั้นโดนหวดตูดลาย (น่าโดนตั้งแต่เอาเงินเปรวไปซื้อขนมแล้ว)
ไม่โดนเจ้าที่ท่านจ๊ะเอ๋เอาสักที หรือเอ็นดูเราเป็นลูกหลาน ถึงห่ามจนลิงอายก็เถอะ
ไม่ลบหลู่ แต่อยากเจอเสียจริงๆ จะได้เชื่อ
