กำลังใจส่องสว่าง กลางหนทางที่มืดมิด

กำลังใจส่องสว่าง กลางหนทางที่มืดมิด

หน้าต่างศาสนา
พระอิทธิเทพ โชติปัญโญ สำนักงานส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรมฯ วัดสระเกศ

ในค่ำคืนที่ฟ้ามืดมิด นักเดินทางต้องคอยเฝ้ามองท้องฟ้าเพื่อหาแสงจากดวงดาวช่วยนำทาง ก็ไม่ต่างจากช่วงเวลาที่ชีวิตตกอยู่ในความมืด เราต่างแสวงหาบางสิ่งนำทางเพื่อหลุดพ้นจากความมืดมนครั้งนี้ และเป็นจริงอย่างที่สุดเมื่อเราเรียกพระอาทิตย์ว่า "สุริยะ" ที่แปลว่า นำความกล้าหาญมาให้ ก็เพราะแสงอันส่องสว่างกำจัดความมืดจนหมดสิ้น

ทำให้ใครที่ตกอยู่ในความกลัวยามค่ำคืนกลับฝืนคืนความกล้าหาญขึ้นมาอีกครั้ง

"กัลยาณมิตร" ก็ไม่ต่างจากแสงสว่างที่ช่วยกำจัดความมืดที่บั่นทอนความกล้าและเพิ่มปริมาณคุณค่าทางจิตใจ เปลี่ยนแปลงสิ่งที่ยากให้กลับกลายเป็นง่าย และทำให้ชีวิตเป็นภาระที่เคยหนักให้เบาลงอย่างเหลือเชื่อ เหมือนครั้งหนึ่งมีรุ่นน้องที่มหาวิทยาลัยโทรศัพท์มาปรึกษาว่า ตอนนี้เขากำลังท้อแท้และเหนื่อยหน่ายกับการทำวิทยานิพนธ์ที่ต้องแก้ไขครั้งแล้วครั้งเล่า หากแก้งานไม่ผ่านก็อาจไม่จบ

ซึ่งผู้เขียนก็เคยผ่านประสบการณ์ช่วงนั้นมาก่อนจึงนึกย้อนไปถึงคติที่ตนเองยึดมั่นแล้วนำมาเล่าให้รุ่นน้องคนนั้นฟัง เป็นเรื่อง ที่ท่านพระอาจารย์ชยสาโรภิกขุ เล่าไว้ในงานมอบรางวัลคน ค้นฅนอวอร์ดครั้งที่ 3 ว่า มีหนูตัวหนึ่งออกมาจากรูแลเห็นนกตัวเล็กๆ ตัวหนึ่ง ยืนตัวสั่นเทาแยกตัวโดดเดี่ยวจากฝูง ใต้ต้นไม้ในฤดูหนาวที่มีหิมะหนาวเหน็บ หนูเห็นแล้วรู้สึกสงสารจึงถามนกว่า "ทำไมท่านมายืนหนาวอย่างนี้ จะไม่ทำอะไรเลยหรือ" นกบอกว่า "ฉันเป็นเพียงนกตัวเล็กๆ ไม่มีแรงกำลังมากมายที่จะทำอะไรใหญ่ๆได้ สีก็ไม่สวย ไม่มีใครมาสนใจช่วยเหลือหรอก"

หนูก็เลยแนะนำว่า "พี่ลองดูกิ่งไม้ข้างล่างนั้นสิ มันเพิ่งตกลงไปเมื่อเช้าเพราะโดนหิมะจำนวนมากหล่นใส่ พี่ลองคิดดู เกล็ดหิมะเม็ดเดียวคงมีน้ำหนักไม่เท่าไหร่ แต่พอร่วมกันเข้ามากๆ ก็ทำให้กิ่งไม้หักได้" นกได้ฟังก็เกิดกำลังใจขึ้นค่อยๆ หาเศษหญ้าทีละนิดมาสร้างรังจนรังเสร็จในที่สุด และสามารถผ่านพ้นหน้าหนาวมาได้อย่างปลอดภัย ...ทุกความพยายามแม้เพียงเล็กน้อย ย่อมเป็นที่มาของผลลัพธ์ที่ยิ่งใหญ่ แต่หากไม่เริ่มต้นจากสิ่งที่เล็กน้อย ความเปลี่ยนแปลงอะไรก็เกิดขึ้นไม่ได้เลย...หลังจากวันนั้น ผู้เขียนก็ได้ฟังข่าวว่ารุ่นน้องคนนั้นทำวิทยานิพนธ์จนสำเร็จได้ในที่สุด

จากเหตุการณ์นี้เองทำให้ผู้เขียนค้นพบว่าทุกคนก็ไม่ต่างจากนกที่อาจยอมแพ้ในช่วงเวลาหนึ่งเพราะไม่เชื่อมั่นในกำลังของตนเอง แต่หากมีใครสักคนมาบอกให้รู้ว่าศักยภาพของตนนั้นมีมากกว่า ที่ตนเองเชื่อ เขาอาจเปลี่ยนแปลงชีวิตให้ดีขึ้นได้

และที่สำคัญเมื่อเราเป็นกัลยาณมิตรให้ตัวเองได้ด้วยการไม่ชักพาจิตใจไปในทางที่เสื่อม มุ่งมั่นนำพาชีวิตไปสู่จุดหมายที่ดีงาม เราก็อาจเป็นแสงสว่างและเข็มทิศนำทางให้แก่คนรอบข้างที่มืดมนให้ค้นหาทางออกได้

เหมือนเช่นที่เราเคยประสบมา

	ผู้เขียน	หัวข้อ: กำลังใจส่องสว่าง กลางหนทางที่มืดมิด (อ่าน 983 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้